ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്! ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്!

എന്തിനാണ് ഈ ത്രിവർണ്ണ പതാകകളെല്ലാം താഴ്ത്തിക്കെട്ടിയത്?

ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്!

ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്!

ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്!

ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്!

വേദിയിൽ ഇരിക്കുന്ന ഗുജറാത്ത് ഗവർണർ ആചാര്യ ദേവവ്രത് ജി, ഈ സംസ്ഥാനത്തെ ജനപ്രിയ മുഖ്യമന്ത്രി ശ്രീ ഭൂപേന്ദ്ര ഭായ് പട്ടേൽ, കേന്ദ്ര മന്ത്രിസഭയിലെ എന്റെ സഹപ്രവർത്തകർ, മനോഹർ ലാൽ ജി, സിആർ പാട്ടീൽ ജി, ഗുജറാത്ത് ​ഗവൺമെന്റിന്റെ മറ്റ് മന്ത്രിമാർ, എംപിമാർ, എംഎൽഎമാർ, ഗുജറാത്തിന്റെ എല്ലാ കോണുകളിൽ നിന്നുമുള്ള എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സഹോദരീ സഹോദരന്മാരേ,

ഞാൻ രണ്ട് ദിവസത്തേക്ക് ഗുജറാത്തിലാണ്. ഇന്നലെ ഞാൻ വഡോദര, ദാഹോദ്, ഭുജ്, അഹമ്മദാബാദ് എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് പോയി, ഇന്ന് പുലർച്ചെ ഗാന്ധിനഗറിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ എവിടെ പോയാലും, ദേശസ്‌നേഹത്തിനുള്ള ഉത്തരം സിന്ദൂരിയ സാഗർ ആണെന്ന് തോന്നി. സിന്ദൂരിയ സാഗറിന്റെ ഗർജ്ജനവും, പാറിപ്പറക്കുന്ന ത്രിവർണ്ണ പതാകയും, ജനങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ മാതൃരാജ്യത്തോടുള്ള അതിയായ സ്നേഹവും, അതൊരു കാഴ്ചയായിരുന്നു, അത്തരമൊരു കാഴ്ച, ഇത് ഗുജറാത്തിൽ മാത്രമല്ല, ഇന്ത്യയുടെ എല്ലാ കോണുകളിലുമുണ്ട്. ഓരോ ഇന്ത്യക്കാരന്റെയും ഹൃദയത്തിലാണ് അത്. ശരീരം എത്ര ആരോഗ്യമുള്ളതാണെങ്കിലും, ഒരു മുള്ളു കുത്തിയാൽ, ശരീരം മുഴുവൻ അസ്വസ്ഥമായി തുടരും. ഇപ്പോൾ നമ്മൾ ആ മുള്ള് നീക്കം ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

1947-ൽ, ഭാരതാംബയെ കഷണങ്ങളായി വിഭജിച്ചപ്പോൾ, ചങ്ങലകളായിരുന്നു മുറിച്ചുമാറ്റേണ്ടിയിരുന്നത് , പക്ഷേ കൈകൾ മുറിച്ചുമാറ്റി. രാജ്യം മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു. ആ രാത്രിയിൽ തന്നെ, കാശ്മീർ മണ്ണിൽ ആദ്യത്തെ ഭീകരാക്രമണം നടന്നു. മുജാഹിദീനുകളുടെ പേരിൽ പാകിസ്ഥാൻ ഭാരതാംബയുടെ ഒരു ഭാഗം തീവ്രവാദികളുടെ സഹായത്തോടെ പിടിച്ചെടുത്തു. ഈ മുജാഹിദീനുകൾ അന്ന് കൊല്ലപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിൽ, പാക് അധീന കശ്മീരിനെ തിരികെ കൊണ്ടുവരുന്നതുവരെ സൈന്യം നിർത്തരുതെന്ന് സർദാർ പട്ടേൽ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ സർദാർ സാഹിബിന്റെ വാക്കുകൾ ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല, ഈ മുജാഹിദീനുകൾ ആസ്വദിച്ച രക്തം, ആ ചക്രം 75 വർഷമായി തുടരുന്നു. പഹൽഗാമിലും ഈ അവസ്ഥയുടെ വികലമായ പരിച്ഛേദമായിരുന്നു. 75 വർഷമായി നമ്മൾ കഷ്ടപ്പെട്ടു, പാകിസ്ഥാനുമായി യുദ്ധ സാഹചര്യം ഉണ്ടാകുമ്പോഴെല്ലാം, ഇന്ത്യയുടെ സൈനിക ശക്തി പാകിസ്ഥാനെ പരാജയപ്പെടുത്തി. ഒരു യുദ്ധത്തിൽ ഇന്ത്യയെ പരാജയപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ലെന്ന് പാകിസ്ഥാൻ മനസ്സിലാക്കി, അതിനാൽ  ഒരു നിഴൽ യുദ്ധം ആരംഭിച്ചു. സൈനിക പരിശീലനം നടക്കുന്നു, സൈനിക പരിശീലനം ലഭിച്ച തീവ്രവാദികളെ ഇന്ത്യയിലേക്കും നിരപരാധികളായ നിരായുധരായ ആളുകളെയും അയയ്ക്കുന്നു, യാത്ര പോകുന്ന ഒരാൾ, ബസിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്ന ഒരാൾ, ഹോട്ടലിൽ ഇരിക്കുന്ന ഒരാൾ, വിനോദസഞ്ചാരിയായി പോകുന്ന ഒരാൾ. അവർക്ക് അവസരം ലഭിച്ചിടത്തെല്ലാം അവർ കൊല്ലുന്നത് തുടർന്നു, കൊല്ലുന്നത് തുടർന്നു, നമ്മൾ അത് സഹിച്ചു. നിങ്ങൾ പറയൂ, ഇത് ഇപ്പോൾ സഹിക്കണോ? വെടിയുണ്ടകൾക്ക് ഷെല്ലുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ഉത്തരം നൽകണോ? ഇഷ്ടികയ്ക്ക് കല്ല് ഉപയോഗിച്ച് ഉത്തരം നൽകണോ? ഈ മുള്ളിനെ അതിന്റെ വേരുകളിൽ നിന്ന് പിഴുതെറിയണോ?

സുഹൃത്തുക്കളേ,

വസുധൈവ കുടുംബകം എന്ന മഹത്തായ സംസ്കാരവും പാരമ്പര്യവും ഈ രാജ്യം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോയി. ഇതാണ് നമ്മുടെ മൂല്യങ്ങൾ, ഇതാണ് നമ്മുടെ സ്വഭാവം, നൂറ്റാണ്ടുകളായി നമ്മൾ അതിൽ ജീവിച്ചു. ലോകത്തെ മുഴുവൻ ഒരു കുടുംബമായി ഞങ്ങൾ കണക്കാക്കുന്നു. നമ്മുടെ അയൽക്കാർക്കും സന്തോഷം വേണം. അവർ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കട്ടെ, നമ്മളും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കട്ടെ. ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളായി ഇത് ഞങ്ങളുടെ ചിന്തയാണ്. എന്നാൽ നമ്മുടെ ശക്തി വീണ്ടും വീണ്ടും വെല്ലുവിളിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, ഈ രാജ്യം ധീരരായ വീരന്മാരുടെ നാടുമാണ്. ഇന്നുവരെ, നമ്മൾ ഇതിനെ ഒരു നിഴൽ യുദ്ധം എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്, എന്നാൽ മെയ് 6 ന് ശേഷം കണ്ട ദൃശ്യങ്ങൾക്ക് ശേഷം, അതിനെ ഒരു നിഴൽ യുദ്ധം എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് നമുക്ക് തെറ്റ് വരുത്താൻ കഴിയില്ല. ഇതിനുള്ള കാരണം, 9 തീവ്രവാദ ഒളിത്താവളങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞ ശേഷം, 22 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അവ നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു എന്നതാണ്, സുഹൃത്തുക്കളേ, വെറും 22 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ . ഇത്തവണ, എല്ലാം ക്യാമറയ്ക്ക് മുന്നിൽ ചെയ്തു, നമ്മുടെ വീട്ടിൽ ആരും തെളിവ് ചോദിക്കാത്ത വിധത്തിൽ എല്ലാ ക്രമീകരണങ്ങളും ചെയ്തു. ഇപ്പോൾ നമ്മൾ തെളിവ് നൽകേണ്ടതില്ല, മറുവശത്ത് അത് നൽകുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഇപ്പോൾ ഇതിനെ ഒരു നിഴൽ യുദ്ധം എന്ന് വിളിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ഞാൻ പറയുന്നത്, കാരണം മെയ് 6 ന് ശേഷം കൊല്ലപ്പെട്ട തീവ്രവാദികളുടെ ശവസംസ്കാര ചടങ്ങുകൾക്ക് പാകിസ്ഥാനിൽ സംസ്ഥാന ബഹുമതികൾ നൽകി, പാകിസ്ഥാൻ പതാകകൾ അവരുടെ ശവപ്പെട്ടിയിൽ വച്ചു, അവരുടെ സൈന്യം അവരെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു, ഇത് ഈ തീവ്രവാദ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഒരു നിഴൽ യുദ്ധമല്ലെന്ന് തെളിയിക്കുന്നു. ഇത് നിങ്ങൾ നന്നായി ചിന്തിച്ചെടുത്ത യുദ്ധ തന്ത്രമാണ്. നിങ്ങൾ ഒരു യുദ്ധത്തിലാണ് പോരാടുന്നതെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് അതേ പ്രതികരണം ലഭിക്കും. ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ജോലിയിൽ തിരക്കിലായിരുന്നു, പുരോഗതിയുടെ പാതയിലായിരുന്നു. നാം എല്ലാവർക്കും നന്മ നേരുകയും, കഷ്ടകാലങ്ങളിൽ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷേ, പകരമായി, രക്തപ്പുഴകൾ ഒഴുകുന്നു.

