নমস্কাৰ!

হয়তো এই ঠাণ্ডাৰ মাজত প্ৰথমবাৰৰ বাবে পৰীক্ষা পে চৰ্চা অনুষ্ঠিত হৈছে। সাধাৰণতে ফেব্ৰুৱাৰী মাহত অনুষ্ঠানটো আয়োজন কৰা হয়। কিন্তু এইবাৰ চিন্তা কৰিলো যে আপোনালোক সকলোৱে ২৬ জানুৱাৰীৰ সুবিধাও পাব লাগে, বাহিৰৰ পৰা অহাসকলেও সুবিধা ল’লে নহয়নে? কৰ্তব্য পথত গণৰাজ্য দিৱসৰ অনুষ্ঠান উপভোগ কৰিলে। কেনেকুৱা আছিল অভিজ্ঞতা? নিশ্চয় বৰ ভাল লাগিল। ঘৰলৈ যোৱাৰ পিছত কি ক’ব?

বাৰু বন্ধুসকল, মই বেছি সময় নলওঁ, কিন্তু মই নিশ্চিতভাৱে ক’ম যে পৰীক্ষা পে চৰ্চা অনুষ্ঠানত অংশ লোৱাটো মোৰ বাবেও এক কঠিন পৰীক্ষা। আৰু দেশৰ কোটি কোটি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে মোৰ পৰীক্ষা লৈ আছে। এতিয়া মই এই পৰীক্ষাটো দি সুখী, উপভোগ কৰো, কাৰণ মই দেশৰ ভিন্ন প্ৰান্ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ পৰা লাখ লাখ প্ৰশ্ন লাভ কৰো। অতি সক্ৰিয়ভাৱে শিশুসকলে প্ৰশ্ন কৰে, নিজৰ সমস্যা কয়, নিজৰ ব্যক্তিগত যন্ত্ৰণাও কয়। মোৰ দেশৰ যুৱ প্ৰজন্মই কি ভাবে, কি বিভ্ৰান্তিৰ মাজেৰে পাৰ হয়, দেশৰ পৰা কি আশা, চৰকাৰৰ পৰা কি আশা, কি সপোন আৰু সংকল্প, সেই কথা জনাটো মোৰ বাবে এক ডাঙৰ সৌভাগ্য। অৰ্থাৎ মোৰ বাবে সঁচাকৈয়ে ই এক ডাঙৰ সম্পদ। আৰু মই মোৰ সতীৰ্থসকলক এই সকলোবোৰ প্ৰশ্ন একেলগে ৰাখিবলৈ কৈছো। ১০-১৫ বছৰৰ পাছত কোনোবা এটা সময়ত যদি আমি সুযোগ পাওঁ, তেন্তে আমি সমাজ বিজ্ঞানীৰ জৰিয়তে বিশ্লেষণ কৰিম আৰু কেনেকৈ প্ৰজন্মটো সলনি হৈ থাকে, পৰিস্থিতি সলনি হৈ থাকে, কেনেকৈ তেওঁলোকৰ সপোন, তেওঁলোকৰ সংকল্প, তেওঁলোকৰ চিন্তাধাৰা অতি সুক্ষ্মভাৱে সলনি হয়। আপোনালোকে মোক কৰা প্ৰশ্নসমূহৰ দৰে বিশাল থিছিছ আন কাৰো হাতত নাথাকিব। বেছি সময় কথা নকওঁ। এতিয়া অনুষ্ঠান আৰম্ভ কৰো।

উপস্থাপকঃ যদি আপুনি পৃথিৱীখন সলনি কৰিব বিচাৰে, তেন্তে নিজকে সলনি কৰিবলৈ শিকক, পৃথিৱীখনক নহয়। সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, আপোনাৰ প্ৰেৰণাদায়ক আৰু তথ্যসমৃদ্ধ ভাষণে আমাক সদায় ইতিবাচক শক্তি আৰু আত্মবিশ্বাসেৰে ভৰাই তোলে, আমি সকলোৱে আপোনাৰ অপৰিসীম অভিজ্ঞতা আৰু জ্ঞানসম্পন্ন পথ প্ৰদৰ্শনৰ বাবে আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰি আছো। সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, আপোনালোকৰ আশীৰ্বাদ আৰু অনুমতি সাপেক্ষে আমি এই কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰিব বিচাৰিছো।

মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, চহকী সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু স্থাপত্য সৌন্দৰ্য্যৰ বাবে বিখ্যাত চহৰ মাদুৰাইৰ পৰা অশ্বিনী ডাঙৰীয়াই এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছে। অশ্বিনী অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব।

মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, নমস্কাৰ। মোৰ নাম অশ্বিনী। মই তামিলনাডুৰ মাদুৰাইৰ ২নং কেন্দ্ৰীয় বিদ্যালয় ছাত্ৰ। আপোনালৈ মোৰ প্ৰশ্নটো হ'ল, মোৰ ফলাফল ভাল নহ'লে মোৰ পৰিয়ালৰ হতাশাৰ সৈতে কেনেকৈ মোকাবিলা কৰিম। আশা কৰা ধৰণে নম্বৰ নাপালে কি হ’ব। এজন ভাল ছাত্ৰ হোৱাটোও সহজ কাম নহয় বয়োজ্যেষ্ঠসকলৰ আশা ইমান বেছি হৈ পৰে যে পৰীক্ষা দি থকা শিক্ষাৰ্থীয়ে ইমান মানসিক চাপত পৰে আৰু তেওঁলোক মানসিকভাৱে ভাঙি পৰে। এই বিষয়ে মোক গাইড কৰক। ধন্যবাদ ছাৰ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ অশ্বিনী। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, ভাৰতৰ ৰাজধানী দিল্লীৰ নৱদেশ জাগুৰ এই প্ৰেক্ষাগৃহত বহি আছে। তেওঁ নিজৰ প্ৰশ্নৰ জৰিয়তে একেধৰণৰ বিষয় এটাৰ ওপৰত আলোচনা কৰিব বিচাৰিছে। নৱদেশ অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব।

নৱদেশ-শুভ ৰাতিপুৱা মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়। মই দিল্লী অঞ্চলৰ পীতম পুৰা কেন্দ্ৰীয় বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ। মহোদয়, আপোনাৰ প্ৰতি মোৰ প্ৰশ্ন হ’ল যেতিয়া মোৰ ফলাফল ভাল নহয় তেতিয়া মোৰ পৰিয়ালৰ পৰিস্থিতিৰ সৈতে কেনেকৈ মোকাবিলা কৰিম? অনুগ্ৰহ কৰি মোক পথ প্ৰদৰ্শন কৰক ছাৰ, বহুত বহুত ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ নৱদেশ। সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী ডাঙৰীয়া, বিশ্ববাসীক শান্তি আৰু মমতাৰ বাৰ্তা প্ৰদান কৰা ভগৱান বুদ্ধ, গুৰু গোবিন্দ সিং আৰু বৰ্দ্ধমান মহাবীৰৰ জন্মস্থান প্ৰাচীন নগৰ পাটনাৰ প্ৰিয়ংকা কুমাৰীও প্ৰায় একেধৰণৰ সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছে। তেওঁ আপোনাৰ পথ প্ৰদৰ্শন বিচাৰে। প্ৰিয়ংকা অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব।

