নমস্কাৰ,

ভাৰত মণ্ডপমৰ এই মঞ্চ আজি পুৱাৰে পৰা প্ৰাণৱন্ত ৰূপ পাইছে। কেইদিনমানৰ পূৰ্বে আপোনাৰ দলটোক অলপ সময়ৰ বাবে লগ পোৱাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ। এই সন্মিলন বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ। বহু মহান ব্যক্তিয়ে এই সন্মিলক সমৃদ্ধ কৰিছে। মই নিশ্চিত যে আপোনালোক সকলোৱেও এটা ডাঙৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছে। এই সন্মিলনত বৃহৎ সংখ্যক যুৱক-যুৱতী আৰু মহিলাৰ উপস্থিতি থকাটো ব্যতিক্ৰমী হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। বিশেষকৈ আমাৰ ড্ৰোণ দিদি আৰু লাখপতি দিদিসকলে তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতা শ্বেয়াৰ কৰিলে। এই সকলোবোৰ এংকৰক যেতিয়া মই এতিয়াই লগ পাইছিলো, তেতিয়া মই দেখি আছিলো যে তেওঁলোকে ইমান উৎসাহেৰে নিজৰ অভিজ্ঞতাবোৰ শ্বেয়াৰ কৰিছে। প্ৰতিটো সংলাপ মনত পৰিল। অৰ্থাৎ এইটো সঁচাকৈয়ে এক অতি প্ৰেৰণাদায়ক সুযোগ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে।

বন্ধুসকল,

এয়া পৰিৱৰ্তিত ভাৰতৰ প্ৰতিফলন, যিয়ে প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে এওঁলোক কণ্ঠস্বৰৰ গুঞ্জন উঠে। এই পৰিৱৰ্তিত ভাৰতৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ সপোন হ’ল– ২০৪৭ চনৰ ভিতৰত উন্নত ভাৰত গঢ়া।দেশৰ সামৰ্থ্য আছে, দেশত সম্পদ আছে আৰু দেশৰ ইচ্ছাশক্তিও আছে। স্বামী বিবেকানন্দই কৈছিল – উঠা, জাগা আৰু লক্ষ্যত উপনীত নোহোৱালৈকে ন’ৰবা। আজি মই দেশৰ প্ৰতিজন নাগৰিকৰ মাজতো একেই আৱেগ দেখিবলৈ পাইছো। এনে উৎকৃষ্ট আলোচনা আৰু তাতোকৈ যুৱক-যুৱতীসকলৰ অংশগ্ৰহণে উন্নত ভাৰতৰ লক্ষ্যত উপনীত হোৱাত অতি ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰে। আপোনালোকে এনে এক সুন্দৰ সন্মিলনৰ আয়োজন কৰিছে আৰু ইয়াৰ বাবে মই মোৰ বন্ধু অতিদেব চৰকাৰ জী, মোৰ পুৰণি সহকৰ্মী ৰজনীশ আৰু এবিপি নেটৱৰ্কৰ সমগ্ৰ দলটোক অভিনন্দন জনাইছো।

বন্ধুসকল,

আজি ভাৰতৰ বাবে এক ঐতিহাসিক দিন। ইয়ালৈ অহাৰ কিছুসময়ৰ পূৰ্বে মই ব্ৰিটিছ প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ সৈতে কথা পাতিছিলো আৰু আপোনালোকক জনাবলৈ পাই সুখী হৈছো যে ভাৰত-ব্ৰিটেইনৰ মুক্ত বাণিজ্য চুক্তি এতিয়া চূড়ান্ত হৈছে। বিশ্বৰ দুয়োখন বৃহৎ আৰু মুক্ত বজাৰ অৰ্থনীতিৰ মাজত পাৰস্পৰিক বাণিজ্য আৰু অৰ্থনৈতিক সহযোগিতাৰ এই চুক্তিয়ে দুয়োখন দেশৰ উন্নয়নত এক নতুন অধ্যায় সংযোজন কৰিব। আমাৰ যুৱ প্ৰজন্মৰ বাবে এয়া এক সুন্দৰ খবৰ। ইয়াৰ দ্বাৰা ভাৰতৰ অৰ্থনৈতিক কাৰ্যকলাপ বৃদ্ধি পাব আৰু ভাৰতীয় ব্যৱসায়ী আৰু এমএছএমইৰ বাবে নতুন সুযোগ মুকলি হ’ব। আপোনালোকে নিশ্চয় জানে যে কেইদিনমানৰ আগতে আমি ইউএই, অষ্ট্ৰেলিয়া, মৰিচাছৰ সৈতেও বাণিজ্যিক চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰিছো৷ তাৰ অৰ্থ হ’ল আজি ভাৰতে কেৱল সংস্কাৰ সাধন কৰাই নহয়, বিশ্বৰ সৈতে সক্ৰিয়ভাৱে জড়িত হৈ নিজকে এক সজীৱ ব্যৱসায় আৰু বাণিজ্য কেন্দ্ৰ হিচাপে গঢ়ি তুলিছে।

