কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ মন্ত্ৰীসভাৰ সকলো সহকৰ্মী, ইয়াত উপস্থিত সন্মানীয় সাংসদসকল, চৰকাৰৰ সকলো কৰ্মচাৰী, অন্যান্য বিশিষ্ট ব্যক্তি, ভদ্ৰমহিলা আৰু সজ্জনসকল!

বিপ্লৱৰ মাহ আগষ্ট মাহত, আৰু ১৫ আগষ্টৰ আগৰ এই ঐতিহাসিক উপলক্ষে, আমি ইটোৰ পিছত সিটো  আধুনিক ভাৰতৰ নিৰ্মাণৰ সৈতে জড়িত কৃতিত্বৰ সাক্ষী হৈ আছোঁ। ইয়াত ৰাজধানী দিল্লীতে কাৰ্তব্য পথ, দেশৰ নতুন সংসদ ভৱন, নতুন প্ৰতিৰক্ষা ভৱন, ভাৰত মণ্ডপম, যশোভূমী, শ্বহীদসকলৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰক, নেতাজী সুভাষ বাবুৰ প্ৰতিমূৰ্তি আৰু এতিয়া এই কাৰ্তব্য ভৱন। এইবোৰ কেৱল কিছুমান নতুন অট্টালিকা আৰু সাধাৰণ আন্তঃগাঁথনি নহয়, অমৃতকালত এই অট্টালিকাসমূহত বিকশিত ভাৰতৰ নীতি নিৰ্ধাৰণ কৰা হ’ব, বিকশিত ভাৰতৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ সিদ্ধান্ত লোৱা হ’ব, আগন্তুক দশকত ইয়াৰ পৰাই ৰাষ্ট্ৰৰ দিশ নিৰ্ণয় হ’ব। মই আপোনালোক সকলোকে আৰু সকলো দেশবাসীক কৰ্তব্য ভৱনৰ বাবে অভিনন্দন জনাইছোঁ। মই ইয়াৰ নিৰ্মাণৰ সৈতে জড়িত সকলো অভিযন্তা আৰু সকলো শ্ৰমিক সহকৰ্মীকো আজি এই মঞ্চৰ পৰা ধন্যবাদ জনাইছোঁ।

বন্ধুসকল,

আমি এই অট্টালিকা বহুত মন্থনৰ অন্তত ‘কৰ্তব্য ভৱন’ নাম ৰাখিছোঁ। কৰ্তব্য পথ, কাৰ্তব্য ভৱন, এই নামবোৰে আমাৰ গণতন্ত্ৰৰ আমাৰ সংবিধানৰ, মৌলিক মনোভাবৰ ঘোষণা কৰে। ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই গীতাত কৈছে - ন মে পার্থ অস্তি কর্তব্যং তৃষু লোকেশু কিঞ্চন, নান-বাপতম্ অ-বাপ্তব্যং বর্ত এৱ চ কর্মনি।। অৰ্থাৎ, আমি কি লাভ কৰিব লাগিব আৰু কি লাভ কৰিব নালাগে সেই চিন্তাৰ পৰা ওপৰলৈ উঠি আমি কৰ্তব্যবোধেৰে কাম কৰা উচিত। কৰ্তব্য, ভাৰতীয় সংস্কৃতিত এই শব্দ কেৱল দায়িত্বত বা ৰেস্পন্সিবিলিটি পৰ্যন্ত সীমাবদ্ধ নহয়। কৰ্তব্য হৈছে আমাৰ দেশৰ কৰ্মমুখী দৰ্শনৰ মূল ভাবনা। স্বৰ সীমাৰ বাহিৰত, সৰ্বস্বক গ্ৰহণ কৰাৰ বিশাল দৃষ্টিভংগী, এইটোৱেই হৈছে কৰ্তব্যৰ প্ৰকৃত সংজ্ঞা। আৰু সেয়েহে কৰ্তব্য, ই কেৱল এটা অট্টালিকাৰ নাম নহয়। ই কোটি কোটি দেশবাসীৰ সপোন বাস্তৱায়িত কৰাৰ বাবে তপোভূমি। কৰ্তব্যই আৰম্ভণি, কৰ্তব্যই নিয়তি। কৰুণা আৰু অধ্যৱসায়ৰ প্ৰেমৰ সূতাৰে বন্ধা কৰ্ম, সেইটোৱেই– কৰ্তব্য। সপোনৰ সংগী হৈছে–কৰ্তব্য, সংকল্পৰ আশা হৈছে–কৰ্তব্য, পৰিশ্ৰমৰ পৰাকাষ্ঠা হৈছে– কৰ্তব্য, প্ৰতিটো জীৱনত শিখা জ্বলোৱা ইচ্ছাশক্তি হৈছে–কৰ্তব্য। কোটি কোটি দেশবাসীৰ অধিকাৰ ৰক্ষাৰ আধাৰ হৈছে– কৰ্তব্য, মা ভাৰতীৰ জীৱন-শক্তিৰ ধ্বজাবাহক হৈছে–কৰ্তব্য। নাগৰিক দেৱো ভৱঃৰ মন্ত্ৰৰ জপ হৈছে–কৰ্তব্য, ৰাষ্ট্ৰৰ প্ৰতি ভক্তিৰে কৰা প্ৰতিটো কাম হৈছে– কৰ্তব্য।