প্ৰিয়ংকা-নমস্কাৰ। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মোৰ নাম প্ৰিয়ংকা কুমাৰী। মই পাটনাৰ ৰাজেন্দ্ৰ নগৰৰ ৰবিন বালিকা প্লাছ টু বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ। মোৰ প্ৰশ্ন হ'ল মোৰ পৰিয়ালৰ সকলোৱে ভাল নম্বৰ পাই উত্তীৰ্ণ হৈছে। মইও ভাল নম্বৰ পাব বিচাৰো। ইয়াৰ বাবে মই মানসিক চাপৰ সন্মুখীন হৈছো, ইয়াৰ বাবে আপুনি মোক পথ প্ৰদৰ্শন কৰক। ধন্যবাদ।

উপস্থাপকঃ ধন্যবাদ প্ৰিয়ংকা। সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী। অশ্বিনী, নৱদেশ আৰু প্ৰিয়ংকাই অনুভৱ কৰে যে এই গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়টোৱে বহু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক প্ৰভাৱিত কৰে আৰু ইয়াৰ সমাধানৰ বাবে আপোনালোকৰ দিহা-পৰামৰ্শ বিচাৰে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী-অশ্বিনী আপুনি ক্ৰিকেট খেলে নেকি? ক্ৰিকেটত গুগলী বল নিশ্চয় দেখিছে। লক্ষ্য এটা, দিশটো আন এটা। মই ভাবো তুমি মোক প্ৰথম বলত বল্ড কৰিব বিচাৰিছা। পৰিয়ালৰ সদস্যসকলে আপোনাৰ পৰা বহু আশা কৰাটো অতি স্বাভাৱিক। আৰু তাতো একো দোষ নাই। কিন্তু যদি পৰিয়ালৰ সদস্যসকলে নিজৰ সামাজিক মৰ্যাদাৰ বাবে আশা নিৰ্ধাৰণ কৰি আছে, তেন্তে সেয়া চিন্তাৰ বিষয়। তেওঁলোকৰ সামাজিক মৰ্যাদাই তেওঁলোকৰ ওপৰত ইমান হেঁচা প্ৰয়োগ কৰে, তেওঁলোকৰ মনত ইমানেই প্ৰভাৱ পৰে যে তেওঁলোকে সমাজলৈ গ’লে ল’ৰা-ছোৱালীক কি ক’ব বুলি ভাবিছে। যদি ল’ৰা-ছোৱালী দুৰ্বল হয় তেন্তে কেনেকৈ আলোচনা কৰিব তেওঁলোকৰ সন্মুখত আৰু কেতিয়াবা আনকি পিতৃ-মাতৃয়েও আপোনাৰ সামৰ্থ্য জানিও, সামাজিক মৰ্যাদাৰ বাবে তেওঁলোকৰ সমনীয়া, বন্ধু-বান্ধৱী, ক্লাবলৈ যায়, কেতিয়াবা সমাজলৈ যায়। তাৰ পিছত তেওঁলোকে হীনমন্যতাত ভোগে আৰু সেইবাবেই তেওঁলোকে নিজৰ সন্তানক বহুত ডাঙৰ ডাঙৰ কথা কয়। আৰু তাৰ পিছত লাহে লাহে তেওঁলোকে ইয়াক আভ্যন্তৰীণ কৰি লয় আৰু তাৰ পিছত ঘৰলৈ অহাৰ পিছত তেওঁলোকেও একে আশা কৰে। আৰু এই স্বাভাৱিক প্ৰৱণতা সমাজ জীৱনত ৰৈ গৈছে। দ্বিতীয়তে, আপুনি ভাল কাম কৰিলেও আপোনাৰ পৰা সকলোৰে নতুন আশা থাকিব। আমি যিমানেই নিৰ্বাচনত জয়ী নহওক কিয় ৰাজনীতিত আছো। কিন্তু এনে হেঁচা সৃষ্টি হয় যে আমি হাৰ মানিব নালাগে। যদি আপুনি ২০০ আনিছে তেন্তে ক’লে ২৫০ কিয় নানিব, যদি ২৫০ আনে তেন্তে ৩০০ কিয় নানিব, যদি ৩০০ আনিছে তেন্তে ৩৫০ কিয় নানিব। চাৰিওফালৰ পৰা চাপৰ সৃষ্টি হয়। কিন্তু আমি এই হেঁচাবোৰৰ ওচৰত বলি হ’ব লাগেনে? এটা মুহূৰ্তৰ বাবে ভাবি চাওক যে গোটেই দিনটো আপোনাক যি কোৱা হয়, চৌদিশৰ পৰা কি শুনা যায়। ইয়াত আপুনি আপোনাৰ সময় নষ্ট কৰিব যিটো আপুনি নিজৰ ভিতৰতে দেখিব। আপোনাৰ ক্ষমতা, আপোনাৰ অগ্ৰাধিকাৰ, আপোনাৰ প্ৰয়োজন, আপোনাৰ উদ্দেশ্য আৰু প্ৰতিটো আশাক ইয়াৰ সৈতে সংযোগ কৰক। যদি আপুনি কেতিয়াবা ক্ৰিকেট খেল চাবলৈ গৈছে তেন্তে আপুনি নিশ্চয় দেখিছে যে কিছুমান বেটছমেন খেলিবলৈ আহে। এতিয়া গোটেই ষ্টেডিয়ামত হাজাৰ হাজাৰ মানুহ আছে। চিঞৰ-বাখৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। চাৰি, চাৰি, চাৰি, ছয়, ছয়, ছয়। দৰ্শকৰ দাবীত তেওঁ চাৰি আৰু ছয় মাৰে নেকি? কোনো খেলুৱৈয়ে এই কাম কৰে নেকি? যিমানেই নহওক চিঞৰি থাকিল। তেওঁৰ মনোযোগ কেৱল সেই বলটোৰ ওপৰত। যি আহি আছে সেই বলাৰৰ মনটো অধ্যয়ন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে আৰু বলটো যিদৰে আছে তেনেদৰেই খেলে। দৰ্শকে যে চিঞৰি উঠে এনে নহয়, ফোকাচ হৈয়েই থাকে। যদি আপুনিও আপোনাৰ কাৰ্য্যকলাপত মনোনিৱেশ কৰি থাকে। গতিকে যি হেঁচা সৃষ্টি হয়, আশাৰ সৃষ্টি হয়, সোনকালে বা পিছত আপুনি ইয়াক অতিক্ৰম কৰিবলৈ সক্ষম হ’ব। সেই বিপদৰ পৰা ওলাই আহিবা। আৰু সেইবাবেই মই আপোনালোকক আহ্বান জনাইছো যে হেঁচাত নপৰিবলৈ। হয়, কেতিয়াবা চাপ বিশ্লেষণ কৰক। এনে নহয়নে যে আপুনি নিজকে তুচ্ছজ্ঞান কৰিছে। আপোনাৰ বহুত সম্ভাৱনা আছে, কিন্তু আপোনাৰ নিজেই এনেকুৱা এটা হতাশ মানসিকতা আছে যে আপুনি উদ্ভাৱন কৰিবলৈ নাভাবে। গতিকে কেতিয়াবা সেই আশাবোৰ এক বৃহৎ শক্তি হৈ পৰে। বহুত শক্তিৰ সৃষ্টি হয় আৰু সেইবাবেই পিতৃ-মাতৃয়ে কি কৰা উচিত সেয়া ইতিমধ্যে কৈছো। সামাজিক হেঁচাত পিতৃ-মাতৃয়ে সন্তানৰ ওপৰত হেঁচা স্থানান্তৰিত কৰিব নালাগে। কিন্তু শিশুৱে নিজৰ সম্ভাৱনাতকৈও কমকৈ নিজকে তুচ্ছজ্ঞান কৰা উচিত নহয়। আৰু যদি আপুনি দুয়োটা কথাতে গুৰুত্ব দিয়ে তেন্তে মই নিশ্চিত যে আপুনি এনে সমস্যা অতি সহজে সমাধান কৰিব পাৰিব।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী! আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ। আপোনাৰ প্ৰেৰণাদায়ক কথাষাৰে পিতৃ-মাতৃক  নিজৰ সন্তানক বুজি পোৱাৰ এক উপায় দিছে। মহাশয় আমি চাপত নাথাকো আৰু আমি পৰীক্ষাত উৎসাহ বজাই ৰাখিম, ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী। প্ৰকৃতিৰ অপৰূপ সৌন্দৰ্য্যক সামৰি লোৱা ভাৰতৰ পেৰিছ নামেৰে বিখ্যাত এখন পাহাৰীয়া চহৰ চাম্বা। হিমাচল প্ৰদেশৰ চাম্বাৰ পৰা আৰুশী ঠাকুৰে আমাৰ সৈতে ভাৰ্চুৱেলী সংযুক্ত হৈছে। আৰুশী আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব।