বন্ধুসকল,

ডাঙৰ ডাঙৰ সিদ্ধান্ত ল’বলৈ, নিজৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ জাতীয় স্বাৰ্থক সৰ্বোচ্চ কৰি ৰখা আৰু জাতিৰ শক্তিৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। কিন্তু দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে এটা বিপৰীত ধাৰা আমাৰ দেশত দশক দশক ধৰি চলি থাকিল। আৰু ইয়াৰ বাবেই দেশখনে বহুত ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’ল। এটা সময় আছিল যেতিয়া কোনো ডাঙৰ সিদ্ধান্ত লোৱাৰ আগতে, কোনো ডাঙৰ পদক্ষেপ লোৱাৰ আগতেই চিন্তা কৰা হৈছিল যে পৃথিৱীয়ে কি ভাবিব, কোনোবাই ভোট পাব নে নাপাব, আসনখন ৰক্ষা হ’ব নে নাপাব, ভোট বেংকটো ভাগি নাযায়। বিভিন্ন স্বাৰ্থৰ বাবে ডাঙৰ ডাঙৰ সিদ্ধান্ত আৰু ডাঙৰ সংস্কাৰ পিছুৱাই গৈ আছিল।

বন্ধুসকল,

কোনো দেশ এনেকৈ আগবাঢ়িব নোৱাৰে। এখন দেশ তেতিয়াহে অগ্ৰগতি লাভ কৰে যেতিয়া সিদ্ধান্তৰ একমাত্ৰ মাপকাঠী হয় ৰাষ্ট্ৰ প্ৰথম । ভাৰতে যোৱা এটা দশক ধৰি এই নীতি মানি চলি আহিছে। আৰু আজি আমিও ইয়াৰ ফল দেখিবলৈ পাইছো।

বন্ধুসকল,

যোৱা ১০-১১ বছৰত আমাৰ চৰকাৰে ইটোৰ পিছত সিটো সিদ্ধান্ত লৈছে, যিবোৰ দশক দশক ধৰি বাকী আছিল, আবদ্ধ হৈ আছিল আৰু বিপথে পৰিচালিত হৈ আছিল আৰু ৰাজনৈতিক ইচ্ছাশক্তিৰ অভাৱত বাকচত আবদ্ধ হৈ আছিল। এতিয়া এটা উদাহৰণ হ’ল আমাৰ বেংকিং খণ্ডৰ– বেংকিং খণ্ড যিটো অৰ্থনীতিৰ মেৰুদণ্ড। ইয়াৰ পূৰ্বে এনে কোনো সন্মিলন হোৱা নাছিল যিটো বেংকৰ লোকচানৰ বিষয়ে আলোচনা নকৰাকৈয়ে সম্পূৰ্ণ হৈছিল। আৰু আচলতে ২০১৪ চনৰ আগতে আমাৰ দেশৰ বেংকবোৰ সম্পূৰ্ণ ধ্বংসৰ পথত আছিল। এতিয়া আজি পৰিস্থিতি কেনে? আজি ভাৰতৰ বেংকিং খণ্ড বিশ্বৰ অন্যতম শক্তিশালী ব্যৱস্থা। আমাৰ বেংকসমূহে অভিলেখ অৰ্জন কৰিছে আৰু জমাকাৰীসকলে ইয়াৰ পৰা লাভৱান হৈছে। কাৰণ আমাৰ চৰকাৰে বেংকিং খণ্ডত অহৰহ সংস্কাৰ সাধন কৰিছিল, দেশৰ স্বাৰ্থত ক্ষুদ্ৰ বেংকসমূহ একত্ৰিত কৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ সামৰ্থ্য বৃদ্ধি কৰিছিল। এয়াৰ ইণ্ডিয়াৰ পুৰণি অৱস্থাও আপোনালোকৰ মনত পৰিব। এয়াৰ ইণ্ডিয়া ডুব গৈছিল, প্ৰতি বছৰে দেশৰ হাজাৰ হাজাৰ কোটি টকা হেৰুৱাইছিল, কিন্তু তথাপিও পূৰ্বৰ চৰকাৰে সিদ্ধান্ত ল’বলৈ ভয় কৰিছিল। আমি সিদ্ধান্ত লৈ দেশক অবিৰত লোকচানৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলোঁ, কিয়? কাৰণ আমাৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰীয় স্বাৰ্থ সৰ্বোচ্চ।

