বন্দে মাতৰম!

বন্দে মাতৰম!

বন্দে মাতৰম!

বন্দে মাতৰম, এই শব্দ হৈছে এটা মন্ত্ৰ, এটা শক্তি, এটা সপোন, এটা সংকল্প। বন্দে মাতৰম, এই এটা শব্দ হৈছে মা ভাৰতীৰ সাধনা, মা ভাৰতীৰ পূজা। বন্দে মাতৰম, এই এটা শব্দই আমাক ইতিহাসলৈ লৈ যায়। ই আমাৰ আত্মবিশ্বাস, আমাৰ বৰ্তমান, আত্মবিশ্বাসেৰে ভৰাই তোলে আৰু আমাৰ ভৱিষ্যতক এক নতুন সাহস প্ৰদান কৰে যে কোনো সংকল্প নাই, এনে কোনো সংকল্প নাই যাক পূৰণ কৰিব নোৱাৰি। আমি ভাৰতীয়সকলে প্ৰাপ্ত কৰিব নোৱাৰা কোনো লক্ষ্য নাই।

 

বন্ধুসকল,

বন্দে মাতৰমৰ সমবেত পৰিবেশনৰ এই বিস্ময়কৰ অভিজ্ঞতা সঁচাকৈয়ে অভিব্যক্তিৰ বাহিৰত। সমবেত কণ্ঠস্বৰত, এটা ছন্দ, এটা স্বৰ, এটা আৱেগ, এটা ৰোমাঞ্চ, এটা প্ৰবাহ, এটা তাৰতম্য, এটা তৰংগ আৰু এই শক্তিয়ে হৃদস্পন্দন খৰ কৰি তুলিছে। আবেগৰ এই পৰিৱেশত, মই মোৰ কথা কবলৈ লৈছো। মোৰ কেবিনেট সহযোগী গজেন্দ্ৰ সিং শ্বেখাৱত, দিল্লীৰ উপ-ৰাজ্যপাল ভি. কে. চাক্সেনা, মুখ্যমন্ত্ৰী ৰেখা গুপ্তা জী, মঞ্চত উপস্থিত থকা আন সকলো গণ্যমান্য ব্যক্তি, ভাই-ভনীসকল।

আজি দেশৰ সকলো প্ৰান্তৰ পৰা লাখ লাখ লোক আমাৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে, মই তেওঁলোককো মোৰ ফালৰ পৰা বন্দে মাতৰমেৰে শুভেচ্ছা জনাইছো। আজি ৭ নৱেম্বৰ এক অতি ঐতিহাসিক দিন, আজি আমি বন্দে মাতৰমৰ ১৫০ সংখ্যক বৰ্ষপূৰ্তি উদযাপন কৰিছো। এই শুভক্ষণে আমাক নতুন অনুপ্ৰেৰণা প্ৰদান কৰিব আৰু কোটি কোটি দেশবাসীক নতুন শক্তিৰে জগাই তুলিব। ইতিহাসত এই দিনটোক সোণালী আখৰেৰে খোদিত কৰিবলৈ আজি বন্দে মাতৰমৰ স্মৃতিজড়িত এক বিশেষ মুদ্ৰা আৰু ডাক টিকটো মুকলি কৰা হৈছে। বন্দে মাতৰমৰ এই মন্ত্ৰৰ বাবে নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰা দেশৰ লক্ষ্যাভিমুখী মহান ব্যক্তিসকল, মা ভাৰতীৰ সন্তানসকলক মই আজি শ্ৰদ্ধাৰে প্ৰণাম জনাইছো আৰু এই উপলক্ষে দেশবাসীক মোৰ আন্তৰিক অভিনন্দন জনাইছো। মই লগতে সকলো দেশবাসীক বন্দে মাতৰমৰ ১৫০ বছৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ বাবে শুভেচ্ছা জনাইছো।

 