আৰুশী–নমস্কাৰ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী। মোৰ নাম আৰুশী ঠাকুৰ আৰু মই কেন্দ্ৰীয় বিদ্যালয় বাণীখেত দলহজী জিলা চাম্বাৰ একাদশ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ। আপোনালোকৰ ওচৰত মোৰ এই প্ৰশ্নটো আছে যে পৰীক্ষাৰ সময়ত মোক যিটো কথাই আটাইতকৈ বেছি আমনি কৰে, সেয়া হ’ল মই ক’ৰ পৰা পঢ়া আৰম্ভ কৰিম? মই সদায় অনুভৱ কৰো যে মই সকলো পাহৰি গৈছো আৰু মই সেই বিষয়ে চিন্তা কৰিয়েই থাকোঁ। যিয়ে মোক বহুত মানসিক চাপ দিয়ে। অনুগ্ৰহ কৰি গাইড কৰক। ধন্যবাদ মহাশয়।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ আৰুশী। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, ছত্তীশগড়ৰ ৰাজধানী ৰায়পুৰৰ পৰা এই সমস্যা সন্দৰ্ভত সমাধান বিচাৰিছে অদিতি দেৱানে। অদিতি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সোধক।

অদিতি দেৱান-নমস্কাৰ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী ডাঙৰীয়া। মোৰ নাম অদিতি দেৱান আৰু মই কৃষ্ণ পাব্লিক স্কুল ৰায়পুৰ ছত্তীশগড়ৰ দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী। আপোনাৰ প্ৰতি মোৰ প্ৰশ্নটো হ’ল যে মোৰ বহুত কাম আছে বুলি মই চিন্তা কৰো। কিন্তু শেষলৈকে মই একো কৰিব নোৱাৰো। কাৰণ মোৰ বহুত কাম আছে। মোৰ যিকোনো কাম সময়মতে সম্পূৰ্ণ কৰিলেও মোৰ চিন্তা আৰু বেছি। কাৰণ তেতিয়া হয় মই আন কামবোৰ কৰিবলৈ বেছি সময় লওঁ নহয় মই সেইবোৰ আৰু আগলৈ পিছুৱাই দিওঁ। মোৰ সকলো কাম সময়মতে কেনেকৈ সম্পূৰ্ণ কৰিম সেই কথা জানিবলৈ মোৰ কৌতুহল জন্মিছে। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ অদিতি, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, আৰুশী আৰু অদিতিয়ে পৰীক্ষাৰ প্ৰস্তুতি আৰু সময় ব্যৱহাৰ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ দিহা-পৰামৰ্শ বিচাৰে। অনুগ্ৰহ কৰি তেওঁলোকৰ সমস্যা সমাধান কৰক মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী।