പുതിയ തലമുറയോട് പറയാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, രാജ്യം എങ്ങനെയാണ് നശിച്ചതെന്ന്? 1960 ൽ സിന്ധു ജല ഉടമ്പടി ഒപ്പുവച്ചു. നിങ്ങൾ അതിന്റെ വിശദാംശങ്ങളിലേക്ക് പോയാൽ, നിങ്ങൾ ഞെട്ടിപ്പോകും. ജമ്മു കശ്മീരിലെ മറ്റ് നദികളിൽ നിർമ്മിച്ച അണക്കെട്ടുകളുടെ ശുചീകരണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തില്ലെന്ന് പോലും തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ട്. ചെളി നീക്കം ചെയ്യൽ നടത്തില്ല. വൃത്തിയാക്കലിനായി താഴെയുള്ള ഗേറ്റുകൾ തുറക്കില്ല. ഈ ഗേറ്റുകൾ 60 വർഷമായി തുറന്നിട്ടില്ല, 100% വെള്ളം നിറയ്ക്കേണ്ട വെള്ളം ക്രമേണ 2%-3% ആയി കുറഞ്ഞു. എന്റെ നാട്ടുകാർക്ക് വെള്ളത്തിന്മേൽ അവകാശമില്ലേ? അവർക്ക് വെള്ളത്തിന്റെ അവകാശപ്പെട്ട വിഹിതം ലഭിക്കണോ വേണ്ടയോ? ഞാൻ ഇതുവരെ കാര്യമായൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ, ഞങ്ങൾ അത് അനുസരണയോടെ നിലനിർത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. അവർ അവിടെ ഭയന്നിരിക്കുന്നു, ഞങ്ങൾ അണക്കെട്ട് അല്പം തുറന്ന് വൃത്തിയാക്കാൻ തുടങ്ങി, അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മാലിന്യം ഞങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യുന്നു. ഇത്രയും വെള്ളം പോലും ആ സ്ഥലത്തെ വെള്ളത്തിലാക്കുന്നു.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

ആരുമായും ശത്രുത പുലർത്താൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. സന്തോഷകരവും സമാധാനപരവുമായ ജീവിതം നയിക്കാൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ലോകത്തിന്റെ ക്ഷേമത്തിനായി സംഭാവന ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന തരത്തിൽ പുരോഗതി പ്രാപിക്കാനും ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് കോടിക്കണക്കിന് ഇന്ത്യക്കാരുടെ ക്ഷേമത്തിനായി ഞങ്ങൾ ഏകമനസ്സോടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. ഇന്നലെ 2014 മെയ് 26, മെയ് 26, രാജ്യത്തിന്റെ പ്രധാനമന്ത്രിയായി ആദ്യമായി സത്യപ്രതിജ്ഞ ചെയ്യാൻ എനിക്ക് അവസരം ലഭിച്ചു. ആ സമയത്ത്, ഇന്ത്യയുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ ലോകത്ത് 11-ാം സ്ഥാനത്തായിരുന്നു. കൊറോണയ്‌ക്കെതിരെ ഞങ്ങൾ പോരാടി, അയൽക്കാരിൽ നിന്നുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങളും ഞങ്ങൾ നേരിട്ടു, പ്രകൃതി ദുരന്തങ്ങളും ഞങ്ങൾ നേരിട്ടു. ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും, ഇത്രയും കുറഞ്ഞ സമയത്തിനുള്ളിൽ ഞങ്ങൾ 11-ാം നമ്പർ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിൽ നിന്ന് 4-ാം നമ്പർ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിലെത്തി, കാരണം ഇതാണ് ഞങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം, ഞങ്ങൾക്ക് വികസനം വേണം, ഞങ്ങൾക്ക് പുരോഗതി വേണം.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

ഞാൻ ഗുജറാത്തിനോട് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ ഭൂമി എന്നെ വളർത്തി. ഇവിടെ നിന്ന് എനിക്ക് ലഭിച്ച വിദ്യാഭ്യാസം, എനിക്ക് ലഭിച്ച തുടക്കം, നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ താമസിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പഠിച്ചത്, നിങ്ങൾ എനിക്ക് നൽകിയ മന്ത്രങ്ങൾ, നിങ്ങൾ എന്നിൽ വളർത്തിയ സ്വപ്നങ്ങൾ, ഇവയെല്ലാം നാട്ടുകാർക്ക് ഉപയോഗപ്രദമാക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. 2005 ലെ നഗരവികസന വർഷത്തിൽ ഗുജറാത്ത് സർക്കാർ ഇന്ന് ഈ പരിപാടി സംഘടിപ്പിച്ചതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷമുണ്ട്, 2005ലാണ് ഇതിന് തുടക്കമിട്ടത്.  നഗരവികസനത്തിന്റെ 20 വർഷത്തെ യാത്രയെ സ്തുതിക്കുന്നതിനായി ഈ പരിപാടി നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്നതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷമുണ്ട്. ആ 20 വർഷത്തിനുള്ളിൽ ഗുജറാത്ത് ​ഗവൺമെന്റ് നേടിയതും പഠിച്ചതുമായ കാര്യങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, അടുത്ത തലമുറ നഗരവികസനത്തിനായി ഒരു റോഡ്മാപ്പ് തയ്യാറാക്കിയിട്ടുണ്ട്, ഇന്ന് ആ റോഡ്മാപ്പ് ഗുജറാത്ത് ജനതയ്ക്ക് മുന്നിൽ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതിനായി, ഗുജറാത്ത് സർക്കാരിനെയും മുഖ്യമന്ത്രിയെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഘത്തെയും ഞാൻ ഹൃദയപൂർവ്വം അഭിനന്ദിക്കുന്നു.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

ഇന്ന് നമ്മൾ ലോകത്തിലെ നാലാമത്തെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയായി മാറിയിരിക്കുന്നു. നമ്മൾ ഇപ്പോൾ ജപ്പാനെ മറികടന്ന് മുന്നോട്ട് പോയതിൽ ഏവർക്കും സംതൃപ്തിയുണ്ടാകും. സമ്പദ് വ്യവസ്ഥ ആറിൽ നിന്ന് അഞ്ചിലേക്ക് ആയപ്പോൾ, രാജ്യത്ത് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു ആവേശം, പ്രത്യേകിച്ച് യുവാക്കൾക്കിടയിൽ വളരെയധികം ആവേശം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. 250 വർഷമായി നമ്മളെ ഭരിച്ചിരുന്ന യുകെയെ പിന്നിലാക്കി നമ്മൾ അഞ്ച് ആയി എന്നതാണ്  കാരണം. നാലാം സ്ഥാനത്താകുന്നു എന്ന സന്തോഷത്തേക്കാൾ  കൂടുതലായി ഇപ്പോൾ ഉള്ളത് നമ്മൾ എപ്പോൾ മൂന്നാം സ്ഥാനത്ത് എത്തും എന്ന ചിന്തയാണ്. ഇപ്പോൾ രാജ്യം കാത്തിരിക്കാൻ തയ്യാറല്ല, ആരെങ്കിലും അവരോട് കാത്തിരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടാൽ, പിന്നിൽ നിന്ന് വരുന്ന മുദ്രാവാക്യം, മോദിയുണ്ടെങ്കിൽ സാധ്യമാണ് (മോദി ഹേ തോ മുംകിൻ ഹേ) എന്നാണ്.