বন্ধুসকল,

আমাৰ দেশৰ প্রাক্তন প্রধানমন্ত্রীয়ে স্বীকাৰ কৰিছিল যে যদি চৰকাৰে এজন দুখীয়া মানুহলৈ এটকা পঠায়, তেতিয়া তাৰ ৮৫ পইচা চুৰি হয়৷ চৰকাৰ সলনি হৈ থাকিল, বছৰৰ পাছত বছৰ পাৰ হৈ গ’ল কিন্তু দুখীয়াই যাতে তেওঁলোকৰ প্ৰাপ্য সমগ্ৰ ধন লাভ কৰে তাৰ কোনো সুনিৰ্দিষ্ট কাম কৰা নহ’ল। দুখীয়া লোকসকলে নিজৰ সকলো টকা পাব লাগে; যদি দিল্লীৰ পৰা এটা টকা ওলায়, তেন্তে প্ৰতিটো পইচা তেওঁৰ ওচৰলৈ যাব লাগে। ইয়াৰ বাবে আমি প্ৰত্যক্ষ সুবিধা হস্তান্তৰৰ ব্যৱস্থা কৰিলোঁ। আৰু ইয়াৰ ফলত চৰকাৰী আঁচনিৰ দুৰ্নীতি বন্ধ হৈ গ’ল, সুবিধাসমূহ পোনপটীয়াকৈ হিতাধিকাৰীৰ ওচৰ পালেগৈ, চৰকাৰী ফাইলত ১০ কোটি এনে ভুৱা হিতাধিকাৰী আছিল, মাত্ৰ এই কথাটো বুজি লওক, ১০ কোটি এনেকুৱা ভুৱা হিতাধিকাৰী আছিল যিসকলৰ জন্মও কেতিয়াও হোৱা নাছিল। আৰু তেওঁ সম্পূৰ্ণ বিলাসীতাৰে সকলো সুবিধা পাই আছিল। ১০ কোটি টকাৰে আগৰবোৰে এই একে ব্যৱস্থাই সৃষ্টি কৰিছিল। আমাৰ চৰকাৰে এই ১০ কোটি ভুৱা নাম ব্যৱস্থাটোৰ পৰা আঁতৰাই গোটেই টকাখিনি ডিবিটিৰ জৰিয়তে পোনপটীয়াকৈ দুখীয়াৰ বেংক একাউণ্টলৈ পঠিয়াই দিলে। ইয়াৰ ফলত ৩.৫ লাখ কোটিৰো অধিক টকা ভুল হাতত পৰাৰ পৰা ৰক্ষা পৰিছে। অৰ্থাৎ ই আপোনাৰ ধন ৰাহি কৰে। আপোনাৰ টকা জমা হ’ল, মোদীৰ গালি-গালাজ হ’ল।

বন্ধুসকল,

মাত্ৰ এক পদ এক পেঞ্চনৰ গোচৰটো চাওক, বহু দশক ধৰি বিচাৰাধীন হৈ আছিল। ইয়াৰ পূৰ্বে চৰকাৰী কোষাগাৰত বোজা পৰিব বুলি যুক্তিৰে নাকচ কৰা হৈছিল। দেশ ৰক্ষাৰ বাবে প্ৰাণ আহুতি দিয়া সকলৰ স্বাৰ্থক আমাৰ চৰকাৰে সৰ্বোচ্চ অগ্ৰাধিকাৰ দিছিল। আজি লাখ লাখ সৈনিক পৰিয়াল অ’ আৰ অ’ পিৰ দ্বাৰা উপকৃত হৈছে। এতিয়ালৈকে আমাৰ চৰকাৰে অ’ আৰ অ’ পিৰ অধীনত ১.২৫ লাখ কোটিতকৈ অধিক টকা প্ৰাক্তন সেনাবাহিনীক দিছে।

বন্ধুসকল,

মাত্ৰ দশক দশক ধৰি দেশৰ দৰিদ্ৰ পৰিয়ালে সংৰক্ষণ লাভ কৰাৰ কথাহে চলিছিল। আমাৰ চৰকাৰে ইয়াক কাৰ্যকৰী কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। লোকসভা আৰু বিধানসভাত মহিলাৰ বাবে ৩৩ শতাংশ সংৰক্ষণৰ বিষয়টোত কি হৈ আহিছে সেয়াও দেশে সম্পূৰ্ণৰূপে দেখিছে। ইয়াৰ আঁৰতো কিছুমান মানুহৰ স্বাৰ্থপৰতা আছিল। কিন্তু জাতীয় স্বাৰ্থত এইটো প্ৰয়োজনীয় আছিল। সেয়ে আমাৰ চৰকাৰে লোকসভা আৰু বিধান সভাত মহিলা সংৰক্ষণৰ বাবে আইন প্ৰণয়ন কৰি মহিলাসকলক আৰু অধিক সবল কৰি তুলিলে।