বন্ধুসকল,

প্ৰতিটো গীত, প্ৰতিটো কবিতাৰ নিজস্ব মূল আৱেগ আছে, ইয়াৰ নিজস্ব মূল বাৰ্তা আছে। বন্দে মাতৰমৰ মূল অৰ্থ কি? বন্দে মাতৰমৰ মূল চেতনা হৈছে-ভাৰত, মা ভাৰতী। ভাৰতৰ চিৰন্তন ধাৰণা, যি ধাৰণাই মানৱতাৰ আৰম্ভণিৰ সময়ত নিজকে গঢ় দিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। যি ধাৰণাই যুগসমূহক অধ্যায় হিচাপে অধ্যয়ন কৰিছিল। বিভিন্ন যুগত বিভিন্ন ৰাষ্ট্ৰৰ গঠন, বিভিন্ন শক্তিৰ উত্থান, নতুন সভ্যতাৰ বিকাশ, শূন্যৰ পৰা শিখৰলৈ যাত্ৰা আৰু পুনৰ শিখৰৰ পৰা শূন্যত বিলীন হোৱাৰ গাঁথা, উত্থান-পতনৰ ইতিহাস, বিশ্বৰ পৰিৱৰ্তিত ভূগোল... ভাৰতে এই সকলোবোৰ দেখিছে। মানুহৰ এই অসীম যাত্ৰাৰ পৰা আমি সময়ে সময়ে শিকিছো আৰু নতুন সিদ্ধান্ত লৈছো। আমি সেইবোৰৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি আমাৰ সভ্যতাৰ মূল্যবোধ আৰু আদৰ্শ গঢ়ি তুলিছিলোঁ। আমি, আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ, আমাৰ ঋষি, মুনি, আমাৰ আচাৰ্য, দেৱতা, আমাৰ দেশবাসীয়ে নিজৰ এক সাংস্কৃতিক পৰিচয় গঠন কৰিছিল। আমি ক্ষমতা আৰু নৈতিকতাৰ ভাৰসাম্য সমান বুলি বুজি পাইছিলোঁ। আৰু তাৰ পাছত, ভাৰত এনে এখন ৰাষ্ট্ৰ হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছিল যিয়ে অতীতৰ প্ৰতিটো প্ৰতিকূল পৰিস্থিতি সহ্য কৰি অমৰত্ব লাভ কৰিছে।

 

ভাই-ভনীসকল,

ভাৰতৰ এই ধাৰণা ইয়াৰ আঁৰৰ আদৰ্শগত শক্তি। উত্থান আৰু পতনশীল পৃথিৱীৰ পৰিধিৰ সীপাৰে নিজৰ স্বতন্ত্ৰ অস্তিত্বৰ উপলব্ধি, এই অভিজ্ঞতা, আৰু ছন্দময়, লিপিবদ্ধ হোৱা, ছন্দময় হোৱা, আৰু তাৰ পাছতহে নিজৰ হৃদয়ৰ গভীৰতাৰ পৰা, অভিজ্ঞতাৰ গভীৰতাৰ পৰা, সংবেদনশীলতাৰ অনন্ততা প্ৰাপ্ত কৰাৰ পাছত  বন্দে মাতৰমৰ দৰে ৰচনা সৃষ্টি হয়। সেয়েহে, দাসত্বৰ সেই সময়ছোৱাত, বন্দে মাতৰম এই প্ৰস্তাৱৰ শ্লোগান হৈ পৰিছিল, আৰু সেই শ্লোগানটো আছিল ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ। দাসত্বৰ শিকলী মা ভাৰতীৰ হাতেৰে ভাঙি তেওঁৰ সন্তানসকলে নিজেই নিজৰ ভাগ্যনিয়ন্তা হৈ উঠিব।

 