അതിനാൽ, സുഹൃത്തുക്കളേ,

ഒന്നാമതായി, നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം 2047 ആണ്, ഇന്ത്യയെ വികസിതമാക്കണം, ഒരു വിട്ടുവീഴ്ചയുമില്ല... നമ്മൾ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ 100 വർഷം അങ്ങനെ ചെലവഴിക്കില്ല, വികസിത ഇന്ത്യയുടെ പതാക ലോകത്ത് ഉയർന്നു പറക്കുന്ന തരത്തിൽ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ 100 വർഷം ആഘോഷിക്കും. 1920, 1925, 1930, 1940, 1942 വർഷങ്ങളിൽ ഭഗത് സിംഗ്, സുഖ്ദേവ്, രാജ്ഗുരു, നേതാജി സുഭാഷ് ബാബു, വീർ സവർക്കർ, ശ്യാംജി കൃഷ്ണ വർമ്മ, മഹാത്മാഗാന്ധി, സർദാർ പട്ടേൽ എന്നിവർ സൃഷ്ടിച്ച വികാരങ്ങൾ ആ കാലഘട്ടത്തിൽ ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ആളുകളുടെ മനസ്സിൽ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായുള്ള ആഗ്രഹം ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായി ജീവിക്കാനും മരിക്കാനും പ്രതിജ്ഞാബദ്ധത ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, സഹിക്കാനുള്ള ഇച്ഛാശക്തി ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഒരുപക്ഷേ 1947 ൽ നമുക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിക്കുമായിരുന്നില്ല. അക്കാലത്ത് 25-30 കോടി ജനസംഖ്യ ത്യാഗത്തിന് തയ്യാറായിരുന്നതിനാലാണ് നമുക്ക് ഇത് ലഭിച്ചത്. 25-30 കോടി ആളുകൾക്ക് ഒരു പ്രതിജ്ഞ എടുത്ത് 20, 25 വർഷത്തിനുള്ളിൽ ഇവിടെ നിന്ന് ബ്രിട്ടീഷുകാരെ തുരത്താൻ കഴിയുമെങ്കിൽ, വരുന്ന 25 വർഷത്തിനുള്ളിൽ 140 കോടി ആളുകൾക്ക് ഇന്ത്യയെ വികസിപ്പിക്കാനും കഴിയും സുഹൃത്തുക്കളേ. അതുകൊണ്ടാണ് 2030 ൽ ഗുജറാത്തിന് 75 വയസ്സ് തികയുമ്പോൾ, അടുത്ത 10 വർഷത്തേക്ക് നമ്മൾ ഒരു പദ്ധതി തയ്യാറാക്കണമെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നത്. ഗുജറാത്തിന് 75 വയസ്സ് തികയുമ്പോൾ, 30, 35... 35 ൽ ഗുജറാത്ത് 75 വയസ്സ് തികയുമ്പോൾ, അടുത്ത 10 വർഷത്തേക്ക് നമ്മൾ ഒരു പദ്ധതി തയ്യാറാക്കണം. ഗുജറാത്ത് 75 വയസ്സ് തികയുമ്പോൾ, വ്യവസായത്തിലും, കൃഷിയിലും, വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും, കായികരംഗത്തും, നമ്മൾ ഒരു ദൃഢനിശ്ചയം എടുക്കണം. ഗുജറാത്തിന് 75 വയസ്സ് തികയുമ്പോൾ, ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം നടക്കുന്ന ഒളിമ്പിക്സ്, ആ ഒളിമ്പിക്സ് ഇന്ത്യയിൽ നടത്തണമെന്ന് രാജ്യം ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

അതുകൊണ്ട് സുഹൃത്തുക്കളേ,

ഗുജറാത്ത് 75 വർഷം പൂർത്തിയാകുമ്പോൾ, ഗുജറാത്ത് രൂപീകൃതമായപ്പോൾ, അന്നത്തെ പത്രങ്ങൾ പുറത്തെടുക്കുക, അന്നത്തെ ചർച്ചകൾ പുറത്തെടുക്കുക എന്നതാണ് ഞങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം. മഹാരാഷ്ട്രയിൽ നിന്ന് വേർപിരിഞ്ഞാൽ ഗുജറാത്ത് എന്തു ചെയ്യും എന്നതിനെക്കുറിച്ച് എന്തൊക്കെ ചർച്ചകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു? ഗുജറാത്തിന് എന്താണുള്ളത്? കടലും ഉപ്പുവെള്ളവും നിറഞ്ഞ ഭൂമിയുണ്ട്, ഇവിടെ മരുഭൂമിയുണ്ട്, മറുവശത്ത് പാകിസ്ഥാനുണ്ട്, അത് എന്തുചെയ്യും? ഗുജറാത്തിന് ധാതുക്കളൊന്നുമില്ല, ഗുജറാത്ത് എങ്ങനെ പുരോഗമിക്കും? അവരെല്ലാം വ്യാപാരികളാണ്... അവർ ഇവിടെ നിന്ന് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നു, അവിടെ വിൽക്കുന്നു. ഇടയ്ക്ക് അവർ ബ്രോക്കറേജിലൂടെ ഉപജീവനമാർഗം കണ്ടെത്തുന്നു. അവർ എന്തുചെയ്യുമെന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ചർച്ച ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരുകാലത്ത് ഉപ്പല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ലായിരുന്ന അതേ ഗുജറാത്ത്, ഇന്ന് ലോകം ഗുജറാത്തിനെ വജ്രത്തിലൂടെയാണ് അറിയുന്നത്. ഉപ്പ് മുതൽ വജ്രം വരെ! നമ്മൾ ഈ യാത്രയിലൂടെ കടന്നുപോയി. ഇതിനു പിന്നിൽ നന്നായി ചിന്തിച്ച ഒരു ശ്രമം നടന്നിട്ടുണ്ട്. ആസൂത്രിതമായ രീതിയിലാണ് നടപടികൾ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. നമ്മുടെ രാജ്യത്ത്, നമ്മൾ സാധാരണയായി ഗവൺമെന്റിന്റെ മാതൃകയെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യുമ്പോൾ, ഗവൺമെന്റിലെ സംവിധാനമാണ് ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിസന്ധി എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ഒരു വകുപ്പ് മറ്റൊന്നിനോട് സംസാരിക്കുന്നില്ല. ഒരു മേശയിൽ ഇരിക്കുന്നവർ മറ്റൊരു മേശയിൽ ഇരിക്കുന്നവരോട് സംസാരിക്കാറില്ല, അത്തരം ചർച്ചകൾ നടക്കുന്നുണ്ട്. ചില വശങ്ങളിൽ ഇത് ശരിയായിരിക്കാം, പക്ഷേ അതിന് എന്തെങ്കിലും പരിഹാരമുണ്ടോ?

ഇന്ന് ഞാൻ നിങ്ങളോട് പശ്ചാത്തലം പറയാം, ഈ നഗരവികസന വർഷം മാത്രമല്ല, അക്കാലത്ത് ഞങ്ങൾ എല്ലാ വർഷവും ചില പ്രത്യേക പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി നീക്കിവച്ചിരുന്നു, 2005 നഗരവികസന വർഷമായി കണക്കാക്കിയതുപോലെ. പെൺകുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായി ഞങ്ങൾ അത് സമർപ്പിച്ച ഒരു വർഷമുണ്ടായിരുന്നു, ഒരു വർഷം മുഴുവൻ ടൂറിസത്തിനായി നീക്കിവച്ച ഒരു വർഷമുണ്ടായിരുന്നു. ഇതിനർത്ഥം മറ്റെല്ലാ ജോലികളും ഞങ്ങൾ നിർത്തിയെന്നല്ല, പക്ഷേ ആ വർഷം ​ഗവൺമെന്റിന്റെ എല്ലാ വകുപ്പുകളെയും ചോദിച്ചു, വനം വകുപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിൽ, നഗരവികസനത്തിന് അതിന് എന്ത് സംഭാവന ചെയ്യാൻ കഴിയും? ആരോഗ്യ വകുപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിൽ, നഗരവികസന വർഷത്തിൽ അതിന് എന്ത് സംഭാവന ചെയ്യാൻ കഴിയും? ജലസംരക്ഷണ മന്ത്രാലയം ഉണ്ടെങ്കിൽ, അതിന് നഗരവികസനത്തിന് എന്ത് സംഭാവന ചെയ്യാൻ കഴിയും? ടൂറിസം വകുപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിൽ, അതിന് നഗരവികസനത്തിന് എന്ത് സംഭാവന ചെയ്യാൻ കഴിയും? അതായത്, ഒരു തരത്തിൽ, ഈ വർഷം മുഴുവൻ ​ഗവൺമെന്റ് സമീപനത്തിൽ നിന്നാണ് ആഘോഷിച്ചത്, നിങ്ങൾ ഓർക്കണം, ഞങ്ങൾ ടൂറിസം വർഷം ആഘോഷിച്ചപ്പോൾ, അതിനുമുമ്പ് സംസ്ഥാനത്തെ ആർക്കും ഗുജറാത്തിലെ ടൂറിസത്തെക്കുറിച്ച് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല. പ്രത്യേക ശ്രമങ്ങൾ നടത്തി, പരസ്യ പ്രചാരണം ഒരേ സമയം നടത്തി, ഗുജറാത്തിൽ കുറച്ച് ദിവസം ചെലവഴിച്ചു, എല്ലാം അതിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. റാൻ ഉത്സവ് അതിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്, സ്റ്റാച്യു ഓഫ് യൂണിറ്റി അതിൽ നിന്നാണ് ഉണ്ടായത്.

