শোভানা ভাৰতীয় জী, আপোনাৰ দলৰ সকলো সদস্য, ইয়াত উপস্থিত থকা সকলো অতিথি, হিন্দুস্তান টাইমছৰ ভদ্ৰমহিলাসকল।

প্ৰথমেই আপোনালোক সকলোৰে ওচৰত ক্ষমা খুজিব বিচাৰিছো কাৰণ মই নিৰ্বাচনী সভাত আছিলো, গতিকে তাৰ পৰা উভতি অহাত কিছু পলম হৈছিল। কিন্তু বিমানবন্দৰৰ পৰা পোনে পোনে আপোনাৰ ওচৰ পালোঁহি।

বন্ধুসকল,

আপোনালোক সকলোকে নমস্কাৰ। হিন্দুস্তান টাইমছৰ নেতৃত্ব সন্মিলনৰ বাবে পুনৰ এবাৰ ইয়ালৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱাৰ বাবে হিন্দুস্তান টাইমছ গ্ৰুপক মই কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো। ২০১৪ চনত যেতিয়া আমাৰ চৰকাৰ গঠন হৈছিল আৰু আমাৰ সেৱাৰ সময় আৰম্ভ হৈছিল, তেতিয়া এই সন্মিলনৰ বিষয়বস্তু আছিল-ভাৰতক পুনৰ গঠন কৰা অৰ্থাৎ হিন্দুস্তান টাইমছ গ্ৰুপে ধৰি লৈছিল যে আগন্তুক সময়ত ভাৰতত বহু কথা সলনি হ’ব, ইয়াক পুনৰ গঠন কৰা হ’ব। ২০১৯ চনত যেতিয়া আমাৰ চৰকাৰখন আগৰ তুলনাত বৃহৎ সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰে ঘূৰি আহিছিল, তেতিয়া আপুনি থিমটো ৰাখিছিল– Conversations for a Better Tomorrow. হিন্দুস্তান টাইমছ সন্মিলনৰ জৰিয়তে আপুনি বিশ্ববাসীক এটা বাৰ্তা দিলে যে ভাৰত উন্নত ভৱিষ্যতৰ পথত আগবাঢ়িছে। এতিয়া যেতিয়া দেশত অহা বছৰ অনুষ্ঠিত হ’বলগীয়া নিৰ্বাচনৰ বিষয়ে আলোচনা হ’ব, তেতিয়া আপোনালোকৰ বিষয়বস্তু হ’ল-বাধাৰ বাহিৰত। আৰু মই জনসাধাৰণৰ মাজত বাস কৰা এজন ব্যক্তি, এজন ৰাজনৈতিক ব্যক্তি আৰু এজন জনপ্ৰতিনিধি হিচাপে ইয়াৰ মাজত এটা বাৰ্তা দেখিবলৈ পাইছো। সাধাৰণতে নিৰ্বাচনৰ কেইসপ্তাহমান আগতেই অ’পিনিয়ন প’ল প্ৰকাশ পায় আৰু নিৰ্বাচনৰ ফলাফল কি হ’ব সেই কথা কয়। কিন্তু আপুনি স্পষ্ট ইংগিত দিছে যে এইবাৰ দেশৰ জনসাধাৰণে সকলো বাধা ভাঙি আমাক সমৰ্থন কৰিবলৈ ওলাইছে। ২০২৪ চনৰ নিৰ্বাচনৰ ফলাফলত আমাৰ সন্মুখত কোনো বাধা নাথাকিব।