প্ৰধানমন্ত্ৰী-চাওক, এইটো কেৱল পৰীক্ষাৰ বাবে নহয়। যিয়েই নহওক, জীৱনত সময় ব্যৱস্থাপনাৰ ক্ষেত্ৰত আমি সচেতন হোৱা উচিত। পৰীক্ষা হওক বা নহওক। কামৰ বোজা কিয় হয় আপুনি নিশ্চয় দেখিছে। সময়মতে কাম নোহোৱাৰ বাবে কামবোৰ গোট খাই যায়। আৰু কেতিয়াও কাম কৰি ভাগৰি নাযায়। কামত সন্তুষ্টি থাকে। কাম নকৰাকৈ ভাগৰি পৰিছে। সন্মুখত দেখা যায়, অ’ ইমান কাম, ইমান কাম আৰু ভাগৰুৱা যেন লাগে। প্ৰথমে কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰক। দ্বিতীয়তে কেতিয়াবা কলম লৈ কাগজত পেঞ্চিল লৈ ডায়েৰীত লিখে। এসপ্তাহৰ বাবে লক্ষ্য কৰক আপুনি ক’ত সময় কটায়। নিজৰ অলপ বিশ্লেষণ কৰক। মই নিশ্চিত যে আপুনি লক্ষ্য কৰিব আপুনি বেছিভাগ সময় কটায় আৰু আপোনাৰ ভাল লগা কামবোৰত মগ্ন হয়। তাৰ পিছত তিনিটা বিষয় আছে যিবোৰ কম পছন্দৰ কিন্তু অপৰিহাৰ্য। সেইটো তেতিয়া আপোনাৰ বাবে বোজা যেন লাগিবলৈ আৰম্ভ কৰিব। দুঘণ্টা ধৰি কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিলোঁ, কিন্তু সেয়া নহ’ল আৰু সেইবাবেই আপুনি কেৱল দুঘণ্টা পঢ়া নাই, কিন্তু পঢ়াৰ সময়ত যেতিয়া মনটো সতেজ হয়, তেতিয়া আপুনি আটাইতকৈ কম প্ৰিয় বিষয়টোৱেই আটাইতকৈ কঠিন বুলি বিবেচনা কৰে। এই বিষয়ে প্ৰথমে ৩০ মিনিট সিদ্ধান্ত লওক, তাৰ পিছত এটা প্ৰিয় বিষয়, সেইটোৰ ওপৰত ২০ মিনিট, তাৰ পিছত সেইটোৰ ওপৰত অলপ কম প্ৰিয় বিষয় এটাৰ ওপৰত ৩০ মিনিট। আপোনাৰ আগ্ৰহ ক্ৰমান্বয়ে গঢ় লৈ উঠিব। যিটো আপুনি সাধাৰণতে এৰাই চলি থাকে। আৰু ভাল বিষয়ত নিমগ্ন হৈ থাকে আৰু বহু সময় নষ্ট হয়। আপোনালোকে নিশ্চয় ঘুৰি উৰুৱাই থকা দেখিছে। শৈশৱত মোৰ বৰ ভাল লাগিছিল। ঘুৰিৰ সূতা যিটো ডোঙা, ই কেতিয়াবা ইটোৱে সিটোৰ লগত জড়িত হৈ এটা বিশাল বাণ্ডিল হৈ পৰে। এজন বুদ্ধিমান ব্যক্তিয়ে এতিয়া কি কৰিব? এনেকৈ টানিবনে, শক্তি প্ৰয়োগ কৰিবনে? এইটো নকৰিব। সি লাহে লাহে প্ৰতিটো সূতা ধৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিব যে ক’ত খুলিব পৰা উপায় আছে আৰু তাৰ পিছত লাহে লাহে লাহে লাহে খুলিলে ইমান ডাঙৰ গোট এটাও সহজেই খোল খাব আৰু সেই অনুসৰি সকলো ডোঙা তাৰ হাতত থ’ব প্ৰয়োজনীয়তা। আমিও জোৰকৈ কৰিব নালাগে। আপুনি সহজে সমাধান বিচাৰিব লাগিব আৰু যদি আপুনি আৰামত সমাধান বিচাৰি পায় তেন্তে মই নিশ্চিত যে আপুনি সেইটো ডাঙৰ ৰূপত কৰিব। দ্বিতীয়তে, আপুনি কেতিয়াবা ঘৰত মাৰ কাম-কাজ নিৰীক্ষণ কৰিছেনে? আচলতে তোমাৰ ভাল লাগে স্কুলৰ পৰা আহি থাকোঁতে মাকে সকলো সাজু কৰি ৰাখিছিল। ৰাতিপুৱা স্কুললৈ যাবলগীয়া হ’লে মায়ে সকলো সাজু কৰি থৈছিল। বৰ ভাল যেন লাগিছে। কিন্তু আপুনি কেতিয়াবা পৰ্যবেক্ষণ কৰিছেনে মাতৃৰ সময় ব্যৱস্থাপনা কিমান ভাল? সি জানে, ৰাতিপুৱা গতিকে এই কামটো ৬ বজাত কৰিব লাগিব। এই কাম ৬.৩০ বজাত কৰিব লাগিব। ৯ বজাত যাব লগা হ’লে এই কামটো কৰিব লাগিব। যদি তেওঁ ১০ বজাত ঘৰলৈ আহে তেন্তে এই কামটো কৰিব লাগিব। অৰ্থাৎ এনে নিখুঁত সময় ব্যৱস্থাপনা মাতৃয়ে কৰে আৰু আনহাতে বেছিভাগ কাম মাতৃয়ে কৰে। কিন্তু কোনো কামতে তেওঁ বোজা অনুভৱ নকৰে। ভাগৰুৱা, বহুত কাম আছে, বেছি, তাই এই কামটো নকৰে কাৰণ তাই জানে যে মই এই ঘন্টাত এইটো আৰু সেইটো কৰিব লাগিব। আৰু অতিৰিক্ত সময় পালেও তাই মনে মনে নাথাকে। তাই এটা বা আনটো সৃষ্টিশীল কাম কৰিয়েই থাকে। বেজীটো সূতাৰ লগত বহি থাকিব, কিবা এটা বা আনটো কাম কৰি। শিথিল হোৱাৰ ব্যৱস্থাও কৰিছে। যদিও আপুনি আপোনাৰ মাতৃৰ কাম-কাজ সঠিকভাৱে পৰ্যবেক্ষণ কৰে, তেন্তে এজন ছাত্ৰ হিচাপে আপোনাৰ সময় ব্যৱস্থাপনাৰ গুৰুত্ব কি আৰু সময় ব্যৱস্থাপনাত ই ২ ঘন্টা, ৪ ঘন্টা, ৩ ঘণ্টা নহয় কিন্তু মাইক্ৰ’ ব্যৱস্থাপনাৰ প্ৰয়োজন। কোনটো বিষয়ত কিমান সময় দিব লাগে, কোনটো কামত কিমান সময় দিব লাগে আৰু ইমান নিষেধাজ্ঞাও নাৰাখিব যে মই পঢ়িব লগা বাবে মাত্ৰ ৬ দিন নকৰোঁ, তেতিয়া আপুনি ভাগৰি পৰিব। সঠিকভাৱে বিতৰণ কৰক, সময়ে আপোনাক নিশ্চয় উপকৃত কৰিব। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী ডাঙৰীয়া। আমাক এজন ফলপ্ৰসূ ছাত্ৰ হ’বলৈ পদ্ধতিগত আৰু পদ্ধতিগত হ’বলৈ পথ প্ৰদৰ্শন কৰাৰ বাবে আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, জনজাতীয় শিল্প, মনোমোহা চিত্ৰকূট জলপ্ৰপাত আৰু উন্নতমানৰ বাঁহৰ বাবে বিশেষভাৱে পৰিচিত ছত্তীশগড়ৰ বাষ্টাৰ জিলাৰ ৰূপেশ কাশ্যপ আমাৰ সৈতে ইয়াত উপস্থিত আছে আৰু অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় এটাত আপোনাৰ পৰামৰ্শ বিচাৰিছে। ৰূপেশ আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব।

ৰূপেশ-শুভ ৰাতিপুৱা মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, মোৰ নাম ৰূপেশ কাশ্যপ। মই ছত্তীশগড়ৰ বাস্তাৰ জিলাৰ স্বামী আত্মানন্দ চৰকাৰী ইংৰাজী মাধ্যম বিদ্যালয়ৰ নৱম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ। মহাশয়, মোৰ প্ৰশ্নটো হৈছে মই পৰীক্ষাত অন্যায় উপায় কেনেকৈ এৰাই চলিব পাৰোঁ। ধন্যবাদ মহাশয়।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ ৰূপেশ। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী ছাৰ, ঐতিহ্যমণ্ডিত চহৰ জগন্নাথ পুৰীৰ পৰা একেধৰণৰ বিষয়ত তন্ময় বিশ্বলে আপোনাৰ দিহা-পৰামৰ্শ বিচাৰিছে। তন্ময় অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব।

