ଏଲ୍ଲାରିଗୁ ନମସ୍କାର !

ଜୟ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ !

ଜୟ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ !

ଜୟ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ !

ମୁଁ ମୋ ବକ୍ତବ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିବା ପୂର୍ବରୁ, କିଛି ପିଲା ଏଠାରେ କିଛି ଫଟୋ ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି। ଏସ୍‌ପିଜି ଓ ସ୍ଥାନୀୟ ପୁଲିସକର୍ମୀ ଦୟାକରି ସେଗୁଡ଼ିକୁ ସଂଗ୍ରହ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ। ଯଦି ଆପଣ ଫଟୋ ପଛରେ ଆପଣଙ୍କର ଠିକଣା ଲେଖିଛନ୍ତି, ତେବେ ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆପଣଙ୍କୁ ଏକ ଧନ୍ୟବାଦ ପତ୍ର ପଠାଇବି। ଯେଉଁମାନେ କିଛି ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି, ଦୟାକରି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇଦିଅନ୍ତୁ; ସେମାନେ ତାହା ସଂଗ୍ରହ କରିନେବେ। ଆପଣ ଏଠାରେ ଆରାମରେ ବସନ୍ତୁ। ଏହି ପିଲାମାନେ ଅନେକ ସମୟରେ ବହୁତ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିଥାଆନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ବେଳେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ମୋ ଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟାୟ ହୋଇଯାଏ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ବହୁତ ଦୁଃଖ ପାଏ।

ଜୟ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ!

ଭଗବାନ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ଦର୍ଶନର ସନ୍ତୋଷ, ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ମନ୍ତ୍ରର ଏହି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅନୁଭୂତି ଏବଂ ଏହିଭଳି ପୂଜ୍ୟ ସନ୍ଥ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ମୋ ପାଇଁ ପରମ ସୌଭାଗ୍ୟ। ମୋ ପାଇଁ ଏହା ଅପାର ପୁଣ୍ୟ ଲାଭ କରିବା ଭଳି।  ମୋତେ ଦିଆଯାଇଥିବା ସମ୍ମାନ, ମୋ ପ୍ରତି ପ୍ରଦର୍ଶନ କରାଯାଇଥିବା ଭାବନା ପାଇଁ ମୁଁ ଏତେ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇପାରୁଛି ଯେ, ମୁଁ ମୋ ବିଷୟରେ କୁହାଯାଉଥିବା କଥାର ଯୋଗ୍ୟ ହୋଇପାରିବି, ଅଧିକ କାମ କରିପାରିବି ଏବଂ ମୋ ଉପରେ ରଖାଯାଇଥିବା ଆଶା ପୂରଣ ପରିପାରିବି।

ଭାଇ ​​ଓ ଭଉଣୀମାନେ,

ମାତ୍ର ତିନି ଦିନ ପୂର୍ବେ, ମୁଁ ଗୀତାର ପବିତ୍ର ଭୂମି କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ଥିଲି। ଏବେ, ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆଶୀର୍ବାଦପ୍ରାପ୍ତ ଏବଂ ଜଗଦଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଏହି ଭୂମିକୁ ପରିଦର୍ଶନ କରିବା ମୋ ପାଇଁ ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆନନ୍ଦର ମୁହୂର୍ତ୍ତ। ଏହି ଅବସରରେ, ଯେତେବେଳେ ଏକ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଏକକାଳୀନ ଭଗବଦ୍ ଗୀତାର ଶ୍ଳୋକ ପାଠ କରିଥିଲେ, ସାରା ବିଶ୍ୱର ଲୋକମାନେ ଭାରତର ସହସ୍ରାବ୍ଦର ଦିବ୍ୟତା ଦର୍ଶନ କରିପାରିଲେ। ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ସୁଗୁଣେନ୍ଦ୍ର ତୀର୍ଥ ସ୍ୱାମୀଜୀ, ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ସୁଶୀନ୍ଦ୍ର ତୀର୍ଥ ସ୍ୱାମୀଜୀ, କର୍ଣ୍ଣାଟକ ରାଜ୍ୟପାଳ ଥାୱରଚାନ୍ଦ ଗେହଲଟ୍, କେନ୍ଦ୍ର କ୍ୟାବିନେଟର ମୋର ସହକର୍ମୀ, ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ମନ୍ତ୍ରୀ, ସାଂସଦ, ବିଧାୟକ, ଉଡୁପିର ଆଠଟି ମଠର ସମସ୍ତ ଅନୁଗାମୀ ଏବଂ ଉପସ୍ଥିତ ଅନ୍ୟ ସନ୍ଥଗଣ, ମହିଳା ଏବଂ ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତିଗଣ!