ഇന്ന് സോമനാഥ് വികസിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, ഗിർ വികസിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, അംബാജി വികസിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. സാഹസിക കായിക വിനോദങ്ങൾ വരുന്നു. അതായത്, കാര്യങ്ങൾ ഒന്നിനുപുറകെ ഒന്നായി വികസിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതുപോലെ, നഗരവികസന വർഷം ആഘോഷിക്കുമ്പോൾ. ഞാൻ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ പുതിയ ആളായിരുന്നുവെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. കുറച്ചു കാലത്തിനുശേഷം ഞങ്ങൾ ആദ്യമായി അഹമ്മദാബാദ് മുനിസിപ്പൽ കോർപ്പറേഷൻ നേടി. അതുവരെ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു രാജ്കോട്ട് മുനിസിപ്പാലിറ്റി ഉണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ അന്ന് അത് ഒരു കോർപ്പറേഷൻ ആയിരുന്നില്ല. ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു പ്രഹ്ലാദ്ഭായ് പട്ടേൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, അദ്ദേഹം പാർട്ടിയുടെ വളരെ മുതിർന്ന നേതാവായിരുന്നു. അദ്ദേഹം വളരെ നൂതനമായ വ്യക്തിയായിരുന്നു; പുതിയ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക എന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വഭാവമായിരുന്നു. ഞാൻ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ പ്രവേശിച്ചതേയുള്ളൂ, അതിനാൽ ഒരു ദിവസം പ്രഹ്ലാദ്ഭായ് എന്നെ കാണാൻ വന്നു, അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, ആ സമയത്ത് ചിമൻഭായ് പട്ടേലിന്റെ ​ഗവൺമെന്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനാൽ ചിമൻഭായിയും ബിജെപിക്കാരും ചെറിയ പങ്കാളികളായിരുന്നു. അതിനാൽ നമ്മൾ ചിമൻഭായിയെ കാണുകയും അഹമ്മദാബാദിന്റെ ഈ ചുവന്ന ബസ് അഹമ്മദാബാദിന് പുറത്തേക്ക് പോകാൻ അനുവദിക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹത്തെ മനസ്സിലാക്കുകയും വേണമെന്ന് പറഞ്ഞു. അതിനാൽ, പ്രഹ്ലാദ് ഭായിയും ഞാനും ചിമൻ ഭായിയെ കാണുകയും ഒരുപാട് കൂടിയാലോചനകൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു, അഹമ്മദാബാദിന് പുറത്ത് ഗോറ, ഗുമ്മ, ലാംബ, നരോറ, കൂടുതൽ ദഹേഗാം, കൂടുതൽ കലോൽ എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് ചുവന്ന ബസ് പോകാൻ അനുവദിക്കണമെന്ന് ചിന്തിക്കേണ്ടതാണെന്ന് ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞു. ഗതാഗതം വിപുലീകരിക്കണം, അതിനാൽ ഇതാണ് ഗവൺമെന്റ് സെക്രട്ടറിമാരുടെ സ്വഭാവം, അവരെല്ലാം ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നു, അക്കാലത്തെവർ വിരമിച്ചു. ഒരിക്കൽ ഒരു കോൺഗ്രസ് നേതാവിനോട് രാജ്യത്തെ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കേണ്ടതുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ, രണ്ട് വാചകങ്ങളിൽ പറയുക. ഒരു കോൺഗ്രസ് നേതാവ് ഒരു ഉത്തരം നൽകി, അത് എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടമാണ്. ഇത് ഏകദേശം 40 വർഷം മുമ്പായിരുന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, രാജ്യത്ത് രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ സംഭവിക്കണം. ഒന്ന്, രാഷ്ട്രീയക്കാർ ഇല്ല എന്ന് പറയാൻ പഠിക്കണം, ഉദ്യോഗസ്ഥർ അതെ എന്ന് പറയാൻ പഠിക്കണം! അപ്പോൾ എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളും പരിഹരിക്കപ്പെടും. രാഷ്ട്രീയക്കാർ ആരോടും ഇല്ല എന്ന് പറയില്ല, ഉദ്യോഗസ്ഥർ ആരോടും അതെ എന്ന് പറയില്ല. അപ്പോൾ, ആ സമയത്ത്, ഞങ്ങൾ ചിമൻഭായിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി, അദ്ദേഹം എല്ലാവരോടും ചോദിച്ചു, ഞങ്ങൾ വീണ്ടും പോയി, മൂന്നാം തവണ പോയി, ഇല്ല-ഇല്ല എസ്ടി നഷ്ടം വരുത്തും, എസ്ടി സമ്പാദിക്കുന്നത് നിർത്തും, എസ്ടി അടച്ചുപൂട്ടും, എസ്ടി നഷ്ടത്തിലാണ്. റെഡ് ബസ് അവിടേക്ക് അയയ്ക്കാൻ കഴിയില്ല; ഇത് വളരെക്കാലം തുടർന്നു. ഞങ്ങൾ മൂന്ന്-നാല് മാസങ്ങൾ ആലോചിച്ചു. എന്തായാലും, ഞങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദം വളരെയധികം ആയിരുന്നു, ഒടുവിൽ ലാൽ ബസിന് ലാംബ, ഗോറ, ഗുമ്മ തുടങ്ങിയ വിപുലീകരണങ്ങൾ ലഭിച്ചു, അതിന്റെ ഫലമായി അഹമ്മദാബാദ് സരൺ, ദഹേഗാം, കലോൽ, അഹമ്മദാബാദ് എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് അതിവേഗം വികസിച്ചു, അങ്ങനെ അഹമ്മദാബാദിനെക്കുറിച്ചുള്ള സമ്മർദ്ദം ത്വരിതപ്പെടുത്തി, ഞങ്ങൾ രക്ഷപ്പെട്ടു, അത് ഒരു ചെറിയ കാര്യമായിരുന്നു, ഞാൻ അന്ന് രാഷ്ട്രീയത്തിൽ പുതിയ ആളായിരുന്നു. എനിക്ക് ഈ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ അപ്പോൾ മനസ്സിലായി, നമ്മൾ ഉടനടി ആനുകൂല്യങ്ങൾക്ക് മുകളിൽ ഉയർന്ന് സംസ്ഥാനത്തിന്റെയും അവിടുത്തെ ജനങ്ങളുടെയും ക്ഷേമത്തിനായി ധൈര്യത്തോടെയും ദീർഘകാല ചിന്തയോടെയും പ്രവർത്തിച്ചാൽ വലിയ നേട്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമെന്ന്. നഗരവികസന വർഷം ആഘോഷിച്ചപ്പോൾ, ആദ്യം ഉയർന്നുവന്ന ദൗത്യം കൈയേറ്റം നീക്കം ചെയ്യുക എന്നതായിരുന്നുവെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ, കൈയേറ്റം നീക്കം ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിൽ, ആദ്യത്തെ തടസ്സം ഒരു രാഷ്ട്രീയ വ്യക്തിയാണ് സൃഷ്ടിക്കുന്നത്, അവൻ ഏത് പാർട്ടിയിൽ പെട്ടവനായാലും, അവർ എന്റെ വോട്ടർമാരാണെന്നും നിങ്ങൾ അവരെ തകർക്കുകയാണെന്നും അയാൾക്ക് തോന്നുന്നതിനാൽ അദ്ദേഹം അവിടെ വന്ന് നിൽക്കുന്നു. ഉദ്യോഗസ്ഥരും വളരെ മിടുക്കരാണ്. ഇതെല്ലാം പൊളിച്ചുമാറ്റണമെന്ന് പറയുമ്പോൾ, ആദ്യം അവർ പോയി ഹനുമാൻ ക്ഷേത്രം പൊളിച്ചുമാറ്റുന്നു. ഏതൊരു രാഷ്ട്രീയക്കാരനും ഭയപ്പെടുന്ന തരത്തിൽ ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു, നമ്മൾ ഹനുമാൻ ക്ഷേത്രം പൊളിച്ചുമാറ്റിയാൽ അങ്ങനെയാകട്ടെ... ഞങ്ങൾ വലിയ ധൈര്യം കാണിച്ചു. ആ സമയത്ത് നമ്മുടെ .... (പേര് വ്യക്തമല്ല) നഗരമന്ത്രിയായിരുന്നു. അതിന്റെ ഫലമായി റോഡുകൾ വീതികൂട്ടാൻ തുടങ്ങി, 2 അടിയോ 4 അടിയോ വിട്ടു നൽകേണ്ടവർ കരയും, പക്ഷേ മുഴുവൻ നഗരവും സന്തോഷിക്കും. ഇതിൽ, അത്തരമൊരു സാഹചര്യം ഉടലെടുത്തു, അത് വളരെ രസകരമാണ്.  ഞാൻ 2005നെ നഗരവികസന വർഷമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. അതിനായി ഏകദേശം 80-90 പോയിന്റുകൾ എടുത്തിരുന്നു; അവ വളരെ രസകരമായ പോയിന്റുകളായിരുന്നു. അതിനാൽ, ഒരു നഗരവികസന വർഷം ഉണ്ടാകുമെന്നും എല്ലാവരും ശുചിത്വം പോലുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കാളികളാകണമെന്നും ഞാൻ പാർട്ടിയുമായി ചർച്ച ചെയ്തിരുന്നു. പക്ഷേ ഇത് തകരാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, എന്റെ പാർട്ടിയിൽ നിന്നുള്ള ആളുകൾ വന്നു, ഞാൻ നിങ്ങളോട് ഒരു വലിയ രഹസ്യം പറയുകയാണ്, അവർ പറഞ്ഞു സർ, 2005 ൽ നഗരഭരണ സ്ഥാപന തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ ഉണ്ട്, നമ്മുടെ അവസ്ഥ കൂടുതൽ വഷളാകും. ഈ പൊളിച്ചുമാറ്റൽ എല്ലായിടത്തും നടക്കുന്നുണ്ട്. സുഹൃത്തേ, സഹോദരാ, ഇതൊന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, വാസ്തവത്തിൽ ആ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ ഞാൻ പ്രോഗ്രാം ഉണ്ടാക്കി. എനിക്ക് ഒരു സ്വഭാവമുണ്ട്. കുട്ടിക്കാലം മുതൽ നമ്മൾ പഠിക്കുന്ന കാര്യമാണ്, ഒരിക്കൽ ഒരു ചുവടുവെച്ചാൽ പിന്നോട്ട് പോകരുത് എന്ന്. അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു, സഹോദരാ, നിങ്ങളുടെ ആശങ്ക ശരിയാണ്, പക്ഷേ ഇപ്പോൾ നമുക്ക് പിന്നോട്ട് പോകാനാവില്ല. ഇനി ഇത് നഗരവികസന വർഷമാണ്. നമ്മൾ തോൽക്കും, എന്താണ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ്? എന്ത് സംഭവിച്ചാലും, ആരെയും ദ്രോഹിക്കാൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല, പക്ഷേ ഗുജറാത്തിലെ നഗരങ്ങളുടെ രൂപം മാറ്റേണ്ടത് വളരെ പ്രധാനമാണ്.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