বন্ধুসকল,

‘ৰিশ্বেপিং ইণ্ডিয়া’ৰ পৰা ‘বিয়ণ্ড বেৰিয়াৰছ’লৈ ভাৰতৰ এই যাত্ৰাই আগন্তুক উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ ভেটি স্থাপন কৰিছে। এই ভেটিৰ ওপৰত এখন উন্নত ভাৰত গঢ়া হ’ব, এখন ভৱিষ্যৎ আৰু সমৃদ্ধিশালী ভাৰত গঢ়া হ’ব৷ দীৰ্ঘদিন ধৰি ভাৰত আৰু ভাৰতীয়সকলে বহু বাধাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছে। আমাৰ ওপৰত হোৱা আক্ৰমণ আৰু দীৰ্ঘদিনীয়া দাসত্বই ভাৰতক বহু বান্ধোনত বান্ধি ৰাখিছিল। স্বাধীনতা আন্দোলনৰ সময়ত উদ্ভৱ হোৱা জোৱাৰ, আবেগ, আৰু একতাৰ অনুভূতিয়ে এনে বহু বাধা ভাঙি পেলাইছিল। স্বাধীনতাৰ পিছতো এই গতি অব্যাহত থাকিব বুলি আশা কৰা হৈছিল যদিও দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে সেয়া নহ’ল। বহু ধৰণৰ নিষেধাজ্ঞাৰ দ্বাৰা বান্ধ খাই থকা আমাৰ দেশখনে যি গতিত আগবাঢ়িব লাগিছিল, সেই গতিৰে আগবাঢ়িব পৰা নাছিল। এটা ডাঙৰ বাধা আছিল মানসিক বাধা। কিছুমান বাধা আছিল বাস্তৱিক। কিছুমান বাধা অনুভৱ কৰা হৈছিল আৰু সৃষ্টি কৰা হৈছিল, আৰু কিছুমান বাধা অতিৰঞ্জিত কৰি আমাৰ সন্মুখত উপস্থাপন কৰা হৈছিল। ২০১৪ চনৰ পৰা ভাৰতে এই বাধাসমূহ ভংগ কৰিবলৈ অহৰহ কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি আহিছে। মই সন্তুষ্ট যে আমি বহু বাধা অতিক্ৰম কৰিছো আৰু এতিয়া আমি ‘বিয়ণ্ড বেৰিয়াৰ’ৰ কথা কৈছো। আজি প্ৰতিটো বাধা ভাঙি ভাৰতে সেই চন্দ্ৰত উপনীত হৈছে য’ত আগতে কোনেও পোৱা নাছিল। আজি ভাৰতে প্ৰতিটো প্ৰত্যাহ্বান অতিক্ৰম কৰি ডিজিটেল লেনদেনত এক নম্বৰ স্থান লাভ কৰিছে। আজি ভাৰতে প্ৰতিটো বাধা অতিক্ৰম কৰি মোবাইল নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত আগভাগ লৈছে। আজি ভাৰত ষ্টাৰ্টআপৰ জগতৰ শীৰ্ষ তিনিটাৰ ভিতৰত আছে। আজি ভাৰতে সৃষ্টি কৰিছে বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ দক্ষ পুল। আজি ভাৰতে জি-২০ৰ দৰে ইভেণ্টত পতাকা উত্তোলন কৰিছে। আজি ভাৰত প্ৰতিটো বন্ধনৰ পৰা নিজকে মুক্ত কৰি আগবাঢ়িছে।