କର୍ଣ୍ଣାଟକର ଏହି ଭୂମିକୁ, ଏହାର ସ୍ନେହଶୀଳ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ ଆସିବା ମୋ ପାଇଁ ସର୍ବଦା ଏକ ଅନନ୍ୟ ଅନୁଭୂତି।  ଉଡୁପିର ପବିତ୍ର ଭୂମିରେ ପଦାର୍ପଣ କରିବା ତ ନିତ୍ୟ ଅଦ୍ଭୁତ ଅନୁଭବ। ମୁଁ ଗୁଜରାଟରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲି। ଗୁଜରାଟ ଏବଂ ଉଡୁପି ମଧ୍ୟରେ ସର୍ବଦା ଏକ ଗଭୀର ଓ ବିଶେଷ ନିବିଡ ସମ୍ପର୍କ ରହିଛି। ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ଯେ, ଏଠାରେ ସ୍ଥାପିତ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତିକୁ ପ୍ରଥମେ ଦ୍ୱାରକାରେ ମାତା ରୁକ୍ମିଣୀ ପୂଜା କରିଥିଲେ। ପରେ, ଜଗଦଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀ ଏଠାରେ ଏହି ମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ। ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି, ଗତ ବର୍ଷ ମୁଁ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ଶ୍ରୀ ଦ୍ୱାରକା ଜୀଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ଯାଇଥିଲି ଏବଂ ସେଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇଥିଲି। ଆପଣ କଳ୍ପନା କରିପାରୁଥିବେ ଯେ, ଏହି ମୂର୍ତ୍ତି ଦେଖି ମୁଁ କ'ଣ ଅନୁଭବ କରିଥିଲି। ଏହି ଦର୍ଶନ ମୋତେ ଏକ ଆତ୍ମିକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଆନନ୍ଦ ଦେଇଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ମୋ ପାଇଁ ଉଡୁପି ଗସ୍ତର ଆଉ ଏକ ବିଶେଷ କାରଣ  ମଧ୍ୟ ରହିଛି। ଉଡୁପି ଜନସଂଘ ଏବଂ ଭାରତୀୟ ଜନତା ପାର୍ଟିର ସୁଶାସନ ମଡେଲର ଜନ୍ମସ୍ଥାନ। ୧୯୬୮ ମସିହାରେ, ଉଡୁପିର ଲୋକମାନେ ଆମର ଜନସଂଘ ପ୍ରାର୍ଥୀ, ଭି.ଏସ୍. ଆଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଏଠାକାର ପୌର ପରିଷଦକୁ ନିର୍ବାଚିତ କରିଥିଲେ। ଏହା ସହିତ, ଉଡୁପି ଏକ ନୂତନ ଶାସନ ମଡେଲର ମୂଳଦୁଆ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲା। ଆଜି ଆମେ ଦେଖୁଥିବା ସ୍ୱଚ୍ଛତା ଅଭିଯାନ, ଯାହାର ପରିସର ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଛି, ପାଞ୍ଚ ଦଶନ୍ଧି ପୂର୍ବରୁ ଉଡୁପି ଦ୍ୱାରା ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଜଳ ଯୋଗାଣ ଏବଂ ଡ୍ରେନେଜ୍ ସିଷ୍ଟମ ପାଇଁ ଏକ ନୂତନ ମଡେଲ ପ୍ରଦାନ କରି, ଉଡୁପି ୧୯୭୦ ଦଶକରେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମଗୁଡ଼ିକ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା। ଆଜି, ଏହି ଅଭିଯାନଗୁଡ଼ିକ ଦେଶର ଜାତୀୟ ବିକାଶର ଏକ ଅଂଶ ଭାବରେ ଆମର ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରୁଛି, ଆମ ପାଇଁ ଏକ ଜାତୀୟ ପ୍ରାଥମିକତା ପାଲଟିଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ରାମଚରିତମାନସରେ ଲେଖା ଅଛି: “କଳିଯୁଗ କେବଳ ହରି ଗୁନ୍‌ ଗାହା। ଗାବତ୍ ନର ପାୱହିଁ ଭବ ଥାହା॥” ଅର୍ଥାତ, କଳିଯୁଗରେ କେବଳ ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ଓ ଲୀଳାର କୀର୍ତ୍ତନ ହିଁ ପରମ ସାଧନ। ଏହାର ଗାୟନ-କୀର୍ତ୍ତନ ଦ୍ୱାରା ଜନ୍ମ-ମୃତ୍ୟୁର ଅଥଳ ସାଗରରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳେ। ଆମ ସମାଜରେ, ଗୀତାର ମନ୍ତ୍ର ଏବଂ ଶ୍ଳୋକ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ପାଠ କରାଯାଉଛି। କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ସ୍ୱର ଏହି ଶ୍ଳୋକଗୁଡ଼ିକୁ ଏକ ସ୍ୱରରେ ପାଠ କରନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ଏତେ ଲୋକ ଗୀତା ଭଳି ଏକ ପବିତ୍ର ଗ୍ରନ୍ଥ ପାଠ କରନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ଏପରି ଦିବ୍ୟ ଶବ୍ଦ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଏକତ୍ର ପ୍ରତିଧ୍ୱନିତ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ଏକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଶକ୍ତି ଜାଗ୍ରତ ହୁଏ ଯାହା ଆମ ମନ ଏବଂ ମସ୍ତିଷ୍କକୁ ଏକ ନୂତନ ସ୍ପନ୍ଦନ, ଏକ ନୂତନ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରେ। ଏହି ଶକ୍ତି ହେଉଛି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତାର ଶକ୍ତି, ଏହି ଶକ୍ତି ହେଉଛି ସାମାଜିକ ଏକତାର ଶକ୍ତି। ତେଣୁ ଆଜି ଏହି "ଲକ୍ଷ କଣ୍ଠ ଗୀତା" ଅବସରଟି ଏକ ବିଶାଳ ଶକ୍ତି-ପିଣ୍ଡକୁ ଅନୁଭବ କରିବାର ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି। ଏହା ବିଶ୍ୱକୁ ସାମୂହିକ ଚେତନାର ଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରୁଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଏହି ଦିନରେ, ମୁଁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ପରମ ପବିତ୍ର ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ସୁଗୁଣେନ୍ଦ୍ର ତୀର୍ଥ ସ୍ୱାମୀଜୀଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଛି। ସେ ‘ଲକ୍ଷ କଣ୍ଠ ଗୀତା’ର ବିଚାରକୁ ଏପରି ଏକ ଦିବ୍ୟ ଉପାୟରେ ସାକାର କରିଛନ୍ତି। ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନିଜ ହାତରେ ଗୀତା ଲେଖିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରି ସେ ଯେଉଁ “କୋଟି ଗୀତା ଲେଖନ ଯଜ୍ଞ” (କୋଟି ଗୀତା ଲେଖା ଯଜ୍ଞ) ଶୁଭାରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି, ସେହି ଅଭିଯାନ ସନାତନ ପରମ୍ପରାର ଏକ ବିଶ୍ୱବ୍ୟାପୀ ଜନଆନ୍ଦୋଳନରେ ପରିଣତ ହୋଇଛି। ଆମର ଯୁବପିଢ଼ି ଭଗବଦ୍ ଗୀତାର ଭାବନା ଓ ଶିକ୍ଷାସମୂହ ସହିତ ଯେପରି ଯୋଡ଼ି ହେଉଛନ୍ତି, ତାହା ନିଜ ଭିତରେ ଏକ ଗଭୀର ପ୍ରେରଣା। ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି, ଭାରତରେ ବେଦ, ଉପନିଷଦ ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ରର ଜ୍ଞାନ ପରବର୍ତ୍ତୀ ପିଢ଼ିକୁ ପ୍ରଦାନ କରିବାର ପରମ୍ପରା ରହିଆସିଛି। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଏହି ପରମ୍ପରାର ଏକ ଅର୍ଥପୂର୍ଣ୍ଣ ନିରନ୍ତରତା ପାଲଟିଛି, ପରବର୍ତ୍ତୀ ପିଢ଼ିକୁ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ସହିତ ଯୋଡ଼ିବାର ଏକ ସାର୍ଥକ ଉଦ୍ୟମ ହୋଇଯାଇଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଏଠାକୁ ଆସିବାର ଠିକ୍‌ ତିନି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ଅଯୋଧ୍ୟାରେ ଥିଲି। ୨୫ ନଭେମ୍ବରର ପବିତ୍ର ବିବାହ ପଞ୍ଚମୀ ତିଥିରେ ଅଯୋଧ୍ୟାର ରାମଜନ୍ମଭୂମି ମନ୍ଦିରରେ ଧର୍ମଧ୍ୱଜାର ଉତ୍ତୋଳନ କରାଯାଇଥିଲା। ଅଯୋଧ୍ୟାରୁ ଉଡୁପି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅସଂଖ୍ୟ ରାମଭକ୍ତ ଏହି ଦିବ୍ୟ ଓ ଭବ୍ୟ ମହୋତ୍ସବର ସାକ୍ଷୀ ପାଲଟିଥିଲେ। ରାମ ମନ୍ଦିର ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଉଡୁପିର ଭୂମିକା କେତେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ, ସମଗ୍ର ଦେଶ ଏଥିରେ ପରିଚିତ। ପରମପୂଜ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବିଶ୍ୱେଶ ତୀର୍ଥ ସ୍ୱାମୀଜୀ ଏକାଧିକ ଦଶକ ପୂର୍ବରୁ ରାମମନ୍ଦିର ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଯେଉଁ ଦିଗ୍‌ଦର୍ଶନ ଦେଇଥିଲେ, ସେହି ଅବଦାନର ସିଦ୍ଧି ସ୍ୱରୂପ ଆନନ୍ଦୋତ୍ସବ ଭାବରେ ଧ୍ୱଜାରୋହଣ ସମାରୋହ  ସାକାର ହୋଇପାରିଛି। ଉଡୁପି ପାଇଁ ରାମମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ ଆଉ ଏକ କାରଣରୁ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର । ନୂତନ ମନ୍ଦିରରେ ଏକ ବିଶାଳ ଦ୍ୱାର ମଧ୍ୟ ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଛି, ଯାହାର ନାମ ଜଗଦଗୁରୁ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟଜୀଙ୍କ ନାମରେ ନାମିତ ହୋଇଛି। ଭଗବାନ ରାମଙ୍କ ଅନନ୍ୟ ଭକ୍ତ ଜଗଦ୍‌ଗୁରୁ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟଜୀ ଲେଖିଛନ୍ତି-“ରାମାୟ ଶାଶ୍ୱତ ସୁବିସ୍ତୃତ ଷଡ୍‌ଗୁଣାୟ, ସର୍ଵେଶ୍ୱରାୟ ବଳ–ବୀର୍ଯ୍ୟ ମହାର୍ଣ୍ଣବାୟ”