ഞങ്ങൾ ജോലി തുടർന്നു. ധാരാളം പ്രതിഷേധങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, നിരവധി പ്രക്ഷോഭങ്ങൾ നടന്നു, ധാരാളം പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടായി. ഇവിടെ മാധ്യമപ്രവർത്തകരും മോദിയാണ് ലക്ഷ്യമെന്ന് കരുതി ആസ്വദിച്ചു, അതിനാൽ അവരും പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ മുന്നോട്ട് പോയി. അതിനുശേഷം തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടന്നപ്പോൾ, നോക്കൂ, ഞാൻ രാഷ്ട്രീയക്കാരോട് പറയുന്നു, രാജ്യമെമ്പാടുമുള്ള രാഷ്ട്രീയക്കാർ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കണം, അതിനാൽ ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറയുന്നു, നിങ്ങൾ സത്യസന്ധതയോടെയും ആത്മാർത്ഥതയോടും ജനങ്ങളുടെ ക്ഷേമത്തിനായി തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുകയാണെങ്കിൽ, ആ സമയത്ത് അത് മോശമായി തോന്നിയാലും, ആളുകൾ നിങ്ങളോടൊപ്പം നിൽക്കും. ആ സമയത്ത് നടന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ, ബിജെപി 90 ശതമാനം വിജയിച്ചു, 90 ശതമാനം എന്നാൽ പൊതുജനങ്ങൾ ഇതല്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ആളുകളാണ്, എനിക്ക് ഓർമ്മയുണ്ട്. ഇപ്പോൾ സബർമതി നദീതീരത്ത് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ അടൽ പാലം, ഉദ്ഘാടനത്തിന് എന്നെ എന്തിനാണ് വിളിച്ചതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. നിരവധി പരിപാടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനാൽ നമുക്ക് പോയി നോക്കാം എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഞാൻ ആ അടൽ പാലത്തിലൂടെ നടക്കാൻ പോയി, അവിടെ ചിലർ മുറുക്കി തുപ്പിയിരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ഉദ്ഘാടനം ഇപ്പോൾ നടക്കേണ്ടതായിരുന്നു, പക്ഷേ പരിപാടി നേരത്തെ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പോൾ ഞാൻ വിചാരിച്ചു, അതിന് ഒരു ടിക്കറ്റ്  ഏർപ്പെടുത്തൂ എന്ന്. അപ്പോൾ, എല്ലാപേരും വന്നു, സർ, തിരഞ്ഞെടുപ്പുണ്ട്, അതിനു ശേഷമായിരുന്നു തിരഞ്ഞെടുപ്പ്, ടിക്കറ്റ് ഏർ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ലെന്ന് അവർ പറഞ്ഞു, ടിക്കറ്റ് ഏർപ്പെടുത്തിയില്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ  അടൽ പാലം ഉപയോഗശൂന്യമാകുമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. പിന്നെ ഞാൻ ഡൽഹിയിൽ പോയി, പിറ്റേന്ന് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു, ടിക്കറ്റിന് എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു, ഒരു ദിവസം പോലും ടിക്കറ്റില്ലാതെ ഒരാൾ യാത്ര ചെയ്യരുതെന്ന് ഞാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