বন্ধুসকল,

আগতে বহুতো বিষয় আছিল যিবোৰৰ ওপৰত কোনেও আলোচনা কৰিবলৈ সাজু নাছিল। ভোট বেংক ক্ষুদ্ধ হ’ব পাৰে বুলি ভয় খাইছিল। তিনি তালাকৰ কথা ক’বলৈ গ’লে ইয়াৰ ফলত অগণন মুছলমান ভগ্নীৰ জীৱন নষ্ট হৈ পৰিল। কিন্তু ইয়াৰ ফলত ক্ষমতাত থকা লোকসকলৰ কোনো সলনি নহ’ল। মহিলাৰ স্বাৰ্থত, মুছলমান পৰিয়ালৰ স্বাৰ্থত আমাৰ চৰকাৰে তিনি তালাকৰ বিৰুদ্ধে আইন প্ৰণয়ন কৰিলে। ৱাকফ আইনত প্ৰয়োজনীয় সংস্কাৰৰ প্ৰয়োজনীয়তাও বহু দশক ধৰি অনুভৱ কৰা হৈছিল। কিন্তু ভোট বেংকক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ এই গুৰুত্বপূৰ্ণ কামকো বদনাম কৰা হ’ল। এতিয়া এনে সংশোধনী ৱাকফ আইনত কৰা হৈছে, যাৰ ফলত সঁচাকৈয়ে মুছলমান মাতৃ-ভগ্নী, দৰিদ্ৰ মুছলমান আৰু পাছমাণ্ডা মুছলমানসকল উপকৃত হ’ব।

বন্ধুসকল,

আন এক অতি ডাঙৰ কাম হৈছে, যাৰ বিষয়ে বিশেষ আলোচনা হোৱা নাই। এই কামটো নদী সংযোগৰ সৈতে জড়িত। অলপ সময়ৰ পূৰ্বে অতিদেব জীয়ে পানীৰ সন্দৰ্ভত সুধিলে, আপুনি কি কৰিব? দশক দশক ধৰি আমাৰ নদীৰ পানীক উত্তেজনা আৰু সংঘাতৰ বিষয় হিচাপে ৰখা হৈছিল। কিন্তু আমাৰ চৰকাৰে ৰাজ্য চৰকাৰসমূহৰ সহযোগত নদীসমূহ সংযোগ কৰাৰ বাবে এক বৃহৎ অভিযান আৰম্ভ কৰিছে। কেন বেতৱা সংযোগী প্ৰকল্প, পাৰ্বতী-কালিসন্ধ-চম্বল সংযোগী প্ৰকল্প, এইবোৰে লাখ লাখ কৃষকক উপকৃত কৰিব। বাৰু আজিকালি সংবাদ মাধ্যমত পানীৰ বিষয়ে বহুত চৰ্চা হৈছে। আপোনালোকে বৰ সোনকালে বুজি পায়। আগতে ভাৰতৰ অধিকাৰ থকা পানীও বাহিৰলৈ গৈছিল, এতিয়া ভাৰতৰ পানী ভাৰতৰ পক্ষত বৈ যাব, ভাৰতৰ পক্ষত থাকিব আৰু কেৱল ভাৰতৰ বাবেহে উপযোগী হ’ব।

বন্ধুসকল,

মানুহে প্ৰায়ে আঁওৰাই কয় যে ইমান দশকৰ পিছত নতুন সংসদ ভৱন নিৰ্মাণ হ’ল, কিন্তু এটা কথা আলোচনা হোৱা নাই যে দশক দশক ধৰি অপেক্ষা কৰাৰ পিছত আমাৰ চৰকাৰে ইয়াত দিল্লীত ড০ বাবা চাহেব আম্বেদকাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় স্মাৰকো নিৰ্মাণ কৰিছিল। অটলজী ক্ষমতাত থকাৰ সময়তে এই বিষয়ে আলোচনা আৰম্ভ হৈছিল যদিও ইয়াৰ নিৰ্মাণৰ কাম এক দশক ধৰি অসম্পূৰ্ণ হৈ আছিল। আমাৰ চৰকাৰে কেৱল এই কাম সম্পন্ন কৰাই নহয়, দেশ আৰু বিশ্বৰ বাবা চাহেবৰ লগত জড়িত প্ৰধান স্থানসমূহ পঞ্চতীৰ্থ হিচাপে গঢ়ি তুলিলে।