বন্ধুসকল,

মই এতিয়াই কোৱাৰ দৰে ইয়াত আটাইতকৈ ডাঙৰ বাধা আছিল মানসিকতা। এই মানসিকতাৰ বাবেই আমি আগতে সকলো ধৰণৰ কথা শুনিছিলোঁ। এই দেশত একো হ'ব নোৱাৰে... এই দেশত একো সলনি হ'ব নোৱাৰে... আৰু ইয়াত সকলো এনেদৰে চলি থাকে... দেৰিকৈ আহিলেও আমি কৈছিলোঁ-Indian Time, এইবোৰ আমি বহুত গৌৰৱেৰে কৈছিলো। দুৰ্নীতিৰ সন্দৰ্ভত ইয়াৰ বাবে একো কৰিব নোৱাৰি ছাৰ, জীয়াই থাকিবলৈ শিকক...যদি কিবা এটা চৰকাৰে বনায় তেন্তে তাৰ গুণগত মান নিশ্চয় বেয়া হ'ব ছাৰ, সেয়া চৰকাৰ...কিছুমান ঘটনা ঘটে যিয়ে সমগ্ৰ দেশক ভাঙিবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে মানসিক বাধা আৰু ওলাই আহিব। ডাণ্ডী মাৰ্চত গান্ধীজীয়ে লওঁতে নিমখ এচিকুট আছিল, কিন্তু গোটেই দেশ থিয় হ’ল, আমি স্বাধীনতা লাভ কৰিব পাৰো বুলি মানুহৰ বিশ্বাস বাঢ়ি গৈছিল। বৰ্তমান চন্দ্ৰযানৰ সফলতাৰ বাবে কোনো ১৪০ কোটি দেশবাসীয়ে হঠাৎ বিজ্ঞানী বা মহাকাশচাৰী হোৱা নাই। কিন্তু আজিও আমি সমগ্ৰ দেশতে আত্মবিশ্বাসেৰে ভৰা এক পৰিবেশ অনুভৱ কৰিছো। আৰু যি ওলায় – আমি কৰিব পাৰো, প্ৰতিটো খণ্ডতে আগবাঢ়িব পাৰো। আজি প্ৰতিজন ভাৰতীয় উচ্চ মনোভাৱেৰে ভৰি পৰিছে। পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ বিষয়টো আপোনাৰ মনত থাকিব। একাংশ লোকে কৈছিল যে প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে লালকিল্লাৰ পৰা পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা আৰু শৌচাগাৰৰ কথা কোৱাটো এই পদৰ মৰ্যাদাৰ বিৰোধী। চেনিটেৰী পেড আছিল এনে এটা শব্দ যিটো মানুহে বিশেষকৈ পুৰুষে স্বাভাৱিক কথিত ভাষাতো কোৱাৰ পৰা বিৰত আছিল। এই বিষয়বোৰ মই লালকিল্লাৰ পৰাই উত্থাপন কৰিলোঁ। আৰু তাৰ পৰাই আৰম্ভ হ’ল মানসিকতাৰ পৰিৱৰ্তন। আজি স্বচ্ছতা এক গণ আন্দোলনত পৰিণত হৈছে। মনত আছে, কোনেও খাদীৰ বিষয়েও কোৱা নাছিল। কিন্তু এতিয়া যোৱা ১০ বছৰত খাদীৰ বিক্ৰী তিনিগুণতকৈও অধিক বৃদ্ধি পাইছে।