বন্ধুসকল,

গুৰুদেৱ ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে এবাৰ কৈছিল-"বঙ্কিম চন্দ্ৰৰ আনন্দমঠ কেৱল এখন উপন্যাস নহয়, ই হৈছে স্বাধীন ভাৰতৰ সপোন।" আপোনালোকে যদি চায় দেখিব যে আনন্দমঠৰ বন্দে মাতৰমৰ প্ৰসংগ, বন্দে মাতৰমৰ প্ৰতিটো শাৰী, বঙ্কিম বাবুৰ প্ৰতিটো শব্দৰ, ইয়াৰ প্ৰতিটো অভিব্যক্তিৰ গভীৰ নিহিতাৰ্থ আছিল, নিহিতাৰ্থ আছে। গীতটো যদিও দাসত্বৰ সময়ছোৱাত ৰচনা কৰা হৈছিল, কিন্তু ইয়াৰ শব্দবোৰ কেতিয়াও কেইবছৰমানৰ দাসত্বৰ ছায়াত বন্দী হৈ থকা নাছিল। এই গীতৰ শব্দগুচ্ছ আছিল দাসত্বৰ স্মৃতিৰ পৰা মুক্ত। সেয়েহে, বন্দে মাতৰম প্ৰতিটো যুগত, প্ৰতিটো সময়ছোৱাত প্ৰাসংগিক, এই গীতে অমৰত্ব লাভ কৰিছে। বন্দে মাতৰমৰ প্ৰথম শাৰীটো হ’ল-"সুজলাম সুফালাম মলয়জ-শীতলম, শস্যশ্যামলাম মাতৰম"। অৰ্থাৎ, প্ৰকৃতিৰ ঐশ্বৰিক অনুগ্ৰহৰে অলংকৃত আমাৰ সুন্দৰ সুফলা মাতৃভূমিক অভিবাদন।

 

বন্ধুসকল,

এয়াই হৈছে হাজাৰ হাজাৰ বছৰ জোৰা ভাৰতৰ পৰিচয়। ইয়াৰ নদীবোৰ, ইয়াৰ পৰ্বতবোৰ, ইয়াৰ অৰণ্যবোৰ, ইয়াৰ গছবোৰ আৰু ইয়াৰ উৰ্বৰ মাটি, এই ধৰিত্ৰীৰ চিৰকাল সোণ বৰষাই দিয়াৰ সামৰ্থ্য আছে। বহু শতিকা ধৰি বিশ্বই ভাৰতৰ সমৃদ্ধিৰ কাহিনী শুনি আহিছে। মাত্ৰ কেইটামান শতিকাৰ আগলৈকে বিশ্বৰ জিডিপিৰ প্ৰায় এক চতুৰ্থাংশ ভাৰতৰ আছিল।

কিন্তু ভাই-ভনীসকল,

যেতিয়া বঙ্কিম বাবুৱে বন্দে মাতৰম ৰচনা কৰিছিল, তেতিয়া ভাৰত ইয়াৰ সোণালী যুগৰ পৰা বহু দূৰৈত আছিল। বিদেশী আক্ৰমণকাৰী, তেওঁলোকৰ অভিযান, লুণ্ঠন, ব্ৰিটিছৰ শোষণমূলক নীতিৰ ফলত সেই সময়ত আমাৰ দেশ দৰিদ্ৰতা আৰু অনাহাৰৰ আৱৰ্তত আছিল। আনকি সেই ভয়ংকৰ পৰিস্থিতিতো, চাৰিওফালে বিষবাষ্প, ধ্বংস, শোক বিয়পি থকাৰ পাছত সকলো ডুব যোৱা যেন অনুভৱ হোৱাৰ পাছতো বঙ্কিম বাবুৱে এক সমৃদ্ধিশালী ভাৰতৰ বাবে আহ্বান জনাইছিল। কিয়নো, তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ভাৰতে ইয়াৰ সোণালী সময়খিনি পুনৰুজ্জীৱিত কৰিব পাৰে, ই যিমানেই কঠিন নহওক কিয়। আৰু সেয়েহে তেওঁ আহ্বান জনাইছিল, বন্দে মাতৰম।