বন্ধুসকল,

২০১৪ চনত এনে পৰিস্থিতিত আমাৰ চৰকাৰ গঠন হৈছিল যেতিয়া চৰকাৰৰ প্ৰতি দেশবাসীৰ আস্থা নাইকিয়া হৈ গৈছিল। আনকি একাংশ লোকে এই প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, আমাৰ দেশত গণতন্ত্ৰ আৰু উন্নয়ন একেলগে সম্ভৱ নে? কিন্তু আজি ভাৰতলৈ চালে গৌৰৱেৰে ক’ব পাৰি- "Democracy can deliver" অৰ্থাৎ গণতন্ত্ৰই ফলাফল দিব পাৰে। যোৱা এটা দশকত ২৫ কোটি লোক দৰিদ্ৰতাৰ পৰা ওলাই আহিছে, ইয়াৰ দ্বাৰা সমগ্ৰ বিশ্বক এই বাৰ্তা দিয়া হৈছে যে গণতন্ত্ৰই সকলো কৰিব পাৰে। মুদ্ৰা আঁচনিৰ অধীনত ঋণ পোৱা কোটি কোটি ক্ষুদ্ৰ উদ্যোগীয়ে আজি উপলব্ধি কৰিছে যে গণতন্ত্ৰই সকলো দিব পাৰে। আমাৰ দেশৰ কেইবা ডজন জিলাক পিছপৰা বুলি ব্ৰেণ্ড কৰি অৱহেলা কৰা হৈছিল। আজি যেতিয়া একেবোৰ জিলাই আকাংক্ষিত জিলা হৈ উন্নয়নৰ পৰিমাপত ভাল প্ৰদৰ্শন কৰি আছে, তেতিয়া গণতন্ত্ৰই যে যোগান ধৰিব পাৰে সেয়া স্পষ্ট হৈ পৰিছে। অতি কম সংখ্যক লোকেহে গম পাব যে আমাৰ দেশৰ জনজাতিবোৰৰ মাজতো উন্নয়নৰ সুফল লাভ নকৰা অত্যন্ত পিছপৰা জনজাতীয় জাতি আছিল। আজি যেতিয়া চৰকাৰী সা-সুবিধা প্ৰধানমন্ত্ৰী জনমান যোজনাৰ জৰিয়তে এই জাতিসমূহৰ মাজলৈ গৈছে, তেতিয়া তেওঁলোকেও গণতন্ত্ৰই দিব পৰাকৈ আত্মবিশ্বাস লাভ কৰিছে! দেশৰ উন্নয়ন, দেশৰ সম্পদ কোনো বৈষম্য নোহোৱাকৈ শেষ ব্যক্তিৰ ওচৰলৈ যাব লাগে, এইটোৱেই হৈছে গণতন্ত্ৰৰ প্ৰকৃত অৰ্থ, প্ৰকৃত উদ্দেশ্য আৰু এইটোৱেই আমাৰ চৰকাৰে কৰি আছে।

বন্ধুসকল,

আজি এনে এখন ভাৰতৰ সৃষ্টি হৈছে যাৰ বিকাশৰ গতি দ্ৰুত আৰু সেই ভাৰত চিন্তা, সংকল্প আৰু মমতাৰেও সমৃদ্ধ। আমি মানৱকেন্দ্ৰিক বিশ্বায়নৰ পথ বাছি লৈছো, য’ত বৃদ্ধি কেৱল বজাৰৰ দ্বাৰা নিৰ্ধাৰিত নহ’ব। মানুহে মৰ্যাদাৰ জীৱন পাব লাগে, তেওঁলোকৰ সপোন পূৰণ হ’ব লাগে, আমাৰ বাবে এয়া উন্নয়নৰ এক ডাঙৰ মাপকাঠি৷ আমি জিডিপিকেন্দ্ৰিক পদ্ধতিৰ পৰিৱৰ্তে জিইপিকেন্দ্ৰিক প্ৰগতিৰ দিশত আগবাঢ়িছো। আৰু যেতিয়া মই জিইপিৰ কথা কওঁ, তেতিয়া ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল–Gross Empowerment of People। অৰ্থাৎ সকলোৰে সবলীকৰণ। দুখীয়া লোকসকলে যেতিয়া পকী ঘৰ পায়, তেতিয়া তেওঁ ক্ষমতাশালী হৈ পৰে আৰু তেওঁৰ আত্মসন্মান বাঢ়ি যায়। দুখীয়াৰ ঘৰত যেতিয়া শৌচাগাৰ নিৰ্মাণ কৰা হয়, তেতিয়া তেওঁ মুকলিকৈ শৌচ কৰাৰ অপমান আৰু যন্ত্ৰণাৰ পৰা মুক্ত হয়। আয়ুষ্মান ভাৰত আঁচনিৰ অধীনত যেতিয়া এজন দুখীয়া ব্যক্তিয়ে ৫ লাখ টকা পৰ্যন্ত বিনামূলীয়া চিকিৎসা লাভ কৰে তেতিয়া তেওঁৰ জীৱনৰ এটা ডাঙৰ চিন্তা কমি যায়। সংবেদনশীল উন্নয়নৰ পথ শক্তিশালী কৰাৰ লগতে দেশৰ জনসাধাৰণক সৱল কৰি তুলিছে এনে বহু উদাহৰণ।