বন্ধুসকল,

স্বাধীনতাৰ পিছত দশক দশক ধৰি দেশৰ প্ৰশাসনিক যন্ত্ৰ সেই অট্টালিকাবোৰৰ পৰাই চলাই থকা হৈছে, যিবোৰ ব্ৰিটিছ শাসনৰ সময়ত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। আপোনালোকেও জানে, দশক দশক আগতে নিৰ্মাণ কৰা এই প্ৰশাসনিক ভৱনবোৰৰ কৰ্ম অৱস্থা কিমান বেয়া আৰু এতিয়া ভিডিঅ'ত কিছু আভাসো দেখিলোঁ আমি। ইয়াত কাম কৰা লোকসকলৰ বাবে পৰ্যাপ্ত ঠাই নাই, পোহৰ নাই, প্ৰয়োজনীয় বায়ু চলাচলৰ ব্যৱস্থাও নাই। আপুনি কল্পনা কৰিব পাৰে, গৃহ মন্ত্ৰালয়ৰ দৰে এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ মন্ত্ৰালয় প্ৰায় ১০০ বছৰ ধৰি একেটা অট্টালিকাতে অপৰ্যাপ্ত সম্পদেৰে চলি আছিল। কেৱল এয়াই নহয়, ভাৰত চৰকাৰৰ বিভিন্ন মন্ত্ৰালয় দিল্লীৰ ৫০টা ভিন্ন স্থানৰ পৰা চলি আছে, ইয়াৰে বহু মন্ত্ৰালয় ভাড়াতীয়া অট্টালিকাতো আছে। ইবিলাকৰ ভাড়াৰ বাবে ব্যয় কৰা ধনৰ পৰিমাণ স্বৰূপাৰ্থতে এক বৃহৎ সংখ্যা। আৰু যদি সম্পূৰ্ণ হিচাপ কৰা হয় তেন্তে বহুত ডাঙৰ, কিন্তু যদি মোটামুটি হিচাপ কৰা হয় তেন্তে বছৰত ডেৰ হাজাৰ কোটি টকা ইয়াত যায়। ভাৰত চৰকাৰে ইমান বৃহৎ পৰিমাণৰ ধন কেৱল বিভিন্ন মন্ত্ৰালয়ৰ ভাড়াত ব্যয় কৰিছে। ইয়াৰ বাহিৰেও আন এটা সমস্যা আছে। কামৰ কাৰণে কৰ্মচাৰীয়ে ইয়াৰ পৰা তালৈ যাত্ৰা কৰিবলগীয়া হোৱাটো স্বাভাৱিক, অনুমান কৰা হৈছে যে প্ৰতিদিনে ৮ৰ পৰা ১০ হাজাৰ কৰ্মচাৰীয়ে এটা মন্ত্ৰালয়ৰ পৰা আন এটা মন্ত্ৰালয়লৈ অহা-যোৱা কৰিবলগীয়া হয়। এতিয়া ইয়াতো শ শ বাহনৰ চলাচল হয়, খৰচ হয়, পথত যাতায়াত বৃদ্ধি পায়, ইমান সময় নষ্ট হয়, আৰু এই সকলোবোৰৰ ফলত কামত অদক্ষতাৰ বাহিৰে একোৱেই নহয়।