বন্ধুসকল,

জন ধন বেংক একাউণ্টৰ সফলতা দেশবাসীয়ে জানে। কিন্তু আমি যেতিয়া এই আঁচনিখন লৈ আহিছিলো, তেতিয়া একাংশ বিশেষজ্ঞই কৈছিল যে এই একাউণ্টবোৰ খুলিলে সম্পদৰ অপচয় হ’ব, দুখীয়াই এইবোৰত এটকাও বিনিয়োগ নকৰে। কিন্তু আমাৰ মতে সেইবোৰ কেৱল টকাৰ কথা নাছিল। মানসিক বাধা ভাঙি, মানসিকতা সলনি কৰাৰহে কথা আছিল। জন ধন যোজনাই তেওঁলোকৰ মাজত যি গৌৰৱ আৰু আত্মসন্মান জাগ্ৰত কৰিছিল, সেই গৌৰৱ এইসকল লোকে কেতিয়াও বুজিব পৰা নাছিল। বেংকৰ দুৱাৰমুখলৈ যোৱাৰ সাহস তেওঁৰ নাছিল, ভয় খাইছিল। তেওঁলোকে ভাবিছিল যে বেংক একাউণ্ট থকাটো ধনী মানুহৰহে কথা। কিন্তু বেংকৰ দুৱাৰমুখলৈ আহি আমাৰ দুখীয়া-দৰিদ্ৰ ভাই-ভনীসকলৰ আস্থা জাগি উঠিল, আত্মসন্মান জাগি উঠিল, মনৰ মাজত এটা নতুন বীজ গজি উঠিল। আজি তেওঁলোকে গৌৰৱেৰে পকেটৰ পৰা RuPay কাৰ্ড উলিয়াই RuPay কাৰ্ড ব্যৱহাৰ কৰে। আৰু আমি জানো যে ৫-১০ বছৰ আগতে পৰিস্থিতি এনেকুৱা আছিল যে যেতিয়া ডাঙৰ ডাঙৰ মানুহে ডাঙৰ হোটেল এখনত খাইছিল, তেতিয়া তেওঁলোকৰ মাজত প্ৰতিযোগিতা হৈছিল, যেতিয়াই তেওঁ মানিবেগটো উলিয়াইছিল, তেতিয়াই তেওঁ ১৫-২০ খন কাৰ্ড দেখুৱাই দিয়াটোও ফেশ্বনেবল আছিল, কাৰ্ডৰ সংখ্যাটো আছিল ষ্টেটাছৰ কথা। কিন্তু এই কাৰ্ড মোদীয়ে দুখীয়াৰ পকেটত ভৰাই দিলে। মানসিক বাধা কেনেকৈ ভাঙি যায়, দেখিলে নহয়।

বন্ধুসকল, আজি দুখীয়াই অনুভৱ কৰে যে ধনীসকলৰ যি আছে, তেওঁৰো আছে। এচি ৰুমত বহা আৰু ভ্ৰান্ত ধাৰণাৰ জগতত বাস কৰা মানুহে দুখীয়াৰ এই মানসিক সবলীকৰণ কেতিয়াও বুজি নাপাব। কিন্তু মই এটা দৰিদ্ৰ পৰিয়ালৰ পৰা আহিছো, দৰিদ্ৰতা জীয়াই থকাৰ পিছত ইয়ালৈ আহিছো, গতিকে মই জানো যে চৰকাৰৰ এই প্ৰচেষ্টাই বহু বাধা ভাঙিবলৈ কাম কৰিছে। এই মানসিকতাৰ পৰিৱৰ্তন কেৱল দেশৰ ভিতৰতে নহয়, বাহিৰতো আহিছে। আগতে যেতিয়াই সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণ হৈছিল, আমাৰ চৰকাৰে আমাক সহায় কৰিবলৈ বিশ্ববাসীক আহ্বান জনাইছিল, বিশ্বৰ মতামত বৃদ্ধি কৰিবলৈ যাবলগীয়া হৈছিল। সন্ত্ৰাসবাদীক বন্ধ কৰক। আমাৰ চৰকাৰত যদি সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণ হয়, তেন্তে আক্ৰমণৰ বাবে দায়ী দেশখনে সমগ্ৰ বিশ্বকে নিজকে বচাবলৈ আহ্বান জনায়। ভাৰতৰ এই কাৰ্যই বিশ্বৰ মানসিকতা সলনি কৰি দিলে। ১০ বছৰ আগতে বিশ্বই ভাৰতক জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ দিশত নেতিবাচক চিন্তাৰ দেশ বুলি গণ্য কৰিছিল। কিন্তু আজি ভাৰতে বিশ্বৰ জলবায়ু পৰিৱৰ্তনৰ ৰোধৰ সংকল্প লৈ আগবাঢ়ি আহিছে আৰু সময়ৰ আগতেই নিজৰ লক্ষ্যত উপনীত হৈছে। আজি আমি ক্ৰীড়াৰ জগতখনতো মানসিকতা সলনিৰ প্ৰভাৱ দেখিবলৈ পাইছো। আগতে মানুহে খেলুৱৈসকলক কৈছিল, খেলত ব্যস্ত থাকিলে আপুনি আপোনাৰ কেৰিয়াৰত কি কৰিব, আপোনাৰ চাকৰিটো কি হ’ব? চৰকাৰসমূহেও খেলুৱৈসকলক ভগৱানৰ কৃপাত এৰি থৈ দিছিল। না তেওঁলোকে বিশেষ আৰ্থিক সহায় আগবঢ়াইছিল, না ক্ৰীড়াৰ আন্তঃগাঁথনিৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিছিল। আমাৰ চৰকাৰে এই বাধাও আঁতৰাই পেলালে। এতিয়া আজি ইখনৰ পিছত সিখন প্ৰতিযোগিতাত আমাৰ খেলুৱৈয়ে দেশলৈ পদক কঢ়িয়াই আনিছে।