বন্ধুসকল,

মাত্ৰ কেইদিনমান আগতে অসামৰিক সেৱা দিৱসৰ সময়ত মই মন্ত্ৰটোৰ বিষয়ে ক’লোঁ- নাগৰিক দেৱো ভৱ (নাগৰিক দেৱো ভৱ)। এয়াই আমাৰ চৰকাৰৰ মৌলিক ধাৰণা। আমি জনাৰ্দনক জনসাধাৰণৰ মাজত দেখো। আগতে চৰকাৰত অভিভাৱক সংস্কৃতিৰ প্ৰভাৱ আছিল, এতিয়া ৰাইজৰ সেৱাৰ মনোভাৱ মনত ৰাখি কাম কৰা হৈছে। চৰকাৰে খোদ উদ্যোগ লৈ নাগৰিকক সেৱা আগবঢ়ায়। ইয়াত বহু ডেকা বন্ধু আছে। আজিকালি আপুনি প্ৰতিটো ফৰ্ম অনলাইনযোগে পূৰণ কৰে। এটা সময় আছিল যেতিয়া নিজৰ নথি-পত্ৰ প্ৰমাণ কৰিবলৈ চৰকাৰী কাৰ্যালয়ত দৌৰিব লগা হৈছিল। এতিয়া আপুনি একেখিনি কাম সকলো স্ব-প্ৰত্যায়নৰ দ্বাৰাও কৰিব পাৰিব।

বন্ধুসকল,

জ্যেষ্ঠ নাগৰিকৰ ক্ষেত্ৰতো একেধৰণৰ পুৰণি ব্যৱস্থা আছিল। প্ৰতি বছৰে বয়সীয়াল লোকে নিজৰ পুৰণি অফিচলৈ গৈ তেওঁলোকে জীয়াই আছে বুলি প্ৰমাণ কৰিব লগা হৈছিল আৰু ক’বলগীয়া হৈছিল, মই জীয়াই আছো, নহ’লে বেংকত গৈ ক’বলগীয়া হৈছিল যে মই জীয়াই আছো আৰু মোৰ টকাখিনি ল’ব লাগে। আমি ইয়াৰ সমাধান বিচাৰি পালোঁ। এতিয়া জ্যেষ্ঠ নাগৰিকে যিকোনো ঠাইৰ পৰাই নিজৰ জীৱন প্ৰমাণ পত্ৰ ডিজিটেলী জমা দিব পাৰিব। বিদ্যুতৰ সংযোগ লাভ কৰাই হওক, পানীৰ টেপ লগোৱাই হওক, বিল পৰিশোধ কৰাই হওক, গেছ বুকিং কৰাই হওক বা আনকি গেছ চিলিণ্ডাৰৰ ডেলিভাৰী কৰাই হওক, বাৰে বাৰে ক’বলগীয়া হৈছিল।

এই সকলোবোৰ কাম কৰিবলৈ বহুতে ছুটী লয়; এই কামবোৰৰ বাবে এদিন কামৰ পৰা বাদ পৰিবলগীয়াও হয়। এতিয়া দেশত ব্যৱস্থা সলনি হৈছে, এনে বহু কাম এতিয়া অনলাইনত কৰা হৈছে। আমি অহৰহ চেষ্টা কৰি আছো যাতে মানুহে চৰকাৰৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিবলগীয়া প্ৰতিটো আন্তঃপৃষ্ঠ, যেনে পাছপ’ৰ্টৰ কাম, কৰ ৰিটাৰ্ণ আদি প্ৰতিটো কাম সহজ, দ্ৰুত আৰু কাৰ্যক্ষম হ’ব লাগে। এইটোৱেই নাগৰিক দেৱো ভৱ-মন্ত্ৰৰ উদ্দেশ্য। আৰু এই আৱেগেৰে আগবাঢ়ি গৈ আমি ২০৪৭ চনৰ এখন উন্নত ভাৰতৰ ভেটি সুদৃঢ় কৰি তুলিছো।

বন্ধুসকল,

আজি ভাৰতে নিজৰ পৰম্পৰা আৰু প্ৰগতি একেলগে কঢ়িয়াই লৈ আগবাঢ়িছে। উন্নয়নৰ লগতে ঐতিহ্য, এয়াই আমাৰ মন্ত্ৰ। আমি ভাৰতত দেখিবলৈ পাইছো যে পৰম্পৰা আৰু প্ৰযুক্তি কেনেকৈ একেলগে উজলি উঠে। আজি আমি ডিজিটেল লেনদেনৰ ক্ষেত্ৰত বিশ্বৰ শীৰ্ষ দেশসমূহৰ ভিতৰত আছো। আৰু লগতে, আমি যোগ আৰু আয়ুৰ্বেদৰ পৰম্পৰাক সমগ্ৰ বিশ্বৰ মাজলৈ লৈ গৈছো। আজি বিশ্বই ভাৰতত বিনিয়োগ কৰিবলৈ আগ্ৰহী, যোৱা দশকত ভাৰতলৈ অভিলেখ পৰিমাণৰ এফ ডি আই প্ৰবাহ হৈছে আৰু চুৰি হোৱা শিল্পকৰ্ম আৰু অন্যান্য সামগ্ৰীও অভিলেখসংখ্যক ভাৰতলৈ আহি আছে। আজি ভাৰত বিশ্বৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম ফোন নিৰ্মাতা কোম্পানীৰ দেশ। আৰু আমি বাজৰাৰ দৰে ছুপাৰফুড উৎপাদনতো আগৰণুৱা। সূৰ্য্য মন্দিৰ থকা ভাৰতে সৌৰশক্তিৰ উৎপাদনতো ১০০ গিগাৱাট ক্ষমতা অৰ্জন কৰিছে।