তন্ময়-মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, নমস্কাৰ। মোৰ নাম তন্ময় বিশ্বল। মই ওড়িশাৰ কোনাৰ্ক পুৰিৰ জৱাহৰ নৱোদয় বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ। আপোনাৰ ওচৰত মোৰ প্ৰশ্ন মহাশয় পৰীক্ষাৰ সময়ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ নকল বা নকল কৰা কামবোৰ কেনেকৈ নাইকিয়া কৰিব পাৰি। এই বিষয়ে মোক গাইড কৰক। ধন্যবাদ ছাৰ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী ৰূপেশ আৰু তন্ময়ে পৰীক্ষাত কেনেকৈ অন্যায় উপায় ব্যৱহাৰৰ পৰা বিৰত থাকিব, সেই সম্পৰ্কে আপোনাৰ দিহা-পৰামৰ্শ বিচাৰিছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- মই সুখী যে আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলেও উপলব্ধি কৰিছে যে পৰীক্ষাত যিবোৰ ভুল প্ৰথা অৱলম্বন কৰে৷ অসৎ আচৰণ ঘটে, তাৰ বাবে উপায় বিচাৰি উলিয়াব লাগে। বিশেষকৈ যিসকল কঠোৰ পৰিশ্ৰমী ছাত্ৰ, তেওঁলোকে নিশ্চিতভাৱে চিন্তিত যে মই ইমান কষ্ট কৰো আৰু তেওঁ চুৰি, নকল আৰু নকল কৰি গাড়ী চলায়। আগতেও মানুহে হয়তু চুৰি কৰিছিল, নকল কৰিছিল৷ কিন্তু তেওঁলোকে নিশ্চয় গোপনে কৰি আছে। এতিয়া তেওঁলোকে গৌৰৱেৰে কয় যে তেওঁলোকে তত্বাৱধায়কক মূৰ্খ সজাইছে। মূল্যবোধৰ এই পৰিৱৰ্তন অতি বিপজ্জনক আৰু সেয়েহে আমি সকলোৱে এই সামাজিক সত্যৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিব লাগিব। আন এটা অভিজ্ঞতা আহিছে যে সেই স্কুলৰ শিক্ষক বা টিউচন ক্লাছ চলোৱা তেনেকুৱা কিছুমান শিক্ষকেও অনুভৱ কৰে যে মোৰ ছাত্ৰজনে ভালকৈ পাছ আউট কৰিব লাগে, কাৰণ মই তেওঁৰ মাক-দেউতাকৰ পৰা টকা লৈছো, আগতে কোচিং কৰিছিলো, তেওঁলোকেও তেওঁক গাইড কৰি দিওঁ। সহায় কৰোঁ আহক, নকল কৰিবলৈ, নহয়নে, তেনেকুৱা শিক্ষক আছে নহয়, যদি নাই, তেন্তে কওক। আৰু তাৰ বাবেই দ্বিতীয়তে মই দেখিছো যে কিছুমান ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে পঢ়া-শুনা কৰিবলৈ সময় নিদিয়ে, কিন্তু নকল কৰাৰ উপায় বিচাৰি উলিওৱাত অতি সৃষ্টিশীল। তাত ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা সময় কটাব, নকল এটা বনাব, তাৰ পিছত ইমান সৰু আখৰেৰে বনাব। কেতিয়াবা অনুভৱ কৰো যে নকল কৰাৰ সেই পদ্ধতিবোৰৰ সলনি নকল কৰাৰ কৌশলবোৰে যিমান মগজু ব্যৱহাৰ কৰে সিমানেই মগজু ব্যৱহাৰ কৰে আৰু তেওঁলোক অতি সৃষ্টিশীল, এই চুৰি কৰাসকল। বৰঞ্চ তেওঁ একেখিনি সৃষ্টিশীলতা আৰু প্ৰতিভা শিকিবলৈ একেখিনি সময় খৰচ কৰিলে হয়তো তেওঁ ভাল কাম কৰিব পাৰিলেহেঁতেন। কোনোবাই তেওঁক পথ প্ৰদৰ্শন কৰিব লাগিছিল, কোনোবাই তেওঁক বুজাব লাগিছিল। দ্বিতীয়তে এই কথাটো বুজি লওঁ, এতিয়া জীৱনটো বহুত সলনি হৈছে, পৃথিৱীখন বহুত সলনি হৈছে আৰু সেইবাবেই পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হোৱাৰ অৰ্থ জীৱনত উত্তীৰ্ণ হোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়, সেয়া সম্ভৱ নহয়। আজি সকলোতে এটা বা আনটো পৰীক্ষা দিব লাগিব। কিমান নকল কৰিব? আৰু সেইবাবেই যিজনে নকল কৰে, তেওঁ চাগে এটা বা দুটা পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হ’ব, কিন্তু জীৱনটো কেতিয়াও পাৰ কৰিব নোৱাৰিব। নকল কৰি জীৱন গঢ়িব নোৱাৰি। সম্ভৱ যে পৰীক্ষাৰ নম্বৰবোৰ ইফালে সিফালে অনা হৈছে কিন্তু ক’ৰবাত প্ৰশ্নবোধক হ’ব আৰু সেইবাবেই আমি এনে এটা পৰিবেশ সৃষ্টি কৰিব লাগিব যে এটা পৰীক্ষাত আপুনি নকল কৰিলে, উত্তীৰ্ণ হ’ল, কিন্তু পিছলৈ আপুনি হয়তো জীৱনত আবদ্ধ হৈ  থাকিব দ্বিতীয়তে, কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰা সেইসকল ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক মই ক'ম যে আপোনাৰ কষ্টই আপোনাৰ জীৱনলৈ ৰং আনিব। এনে কোনোবাই আপোনাৰ ওপৰত ২-৪ নম্বৰ লোৱাটো সম্ভৱ, কিন্তু ই আপোনাৰ জীৱনত কেতিয়াও বাধা হৈ নাযায়। যি শক্তি আপোনাৰ ভিতৰত আছে, সেই শক্তিয়ে আপোনাক আগুৱাই লৈ যাব। অনুগ্ৰহ কৰি, তেওঁ লাভৱান হৈছে, মোকো সেই বাটত চলিবলৈ দিয়ক, কেতিয়াও এই কাম নকৰিব, কেতিয়াও বন্ধু নকৰো। পৰীক্ষা আহে আৰু যায়, আমি জীৱনটো জীয়াই থাকিব লাগিব, আমি ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে জীয়াই থাকিব লাগিব, আমি জয়ী হৈ জীৱনটো জীয়াই থাকিব লাগিব আৰু সেইবাবেই আমি শ্বৰ্ট-কাটৰ দিশত যোৱা উচিত নহয়। আৰু জানেনে, আপুনি নিশ্চয় দেখিছে ৰে’লৱে ষ্টেচনত য’ত ট্ৰেক আছে, প্ৰতিটো ৰে’ল ষ্টেচনতে এখন দলং থাকে, গতিকে মানুহে দলঙত যাবলৈ ভাল নাপায়, ট্ৰেক জপিয়াই যায়। কাৰণ একো নাই, ই কেৱল মজা। গতিকে তাত লিখা আছে যে শ্বৰ্ট কাটে আপোনাক চুটি কৰি পেলাব, গতিকে কোনোবাই যদি শ্বৰ্ট কাটেৰে কিবা এটা কৰিলেহেঁতেন তেন্তে তেওঁৰ টেনচন নাথকিব। ইয়াৰ পৰা নিজকে মুক্ত কৰি ৰাখক। আপুনি নিজৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে। ভাল ফলাফল পাব। ধন্যবাদ৷

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী। আপোনাৰ কথাবোৰে আমাৰ অন্তৰত থিতাপি লৈছে। ধন্যবাদ

মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, শস্যভূমি পাল্লাকাডে কোমল গ্রীজে চপোৱা শস্যৰ সুগন্ধি আৰু পৰম্পৰাগত কেৰালা সংগীতৰ শব্দ কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে, সুজয় কে আপোনালোকৰ দিহা-পৰামৰ্শ বিচাৰিছে। সুজয় অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব।

সুজয়- নমস্কাৰ সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, মোৰ নাম তেজস সুজয়। মই নৱম শ্ৰেণীৰ কেন্দ্ৰীয় বিদ্যালয় কাঞ্জিকোড়, কৰ্ণকুলাম সম্ভাৰৰ ছাত্ৰ। মোৰ প্ৰশ্ন হ’ল কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু স্মাৰ্ট কামৰ মাজত কোনটো কামৰ প্ৰয়োজন। ভাল ফলাফলৰ বাবে দুয়োটা প্ৰয়োজনীয় নেকি? অনুগ্ৰহ কৰি আপুনি মাৰ্গ দৰ্শন কৰক। ধন্যবাদ ছাৰ৷

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ সুজয়, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰী - তেওঁৰ প্ৰশ্ন কি আছিল, কি সুধিছিল?