বন্ধুসকল,

এই প্ৰথম শাৰীটোৱে ব্ৰিটিছে দাসত্বৰ সেই সময়ছোৱাত ভাৰতক নিকৃষ্ট আৰু পিছপৰা আখ্যা দি তেওঁলোকৰ শাসনক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা অপপ্ৰচাৰক সম্পূৰ্ণৰূপে নস্যাৎ কৰিছিল। সেয়েহে, বন্দে মাতৰম কেৱল স্বাধীনতাৰ সংগীত হৈয়েই থকা নাছিল, বৰং বন্দে মাতৰমে লাখ লাখ দেশবাসীক 'সুজলা সুফলা সপোন' প্ৰদান কৰিছিল, যে এক মুক্ত ভাৰত কেনেকুৱা হ'ব।

 

বন্ধুসকল,

আজি, এই দিৱসে আমাক বন্দে মাতৰমৰ অসাধাৰণ যাত্ৰা আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱ জানিবলৈ এক সুযোগ প্ৰদান কৰিছে। যেতিয়া বঙ্কিম বাবুৱে ১৮৭৫ চনত বংগদৰ্শনত "বন্দে মাতৰম" প্ৰকাশ কৰিছিল, তেতিয়া কিছুমানে ইয়াক কেৱল এটা গীত বুলি ভাবিছিল। কিন্তু অতি সোনকালেই বন্দে মাতৰম ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ, লাখ লাখ লোকৰ কণ্ঠস্বৰ হৈ পৰিল। প্ৰতিজন বিপ্লৱীৰ মুখত থকা এটা কণ্ঠস্বৰ, প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ অনুভূতি প্ৰকাশ কৰা এটা কণ্ঠস্বৰ হৈ পৰিল। আপুনি দেখিছে, স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ এনেকুৱা কোনো অধ্যায় নাই যাৰ সৈতে বন্দে মাতৰম কোনো ধৰণে জড়িত নাছিল। ১৮৯৬ চনত কবিগুৰু ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে কলিকতা অধিৱেশনত বন্দে মাতৰম গাইছিল। ১৯০৫ চনত বংগ বিভাজন হৈছিল। দেশখনক বিভক্ত কৰিবলৈ ব্ৰিটিছসকলে কৰা এইটো এটা ভয়ংকৰ অভিসন্ধি আছিল। অৱশ্যে, বন্দে মাতৰম সেই পৰিকল্পনাৰ সন্মুখত এটা শিল হিচাপে থিয় হৈছিল। বংগ বিভাজনৰ বিৰুদ্ধে ৰাস্তাত মাত্ৰ এটা কণ্ঠস্বৰ গুঞ্জৰি আছিল-বন্দে মাতৰম।

 

বন্ধুসকল,

আনকি বাৰিসাল অধিৱেশনত আন্দোলনকাৰীসকলৰ ওপৰত গুলী চলোৱাৰ সময়তো তেওঁলোকৰ ওঁঠত একেই মন্ত্ৰ আছিল, একেই শব্দ আছিল-বন্দে মাতৰম! ভাৰতৰ বাহিৰত স্বাধীনতাৰ হকে সংগ্ৰাম অব্যাহত ৰখা বীৰ সভৰকাৰৰ দৰে স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলে যেতিয়া ইজনে সিজনক লগ পাইছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে পৰস্পৰক বন্দে মাতৰমৰে আদৰণি জনাইছিল। বহুতো বিপ্লৱীয়ে ফাঁচীকাঠত থিয় হৈও বন্দে মাতৰম কৈছিল। এনেকুৱা কিমান ঘটনা, ইতিহাসৰ কিমান তাৰিখ, ইমান ডাঙৰ দেশ, বিভিন্ন প্ৰদেশ আৰু অঞ্চল, বিভিন্ন ভাষা-ভাষী লোক, তেওঁলোকৰ আন্দোলন, কিন্তু এই দেশত শ্লোগান, সংকল্প, প্ৰতিটো ভাষাত গীত, প্ৰতিটো কণ্ঠত আছিল এটা গীত -বন্দে মাতৰম।