বন্ধুসকল,

আগবাঢ়ি যাবলৈ আমি আমাৰ সংস্কৃতি বা নিজৰ শিপা ত্যাগ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় নহয়। আমি আমাৰ শিপাৰ সৈতে যিমানেই গভীৰ সংযোগ স্থাপন কৰিম, আধুনিকতাৰ সৈতে আমাৰ সংযোগ সিমানেই শক্তিশালী হ’ব। আমি আমাৰ হাজাৰ বছৰ পুৰণি ঐতিহ্যক আগন্তুক হাজাৰ হাজাৰ বছৰৰ বাবে ভাৰতৰ শক্তি হিচাপে গঢ়ি তুলিছো।

বন্ধুসকল,

২০৪৭ চনৰ ভিতৰত উন্নত ভাৰতৰ দিশত এই যাত্ৰাত প্ৰতিটো পদক্ষেপৰ নিজস্ব গুৰুত্ব আছে।আৰু কেতিয়াবা কিছুমান মানুহে উপলব্ধিও নকৰে যে আজি চৰকাৰে লোৱা সিদ্ধান্তৰ বহুগুণক প্ৰভাৱ কিমান ডাঙৰ আৰু সুদূৰপ্ৰসাৰী হ’ব। মই আপোনালোকক সংবাদ মাধ্যম আৰু কণ্টেণ্ট ক্ৰিয়েটৰ খণ্ডৰ উদাহৰণ দিম। আপোনাৰ মনত আছে, ১০ বছৰ আগতে যেতিয়া মই ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ কথা কৈছিলো, বহুতে বহুত আশংকা প্ৰকাশ কৰিছিল। কিন্তু আজি ডিজিটেল ইণ্ডিয়া আমাৰ জীৱনৰ স্বাভাৱিক অংগ হৈ পৰিছে। সস্তীয়া ডাটা আৰু সস্তা মেড ইন ইণ্ডিয়া স্মাৰ্টফোনে জন্ম দিছে এক নতুন বিপ্লৱৰ। ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ বাবে জীৱন-যাপনৰ সহজতা কিমান বৃদ্ধি পাইছে আমি সকলোৱে দেখিবলৈ পাইছো। কিন্তু ডিজিটেল ইণ্ডিয়াই কেনেদৰে কণ্টেণ্ট আৰু ক্ৰিয়েটিভিটিৰ নতুন পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিছে সেই সম্পৰ্কে বহলাই ক’ম।

আজি গাঁৱৰ ভাল খাদ্য ৰান্ধি থকা এগৰাকী মহিলা মিলিয়ন চাবস্ক্ৰাইবাৰ ক্লাবত আছে। জনজাতীয় অঞ্চলৰ এজন যুৱকে তেওঁৰ লোকশিল্পৰ সৈতে সমগ্ৰ বিশ্বৰ দৰ্শকক সংযোগ কৰি আছে। স্কুলত পঢ়ি থকা এজন যুৱকে আচৰিত ধৰণেৰে প্ৰযুক্তিৰ বিষয়ে বুজাইছে। শেহতীয়াকৈ মুম্বাইত প্ৰথম ৱেভছ সন্মিলন অনুষ্ঠিত হৈছে। ইয়াত সমগ্ৰ বিশ্বৰ সংবাদ মাধ্যম, মনোৰঞ্জন আৰু সৃষ্টিশীল উদ্যোগৰ লোকে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। মইও ইয়াৰ অংশ হোৱাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ। কোনোবাই মোক কৈ আছিল যে যোৱা তিনি বছৰত কেৱল ইউটিউবেই ভাৰতীয় কণ্টেণ্ট ক্ৰিয়েটৰক ২১ হাজাৰ কোটি টকা দিছে। একৈশ হাজাৰ কোটি টকা। অৰ্থাৎ আজি আমাৰ ফোনটো কেৱল যোগাযোগৰ বাবেই নহয়, সৃষ্টিশীলতা আৰু উপাৰ্জনৰো এক বিশাল আহিলা হৈ পৰিছে।