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ছাৰ, কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ বিষয়ে.. কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু স্মাৰ্ট কামৰ বিষয়ে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু স্মাৰ্ট কাম,

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ ছাৰ।

প্ৰধানমন্ত্ৰী - বাৰু আপুনি নিশ্চয় শৈশৱত এটা কাহিনী পঢ়িছে। সকলোৱে নিশ্চয় পঢ়িছে। আৰু ইয়াৰ পৰাই অনুমান কৰিব পাৰি যে স্মাৰ্ট কাম কি আৰু কঠোৰ পৰিশ্ৰম কি। সৰুতে আমি এটা কাহিনী শুনিছিলোঁ যে এটা কলহত পানী আছে। পানী অলপ দ আছিল বাবে এটা কাউৰীয়ে পানী খাব বিচাৰিছিল। কিন্তু তেওঁ ভিতৰলৈ হাতখন ভৰাব নোৱাৰিলে। গতিকে সেই কাউৰীয়ে সৰু সৰু শিলগুটি তুলি সেই কলহটোত ভৰাই দিলে আৰু লাহে লাহে পানী ওপৰলৈ উঠি আহিল আৰু তাৰ পিছত তেওঁ পানীখিনি আৰামত খালে। এই কাহিনীটো আপোনালোকে শুনিছেনে? এতিয়া ইয়াক আপুনি কি ক’ব কঠোৰ কাম বা স্মাৰ্ট কাম? আৰু চাওক, যেতিয়া এই কাহিনীটো লিখা হৈছিল, তেতিয়া কোনো খেৰ নাছিল। নহ’লে এই কাউৰীয়ে বজাৰলৈ গৈ খেৰ আনিব। চাওক, কিছুমান মানুহ আছে যিয়ে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি থাকে। কিছুমান মানুহ আছে, যাৰ জীৱনত কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ কোনো লক্ষণ নাই। কিছুমান মানুহে কষ্টেৰে স্মাৰ্ট কাম কৰে আৰু কিছুমানে স্মাৰ্টভাৱে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰে। আৰু সেইবাবেই কাউৰীয়েও আমাক শিকাইছে যে কেনেকৈ স্মাৰ্টভাৱে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিব লাগে। আৰু সেইবাবেই আমি প্ৰতিটো কাম বুজিব লাগিব, প্ৰথমে অতি ঘনিষ্ঠভাৱে কাম কৰিব লাগিব। কিছুমান মানুহ নিশ্চয় আছে, আপুনি নিশ্চয় দেখিছে যে কথাবোৰ বুজি পোৱাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁলোকে পোনপটীয়াকৈ নিজৰ বুদ্ধিমত্তা গ্ৰহণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। বহুত কষ্ট কৰিলেও কোনো ফল নাপায়। মনত আছে, বহু আগতেই ট্ৰাইবেল বেল্টত কাম কৰিছিলোঁ, গতিকে ইণ্টেৰিয়ৰলৈ যাবলগীয়া হৈছিল। গতিকে কোনোবাই আমাক সেই দিনৰ পুৰণি জীপখন দিলে। তেওঁ তাক লগত লৈ যোৱাৰ ব্যৱস্থা কৰিলে। এতিয়া আমি ৰাতিপুৱা ৫.৩০ বজাত যাবলৈ ওলাইছিলো। কিন্তু আমাৰ জীপখন একেবাৰে লৰচৰ কৰা নাছিল। আমি বহুত চেষ্টা কৰিলোঁ, ঠেলিলোঁ, এই কাম কৰিলোঁ, সমগ্ৰ বিশ্বৰ সমান কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিলোঁ। কিন্তু আমাৰ জীপখন লৰচৰ কৰা নাছিল। ৭:৩০ বাজিলত এগৰাকী মিস্ত্ৰীক মাতিলে। এতিয়া মেকানিকজনে দুই মিনিট সময় ল’লে আৰু দুই মিনিটৰ ভিতৰতে ঠিক কৰি দিলে আৰু তাৰ পিছত ক’ব যে ২০০ টকা দিব লাগিব। মই কলো বন্ধু, দুই মিনিটৰ বাবে ২০০ টকা। ক'লে ছাৰ, এইটো ২ মিনিটৰ বাবে ২০০ টকা নহয়। ৫০ বছৰৰ অভিজ্ঞতাৰ বাবে এয়া ২০০ টকা। এতিয়া আমি কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি আছিলো। জীপ চলি থকা নাছিল। তেওঁ স্মাৰ্টভাৱে কেইটামান বল্টু টান কৰিবলগীয়া হ’ল। প্ৰায়েই তেওঁক দুই মিনিট সময়েই লাগিলহেঁতেন। গাড়ীখন গুচি গ’ল।