 

সেয়ে ভাই-ভনীসকল,

১৯২৭ চনত মহাত্মা গান্ধীয়ে কৈছিলঃ "বন্দে মাতৰমে আমাৰ সন্মুখত সমগ্ৰ ভাৰতৰ এক অখণ্ড ছবি উপস্থাপন কৰিছে।" শ্ৰী অৰবিন্দই এটা গীততকৈ বেছি বন্দে মাতৰমক এটা মন্ত্ৰ বুলি অভিহিত কৰিছিল। তেওঁ কৈছিল-এইটো এটা মন্ত্ৰ যিয়ে আত্মবিশ্বাস জাগ্ৰত কৰে। ভিকাজী কামাই ডিজাইন কৰা ভাৰতৰ পতাকাখনৰ মাজত "বন্দে মাতৰম" লিখা আছিল।

 

বন্ধুসকল,

সময়ৰ লগে লগে আমাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা বহু পৰিৱৰ্তনৰ মাজেৰে পাৰ হৈছিল, কিন্তু তেতিয়াৰ পৰা আমাৰ বৰ্তমানৰ ত্ৰিৰংগালৈ, দেশৰ পতাকা যেতিয়াই উৰে তেতিয়া স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে আমাৰ মুখৰ পৰা ওলাই আহে-ভাৰত মাতা কী জয়! বন্দে মাতৰম! সেয়েহে, আজি যেতিয়া আমি সেই ৰাষ্ট্ৰীয় গীতৰ ১৫০ বছৰ উদযাপন কৰি আছো, ই হৈছে দেশৰ মহান নায়কসকলৰ প্ৰতি আমাৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি। আৰু এইটোও লাখ লাখ শ্বহীদৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধাৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি, যিসকলে বন্দে মাতৰমৰ আহ্বান জনাই ফাঁচীকাঠত প্ৰাণ আহুতি দিছিল, যিসকলে বন্দে মাতৰম উচ্চাৰণ কৰিছিল, যিসকলে কষ্ট সহ্য কৰিছিল, যিসকলে প্ৰচণ্ড বৰফত দায়িত্ব পালন কৰিছিল, বন্দে মাতৰমৰ মন্ত্ৰ জপ কৰিছিল।

 

বন্ধুসকল,

আজি, আমি, ১৪০ কোটি দেশবাসীয়ে, সকলো এনে খ্যাত-অখ্যাত-অজ্ঞাত, ৰাষ্ট্ৰৰ বাবে জীয়াই থকা বা মৃত্যুক আঁকোৱালি লোৱা লোকক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰিছো। যিসকলে বন্দে মাতৰম জপ কৰি দেশৰ বাবে বলিদান দিছিল, যিসকলৰ নাম কেতিয়াও ইতিহাসৰ পৃষ্ঠাত লিপিবদ্ধ কৰিব পৰা নগল।

 

বন্ধুসকল,

আমাৰ বেদসমূহে আমাক শিকাইছে-"পৃথিৱী মাতৃ, পুত্ৰসকল, মই পৃথিৱী"। অৰ্থাৎ, এই পৃথিৱী আমাৰ মাতৃ, এই দেশ আমাৰ মাতৃ। আমি তেওঁৰ সন্তান। বৈদিক কালৰ পৰাই ভাৰতৰ জনসাধাৰণে এই ৰূপত ৰাষ্ট্ৰক কল্পনা আৰু পূজা কৰি আহিছে। এই বৈদিক চিন্তাধাৰাৰ পৰাই বন্দে মাতৰমে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত নতুন চেতনা প্ৰৱাহিত কৰিছিল।

 