বন্ধুসকল,

ভাৰতৰ সামৰ্থ্য বা সম্পদৰ অভাৱ নাই। আমি সন্মুখীন হোৱা উল্লেখযোগ্য আৰু বাস্তৱিক বাধাটো হ’ল দৰিদ্ৰতা। দৰিদ্ৰতাৰ বিৰুদ্ধে শ্লোগানেৰে যুঁজিব নোৱাৰি, ইয়াৰ বাবে প্ৰয়োজন হৈছে উচিত সমাধান। ইয়াক শ্লোগানেৰে নহয় নীতি আৰু উদ্দেশ্যেৰে পৰাস্ত কৰিব পাৰি। আমাৰ দেশৰ পূৰ্বৰ চৰকাৰসমূহৰ চিন্তা-চৰ্চাই দুখীয়াক সামাজিক আৰু অৰ্থনৈতিক দিশত আগবাঢ়ি যাবলৈ নিদিলে। মই বিশ্বাস কৰোঁ যে দুখীয়াৰ নিজেই দৰিদ্ৰতাৰ সৈতে যুঁজি সেই যুদ্ধত বিজয়ী হৈ ওলাই অহাৰ শক্তি আছে। আমি তেওঁলোকক সহায় কৰিব লাগিব, তেওঁলোকক মৌলিক সুবিধা প্ৰদান কৰিব লাগিব, আৰু তেওঁলোকক শক্তিশালী কৰিব লাগিব। সেইবাবেই আমাৰ চৰকাৰে এই বাধাসমূহ ভংগ কৰি দুখীয়াক সবলীকৰণ কৰাটো সৰ্বোচ্চ অগ্ৰাধিকাৰ হিচাপে গ্ৰহণ কৰিছে। আমি কেৱল জীৱন সলনি কৰা নাই; আমি দৰিদ্ৰসকলক দৰিদ্ৰতাৰ ওপৰলৈ উঠিবলৈও সহায় কৰিছো। ফলস্বৰূপে দেশত এক স্পষ্ট পৰিৱর্তন দেখা গৈছে৷ শোভানা জীয়ে উল্লেখ কৰে যে মাত্ৰ পাঁচ বছৰত ১৩ কোটিৰো অধিক লোক দৰিদ্ৰতাৰ সীমাৰেখাৰ ওপৰলৈ উঠিছে। অৰ্থাৎ ১৩ কোটি লোকে দৰিদ্ৰতাৰ বাধা ভাঙি দেশৰ নতুন মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীত যোগদান কৰিছে।

বন্ধুসকল, 

বছৰ বছৰ ধৰি ভাৰতত আধুনিক আন্তঃগাঁথনিৰ অভাৱ আমাৰ উন্নয়নৰ বাবে এক উল্লেখযোগ্য আৰু বাস্তৱিক বাধা হিচাপে থিয় দিছে। আমি ইয়াৰ সমাধান বিচাৰি পাইছো, ভাৰতত বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ আন্তঃগাঁথনি নিৰ্মাণ অভিযান আৰম্ভ কৰিছো। আজি দেশত অভূতপূৰ্ব আন্তঃগাঁথনিৰ বিকাশ ঘটিছে। দেশৰ প্ৰগতিৰ গতি আৰু পৰিসৰৰ এক ধাৰণা দিব পৰা কিছুমান উদাহৰণ দিওঁ। ২০১৩-১৪ বিত্তীয় বৰ্ষত আমি প্ৰতিদিনে ১২ কিলোমিটাৰ ঘাইপথ নিৰ্মাণ কৰি আছিলো। মোৰ কাৰ্যকাল আৰম্ভ হোৱাৰ আগৰ সময়ছোৱাৰ কথা কৈছো। ২০২২-২৩ চনত আমি প্ৰতিদিনে প্ৰায় ৩০ কিলোমিটাৰ ঘাইপথ নিৰ্মাণ কৰিছো। ২০১৪ চনত দেশৰ পাঁচখন চহৰত মেট্ৰ’ ৰে’ল সংযোগ আছিল। ২০২৩ চনত ২০খন চহৰত মেট্ৰ’ ৰে’ল সংযোগ বিদ্যমান। ২০১৪ চনত দেশত প্ৰায় ৭০টা কাৰ্যকৰী বিমানবন্দৰ আছিল। ২০২৩ চনলৈকে এই সংখ্যা প্ৰায় ১৫০ ত উপনীত হৈছে, যাৰ ফলত এই সংখ্যা দুগুণ হৈছে। ২০১৪ চনত দেশত প্ৰায় ৩৮০ খন চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় আছিল। ২০২৩ চনত আমাৰ ৭০০ৰো অধিক চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় আছে। ২০১৪ চনত মাত্ৰ ৩৫০ কিলোমিটাৰ অপটিকেল ফাইবাৰহে গাঁও পঞ্চায়তসমূহত উপস্থিত হৈছিল। ২০২৩ চনৰ ভিতৰত আমি প্ৰায় ৬ লাখ কিলোমিটাৰ অপটিকেল ফাইবাৰ স্থাপন কৰিছো, গ্ৰাম পঞ্চায়তসমূহক সংযোগ কৰি। ২০১৪ চনত পি এম গ্ৰাম সদক যোজনাৰ জৰিয়তে মাত্ৰ ৫৫ শতাংশ গাঁও সংযোগ কৰা হৈছিল। ৪ লাখ কিলোমিটাৰতকৈও অধিক পথ নিৰ্মাণ কৰি আমি এই সংখ্যা ৯৯ শতাংশলৈ লৈ গৈছো। ২০১৪ চনলৈকে ভাৰতৰ প্ৰায় ২০,০০০ কিলোমিটাৰ ৰেলপথ বিদ্যুৎ সংযোগ কৰা হৈছিল। এতিয়াই মন দিয়ক। ৭০ বছৰত ২০ হাজাৰ কিলোমিটাৰ ৰেলপথৰ বাবে বিদ্যুৎকৰণ কৰা হ’ল। আনহাতে আমাৰ চৰকাৰে মাত্ৰ ১০ বছৰত প্ৰায় ৪০ হাজাৰ কিলোমিটাৰ ৰেলপথ বিদ্যুৎ সংযোগ কৰিছে। এইটোৱেই হৈছে আজিৰ ভাৰতৰ সফলতাৰ গতি, পৰিসৰ আৰু প্ৰতীক।