എന്തായാലും, എല്ലാവരും എന്നെ ബഹുമാനിക്കുന്നു, അവസാനം നമ്മുടെ ആളുകൾ പാലത്തിൽ ഒരു ടിക്കറ്റ് ഏർപ്പെടുത്തി. ഇന്ന്, എനിക്ക് ടിക്കറ്റ് ലഭിച്ചു, തിരഞ്ഞെടുപ്പിലും വിജയിച്ചു, സുഹൃത്തുക്കളേ, അടൽ പാലം പ്രവർത്തനക്ഷമമാണ്. ഞാൻ കങ്കാരിയയുടെ പുനർനിർമ്മാണ പരിപാടി ഏറ്റെടുത്തു, അതിൽ ഒരു ടിക്കറ്റ് ഏർപ്പെടുത്തി, പിന്നീട് കോൺഗ്രസ് ഒരു വലിയ പ്രതിഷേധം നടത്തി. അവർ കോടതിയിൽ പോയി, പക്ഷേ ആ ചെറിയ ശ്രമം മുഴുവൻ കങ്കാരിയയെയും രക്ഷിച്ചു, ഇന്ന് സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളും അവിടെ സുഖമായി പോകുന്നു. ചിലപ്പോൾ രാഷ്ട്രീയക്കാർ വളരെ ചെറിയ കാര്യങ്ങൾക്ക് പോലും ഭയപ്പെടുന്നു. സമൂഹം സാമൂഹിക വിരുദ്ധമല്ല, അത് വിശദീകരിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അത് സഹകരിക്കുകയും നല്ല ഫലങ്ങൾ നേടുകയും ചെയ്യുന്നു. നോക്കൂ, നഗരവികസനത്തിന്റെ ഓരോ കാര്യവും വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടെയാണ് ചെയ്തത്, ഇതാണ് ഫലമെന്ന് ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറയുന്നു. മോദി സുഖമായിരിക്കുന്നു എന്ന സമ്മർദ്ദം എന്റെ മേൽ ഉയരാൻ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു, നമ്മൾ നാലാം സ്ഥാനത്ത് എത്തി, എപ്പോൾ മൂന്നാം സ്ഥാനത്ത് എത്തുമെന്ന് പറയൂ? ഇതിനുള്ള ഉത്തരം നിങ്ങൾക്കുണ്ട്. ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ വളർച്ചാ കേന്ദ്രങ്ങൾ നഗരപ്രദേശങ്ങളാണ്. നഗര സ്ഥാപനങ്ങളെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചാ കേന്ദ്രങ്ങളാക്കാൻ നമ്മൾ പദ്ധതിയിടേണ്ടതുണ്ട്. ജനസംഖ്യ കാരണം അവ വളർന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന തരത്തിൽ നഗരങ്ങൾ വളരാൻ പാടില്ല. നഗരങ്ങൾ സാമ്പത്തിക പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ചലനാത്മക കേന്ദ്രങ്ങളായിരിക്കണം, ഇപ്പോൾ നമ്മൾ ടയർ 2, ടയർ 3 നഗരങ്ങളിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം, അവ മുഴുവൻ രാജ്യത്തിന്റെയും മഹാനഗരപാലികയിലെയും നാഗർപാലികയിലെയും ജനങ്ങളോട് ഞാൻ പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ഒരു വർഷത്തിനുള്ളിൽ ആ നഗരത്തിന്റെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ എവിടേക്ക് കൊണ്ടുപോകണമെന്ന് ലക്ഷ്യമിടാൻ നഗര സ്ഥാപനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട എല്ലാ ആളുകളോടും ഞാൻ പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു? അവർ അവിടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയുടെ നിലവാരം എങ്ങനെ വർദ്ധിപ്പിക്കും? അവിടെ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന വസ്തുക്കളുടെ ഗുണനിലവാരം എങ്ങനെ മെച്ചപ്പെടുത്തും? അവർ അവിടെ എന്ത് പുതിയ സാമ്പത്തിക പ്രവർത്തന വഴികൾ തുറക്കും. പുതിയ മുനിസിപ്പാലിറ്റികൾ നിർമ്മിക്കുമ്പോൾ, അവർ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്, അവർ ഒരു വലിയ ഷോപ്പിംഗ് സെന്റർ നിർമ്മിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. രാഷ്ട്രീയക്കാർക്കും ഇത് അനുയോജ്യമാണ്, അവർ 30-40 കടകൾ നിർമ്മിക്കും, 10 വർഷത്തേക്ക് ആരും അവ വാങ്ങാൻ വരില്ല. ഇത് മതിയാകില്ല. പഠനത്തിനുശേഷം, പ്രത്യേകിച്ച് കാർഷിക ഉൽപ്പന്നങ്ങൾക്ക്. ടയർ 2, ടയർ 3 നഗരങ്ങൾക്ക്, കർഷകർ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ മൂല്യവർദ്ധനവ് മുനിസിപ്പാലിറ്റികളിൽ ആരംഭിക്കണമെന്ന് ഞാൻ പറയും, കാർഷിക ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് വരണം, അതിൽ നിന്ന് കുറച്ച് മൂല്യവർദ്ധനവ് ഉണ്ടാകണം, അത് ഗ്രാമത്തിനും നഗരത്തിനും ഒരുപോലെ ഗുണം ചെയ്യും.

അതുപോലെ, ഇക്കാലത്ത് സ്റ്റാർട്ടപ്പുകളിൽ, വലിയ നഗരങ്ങളിലെ വലിയ വ്യവസായ സ്ഥാപനങ്ങൾക്ക് ചുറ്റും നേരത്തെ സ്റ്റാർട്ടപ്പുകൾ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത് നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കണം, ഇന്ന് രാജ്യത്ത് ഏകദേശം രണ്ട് ലക്ഷം സ്റ്റാർട്ടപ്പുകൾ ഉണ്ട്. അവയിൽ മിക്കതും ടയർ 2, ടയർ 3 നഗരങ്ങളിലാണ്, അവയിൽ ധാരാളം നേതൃത്വം നമ്മുടെ പെൺമക്കൾക്കൊപ്പമാണെന്നതും അഭിമാനകരമാണ്. സ്റ്റാർട്ടപ്പുകളുടെ നേതൃത്വം പെൺമക്കൾക്കൊപ്പമാണ്. ഇത് ഒരു വലിയ വിപ്ലവത്തിന്റെ സാധ്യതകൾക്ക് വഴിയൊരുക്കുന്നു, അതുകൊണ്ടാണ് നമ്മൾ നഗരവികസന വർഷത്തിന്റെ 20 വാർഷികം ആഘോഷിക്കുമ്പോൾ, വിജയകരമായ ഒരു പരീക്ഷണം ഓർമ്മിക്കുകയും ഭാവി ദിശ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ടയർ 2, ടയർ 3 നഗരങ്ങൾക്ക് നാം പ്രാധാന്യം നൽകണമെന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ടയർ 2, ടയർ 3 നഗരങ്ങൾ വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും വളരെ മുന്നിലായിരുന്നു, ഈ വർഷം നോക്കൂ. 10, 12 ക്ലാസുകളുടെ ഫലങ്ങൾ പുറത്തുവന്ന ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു, പ്രശസ്ത സ്കൂളുകളിലെ കുട്ടികൾ ആദ്യ പത്തിൽ ഇടം നേടിയിരുന്നു. ഇന്ന്, നഗരങ്ങളിൽ വലിയ സ്കൂളുകളുടെ ഒരു സൂചന പോലും ഇല്ല, ടയർ 2, ടയർ 3 നഗരങ്ങളിലെ സ്കൂളുകളിൽ നിന്നുള്ള കുട്ടികൾ ആദ്യ പത്തിൽ ഇടം നേടുന്നു. ഗുജറാത്തിലും ഇതുതന്നെ സംഭവിക്കുന്നത് നിങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടാകും. ഇതിനർത്ഥം നമ്മുടെ ചെറിയ നഗരങ്ങളുടെ സാധ്യതകളും ശക്തിയും വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നാണ്. സ്‌പോർട്‌സ് നോക്കൂ, ആദ്യം ക്രിക്കറ്റിലേക്ക് നോക്കൂ, ഇന്ത്യയിലെ തെരുവുകളിലും അയൽപക്കങ്ങളിലും ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കുന്നു. എന്നാൽ വലിയ നഗരങ്ങളിലെ സമ്പന്ന കുടുംബങ്ങളിൽ മാത്രമായിരുന്നു ക്രിക്കറ്റ്. ഇന്ന്, എല്ലാ കളിക്കാരിൽ പകുതിയിലധികവും അന്താരാഷ്ട്ര കായിക വിനോദങ്ങൾ കളിച്ച് മികവ് പുലർത്തുന്ന ടയർ 2, ടയർ 3 നഗരങ്ങളിലെ ഗ്രാമങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള കുട്ടികളാണ്. അതായത് നമ്മുടെ നഗരങ്ങൾക്ക് ധാരാളം സാധ്യതകളുണ്ടെന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കണം. മനോഹർ ജി പറഞ്ഞതുപോലെ, ഇവിടെ വീഡിയോയിൽ കാണിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ, ഇത് നമുക്ക് ഒരു വലിയ അവസരമാണ്, നാലാം സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് മൂന്നാം സ്ഥാനത്തെത്താൻ ഇന്ത്യൻ നഗരങ്ങളുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നമുക്ക് വളരെ വേഗത്തിൽ അവിടെ എത്താൻ കഴിയും.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