বন্ধুসকল,

যিসকলে ৰাষ্ট্ৰখনক ভূ-ৰাজনৈতিক সত্তা হিচাপে গণ্য কৰে, তেওঁলোকৰ বাবে মাতৃ হিচাপে ৰাষ্ট্ৰৰ ধাৰণাটো আচৰিত অনুভৱ হ'ব পাৰে। কিন্তু ভাৰতৰ কথাটো বেলেগ। ভাৰতত জন্মদাত্ৰী মাতৃও আছে আৰু লালন-পালনকাৰী মাতৃও আছে। যদি সন্তান দুৰ্দশাৰ সন্মুখীন হয়, তেন্তে মাতৃ ধ্বংসকাৰিণীও হৈ উঠে। সেয়েহে, বন্দে মাতৰামে কয়-জননীক কিয় অবলা বুলিবা। বাহুবল-ধৰিনী নমামী তৰিনী ৰিপুদল-ৱাৰিনী মাতৰম। বন্দে মাতৰম, অৰ্থাৎ অপৰিসীম ক্ষমতা থকা ভাৰত মাতাৰ প্ৰতিকূল পৰিস্থিতি অতিক্ৰম কৰা আৰু শত্ৰু ধ্বংস কৰাৰ সামৰ্থ্য আছে। ৰাষ্ট্ৰক মাতৃ আৰু মহিলাক শক্তি হিচাপে বিবেচনা কৰাৰ এই ধাৰণাটোৱেও প্ৰভাৱ পেলাইছিল যে আমাৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰাম পুৰুষ আৰু মহিলাৰ অংশগ্ৰহণৰ সংকল্পত পৰিণত হৈছিল। আমি পুনৰ এনে এখন ভাৰতৰ সপোন দেখিব পাৰো য’ত নাৰী শক্তি ৰাষ্ট্ৰ নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত শীৰ্ষস্থানত থাকিব।

 

বন্ধুসকল,

বন্দে মাতৰম স্বাধীনতাৰ অগ্রদূত হোৱাৰ লগতে এই স্বাধীনতা কেনেদৰে ৰক্ষা কৰিব লাগে সেই বিষয়েও আমাক অনুপ্ৰাণিত কৰে, বঙ্কিম বাবুৰ সম্পূৰ্ণ মূল গীতৰ শাৰীবোৰ হ"ল-তুম হি দুৰ্গা দশপ্ৰহৰণ-ধৰিনী কমলা কমলা-দাল-বিহাৰিনী বাণী বিদ্যাদায়িনী, নমামি তৱম নমামি কমলা আমলা আটুলাম সুজলাম সুফলাম মাতৰাম, বন্দেমাতৰম! অৰ্থাৎ, ভাৰত মাতাও বিদ্যাদায়িনী সৰস্বতী, সমৃদ্ধিও দায়িনী লক্ষ্মী, আৰু দুৰ্গাও শাস্ত্ৰৰ বাহক। আমি এনে এখন ৰাষ্ট্ৰ গঢ়ি তুলিব লাগিব, যি জ্ঞান, বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিৰ শীৰ্ষত আছে, যি জ্ঞান আৰু বিজ্ঞানৰ শক্তিৰে সমৃদ্ধিৰ শীৰ্ষত আছে, আৰু যি ৰাষ্ট্ৰীয় নিৰাপত্তাৰ বাবেও আত্মনিৰ্ভৰশীল।

 