ଅର୍ଥାତ, ଭଗବାନ ଶ୍ରୀରାମ—ଷଡ୍‌ଦିବ୍ୟଗୁଣରେ ଶୋଭିତ, ସର୍ଵେଶ୍ୱର, ଅପାର ଶକ୍ତି ଓ ସାହସର ସମୁଦ୍ର।

ସେଥିପାଇଁ ରାମ ମନ୍ଦିର ପରିସରରେ ତାଙ୍କ ନାମରେ ନାମିତ ଏକ ଦ୍ୱାର ହେବା କର୍ଣ୍ଣାଟକର ଉଡୁପି ଏବଂ ସମଗ୍ର ଦେଶର ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ବଡ଼ ଗର୍ବର ବିଷୟ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଜଗତଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି ଭାରତର ଦ୍ୱୈତ ଦର୍ଶନର ପ୍ରବର୍ତ୍ତକ ଏବଂ ବେଦାନ୍ତର ଏକ ଆଲୋକବର୍ତ୍ତିକା। ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବା ଉଡୁପିରେ ଅଷ୍ଟମଠର ବ୍ୟବସ୍ଥା, ଅନୁଷ୍ଠାନ ଏବଂ ନୂତନ ପରମ୍ପରା ସୃଷ୍ଟିର ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଉଦାହରଣ। ଏଠାରେ, ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ପ୍ରତି ଭକ୍ତି, ବେଦାନ୍ତର ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ହଜାର ହଜାର ଲୋକଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ପରିବେଷଣ କରିବାର ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ରହିଛି। ଗୋଟିଏ ପ୍ରକାରେ, ଏହି ସ୍ଥାନ ଏକ ତୀର୍ଥସ୍ଥଳ, ଜ୍ଞାନ, ଭକ୍ତି ଏବଂ ସେବାର ସଙ୍ଗମସ୍ଥଳ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଯେତେବେଳେ ଜଗଦଗୁରୁ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଭାରତ ଅନେକ ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଏବଂ ବାହ୍ୟ ସମସ୍ୟା ସହିତ ସଂଘର୍ଷ କରୁଥିଲା। ସେ ଆମକୁ ସମାଜର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଗ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଣାଳୀ ସହିତ ଯୋଡ଼ି ହୋଇପାରିବ ବୋଲି ଭକ୍ତିର ଏକ ପଥ ଦେଖାଇଥିଲେ। ଏହି ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ପାଇଁ, ଶତାବ୍ଦୀ ପରେ ମଧ୍ୟ, ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ମଠ ପ୍ରତିଦିନ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ସେବା କରିଆସୁଛି। ତାଙ୍କର ପ୍ରେରଣା ଦ୍ୱୈତ ପରମ୍ପରାରେ ଅନେକ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଛି ଯେଉଁମାନେ ନିରନ୍ତର ଧର୍ମ, ସେବା ଏବଂ ସାମାଜିକ ନିର୍ମାଣର କାରଣକୁ ସମର୍ଥନ କରିଛନ୍ତି। ଜନସେବାର ଏହି ଚିରନ୍ତନ ପରମ୍ପରା ହେଉଛି ଉଡୁପିର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଐତିହ୍ୟ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଜଗଦଗୁରୁ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଐତିହ୍ୟ ପରମ୍ପରା ହିଁ ହରିଦାସ ପରମ୍ପରାକୁ ଶକ୍ତି ଓ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଛି। ପୁରନ୍ଦର ଦାସ ଏବଂ କନକ ଦାସଙ୍କ ପରି ମହାପୁରୁଷମାନେ ସରଳ, ଆକର୍ଷଣୀୟ ଏବଂ ସୁଗମ କନ୍ନଡ ଭାଷାରେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ନିକଟରେ ଭକ୍ତି ଭାବନା ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ। ସେମାନଙ୍କର ଏହି ରଚନାମାନ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା, ଏପରିକି ଗରିବରୁ ଗରିବ ଲୋକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ, ସେମାନଙ୍କ ଧର୍ମ ଏବଂ ଚିରନ୍ତନ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ସହିତ ଯୋଡ଼ିଥିଲା। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ିକର ଆଜିର ପିଢ଼ିରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାସଙ୍ଗିକତା ରହିଛି। ଆଜି ମଧ୍ୟ, ସୋସିଆଲ ମିଡିଆ ରିଲ୍ସରେ ଶ୍ରୀ ପୁରନ୍ଦରଦାସଙ୍କ ଚନ୍ଦ୍ରଚୂଡ଼ ଶିବ ଶଙ୍କର ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ଶୁଣି ଆମର ଯୁବପିଢ଼ି ଏକ ଭିନ୍ନ ଭାବ ଜଗତକୁ ଚାଲିଯାଆନ୍ତି। ଆଜି ମଧ୍ୟ, ଯେତେବେଳେ ଉଡୁପିରେ ମୋ ପରି କୌଣସି ଏକ ଭକ୍ତ ଏକ ଛୋଟ ଝରକା ଦେଇ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଦେଖନ୍ତି, ତାଙ୍କୁ କନକ ଦାସଙ୍କ ଭକ୍ତି ସହିତ ଯୋଡ଼ି ହେବାର ସୁଯୋଗ ମିଳିଥାଏ। ମୁଁ ବହୁତ ଭାଗ୍ୟବାନ; ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଏହି ସୌଭାଗ୍ୟ ପାଇଛି। କନକ ଦାସଙ୍କୁ ମୋର ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଦେବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ମୋତେ ମିଳିଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଉପଦେଶ, ତାଙ୍କର ଶିକ୍ଷା ଓ ବିଚାରଧାରା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁଗରେ ପ୍ରୟୋଗାତ୍ମକ ଓ ବ୍ୟବହାରିକ।  ଗୀତାର ବାଣୀ କେବଳ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ ବରଂ ସର୍ବଦା ଜାତୀୟ ନୀତିକୁ ମଧ୍ୟ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରେ। ଭଗବଦ୍ ଗୀତାରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କହିଛନ୍ତି, "ସର୍ବଭୂତହିତେଃ ରତଃ।" ଯାହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ସମସ୍ତ ଜୀବର କଲ୍ୟାଣକୁ ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ଦେବା।