বন্ধুসকল,

শেহতীয়া বছৰবোৰত আমাৰ দেশখনেও কিছুমান অনুভূত বাধা অতিক্ৰম কৰিছে। ইয়াত আমাৰ নীতি নিৰ্ধাৰক আৰু ৰাজনৈতিক বিশেষজ্ঞসকলৰ মনত এটা বিষয় আছিল। তেওঁলোকৰ মতে ভাল অৰ্থনীতি আৰু ভাল ৰাজনীতিয়ে সহাৱস্থান কৰিব নোৱাৰে। বহু চৰকাৰে এই বিশ্বাস মানি লৈছিল, যাৰ ফলত ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক দুয়োটা দিশতে অসুবিধাৰ সৃষ্টি হৈছিল। অৱশ্যে আমি ভাল অৰ্থনীতি আৰু ভাল ৰাজনীতিক একত্ৰিত কৰি ইয়াক সকলোৰে সন্মুখত প্ৰদৰ্শন কৰিছো। আজি সকলোৱে স্বীকাৰ কৰিছে যে ভাল অৰ্থনীতি আৰু ভাল ৰাজনীতি একেলগে চলিব পাৰে। আমাৰ সুস্থ অৰ্থনৈতিক নীতিয়ে দেশৰ প্ৰগতিৰ নতুন পথ মুকলি কৰিছে। ইয়াৰ ফলত সমাজৰ প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ জীৱন পৰিৱৰ্তন হৈছে, আৰু এইসকল লোকেই আমাক সুস্থিৰ শাসন ব্যৱস্থা গঢ়ি তোলাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছে। সামগ্ৰী আৰু সেৱা কৰে (জি এছ টি) হওক, বেংকিং সংকট সমাধানে হওক, কভিড সংকট দূৰ কৰাৰ নীতি প্ৰণয়নে হওক, আমি সদায় এনে নীতি বাছি লৈ আহিছো যিয়ে দেশৰ বাবে দীৰ্ঘম্যাদী সমাধানসূত্ৰ আগবঢ়ায় আৰু নাগৰিকৰ বাবে দীৰ্ঘম্যাদী সুবিধাৰ নিশ্চয়তা প্ৰদান কৰে। 

বন্ধুসকল,

আন এটা বাধাৰ উদাহৰণ হ’ল মহিলা সংৰক্ষণ বিধেয়ক। দশক দশক ধৰি ওলমি থকাৰ পিছত এনে লাগিছিল যেন এই বিধেয়কখন কেতিয়াও গৃহীত নহ’ব। কিন্তু এতিয়া, আমি এই বাধা অতিক্ৰম কৰিছো। নাৰী শক্তি বন্দন অধিনিয়মে আজি এক বাস্তৱ ৰূপ লাভ কৰিছে।

বন্ধুসকল,

আমাৰ দেশত কিছুমান প্ৰত্যাহ্বান আৰু বিষয় আছিল যিবোৰ পূৰ্বৰ চৰকাৰ, বিশেষজ্ঞ, আৰু বিতৰ্কৰ প্ৰতি প্ৰৱণ ব্যক্তিয়ে অনুপাতৰ বাহিৰত উৰুৱাই দিছিল, এই সকলোবোৰ নিজৰ ৰাজনৈতিক স্বাৰ্থৰ বাবে। উদাহৰণস্বৰূপে, জম্মু-কাশ্মীৰত যেতিয়াই ৩৭০ অনুচ্ছেদ বাতিলৰ বিষয়ে আলোচনাৰ সৃষ্টি হৈছিল, তেতিয়াই ই এক উল্লেখযোগ্য হুলস্থুলৰ সৃষ্টি কৰিছিল। প্ৰায় এনেকুৱা লাগিছিল যেন মানসিক চাপৰ সৃষ্টি হৈছিল, ইয়াৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে যদি এনে পদক্ষেপ লোৱা হয় তেন্তে ইয়াৰ ফলত এক বিপৰ্যয়জনক পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হ’ব। কিন্তু ৩৭০ অনুচ্ছেদ বাতিলৰ ফলত সমগ্ৰ অঞ্চলটোত সমৃদ্ধি, শান্তি, উন্নয়নৰ নতুন পথ মুকলি হৈছে। লাল চ’কৰ ছবিয়ে জম্মু-কাশ্মীৰত কেনেদৰে ৰূপান্তৰ ঘটিছে সেই কথা স্পষ্ট হৈ পৰিছে। সন্ত্ৰাসবাদ ক্ৰমান্বয়ে হ্ৰাস পাইছে, আৰু তাত পৰ্যটন ধাৰাবাহিকভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। জম্মু-কাশ্মীৰে উন্নয়নৰ নতুন উচ্চতাত উপনীত হোৱা দেখিবলৈ আমি প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ।