বন্ধুসকল,

বিগত বছৰসমূহত বিশ্বই ভাৰতৰ এই সংস্কৰণৰ উত্থান প্ৰত্যক্ষ কৰি আহিছে। আমি বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত অভূতপূৰ্ব অগ্ৰগতি লাভ কৰিছো। আমি বিশ্বৰ পঞ্চম সৰ্ববৃহৎ অৰ্থনীতি হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছো। আৰু, যেতিয়া শত্ৰুৱে সন্ত্ৰাসবাদৰ জৰিয়তে ভাৰতৰ নিৰাপত্তা আৰু মৰ্য্যাদাৰ ওপৰত আক্ৰমণ কৰাৰ স্পৰ্দ্ধা দেখুৱাইছে, তেতিয়া সমগ্ৰ বিশ্বই প্ৰত্যক্ষ কৰিছে যে নতুন ভাৰতে কেনেকৈ মানৱতাৰ সেৱাৰ বাবে কমলা আৰু বিমলাৰ লেখিয়া সাধাৰণ নাৰীৰ ৰূপ ধাৰণ কৰাৰ বিপৰীতে সন্ত্ৰাসবাদ ধ্বংসৰ বাবে দশ অস্ত্ৰ-ধাৰিণী দুৰ্গা ৰূপ ধৰিব পাৰে।

বন্ধুসকল,

বন্দে মাতৰমৰ সৈতে জড়িত আন এটা বিষয় আছে, যিটো আলোচনা কৰাটোও সমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ। স্বাধীনতা সংগ্ৰামত বন্দে মাতৰমৰ মনোভাৱে সমগ্ৰ দেশক আলোকিত কৰিছিল। কিন্তু দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে, ১৯৩৭ চনত, বন্দে মাতৰমৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ ফাঁকিবোৰ, ইয়াৰ আত্মাৰ এটা অংশ, আঁতৰাই ৰখা হৈছিল। বন্দে মাতৰম খণ্ডিত কৰি পেলোৱা হৈছিল, টুকুৰা-টুকুৰা কৰি কাটি দিয়া হৈছিল। বন্দে মাতৰমৰ এই বিভাজনে দেশ বিভাজনৰ বীজো ৰোপণ কৰিছিল। ৰাষ্ট্ৰ নিৰ্মাণৰ এই মহান মন্ত্ৰ, এই মন্ত্ৰৰ সৈতে অন্যায় কিয় কৰা হৈছিল? এইটোও আজিৰ প্ৰজন্মৰ বাবে জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। কিয়নো সেই একেই বিভাজনমূলক চিন্তাধাৰা আজিও দেশৰ বাবে এক প্ৰত্যাহ্বান হৈয়ে আছে।

 

বন্ধুসকল,

আমি এই শতিকাক ভাৰতৰ শতিকাত পৰিণত কৰিব লাগিব। এই সম্ভাৱনা ভাৰতত আছে, এই সম্ভাৱনা ভাৰতৰ ১৪০ কোটি লোকৰ মাজত আছে। আমি নিজৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখিব লাগিব। এই সংকল্প যাত্ৰাত আমি বিপথে পৰিচালিত কৰিব বিচৰা লোকসকলক বিচাৰি পাম, নেতিবাচক চিন্তাধাৰাৰ লোকসকলেও আমাৰ মনত সন্দেহৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব। তাৰ পিছত আমি আনন্দ মঠৰ সেই খণ্ডটো মনত পেলাব লাগিব, যেতিয়া সন্তন ভৱনন্দে আনন্দ মঠত বন্দে মাতৰম গাইছিল, তেনেতে আন এটা চৰিত্ৰই আহি তেওঁৰ সন্মুখত যুক্তি দিছিল। তেওঁ সুধিছিল আপুনি অকলে কি কৰিব পাৰিব? তেতিয়া বন্দে মাতৰমৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা আহে, ইমান কোটি পুত্ৰ-কন্যা, ইমান কোটি হাত থকা এগৰাকী মাতৃ কেনেকৈ অবলা হ’ব পাৰে? আজি ভাৰত মাতৃৰ ১৪০ কোটি সন্তান আছে। দেশত ২৮০ কোটি হাত আছে। ইয়াৰে ৬০ শতাংশতকৈও অধিক যুৱক-যুৱতী। আমাৰ বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ জনগাঁথনিগত সুবিধা আছে। এই শক্তি এই দেশৰ, এই শক্তি মা ভাৰতীৰ। আজি আমাৰ বাবে কি অসম্ভৱ? বন্দে মাতৰমৰ মূল সপোন পূৰণ কৰাত আমাক কোনে বাধা দিব পাৰে?