বন্ধুসকল,

একবিংশ শতিকাৰ ভাৰতত একবিংশ শতিকাৰ আধুনিক ব্যৱস্থাৰ প্ৰয়োজন, অট্টালিকাৰো প্ৰয়োজন। এনে অট্টালিকা যিবোৰ প্ৰযুক্তি, নিৰাপত্তা আৰু সুবিধাৰ ক্ষেত্ৰত সৰ্বোত্তম হ’ব। য’ত কৰ্মচাৰীসকল আৰামদায়ক হয়, সিদ্ধান্ত দ্ৰুত হয়, আৰু সেৱাসমূহ সুগম হয়। সেয়েহে কাৰ্তব্য পথৰ আশে-পাশে এক সামগ্ৰিক দৃষ্টিভংগীৰে কৰ্তব্য ভৱনৰ দৰে বিশাল অট্টালিকাসমূহৰ নিৰ্মাণ কৰি থকা হৈছে। এয়া প্ৰথম কৰ্তব্য ভৱন সম্পূৰ্ণ হৈছে, বহুতো কৰ্তব্য ভৱনৰ নিৰ্মাণ দ্ৰুত গতিত চলি আছে। যেতিয়া এই কাৰ্যালয়সমূহ ওচৰতে স্থানান্তৰ কৰা হ’ব, ইটোৱে সিটোৰ ওচৰত থাকিব, তেতিয়া কৰ্মচাৰীসকলে সঠিক কৰ্ম পৰিৱেশ পাব, প্ৰয়োজনীয় সুবিধা লাভ কৰিব, তেওঁলোকৰ মুঠ কামৰ উৎপাদনো বৃদ্ধি পাব। আৰু চৰকাৰে ভাড়াত খৰচ কৰি থকা ডেৰ হাজাৰ কোটি টকাও ৰাহি হ’ব৷

বন্ধুসকল,

কৰ্তব্য ভৱনৰ এই ভব্য অট্টালিকা, এই সকলো প্ৰকল্প, নতুন প্ৰতিৰক্ষা কমপ্লেক্স, দেশৰ সকলো বৃহৎ আন্তঃগাঁথনি প্ৰকল্প, এইবোৰ দেশৰ গতিৰ প্ৰমাণ হয়েই, ভাৰতৰ বিশ্ব দৃষ্টিভংগীৰ প্ৰতিফলনো। আমি বিশ্বক যি দৃষ্টিভংগী দিছোঁ সেই দৃষ্টিভংগী ভাৰতে নিজেই কেনেকৈ গ্ৰহণ কৰি আছে। আমাৰ আন্তঃগাঁথনি উন্নয়নত এই কথা দেখা যায়। আমি বিশ্বক Mission LiFE দিলোঁ, আমি One Earth, One Sun, One Grid ৰ ধাৰণাটো আগবঢ়াই দিলোঁ, এই দৃষ্টিভংগীৰ সৈতেই মানৱতাৰ ভৱিষ্যতৰ আশা জড়িত হৈ আছে। আজি আপোনালোকে দেখিবলৈ পাব কৰ্তব্য ভৱনৰ দৰে আমাৰ আধুনিক আন্তঃগাঁথনি, এইবোৰ এনেকুৱা আন্তঃগাঁথনি যাৰ আত্মা জনপন্থী। আৰু ইবিলাকৰ গঠন গ্ৰহ সমৰ্থক। কৰ্তব্য ভৱনৰ ছাদতো সৌৰ পেনেল স্থাপন কৰা হৈছে, ইয়াত আৱৰ্জনা ব্যৱস্থাপনাৰ বাবে উন্নত ব্যৱস্থা সংযুক্ত কৰা হৈছে। ভাৰতত এতিয়া সেউজ অট্টালিকাৰ দৃষ্টিভংগী সম্প্ৰসাৰিত হৈছে।