কোৱাৰ অৰ্থ এইটো যে যদি সকলো কাম কষ্টৰে কৰা হয় তেতিয়া এনেকুৱাই হ'ব।আপুনি নিশ্চয় মল্লযুঁজাৰু অৰ্থাৎ ক্ৰীড়া জগতৰ মানুহক দেখিছে। কোনটো খেলৰ লগত তেওঁ জড়িত? সেই খেলখনত তেওঁক কোনবোৰ মাংসপেশীৰ প্ৰয়োজন। যি এগৰাকী প্ৰশিক্ষক। তেওঁ জানে, এতিয়া যেন তেওঁ উইকেটৰ ৰক্ষক, তেতিয়া উইকেটৰ ৰক্ষকে এনেদৰে বেঁকা হৈ ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা থিয় হৈ থাকিব লাগে। এতিয়া আমি ক্লাছত কিবা ভুল কৰিছো আৰু ছাৰে আমাক কাণ দুখন ধৰি বহিবলৈ বাধ্য কৰাইছে, ভিতৰত হাত ভৰি থৈ ইমান বিষ হয়। হয় নে নহয়? এইটো মানসিকৰ লগতে শাৰীৰিক, কাৰণ এনেকৈ ভৰিৰে কাণ দুখন ধৰি বহি থাকিব লাগে। বিষ হয় নে নহয়? কিন্তু এইটো এজন উইকেট কীপাৰৰ প্ৰশিক্ষণৰ এটা অংশ। তেওঁ এনেকৈয়ে ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা থিয় হৈ থাকে। যাতে ক্ৰমান্বয়ে তেওঁৰ পেশীবোৰ শক্তিশালী হৈ উঠে যাতে তেওঁ উইকেট ৰক্ষক হিচাপে ভাল কাম কৰিব পাৰে। যদি বলাৰ হয়, তেন্তে তেওঁক সেই পদ্ধতিৰ প্ৰয়োজন নাই, যদি তেওঁক আন এটা পদ্ধতিৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে তেওঁ সেইটো সম্পূৰ্ণ কৰি দিয়ে। আৰু সেইবাবেই আমি যি লাগে তাতো গুৰুত্ব দিব লাগে। যিটো আমাৰ বাবে উপযোগী। সকলো পাবলৈ চেষ্টা কৰিলে বহুত কষ্টৰ প্ৰয়োজন হব। হাত-ভৰি ওপৰলৈ তুলি থাকিব, দৌৰি থাকিব, ঢাকি থাকিব, অমুক কৰক, সাধাৰণ স্বাস্থ্যৰ বাবে ই ফিটনেছৰ বাবে ভাল। কিন্তু যদি মই অৰ্জন কৰিব বিচাৰো, তেন্তে সেই নিৰ্দিষ্ট ক্ষেত্ৰসমূহক সম্বোধন কৰিব লাগিব। আৰু যিজনে এই কথা বুজি পায়, তেৱোঁ ফল দিয়ে। যদি কোনো বলাৰ হয় আৰু তেওঁৰ পেশী ভাল নহয়, তেন্তে তেওঁ ক’ত বলিং কৰিব পাৰিব, কিমান অভাৰত বলিং কৰিব পাৰিব। ভাৰোত্তোলন কৰা লোকসকলে বিভিন্ন ধৰণৰ পেশী শক্তিশালী কৰিব লাগে। কঠোৰ পৰিশ্ৰমো কৰে। কিন্তু তেওঁলোকে স্মাৰ্টভাৱে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰে। আৰু স্মাৰ্টভাৱে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰক, তেতিয়াহে ফলাফল পাব। বহুত বহুত ধন্যবাদ।

উপস্থাপকঃ- আমাৰ জীৱনত সামঞ্জস্যপূৰ্ণ কঠোৰ পৰিশ্ৰম বাছনি কৰাৰ ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ অন্তৰ্দৃষ্টিসম্পন্ন মাৰ্গদৰ্শনৰ বাবে মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়ক ধন্যবাদ জনাইছো। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী গুৰু দ্ৰোনাচাৰ্য নামেৰে পৰিচিত হাৰিয়ানাৰ বিখ্যাত ঔদ্যোগিক চহৰ চাইবাৰ চিটি গুৰুগ্ৰামৰ ছাত্ৰী জোবিতা পাত্ৰ প্ৰেক্ষাগৃহত উপস্থিত হৈ আপোনাক এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছে। জবিতা অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সোধা।

জোবিতা পাত্ৰ- নমস্কাৰ, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, মোৰ নাম জোবিতা পাত্ৰ আৰু মই গুৰুগ্ৰাম হাৰিয়ানাৰ জৱাহৰ নবোদয় বিদ্যালয়ৰ দশম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী। পৰীক্ষা পে চৰ্চা ২০২৩ ত অংশগ্ৰহণ কৰাটো মোৰ বাবে সৌভাগ্য আৰু যথেষ্ট সন্মানৰ বিষয়। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, আপোনাৰ প্ৰতি মোৰ প্ৰশ্ন হৈছে মই পঢ়া-শুনাত এগৰাকী মধ্যমীয়া শিক্ষাৰ্থী আৰু কিদৰে মই মোৰ পঢ়াশুনাত মনোনিবেশ কৰিব পাৰিম। অনুগ্ৰহ কৰি মোক এই বিষয়টোত পৰামৰ্শ দিয়ক। ধন্যবাদ মহাশয় |

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ জোবিতা। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়,জোবিতা পাত্ৰ পঢ়া-শুনাত এগৰাকী মধ্যমীয়া ছাত্ৰী। তেওঁ পৰীক্ষাত কিদৰে ভাল ফল দেখুৱাব পাৰে  সেই সন্দৰ্ভত আপোনাৰ পৰা মাৰ্গদৰ্শন বিচাৰিছে। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, কৃপা কৰি তেওঁৰ মাৰ্গদৰ্শন কৰে যেন।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ পোন প্ৰথমে, মই আপোনাক অভিনন্দন জনাইছোঁ কিয়নো আপুনি নিজেই জানে যে আপুনি পঢ়া-শুনাত এগৰাকী মধ্যমীয়া ছাত্ৰী। অন্যথা, বেছিভাগ শিক্ষাৰ্থী এনে যে তেওঁলোক পঢ়া-শুনাত মধ্যমীয়াতকৈয়ো তলৰ, কিন্তু নিজকে নিজকে আটাইতকৈ প্ৰতিভাৱান বুলি ভাবে। গতিকে প্ৰথমে, মই আপোনাক আৰু আপোনাৰ পিতৃ-মাতৃকো অভিনন্দন জনাইছোঁ। এবাৰ আপুনি যদি নিজৰ এই সামৰ্থ্যক স্বীকাৰ কৰি লয় আৰু ভাবে যে হয় মোৰ এইখিনি ক্ষমতা আছে, মোৰ এইখিনিহে স্থিতি আৰু  মই এতিয়া ইয়াৰ সৈতে খাপ খোৱা বস্তুবিলাকহে বিচাৰি উলিয়াব লাগিব। মই বহুত ডাঙৰ তিছ মাৰ খাঁ হোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই। যিদিনা আমি আমাৰ শক্তিৰ বিষয়ে জানিব পাৰিম সেইদিনাই আমি সকলোতকৈ শক্তিশালী হৈ পৰিম। যিসকলে নিজৰ শক্তিৰ বিষয়ে নাজানে তেওঁলোক সামৰ্থৱান হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত বহুতো বাধাৰ সন্মুখীন হয়। সেয়েহে, এই পৰিস্থিতিৰ বিষয়ে জ্ঞাত হোৱাৰ বাবে ঈশ্বৰে নিজেই আপোনাক শক্তি প্ৰদান কৰিছে। আপোনাৰ শিক্ষকসকলে শক্তি দিছে। আপোনাৰ পৰিয়ালে শক্তি প্ৰদান কৰিছে। আৰু মই বিচাৰো যে প্ৰতিজন অভিভাৱকে আপোনাসৱৰ সন্তানক সঠিকভাৱে মূল্যাংকন কৰক। তেওঁলোকৰ মাজত হীনমন্যতাৰ ভাব আহিবলৈ নিদিব। কিন্তু সঠিকভাৱে মূল্যায়ন কৰক।