ଗୀତାରେ ଏହା ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇଛି, ଲୋକ ସଂଗ୍ରହମ୍ ଏବାପି, ସମ୍ ପଶ୍ୟନ୍ କର୍ତୁମ୍ ଅର୍ହସି! ଏହି ଦୁଇଟି ଶ୍ଲୋକର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଯେ, ଆମେ ସର୍ବଦା ଲୋକଙ୍କ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ କାମ କରିବା ଉଚିତ। ତାଙ୍କ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନରେ, ଜଗଦଗୁରୁ ମାଧବାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀ ଏହି ଭାବନା ସହିତ ଭାରତର ଏକତାକୁ ମଜଭୁତ କରିଥିଲେ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆଜି, ଆମର ନୀତିଗୁଡ଼ିକ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଏହି ଶ୍ଳୋକଗୁଡ଼ିକ ଦ୍ୱାରା ଅନୁପ୍ରାଣିତ: "ସବକା ସାଥ, ସବକା ବିକାଶ, ସର୍ବଜନ ହିତାୟ, ସର୍ବଜନ ସୁଖାୟ।" ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଆମକୁ ଗରିବଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାର ମନ୍ତ୍ର ଦେଇଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ମନ୍ତ୍ର ଆୟୁଷ୍ମାନ ଭାରତ ଏବଂ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଆବାସ ଯୋଜନା ଭଳି ଯୋଜନାର ମୂଳଦୁଆ ସ୍ଥାପନ କରିଛି। ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଆମକୁ ମହିଳା ସୁରକ୍ଷା ଏବଂ ସଶକ୍ତୀକରଣର ଜ୍ଞାନ ଶିଖାଇଛନ୍ତି। ଏଥିସହିତ ଏହି ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ ଦେଶ ନାରୀ ଶକ୍ତି ବନ୍ଦନ ଆଇନର ଐତିହାସିକ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଛି। ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଆମକୁ ସମସ୍ତଙ୍କ କଲ୍ୟାଣ ଶିଖାଇଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ନୀତି ହିଁ ଆମର ଭ୍ୟାକ୍ସିନ୍‌ ମୈତ୍ରୀ, ସୌର ମେଣ୍ଟ ଏବଂ ବସୁଧୈବ କୁଟୁମ୍ବକମ୍ ନୀତିର ମୂଳଦୁଆ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଯୁଦ୍ଧଭୂମିରେ ଗୀତାର ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇଥିଲେ। ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ଆମକୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ଯେ ଶାନ୍ତି ଏବଂ ସତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ଅତ୍ୟାଚାରୀଙ୍କର ଅନ୍ତ ହେବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜରୁରୀ। ଏହା ଆମର ଜାତୀୟ ସୁରକ୍ଷା ନୀତିର ମୂଳ ଆଧାର। ଆମେ ବସୁଧୈବ କୁଟୁମ୍ବକମ୍ ନୀତିରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଛୁ, ଆମେ ଧର୍ମ ରକ୍ଷାତି ରକ୍ଷିତଃ ମନ୍ତ୍ରକୁ ମଧ୍ୟ ପୁନରାବୃତ୍ତି କରୁଛୁ। ଆମେ ଲାଲକିଲ୍ଲାରୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ କରୁଣାର ବାର୍ତ୍ତା ଦେଉଛୁ ଏବଂ ସେହି ପ୍ରାଚୀରରୁ ଆମେ ମିଶନ ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ରର ମଧ୍ୟ ଉଦ୍‌ଘୋଷଣା କରୁଛୁ। ମିଶନ ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ରର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଦେଶର ପ୍ରମୁଖ ସ୍ଥାନ, ଶିଳ୍ପ ଏବଂ ସାର୍ବଜନୀନ କ୍ଷେତ୍ର ଚାରିପାଖରେ ସୁରକ୍ଷାର ଏକ ପ୍ରାଚୀର ନିର୍ମାଣ କରିବା, ଯାହା ମଧ୍ୟକୁ ଶତ୍ରୁ ପ୍ରବେଶ କରିପାରିବ ନାହିଁ। ଯଦି ଶତ୍ରୁ ସାହସ କରେ, ତେବେ ଆମର ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ର ସେମାନଙ୍କୁ ଧ୍ୱଂସ କରିବ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଦେଶ ଅପରେସନ ସିନ୍ଦୁରରେ ଏହି ସଂକଳ୍ପ ଦେଖିଛି। ପହଲଗାମରେ ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆକ୍ରମଣରେ ଅନେକ ଦେଶବାସୀ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିଲେ। ଏହି ପୀଡିତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କର୍ଣ୍ଣାଟକର ମୋର କିଛି ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଅତୀତରେ, ଯେତେବେଳେ ଏପରି ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆକ୍ରମଣ ହେଉଥିଲା, ସରକାରଗୁଡ଼ିକ ଚୁପ୍ ବସି ରହୁଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଏହା ଏକ ନୂତନ ଭାରତ, ଯେଉଁ ଭାରତ କାହା ଆଗରେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଏ ନାହିଁ କିମ୍ବା ନାଗରିକମାନଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେବାର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିବାକୁ ପଛଘୁଞ୍ଚା ଦିଏ ନାହିଁ। ଆମେ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ଜାଣୁ ଏବଂ ଆମେ ଏହାକୁ କିପରି ସୁରକ୍ଷା ଦେବା ତାହା ମଧ୍ୟ ଜାଣୁ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ଆମକୁ ଆମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ ଆମର ଜୀବନର ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ମନେ ପକାଇ ଦିଏ। ଏହି ପ୍ରେରଣା ସହିତ, ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଆଜି କିଛି ସଂକଳ୍ପ ନେବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରିବି। ଏହି ଅନୁରୋଧଗୁଡ଼ିକ, ନଅଟି ସଂକଳ୍ପ ପରି, ଆମର ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ। ଯେତେବେଳେ ସନ୍ଥ ସମାଜ ଏହି ଅନୁରୋଧଗୁଡ଼ିକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ, ସେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚିବାରୁ କେହି ସେମାନଙ୍କୁ ଅଟକାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆମର ପ୍ରଥମ ସଂକଳ୍ପ ହେବା ଉଚିତ ଜଳ ସଂରକ୍ଷଣ, ଜଳ ସଂରକ୍ଷଣ ଏବଂ ନଦୀ ସଂରକ୍ଷଣ। ଆମର ଦ୍ୱିତୀୟ ସଂକଳ୍ପ ହେବା ଉଚିତ ଗଛ ଲଗାଇବା। "ମା’ ପାଇଁ ଗଛଟିଏ" ଅଭିଯାନ ସାରା ଦେଶରେ ଜାରି ରହିଛି। ଯଦି ସମସ୍ତ ମଠ ଏହି ଅଭିଯାନରେ ସାମିଲ ହୁଅନ୍ତି, ତେବେ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ଆହୁରି ଅଧିକ ହେବ। ତୃତୀୟ ସଂକଳ୍ପ ହେବା ଉଚିତ ଦେଶର ଅତି କମରେ ଜଣେ ଗରିବ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଉନ୍ନତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରିବା। ମୁଁ ଅଧିକ କହୁନାହିଁ। ଚତୁର୍ଥ ସଂକଳ୍ପ ହେବା ଉଚିତ ସ୍ୱଦେଶୀ ଦ୍ରବ୍ୟକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାର ଧାରଣା । ଦାୟିତ୍ୱବାନ ନାଗରିକ ଭାବରେ, ଆମେ ସମସ୍ତେ ସ୍ୱଦେଶୀକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ। ଆଜିର ଭାରତ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ଭାରତ ଏବଂ ସ୍ୱଦେଶୀର ମନ୍ତ୍ରକୁ ପାଥେୟ କରି ଆଗକୁ ବଢ଼ୁଛି। ଆମର ଅର୍ଥନୀତି, ଆମର ଶିଳ୍ପ, ଆମର ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା, ସବୁ ଗୁଡ଼ିକ ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି। ତେଣୁ, ଆମକୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ୱରରେ କହିବା ଉଚିତ: ଭୋକାଲ୍ ଫର ଲୋକାଲ୍‌। ଭୋକାଲ୍ ଫର ଲୋକାଲ୍‌। ଭୋକାଲ୍ ଫର ଲୋକାଲ୍‌।