ഇതൊരു ഭരണ മാതൃകയാണ്. നിർഭാഗ്യവശാൽ, നമ്മുടെ രാജ്യത്ത്, അത്തരമൊരു ആവാസവ്യവസ്ഥ വളരെ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയതിനാൽ അത് എല്ലായ്പ്പോഴും ഇന്ത്യയുടെ സാധ്യതകളെ ദുർബലപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു. പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ എതിർപ്പ് കാരണം, വ്യവസ്ഥകളുടെ വികസനം നിരസിക്കുന്നത് അവരുടെ സ്വഭാവമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. ഒരാളോടുള്ള ഇഷ്ടക്കേടുകൾ കാരണം, അയാൾ ചെയ്യുന്നതെല്ലാം മോശമാണെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത് ഒരു ഫാഷനായി മാറിയിരിക്കുന്നു, അതുകൊണ്ടാണ് രാജ്യത്തിന്റെ നല്ല കാര്യങ്ങൾക്ക് ദോഷം സംഭവിച്ചത്. ഇതൊരു ഭരണ മാതൃകയാണ്. ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ കണ്ടോ, ഞങ്ങൾ നഗരവികസനത്തിന് ഊന്നൽ നൽകി, എന്നാൽ അതുപോലെ തന്നെ നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ ഡൽഹിയിലേക്ക് അയച്ചപ്പോൾ, ഞങ്ങൾ ഒരു അഭിലാഷ ജില്ലയെ, ഒരു അഭിലാഷ ബ്ലോക്ക് ആയി കണക്കാക്കി. എല്ലാ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ഒന്നോ രണ്ടോ ജില്ലകളോ ഒന്നോ രണ്ടോ തഹസിലുകളോ ഉണ്ട്, അവ വളരെ പിന്നാക്കം നിൽക്കുന്നവയാണ്, അവ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ മുഴുവൻ ശരാശരിയെയും താഴേക്ക് വലിക്കുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് ഉയർന്നു പോകാൻ കഴിയില്ല, അത് ചങ്ങലകൾ പോലെയാണ്. ഞാൻ പറഞ്ഞു, ആദ്യം നമ്മൾ ഈ ചങ്ങലകൾ തകർക്കണം, രാജ്യത്ത് ഏകദേശം 100 അഭിലാഷ ജില്ലകളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഇവിടെ എന്താണ് വേണ്ടതെന്ന് കാണാൻ 40 മാനദണ്ഡങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചു. ഇപ്പോൾ 500 ബ്ലോക്കുകൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, മുഴുവൻ ​ഗവൺമെന്റ് സമീപനത്തോടെയും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. മുഴുവൻ കാലാവധിയോടെ പ്രവർത്തിക്കാൻ യുവ ഉദ്യോഗസ്ഥരെ നിയമിച്ചു. ഇന്ന് ഇത് ലോകത്തിന് ഒരു മാതൃകയായി മാറിയിരിക്കുന്നു, വികസ്വര രാജ്യങ്ങളും ഈ വികസന മാതൃകയിലേക്ക് നീങ്ങണമെന്ന് കരുതുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ ഈ ശ്രമങ്ങളെയും വിജയകരമായ ശ്രമങ്ങളെയും കുറിച്ച് നമ്മുടെ അക്കാദമിക് ലോകം ചിന്തിക്കണം, അക്കാദമിക് ലോകം ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, അത് ലോകത്തിനും ഒരു മാതൃകയായി വർത്തിക്കുന്നു. വരും ദിവസങ്ങളിൽ, നമ്മൾ ടൂറിസത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം. ഗുജറാത്ത് അത്ഭുതങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഒരാൾക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. ആരും പോകാത്ത കച്ച് മരുഭൂമിയിൽ, ഇന്ന് അവിടെ പോകാൻ ബുക്കിംഗ് ഇല്ല. കാര്യങ്ങൾ മാറ്റാൻ കഴിയും, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയരം കൂടിയ പ്രതിമ, ഇത് തന്നെ അത്ഭുതകരമാണ്. വാട്നഗറിൽ നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്ന മ്യൂസിയത്തെക്കുറിച്ച് എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഇന്നലെ ഞാൻ യുകെയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു മാന്യനെ കണ്ടുമുട്ടി. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, വാട്നഗറിലെ മ്യൂസിയം കാണാൻ പോകുന്നു. അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിൽ നിർമ്മിച്ച ഇത്തരമൊരു ആഗോള നിലവാരത്തിലുള്ള ആദ്യത്തെ മ്യൂസിയമാണിത്, ഇന്ത്യയിൽ കാശി പോലുള്ള നശിക്കാത്ത സ്ഥലങ്ങൾ വളരെ കുറവാണ്. അവ ഒരിക്കലും മരിക്കാത്തവയാണ്, ഓരോ നിമിഷവും ജീവൻ നിലനിൽക്കുന്നു, അതിലൊന്നാണ് വാട്നഗർ, അതിൽ 2800 വർഷം വരെയുള്ള തെളിവുകൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ കടമ അതിനെ അന്താരാഷ്ട്ര ടൂറിസ്റ്റ് ഭൂപടത്തിൽ കൊണ്ടുവരിക എന്നതാണ്. നമ്മുടെ ലോത്തലിൽ, 5000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, സമുദ്രശാസ്ത്രത്തിൽ ലോകത്ത് പ്രശസ്തമായിരുന്നു നമ്മൾ. ക്രമേണ നമ്മൾ വിസ്മരിച്ചു, ലോത്തൽ അതിന്റെ ജീവിക്കുന്ന ഉദാഹരണമാണ്. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സമുദ്ര മ്യൂസിയം ലോത്തലിൽ നിർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു. ഇവ എത്രമാത്രം പ്രയോജനം ചെയ്യുമെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ഊഹിക്കാനാകും, അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ സുഹൃത്തുക്കളെ, ഗിഫ്റ്റ് സിറ്റി എന്ന ആശയം ആദ്യമായി വിഭാവനം ചെയ്തത് 2005 വർഷത്തിലായിരുന്നു, ഒരുപക്ഷേ ഞങ്ങൾ അത് ടാഗോർ ഹാളിൽ അവതരിപ്പിച്ചതായി ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. അപ്പോൾ, ഞങ്ങൾ നഗരത്തിന്റെ വലിയ ഡിസൈനുകളും ചിത്രങ്ങളും സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു, അതിനാൽ എന്റെ സ്വന്തം ആളുകൾ ചോദിച്ചു. ഇത് സംഭവിക്കുമോ, ഇത്രയും വലിയ കെട്ടിട ഗോപുരങ്ങൾ നിർമ്മിക്കപ്പെടുമോ? കേന്ദ്രത്തിലെ ചില നേതാക്കൾക്ക് ഞാൻ അതിന്റെ ഭൂപടവും അവതരണവും കാണിച്ചപ്പോൾ, അവരും എന്നോട് ചോദിച്ചു, ഹേയ്, ഇന്ത്യ പോലുള്ള ഒരു രാജ്യത്ത് നിങ്ങൾ എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന്? ഇന്ന് ഹിന്ദുസ്ഥാനിലെ എല്ലാ സംസ്ഥാനങ്ങളും ഇവിടെയും ഒരു ഗിഫ്റ്റ് സിറ്റി ഉണ്ടാകണമെന്ന് പറയുന്നുണ്ടെന്ന് ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

നമ്മൾ സങ്കൽപ്പിക്കാനും യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാനും ശ്രമിച്ചാൽ, എത്ര മികച്ചതും നല്ലതുമായ ഫലങ്ങൾ കൈവരിക്കാനാകുമെന്ന് നമുക്ക് വ്യക്തമായി കാണാൻ കഴിയും. നദീതീരത്തിന്റെ ആശയം വിഭാവനം ചെയ്ത അതേ കാലഘട്ടമായിരുന്നു അത്, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സ്റ്റേഡിയം നിർമ്മിക്കാനുള്ള സ്വപ്നം സ്വപ്നം കണ്ടതും പൂർത്തീകരിച്ചതും അതേ കാലഘട്ടമായിരുന്നു അത്. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയരം കൂടിയ പ്രതിമയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയും പൂർത്തീകരിക്കുകയും ചെയ്ത അതേ കാലഘട്ടമായിരുന്നു അത്.

സഹോദരീ സഹോദരന്മാരേ,

നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന് അപാരമായ സാധ്യതകളും അപാരമായ ശക്തിയും ഉണ്ടെന്ന് നാം വിശ്വസിക്കണം.

സുഹൃത്തുക്കളേ,

എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, പക്ഷേ നിരാശ പോലുള്ള ഒന്ന് ഒരിക്കലും എന്റെ മനസ്സിൽ വരില്ല. ഞാൻ വളരെ ശുഭാപ്തിവിശ്വാസിയാണ്, എനിക്ക് ആ സാധ്യതകൾ കാണാൻ കഴിയും; എനിക്ക് മതിലുകൾക്കപ്പുറം കാണാൻ കഴിയും. എനിക്ക് എന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ ശക്തി കാണാൻ കഴിയും. എന്റെ നാട്ടുകാരുടെ ശക്തി എനിക്ക് കാണാൻ കഴിയും, ഈ ശക്തി ഉപയോഗിച്ച് നമുക്ക് ഒരു വലിയ മാറ്റം കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയും, അതുകൊണ്ടാണ് ഇന്ന് നിങ്ങൾ എനിക്ക് ഇവിടെ വരാൻ അവസരം നൽകിയതിന് ഗുജറാത്ത് ​ഗവൺമെന്റിനോട് ഞാൻ വളരെ നന്ദിയുള്ളവനാണ്. ചില പഴയ കാര്യങ്ങൾ പുതുക്കാൻ എനിക്ക് ഈ അവസരം ലഭിച്ചു. പക്ഷേ എന്നെ വിശ്വസിക്കൂ സുഹൃത്തുക്കളേ, ഗുജറാത്തിന് ഒരു വലിയ ഉത്തരവാദിത്തമുണ്ട്. നമ്മൾ നൽകുന്ന ആളുകളാണ്, നമ്മൾ എപ്പോഴും രാജ്യത്തിന് നൽകണം. ഗുജറാത്തിനെ ഇത്രയും ഉയരങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകണം, ഗുജറാത്ത് നാട്ടുകാർക്ക് ഉപയോഗപ്രദമാകുന്ന തരത്തിൽ ഉയരങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകണം.