বন্ধুসকল,

ভাৰতত ক্ৰমবৰ্ধমান মধ্যবিত্ত শ্ৰেণী আৰু হ্ৰাস পোৱা দৰিদ্ৰতাই এক উল্লেখযোগ্য অৰ্থনৈতিক চক্ৰৰ ভেটি হৈ পৰিছে। যিসকল দৰিদ্ৰতাৰ পৰা ওলাই আহিছে আৰু নতুনকৈ মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ অংশ হৈ পৰিছে, তেওঁলোক এতিয়া দেশৰ কনজামচন বৃদ্ধিৰ ক্ষেত্ৰত এক উল্লেখযোগ্য শক্তি। এই দাবী পূৰণৰ দায়িত্ব আমাৰ মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ ওপৰত পৰে। যদি কোনো দুখীয়া মানুহে নতুন জোতা কিনিব বিচাৰে তেন্তে মধ্যবিত্তৰ দোকানৰ পৰা ক্ৰয় কৰে, অৰ্থাৎ মধ্যবিত্তৰ উপাৰ্জন বাঢ়িছে, আৰু দুখীয়াৰ জীৱন সলনি হৈছে। বৰ্তমান ভাৰতে এক ইতিবাচক চক্ৰৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছে য’ত দৰিদ্ৰতা হ্ৰাস পোৱাৰ ফলত মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ লোক উপকৃত হৈছে। দৰিদ্ৰ আৰু মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ লোকৰ আকাংক্ষা আৰু ইচ্ছাশক্তিয়ে দেশৰ উন্নয়নক সবল কৰি তুলিছে। এই লোকসকলৰ শক্তিয়ে ভাৰতক জিডিপিৰ ফালৰ পৰা দশম বৃহত্তম অৰ্থনীতিৰ পৰা ৫ম বৃহত্তম অৰ্থনীতিলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিছে। এতিয়া এই একে ইচ্ছাশক্তিয়ে আমাৰ তৃতীয় কাৰ্যকালত ভাৰতক বিশ্বৰ শীৰ্ষ ৩ খন অৰ্থনীতিলৈ আগুৱাই নিব।

বন্ধুসকল,

এই ‘অমৃত কাল’ত দেশে ২০৪৭ চনৰ ভিতৰত ‘বিক্ষিত ভাৰত’ হোৱাৰ দিশত কাম কৰি আছে।মই বিশ্বাস কৰোঁ যে প্ৰতিটো বাধা অতিক্ৰম কৰি আমি সফলতাৰে নিজৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’ম। আজি বিশ্বৰ আটাইতকৈ দৰিদ্ৰৰ পৰা ধনী বিনিয়োগকাৰীলৈকে সকলোৱে বিশ্বাস কৰে যে "এইটো ভাৰতৰ সময়।" প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ আত্মবিশ্বাস আমাৰ সৰ্বোচ্চ শক্তি। এই শক্তিৰে আমি যিকোনো বাধা অতিক্ৰম কৰিব পাৰো। ২০৪৭ চনত ইয়াত কিমানজন থাকিব নাজানো, কিন্তু আত্মবিশ্বাসেৰে কওঁ, ২০৪৭ চনত যেতিয়া হিন্দুস্তান টাইমছৰ নেতৃত্ব সন্মিলন অনুষ্ঠিত হ'ব, তেতিয়া ইয়াৰ বিষয়বস্তু হ'ব "উন্নত ৰাষ্ট্ৰ, পৰৱৰ্তী কি?" আকৌ এবাৰ আপোনালোক সকলোকে এই শীৰ্ষ সন্মিলনৰ বাবে শুভেচ্ছা জনাইছো। আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ।

***

DS/ VJ/MS