বন্ধুসকল,

আমাৰ চৰকাৰ সামগ্ৰিক দৃষ্টিভংগীৰে ভাৰতৰ পুনৰ্গঠনৰ কামত নিয়োজিত। আজি দেশৰ কোনো অংশই উন্নয়নৰ সোঁতত অস্পৃশ্য নহয়। যদি দিল্লীত নতুন সংসদ ভৱন নিৰ্মাণ কৰা হয়, তেন্তে দেশত ৩০ হাজাৰৰো অধিক পঞ্চায়ত ভৱনো নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। আজি এফালে ইয়াত কৰ্তব্য ভৱনৰ দৰে অট্টালিকা নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, লগতে দৰিদ্ৰ লোকৰ বাবে ৪ কোটিৰো অধিক পকা ঘৰো নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। ইয়াত ৰাষ্ট্ৰীয় যুদ্ধ স্মাৰক নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, আৰক্ষী স্মাৰক নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, দেশত ৩০০ৰো অধিক নতুন চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়ো নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। ইয়াত ভাৰত মণ্ডপম নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, আৰু দেশত ১৩০০ৰো অধিক নতুন অমৃত ভাৰত ৰে'ল ষ্টেচনো নিৰ্মাণ কৰি থকা হৈছে। ইয়াত নিৰ্মিত যশোভূমিৰ ভব্যতা বিগত ১১ বছৰত নিৰ্মাণ কৰা প্ৰায় ৯০টা নতুন বিমানবন্দৰতো দেখা যায়।

বন্ধুসকল,

মহাত্মা গান্ধীয়ে কৈছিল, অধিকাৰ আৰু কৰ্তব্য পৰস্পৰে সংযুক্ত। কৰ্তব্য পালনৰ দ্বাৰাহে আমাৰ অধিকাৰ সুদৃঢ় হয়। আমি নাগৰিকৰ পৰা কৰ্তব্য আশা কৰোঁ, কিন্তু চৰকাৰ হিচাপে আমাৰ বাবেও কৰ্তব্য সৰ্বোচ্চ। আৰু যেতিয়া এখন চৰকাৰে গুৰুত্বসহকাৰে নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰে, তেতিয়া শাসন ব্যৱস্থাতো দেখা যায়। আপোনালোকে সকলোৱে জানে, যোৱা দশকটো দেশত সুশাসনৰ এটা দশক হৈ আহিছে। সংস্কাৰৰ গংগোত্ৰীৰ পৰাই সুশাসন আৰু উন্নয়নৰ প্ৰবাহৰ উৎপত্তি হয়। সংস্কাৰ এক সামঞ্জস্যপূৰ্ণ আৰু সময়সীমাবদ্ধ প্ৰক্ৰিয়া। সেইবাবেই দেশখনে অবিৰতভাৱে বৃহৎ সংস্কাৰ অব্যাহত ৰাখিছে। আমাৰ সংস্কাৰ সামঞ্জস্যপূৰ্ণ, গতিশীল আৰু দূৰদৰ্শী। চৰকাৰ আৰু জনসাধাৰণৰ মাজৰ সম্পৰ্ক উন্নত কৰা, জীৱন-যাপনৰ সহজতা বৃদ্ধি কৰা, বঞ্চিতসকলক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া, মহিলাক সৱলীকৰণ কৰা, চৰকাৰৰ কাম-কাজ উন্নত কৰা, দেশে অহৰহ এই দিশত এক অভিনৱ পদ্ধতিৰে কাম কৰি আছে। আমি গৌৰৱান্বিত যে যোৱা ১১ বছৰত দেশখনে স্বচ্ছ, সংবেদনশীল আৰু নাগৰিককেন্দ্ৰিক শাসন ব্যৱস্থা গঢ়ি তুলিছে।