സുഹൃത്തുക്കളേ, ഈ മഹത്തായ പാരമ്പര്യം നമ്മൾ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകണം. ഗുജറാത്ത് പുതിയ ശക്തിയോടെ, നിരവധി പുതിയ ആശയങ്ങളുമായി, നിരവധി പുതിയ സംരംഭങ്ങളുമായി മുന്നോട്ട് പോകുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്. എന്റെ പ്രസംഗം ഇത്രയും നീണ്ടതായിരിക്കാമെന്ന് എനിക്കറിയാം, എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല? പക്ഷേ നാളെ രണ്ടോ മൂന്നോ കാര്യങ്ങൾ മാധ്യമങ്ങളിൽ വരും. അതിനെക്കുറിച്ച് ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറയും, മോദി ഉദ്യോഗസ്ഥരെ ശകാരിച്ചു, മോദി ഉദ്യോഗസ്ഥരെ തല്ലിച്ചതച്ചു, മുതലായവ. ശരി, അത് ചിലപ്പോൾ സംഭവിക്കാറുണ്ട്, ഇത്രമാത്രം മാത്രമേ മനസ്സിലാക്കാവൂ, പക്ഷേ ഞാൻ ഓർമ്മിച്ച ബാക്കിയുള്ള കാര്യങ്ങൾ, അവരെയും ഈ സിന്ദൂരിയ മാനസികാവസ്ഥയെയും ഓർക്കുക! സുഹൃത്തുക്കളേ, ഈ സിന്ദൂരിയ ആത്മാവ്, മെയ് 6 ന്, മെയ് 6 ന് രാത്രി. സൈനിക ശക്തിയാണ് ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ ആരംഭിച്ചത്. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ മനുഷ്യശക്തിയോടെ മുന്നോട്ട് പോകും, ​​ഞാൻ സൈനിക ശക്തിയെയും മനുഷ്യശക്തിയെയും കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ, ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ മനുഷ്യശക്തിയിലൂടെ ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ഓരോ വ്യക്തിയും രാജ്യത്തിന്റെ വികസനത്തിൽ പങ്കാളിയാകുകയും ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കുകയും വേണം എന്നാണ്.

ഇന്ത്യ അതിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ 100-ാം വാർഷികം ആഘോഷിക്കുന്ന 2047 ൽ, ഇന്ത്യയെ വികസിപ്പിക്കാനും അതിന്റെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ 4-ൽ നിന്ന് 3-ാം നമ്പറിലേക്ക് ഉയർത്താനും, ഒരു വിദേശ ഉൽപ്പന്നവും ഉപയോഗിക്കില്ലെന്ന് നമുക്ക് തീരുമാനിക്കാം. എത്ര ലാഭം ഉണ്ടാക്കിയാലും വിദേശ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ വിൽക്കില്ലെന്ന് എല്ലാ ഗ്രാമങ്ങളിലും വ്യാപാരികളെക്കൊണ്ട് സത്യം ചെയ്യിപ്പിക്കണം. പക്ഷേ, ദൗർഭാഗ്യം നോക്കൂ, ഗണേഷ് ജി പോലും ഒരു വിദേശിയായി വരുന്നു. ചെറിയ കണ്ണുകളുള്ള ഗണേഷ് ജി വരും. ഗണേഷ് ജിയുടെ കണ്ണുകളും തുറക്കുന്നില്ല. ഹോളി, ഹോളി, നമ്മൾ നിറങ്ങൾ വിതറണം, വിദേശി പറഞ്ഞു, നിങ്ങളും നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ പോയി ഒരു പട്ടിക തയ്യാറാക്കണമെന്ന് ഞങ്ങൾക്കറിയാമായിരുന്നു. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ഒരു പൗരനെന്ന നിലയിൽ, ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂറിനായി ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചെയ്യണം. നിങ്ങളുടെ വീടുകളിൽ പോയി രാവിലെ മുതൽ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വരെ 24 മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ നിങ്ങളുടെ വീടുകളിൽ എത്ര വിദേശ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നുവെന്ന് ഒരു പട്ടിക ഉണ്ടാക്കുക. നിങ്ങൾക്കറിയില്ല, നിങ്ങൾ വിദേശ ഹെയർപിനുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു, ചീപ്പുകളും വിദേശമാണ്, പല്ലിന് ഉപയോഗിക്കുന്ന പിന്നുകളും വിദേശമാണ്, നമുക്കറിയില്ല. ഞങ്ങൾക്ക് സുഹൃത്തുക്കളെ അറിയില്ല. നമുക്ക് രാജ്യത്തെ രക്ഷിക്കണമെങ്കിൽ, രാജ്യം പണിയണമെങ്കിൽ, രാജ്യം വളർത്തണമെങ്കിൽ, ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ സൈനികരുടെ മാത്രം ഉത്തരവാദിത്തമല്ല. ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ 140 കോടി പൗരന്മാരുടെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്. രാജ്യം ശക്തമായിരിക്കണം, രാജ്യം കഴിവുള്ളവരായിരിക്കണം, രാജ്യത്തെ പൗരന്മാർ കഴിവുള്ളവരായിരിക്കണം, ഇതിനായി ഞങ്ങൾ വോക്കൽ ഫോർ ലോക്കൽ, വൺ ഡിസ്ട്രിക്റ്റ് വൺ പ്രൊഡക്റ്റ് ആരംഭിച്ചു, നിങ്ങളുടെ കൈവശമുള്ളത് വലിച്ചെറിയാൻ ഞാൻ നിങ്ങളോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ നമ്മൾ പുതിയതൊന്നും വാങ്ങില്ല, ഒരുപക്ഷേ പുറത്തു നിന്ന് വാങ്ങേണ്ടി വന്നേക്കാവുന്ന 1-2% സാധനങ്ങൾ ഇവിടെ ലഭ്യമല്ലായിരിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഇന്ന് ഇന്ത്യയിൽ ഇങ്ങനെയൊന്നുമില്ല. 25 വർഷം, 30 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, വിദേശത്ത് നിന്ന് ആരെങ്കിലും വരുമ്പോൾ, ആളുകൾ ഇത് കൊണ്ടുവരൂ, അത് കൊണ്ടുവരൂ എന്ന് ഒരു ലിസ്റ്റ് അയയ്ക്കുന്നത് നിങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടാകും. ഇന്ന്, വിദേശത്ത് നിന്ന് ആളുകൾ വരുമ്പോൾ, എന്തെങ്കിലും കൊണ്ടുവരണോ എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ, ഇവിടെയുള്ള ആളുകൾ ഇല്ല, ഇല്ല, എല്ലാം ഇവിടെയുണ്ട്, അത് കൊണ്ടുവരരുത് എന്ന് പറയുന്നു. എല്ലാം ഉണ്ട്, നമ്മുടെ ബ്രാൻഡിൽ നമ്മൾ അഭിമാനിക്കണം. മെയ്ഡ് ഇൻ ഇന്ത്യയെക്കുറിച്ച് നമ്മൾ അഭിമാനിക്കണം. ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ നേടിയെടുക്കേണ്ടത് സൈനിക ശക്തി കൊണ്ടല്ല, മറിച്ച് ജനങ്ങളുടെ ശക്തി കൊണ്ടാണ് സുഹൃത്തുക്കളേ. മാതൃരാജ്യത്തിന്റെ മണ്ണിൽ വളരുന്ന എല്ലാ വിളകളിൽ നിന്നും ജനങ്ങളുടെ ശക്തി വരുന്നു. ഈ മണ്ണിന്റെ സുഗന്ധമുള്ളതും ഈ രാജ്യത്തെ പൗരന്മാരുടെ വിയർപ്പിന്റെ സുഗന്ധമുള്ളതുമായ വസ്തുക്കൾ ഞാൻ ഉപയോഗിക്കും, ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂർ എല്ലാ വ്യക്തികളിലും, എല്ലാ വീട്ടിലും എത്തിക്കുകയാണെങ്കിൽ. നിങ്ങൾ കണ്ടിരിക്കുക, 2047 ന് മുമ്പ് നമ്മൾ ഇന്ത്യയെ ഒരു വികസിത രാഷ്ട്രമാക്കും, സ്വന്തം കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടതിനുശേഷമേ നാം മടങ്ങൂ. സുഹൃത്തുക്കളേ. ഈ പ്രതീക്ഷയോടെ, എന്നോടൊപ്പം പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ പറയുക,

ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്! ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്!

ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്! ത്രിവർണ്ണ പതാക ഉയരത്തിൽ പറക്കണം.

ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്! ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്! ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്! ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്!

വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം!

വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം!

നന്ദി!

-SK-