 

বন্ধুসকল,

আজি, আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগীৰ সফলতা, মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ সংকল্প, ২০৪৭ চনত বিকশিত ভাৰতৰ লক্ষ্যৰ দিশত আমাৰ পদক্ষেপ, যেতিয়া দেশখনে এনে অভূতপূৰ্ব সময়ত নতুন সাফল্য অৰ্জন কৰে, প্ৰতিজন দেশবাসীৰ মুখৰ পৰা ওলাই আহিছে-বন্দে মাতৰম! আজি যেতিয়া ভাৰত চন্দ্ৰৰ দক্ষিণ মেৰুত উপনীত হোৱা প্ৰথম দেশ হৈ পৰিছে, যেতিয়া মহাকাশৰ দূৰৱৰ্তী কোণবোৰত নতুন ভাৰতৰ শব্দ গুঞ্জৰিত হৈছে, তেতিয়া প্ৰতিজন দেশবাসীয়ে কৈছে-বন্দে মাতৰম! আজি যেতিয়া আমি আমাৰ কন্যাসকলক মহাকাশ প্ৰযুক্তিৰ পৰা ক্ৰীড়ালৈকে বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত শিখৰত উপনীত হোৱা দেখিছোঁ, আজি যেতিয়া আমি কন্যাসকলক যুঁজাৰু বিমান উৰুৱাই থকা দেখিছোঁ, প্ৰতিজন ভাৰতীয়ই গৌৰৱেৰে এটা শ্লোগান দিছে-বন্দে মাতৰম!

 

বন্ধুসকল,

আজিয়েই আমাৰ সেনা জোৱানসকলৰ বাবে এক পদবী এটা পেন্সন ৰূপায়ণৰ ১১ বছৰ সম্পূৰ্ণ হৈছে। যেতিয়া আমাৰ বাহিনীয়ে শত্ৰুৰ কুৎসিত পৰিকল্পনাবোৰ ধ্বংস কৰে, যেতিয়া সন্ত্ৰাসবাদ, নক্সালবাদ, মাওবাদী সন্ত্ৰাসবাদৰ মেৰুদণ্ড ভাঙি যায়, তেতিয়া আমাৰ নিৰাপত্তা বাহিনী এটা মন্ত্ৰৰ দ্বাৰা অনুপ্ৰাণিত হয়, আৰু সেই মন্ত্ৰটো হ'ল-বন্দে মাতৰম!

বন্ধুসকল,

মা ভাৰতীক অভিবাদন জনোৱাৰ এই মনোভাৱে আমাক এখন উন্নত ভাৰতৰ লক্ষ্যলৈ লৈ যাব। মই বিশ্বাস কৰোঁ যে বন্দে মাতৰমৰ মন্ত্ৰই আমাৰ এই অমৃত যাত্ৰাত মা ভাৰতীৰ কোটি কোটি শিশুক শক্তি আৰু অনুপ্ৰেৰণা যোগাই থাকিব। মই আকৌ এবাৰ সকলো দেশবাসীক বন্দে মাতৰমৰ ১৫০ বছৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ বাবে আন্তৰিক অভিনন্দন জনাইছো। আৰু সমগ্ৰ দেশৰ পৰা মোৰ সৈতে সংলগ্ন হোৱা আপোনালোক সকলোকে ধন্যবাদ জনাই, মোৰ সৈতে থিয় হৈ, আপোনাৰ হাত ওপৰলৈ তুলি সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে কওক -

বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!

বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!

বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!

বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!

বন্দে মাতৰম! বন্দে মাতৰম!

বহুত বহুত ধন্যবাদ!

****

MJPS/ST/RK/DD

(Release ID: 2187426) Visitor Counter : 5