বন্ধুসকল,

মই পৃথিৱীৰ যিখন দেশলৈকে যাওঁ, তাত জন ধন, আধাৰ আৰু মোবাইল, JAM trinity লৈ বহুত আলোচনা হয়। সমগ্ৰ বিশ্বতে ইয়াৰ প্ৰশংসা হয়। ভাৰতত চৰকাৰী আঁচনিসমূহৰ ডেলিভাৰী স্বচ্ছ আৰু লিকেজমুক্ত কৰি তুলিছে। আজি যিকোনো ব্যক্তিয়ে জানি আচৰিত হৈছে যে দেশত ৰেচন কাৰ্ড, গেছ ৰাজসাহায্য, বৃত্তি আদি বিভিন্ন আঁচনিৰ প্ৰায় ১০ কোটি হিতাধিকাৰী এনেকুৱা আছিল, এই সংখ্যাটো শুনি আপুনি স্তম্ভিত হ’ব। কেতিয়াও জন্ম নোহোৱা ১০ কোটি হিতাধিকাৰী আছিল। পূৰ্বৰ চৰকাৰবোৰে তেওঁলোকৰ নামত টকা পঠিয়াইছিল, আৰু সেই ধন এই ভুৱা হিতাধিকাৰীৰ নামত মধ্যভোগীৰ একাউণ্টত সোমাইছিল। এই চৰকাৰত এই আটাইকেইটা ১০ কোটি ভুৱা নাম আঁতৰাই দিয়া হৈছে। আৰু শেহতীয়া পৰিসংখ্যা হৈছে যে ইয়াৰ দ্বাৰা দেশৰ ৪ লাখ ৩০ হাজাৰ কোটিতকৈও অধিক টকা ভুল হাতলৈ যোৱাৰ পৰা ৰক্ষা পৰিছে। আপুনি কল্পনা কৰকচোন, ৪ লাখ ৩০ হাজাৰ কোটি টকাৰ চুৰি, এতিয়া এই ধন দেশৰ উন্নয়নত ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। অৰ্থাৎ হিতাধিকাৰীসকলো সুখী, আৰু দেশৰ সম্পদৰো সঞ্চয় হয়।

বন্ধুসকল,

কেৱল দুৰ্নীতি আৰু লিকেজেই নহয়, অপ্ৰয়োজনীয় নিয়ম-নীতিয়েও নাগৰিকক অশান্তি দিছিল। এইবোৰৰ ফলত চৰকাৰৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ প্ৰক্ৰিয়া মন্থৰ হৈ পৰিছিল। সেইবাবেই আমি ১৫০০ৰো অধিক পুৰণি আইন বিলুপ্ত কৰিছোঁ। বহুতো আইন ব্ৰিটিছ যুগৰ আছিল, যিবোৰ ইমান দশকৰ পাছতো এতিয়াও বাধা হৈ আছিল। আইন মানি চলাটোও আমাৰ বাবে এক বৃহৎ বোজা হৈ পৰিছে। যিকোনো কাম আৰম্ভ কৰিবলৈ ডজন ডজন নথি-পত্ৰ জমা দিব লাগিছিল। যোৱা ১১ বছৰত ৪০ হাজাৰতকৈ অধিক কম্প্লাইয়েন্স বিলুপ্ত কৰা হৈছে। আৰু এই কাম এতিয়াও সম্পূৰ্ণ হোৱা নাই, এতিয়াও চলি আছে।

বন্ধুসকল,

ইয়াত ভাৰত চৰকাৰৰ জ্যেষ্ঠ সচিবো উপস্থিত আছে, আপোনালোকে জানে যে আগতে কিমান বিভাগ আৰু মন্ত্ৰালয়ত দায়িত্ব আৰু অধিকাৰৰ ওপৰত ওভাৰলেপিং হৈছিল। ইয়াৰ বাবেই সিদ্ধান্তবোৰ আবদ্ধ হৈ পৰিছিল, কাম আবদ্ধ হৈ পৰিছিল। আমি বিভিন্ন বিভাগক একত্ৰিত কৰি ডুপ্লিকেচনৰ অন্ত পেলালোঁ। কিছুমান মন্ত্ৰালয় একত্ৰিত কৰা হ’ল। য'তেই প্ৰয়োজন আছিল, নতুন মন্ত্ৰালয়ৰ সৃষ্টিও হ'ল, জল সুৰক্ষা সুৰক্ষিত কৰিবলৈ জল শক্তি মন্ত্ৰালয়ৰ সৃষ্টি হ'ল, সমবায় আন্দোলন শক্তিশালী কৰিবলৈ সমবায় মন্ত্ৰালয়ৰ সৃষ্টি হ'ল, প্ৰথমবাৰৰ বাবে মীনৰ সুকীয়া মন্ত্ৰালয়ৰ সৃষ্টি হ'ল। আমাৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবে এটা দক্ষতা বিকাশ মন্ত্ৰালয় গঠন কৰা হ’ল। এই সিদ্ধান্তসমূহে চৰকাৰৰ কাৰ্যক্ষমতা বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে ডেলিভাৰীতো ত্বৰান্বিত কৰিছে।