বন্ধুসকল,

২০৪৭ চনৰ ভিতৰত উন্নত ভাৰতৰ লক্ষ্যৰে আন এক অভিযানৰ সৈতে অংশীদাৰিত্ব আছে আৰু সেই অভিযান হ’ল – আত্মনিৰ্ভৰ ভাৰত। আত্মনিৰ্ভৰশীলতা আমাৰ অৰ্থনৈতিক ডিএনএৰ এটা অংশ হৈ আহিছে। তথাপি আমাক কোৱা হৈছিল যে ভাৰত কোনো মেকাৰ নহয়, ই কেৱল এখন বজাৰহে। কিন্তু এতিয়া ভাৰতৰ ওপৰত জাপি দিয়া এই টেগটো আঁতৰোৱা হৈছে। আজি ভাৰত বিশ্বৰ এক প্ৰধান প্ৰতিৰক্ষা নিৰ্মাতা আৰু ৰপ্তানিকাৰক হৈ পৰিছে। ভাৰতৰ প্ৰতিৰক্ষা সামগ্ৰী ১০০খনতকৈও অধিক দেশলৈ ৰপ্তানি কৰা হৈছে। আমাৰ প্ৰতিৰক্ষা ৰপ্তানিৰ পৰিসংখ্যাও ক্ৰমাগতভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। দেশত আইএনএছ বিক্ৰান্ত, আইএনএছ ছুৰাট, আইএনএছ নীলগিৰি আদি বহু থলুৱা যুদ্ধ জাহাজ আছে। ভাৰতে নিজৰ সামৰ্থ্যৰে এইবোৰ সৃষ্টি কৰিছে। আজি ভাৰতে বহু খণ্ডত উৎকৃষ্ট কাম কৰি আছে যিবোৰ আগতে আমাৰ শক্তি নাছিল। ইলেক্ট্ৰনিকছ খণ্ডৰ দৰে। বিগত বছৰবোৰত ভাৰতে ইলেক্ট্ৰনিকছৰ প্ৰধান ৰপ্তানিকাৰক হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছে। আজি আমাৰ স্থানীয় সামগ্ৰীসমূহে বিশ্বজুৰি খ্যাতি লাভ কৰিছে। শেহতীয়াকৈ ৰপ্তানিৰ সৈতে জড়িত পৰিসংখ্যা ওলাইছে। ভাৰতৰ ৰপ্তানি যোৱা বছৰ প্ৰায় ৮২৫ বিলিয়ন ডলাৰৰ অভিলেখ সৃষ্টি কৰিছিল। ভাৰতে মাত্ৰ এটা দশকৰ ভিতৰতে প্ৰায় দুগুণ বৃদ্ধি কৰি ৮২৫ বিলিয়ন মাৰ্কিন ডলাৰ কৰিছে। ইয়াক আৰু অধিক গতি প্ৰদান কৰিবলৈ আৰু নতুন উচ্চতালৈ লৈ যাবলৈ আমি এইবাৰৰ বাজেটত মিছন মেনুফেকচাৰিঙৰ কথাও ঘোষণা কৰিছো। উৎপাদনৰ এই শক্তিয়ে ভাৰতৰ জনসাধাৰণক আজি বিশ্বত সৃষ্টিকৰ্তা, উদ্ভাৱক আৰু বিঘ্নিতকাৰী হিচাপে স্বীকৃতি দিছে।

বন্ধুসকল,

এই দশকে আগন্তুক শতিকাবোৰৰ বাবে ভাৰতৰ দিশ নিৰ্ণয় কৰিবলৈ গৈ আছে। এই সময়ছোৱাই দেশৰ নতুন ভাগ্য লিখাৰ সময়। দেশৰ প্ৰতিজন নাগৰিকৰ মাজত, প্ৰতিটো প্ৰতিষ্ঠানত, দেশৰ প্ৰতিটো খণ্ডতে এই মনোভাৱ মই দেখিছোঁ। এই সন্মিলনৰ সময়ত ইয়াত হোৱা আলোচনাতো আমি একেই অনুভৱ কৰিছো। এই সন্মিলনৰ বাবে মই আকৌ এবাৰ এবিপি নেটৱৰ্কক অভিনন্দন জনাইছো। এতিয়া ৰাতি প্ৰায় দেৰি হৈছে, তথাপিও ইয়াত ইমান বৃহৎ সংখ্যক লোক উপস্থিত, এইটো সঁচাকৈয়ে এক উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ চিন। আৰু মই বিশেষভাৱে ক’ব বিচাৰিছো, এই পৰীক্ষাটো যিটো আপোনালোকে কৰিছিল আৰু মই আপোনাৰ অতিথি তালিকাখন চাই আছিলো। সকলো যুৱক-যুৱতী পৰীক্ষামূলক। তেওঁলোকৰ নতুন ধাৰণা আৰু নতুন সাহস আছে। দেশবাসীয়ে যাকে পচন্দ কৰিছে তেওঁ আত্মবিশ্বাসেৰে পূৰ্ণ হৈ গৈছে। এই ক্ষমতা আমাৰ দেশত আছে। গতিকে আপোনালোকে এটা ডাঙৰ কাম কৰিছে, এটা ভাল কাম কৰিছে আৰু ইয়াৰ বাবে আপোনালোক অভিনন্দনৰ পাত্ৰ। আপোনালোক সকলোকে অশেষ ধন্যবাদ।

নমস্কাৰ।

***

MJPS/ST/DK/DB