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆମର ପଞ୍ଚମ ସଂକଳ୍ପ ଭାବରେ, ଆମକୁ ଜୈବିକ କୃଷିକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବାକୁ ପଡିବ। ଆମର ଷଷ୍ଠ ସଂକଳ୍ପ ହେବା ଉଚିତ ଏକ ସୁସ୍ଥ ଜୀବନଶୈଳୀ ଗ୍ରହଣ କରିବା, ମିଲେଟ୍ସକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଏବଂ ଆମ ଖାଦ୍ୟରେ ତେଲର ପରିମାଣ ହ୍ରାସ କରିବା। ଆମର ସପ୍ତମ ସଂକଳ୍ପ ହେବା ଉଚିତ ଯୋଗକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଏବଂ ଏହାକୁ ଆମ ଜୀବନର ଏକ ଅଂଶ କରିବା। ଆମର ଅଷ୍ଟମ ସଂକଳ୍ପ ହେଉଛି ପାଣ୍ଡୁଲିପି ସଂରକ୍ଷଣରେ ସହଯୋଗ କରିବା। ଆମ ଦେଶର ପ୍ରାଚୀନ ଜ୍ଞାନର ଅଧିକାଂଶ ଅଂଶ ପାଣ୍ଡୁଲିପିରେ ଲୁଚି ରହିଛି। ଏହି ଜ୍ଞାନକୁ ସଂରକ୍ଷଣ କରିବା ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଜ୍ଞାନ ଭାରତମ୍ ମିଶନ ଉପରେ କାମ କରୁଛନ୍ତି। ଆପଣଙ୍କ ସମର୍ଥନ ଏହି ଅମୂଲ୍ୟ ଐତିହ୍ୟକୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆପଣଙ୍କର ନବମ ସଂକଳ୍ପ ହେଉଛି ଦେଶର ଅତି କମରେ ୨୫ ଟି ସ୍ଥାନ ପରିଦର୍ଶନ କରନ୍ତୁ ଯାହା ଆମର ଐତିହ୍ୟ ସହିତ ଜଡିତ। ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି ପରାମର୍ଶ ଦେଉଛି। ତିନି ଚାରି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ମହାଭାରତ ଅଭିଜ୍ଞତା କେନ୍ଦ୍ରର ଉଦଘାଟନ କରାଯାଇଥିଲା। ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି କେନ୍ଦ୍ର ପରିଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ଏବଂ ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଜୀବନୀ ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି। ପ୍ରତିବର୍ଷ, ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ ଏବଂ ମାତା ରୁକ୍ମିଣୀଙ୍କ ବିବାହ ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ମାଧବପୁର ମେଳା ଗୁଜରାଟରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଛି। ଏହି ମେଳାକୁ ସାରା ଦେଶରୁ, ବିଶେଷକରି ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବରୁ ଅନେକ ଲୋକ ଆସନ୍ତି। ଆପଣମାନେ ମଧ୍ୟ ଆସନ୍ତା ବର୍ଷ ଏହାକୁ ପରିଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରିବା ଉଚିତ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ସମଗ୍ର ଜୀବନ, ​​ଗୀତାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଧ୍ୟାୟ, କର୍ମ, କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ କଲ୍ୟାଣର ବାର୍ତ୍ତା ପ୍ରଦାନ କରେ। ଆମ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ, ୨୦୪୭ ମସିହା କେବଳ ଅମରତାର ସମୟ ନୁହେଁ, ବରଂ ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତ ନିର୍ମାଣ କରିବା କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ସମୟ ମଧ୍ୟ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାଗରିକ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟଙ୍କର ଏକ ଦାୟିତ୍ୱ ଅଛି। ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅନୁଷ୍ଠାନର ଏକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଅଛି।

କର୍ଣ୍ଣାଟକର ଉଦ୍ୟମୀ ଲୋକମାନେ ଏହି କର୍ତ୍ତବ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ପୂରଣ କରିବାରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ନିର୍ବାହ କରନ୍ତି। ଆମର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରୟାସ ଦେଶ ପାଇଁ ହେବା ଉଚିତ। ଏହି କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଭାବନାକୁ ଅନୁସରଣ କଲେ, ଏକ ବିକଶିତ କର୍ଣ୍ଣାଟକ, ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତର ସ୍ୱପ୍ନ ମଧ୍ୟ ସାକାର ହେବ।

*****

MT