বন্ধুসকল,

চৰকাৰৰ কৰ্ম সংস্কৃতিৰ উন্নীতকৰণৰ বাবেও আমি কাম কৰি আছোঁ। মিছন কৰ্মযোগী, i-GOTৰ দৰে ডিজিটেল প্লেটফৰ্মে আমাৰ চৰকাৰী কৰ্মচাৰীসকলক কাৰিকৰীভাৱে সবল কৰি তুলিছে। ই-অফিচ, ফাইল অনুসৰণ, ডিজিটেল অনুমোদন, এটা ব্যৱস্থা সৃষ্টি কৰা হৈছে যিটো দ্ৰুতৰ লগতে অনুসৰণযোগ্যও।

বন্ধুসকল,

যেতিয়া আমি নতুন ঘৰলৈ গুচি যাওঁ, তেতিয়া আমাৰ ভিতৰত নতুন উৎসাহ এটা আহি পৰে, আমাৰ শক্তি বহুগুণে বৃদ্ধি পায়। এতিয়া আপুনিও একে উদ্যমেৰে এই নতুন ভৱনত নিজৰ দায়িত্ব আগবঢ়াই নিব। যি পদতেই নাথাকক কিয়, আপোনাৰ কাৰ্যকাল স্মৰণীয় কৰি তুলিবলৈ কাম কৰিব লাগিব। ইয়াৰ পৰা যাওঁতে আপুনি অনুভৱ কৰা উচিত যে আপুনি দেশৰ সেৱাত আপোনাৰ ১০০% অৱদান আগবঢ়াইছে।

বন্ধুসকল,

ফাইলৰ প্ৰতি আমাৰ মনোভাবো সলনি কৰিব লাগিব। এটা ফাইল, এটা অভিযোগ, এটা আবেদন, কেৱল দৈনন্দিন কাম যেন লাগিব পাৰে। কিন্তু কাৰোবাৰ বাবে সেই এখন কাগজ তেওঁলোকৰ আশা হ’ব পাৰে, ইমানবোৰ মানুহৰ সমগ্ৰ জীৱন সেই এটা ফাইলৰ লগত সংযোগ কৰিব পাৰি। এতিয়া উদাহৰণস্বৰূপে, যদি ১ লাখ মানুহৰ সৈতে জড়িত ফাইল এটা আপোনাৰ টেবুলত এদিনৰ বাবেও পলম হয়, তেন্তে ইয়াৰ ফলত ১ লাখ মানুহৰ দিন হেৰুৱাবলগীয়া হয়। যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ কামক এই দৃষ্টিকোণৰ পৰা চাব, তেতিয়া আপুনি এইটোও অনুভৱ কৰিব যে যিকোনো সুবিধা বা চিন্তাধাৰাৰ ওপৰত সেৱাৰ বাবে এইটো ইমানেই ডাঙৰ সুযোগ। যদি আপুনি এটা নতুন ধাৰণা সৃষ্টি কৰে, তেন্তে সম্ভৱ যে আপুনি এটা ডাঙৰ পৰিৱৰ্তনৰ ভেটি স্থাপন কৰিছে। এই কৰ্তব্যবোধেৰে আমি সকলোৱে সদায় ৰাষ্ট্ৰ নিৰ্মাণত নিয়োজিত হৈ থাকিব লাগিব। আমি সকলোৱে সদায় মনত ৰাখিব লাগিব যে এখন বিকশিত ভাৰতৰ সপোন কৰ্তব্যৰ গৰ্ভত লালন-পালন কৰা হয়।

বন্ধুসকল,

আজি কিন্তু সমালোচনাৰ অনুষ্ঠান নহয়, আত্মনিৰীক্ষণৰ সুযোগ। ই নিশ্চিতভাৱে গুৰুত্বপূৰ্ণ। আমাৰ লগতে স্বাধীনতা পোৱা বহু দেশ ইমান দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়ি গ’ল। কিন্তু, ভাৰতে তেতিয়া সেই গতিৰে আগবাঢ়িব পৰা নাছিল, ইয়াৰ বহু কাৰণ আছিল নিশ্চয়। কিন্তু এতিয়া আমাৰ দায়িত্ব যে আমি অনাগত প্ৰজন্মৰ বাবে সমস্যাবোৰ এৰি নাযাওঁ। পুৰণি অট্টালিকাত বহি আমি যিবোৰ সিদ্ধান্ত আৰু নীতি লৈছিলোঁ, সেইবোৰে আমাক ২৫ কোটি দেশবাসীক দৰিদ্ৰতাৰ পৰা উলিয়াই আনিবলৈ সাহস দিছিল। ২৫ কোটি মানুহ দৰিদ্ৰতাৰ পৰা ওলাই অহাটো এটা অতি ডাঙৰ কৃতিত্ব, কিন্তু প্ৰতিটো কামৰ পিছতো নতুন কিবা এটা চিন্তা কৰিয়েই থাকোঁ। এতিয়া নতুন অট্টালিকাসমূহত, অধিক কাৰ্যক্ষমতাৰে, আমাৰ দক্ষতা বৃদ্ধি কৰি, দেশক যিমান পাৰোঁ দান কৰাৰ মনোভাৱেৰে, আমি এই অট্টালিকাটোত সেই কামটো কৰিম আৰু দেখুৱাম যে ভাৰতক সম্পূৰ্ণৰূপে দৰিদ্ৰতাৰ পৰা মুক্ত হ’ব লাগিব। উন্নত ভাৰতৰ সপোন এই অট্টালিকাসমূহৰ জৰিয়তে বাস্তৱায়িত হ’ব। এই লক্ষ্য আমাৰ সকলোৰে প্ৰচেষ্টাতহে সম্ভৱ হ’ব, আমি একেলগে ভাৰতক বিশ্বৰ তৃতীয় বৃহত্তম অৰ্থনীতি হিচাপে গঢ়ি তুলিব লাগিব। আমি একেলগে লিখিব লাগিব মেক ইন ইণ্ডিয়া আৰু আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰতৰ সফলতাৰ কাহিনী। আমাৰ সংকল্প হ’ব লাগে যে আমি আমাৰ আৰু দেশৰ উৎপাদনশীলতা বৃদ্ধি কৰিম৷ পৰ্যটনৰ কথা আহিলে বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা মানুহ ভাৰতলৈ আহিব লাগে, ব্ৰেণ্ডৰ কথা আহিলে বিশ্বই ভাৰতীয় ব্ৰেণ্ডলৈ চাব লাগে, শিক্ষাৰ কথা আহিলে বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰী ভাৰতলৈ আহিব লাগে। ভাৰতৰ শক্তি বৃদ্ধিৰ বাবে আমি কি কৰিব পাৰোঁ, এয়াও আমাৰ জীৱনৰ লক্ষ্য হ’ব লাগে।

বন্ধুসকল,

সফল ৰাষ্ট্ৰবোৰ যেতিয়া আগবাঢ়ি যায় তেতিয়া তেওঁলোকে নিজৰ ইতিবাচক ঐতিহ্য পৰিত্যাগ নকৰে। সংৰক্ষণ কৰি ৰাখে। আজি আমাৰ ভাৰত ‘বিকাশ আৰু ঐতিহ্য’ৰ এই দৃষ্টিভংগীৰে আগবাঢ়িছে। নতুন কৰ্তব্য ভৱনৰ পিছত এই উত্তৰ আৰু দক্ষিণ ব্লকসমূহো ভাৰতৰ মহান ঐতিহ্যৰ অংগ হৈ পৰিব। উত্তৰ আৰু দক্ষিণ ব্লকক দেশবাসীৰ বাবে ‘যুগে যুগীন ভাৰত’, এই সংগ্ৰহালয়ৰ ৰূপত ৰূপান্তৰিত কৰা হৈছে। দেশৰ প্ৰতিজন নাগৰিকে ইয়ালৈ যাব পাৰিব, দেশৰ ঐতিহাসিক যাত্ৰাৰ দৰ্শন কৰিব পাৰিব। মোৰ বিশ্বাস যে আমি সকলোৱে ইয়াতো, আমি সকলোৱে ইয়াৰ ঐতিহ্য, ইয়াৰ প্ৰেৰণা লগত লৈ কৰ্তব্য ভৱনত প্ৰৱেশ কৰিম। মই আকৌ এবাৰ দেশবাসীক কৰ্তব্য ভৱনৰ বাবে বহুত বহুত অভিনন্দন জনাইছোঁ।

বহুত বহুত ধন্যবাদ।

**********

MJPS/VJ/VK