কেতিয়াবা আপোনালোকে তেওঁলোকৰ বহুত ব্যয়বহুল দাবী পূৰণ কৰিব। গতিকে আপুনি ভালদৰে তেওঁক ক'ব যে নহয়, আমাৰ ঘৰৰ ইমান সামৰ্থ নাই, আমি এই বস্তুটো আনিব নোৱাৰিম। এইটো কৰক আৰু দুবছৰ অপেক্ষা কৰক। ই একো বেয়া নহয়। ঘৰৰ পৰিস্থিতি সম্পৰ্কে শিশুটোক বিশ্লেষণ কৰিবলৈ দিয়াটো বেয়া কথা নহয়। আৰু সেইকাৰণে আমি এজন স্বাভাৱিক স্তৰৰ ব্যক্তি আৰু বেছিভাগ মানুহ স্বাভাৱিক স্তৰৰ। খুব কম অসাধাৰণ মানুহ আছে। কিন্তু সাধাৰণ মানুহে যদি অধিক স্বাভাৱিক কাম কৰে আৰু যেতিয়া এই সাধাৰণ মানুহে অস্বাভাৱিক কাম কৰে তেতিয়া তেওঁলোক ওপৰৰ গুচি যায়। তেওঁলোকে গড় চৰ্ত ভংগ কৰে আৰু ওলাই যায়। এতিয়া সেইকাৰণে আমি যিকোনো সময়তে ইয়াৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিব লাগিব আৰু আপোনাসৱে দেখা পৃথিৱীত সফল হোৱা বেছিভাগ লোক কি? তেওঁলোক এসময়ত সাধাৰণ মানুহ আছিল। তেওঁলোকে অসামান্য কাম কৰিছে। তেওঁলোকে বহুত ডাঙৰ ফল লাভ কৰিছে। এতিয়া আপোনাসৱে নিশ্চয় দেখিছে যে আজিকালি সমগ্ৰ বিশ্বৰ অৰ্থনৈতিক পৰিস্থিতিৰ বিষয়ে বিশ্বত আলোচনা হৈছে। কোনখন দেশ কিমান আগবাঢ়ি গৈছে, কাৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা কেনেকুৱা।

আৰু ক’ৰোনাৰ পাছততো ই এক ডাঙৰ মানদণ্ড হৈ পৰিছে আৰু এনে নহয় যে পৃথিৱীত অৰ্থনীতিবিদৰ অভাৱ হৈছে। ডাঙৰ ডাঙৰ নবেল বঁটা বিজয়ী আছে। যিসকলে পৰামৰ্শ দিব পাৰে যে এনে কৰিলে অৰ্থনৈতিক পৰিস্থিতি এনেধৰণৰ হ'ব। এনে কৰাৰ ফলত এনে এক অৰ্থনৈতিক পৰিস্থিতিৰ উদ্ভৱ হ'ব। জ্ঞানৰ প্ৰবাহ ভাগ বতৰা কৰা লোকৰ কোনো অভাৱ নাই, সেয়েহে আজিকালি এনে লোক প্ৰতিটো গলিত উপলব্ধ। আৰু কিছুমান পণ্ডিতো আছে যিয়ে বহুত কাম কৰিছে। কিন্তু আমি দেখা পাইছোঁ যে ভাৰতে আজি বিশ্বৰ অৰ্থনৈতিক ক্ষেত্ৰখনত যিধৰণে অগ্ৰগতি কৰিছে তাৰ পৰা ভাৰতক এক আশাৰ ৰশ্মি হিচাপে দেখা গৈছে। আপোনাসৱে নিশ্চয় দুই-তিনি বছৰ আগতে দেখিবলৈ পাইছিল, আমাৰ চৰকাৰৰ বিষয়ে লিখা হৈছিল যে তেওঁলোকৰ কোনো অৰ্থনীতিবিদ নাই। তেওঁলোক সকলো সাধাৰণ মানুহ। প্ৰধানমন্ত্ৰীৰো অৰ্থনীতিৰ কোনো জ্ঞান নাই। এনেদৰেই লিখা হৈছিল। আপোনাসৱে পঢ়িছিল নে নাই? কিন্তু আজি পৃথিৱীৰ একেখন দেশ, যাক সাধাৰণ বুলি কোৱা হৈছিল, সেই দেশখন আজি পৃথিৱীত জিলিকি আছে বন্ধুসকল। বন্ধুসকল, এতিয়া সেইবাবে আমি এই চাপত নাথাকো যে  যে আপোনাসৱ অসাধাৰণ নহয়। আৰু দ্বিতীয় কথা, আপুনি সাধাৰণ হলেও আপোনাৰ ভিতৰতো কিবা নহয় কিবা অসাধাৰণ গুণ থাকিবই, আৰু অসাধাৰণ লোকসকলৰ ভিতৰতো অলপ হলেও সাধাৰণ গুণ থাকিব। ঈশ্বৰে সকলোকে এক অভূতপূৰ্ব ক্ষমতা দিছে। আপোনাসৱে কেৱল সেই বস্তুটো চিনি পাব লাগিব, তাক  লালন-পালন কৰিব লাগিব। দেখিব আপুনি অতি দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িব যাব, মই এইদৰে বিশ্বাস কৰোঁ। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-বহু শিক্ষাৰ্থী আৰু ভাৰতীয়ক মূল্যৱান আৰু সুন্দৰ অনুভৱ কৰাবলৈ আপুনি প্ৰদান কৰা আশ্চৰ্যজনক উৎসাহৰ বাবে মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয় আপোনাক ধন্যবাদ জনাইছোঁ। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, মন্নত বাজৱা, তেওঁ আধুনিক স্থাপত্যৰ সৈতে নগৰ পৰিকল্পনা আৰু কিংবদন্তি নেক চান্দৰ মনোৰম শিলৰ বাগিচাৰ অভূতপূৰ্ব সংমিশ্ৰণৰ বাবে বিখ্যাত চণ্ডিগড়ৰ ৰাজধানী চহৰৰ পৰা আহিছে। তেওঁ মৌলিক বিষয়টোৰ ওপৰত আপোনাৰ পৰামৰ্শ বিচাৰে যিয়ে তেওঁৰ দৰে বহুতো শিক্ষাৰ্থীক প্ৰভাৱিত কৰে। মন্নত অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্ন সোধক।

মন্নত বাজৱাঃ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, মোৰ নাম মন্নত বাজৱা। মই ছেইণ্ট জোছেফ ছিনিয়ৰ চেকেণ্ডাৰী স্কুলৰ ছাত্ৰ। আপোনাক মোৰ প্ৰশ্ন হৈছে যেতিয়া মই নিজকে মোৰ দৰে এক সন্মানীয় স্থানত কল্পনা কৰোঁ, যিখন দেশ ইমান বৃহত্ সংখ্যক লোকৰ আৱাসস্থল আৰু য'ত নিজৰ মতামত দিয়া অগণন লোক আছে। এনে লোকো আছে যিয়ে আপোনাৰ বিষয়ে নেতিবাচক মন্তব্য কৰে। সেইসকল লোকে আপোনাক প্ৰভাৱিত কৰে নেকি? যদি হয়, তেন্তে আপুনি কেনেকৈ আত্ম-সন্দেহৰ ভাবনাৰ পৰা ওলাই আহে? মই এই সম্পৰ্কে আপোনাৰ মাৰ্গ দৰ্শন বিচাৰোঁ। ধন্যবাদ মহাশয়।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ মন্নত, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, অষ্টমী সেন দক্ষিণ ছিকিমত বাস কৰে, যিখন ৰাজ্য চাহ বাগিচাৰ অপৰূপ সৌন্দৰ্য আৰু শান্ত অবিচলিত বৰফেৰে আবৃত পৰিষ্কাৰ হিমালয়ৰ বাবে বিখ্যাত। তেৱোঁ একেধৰণৰ বিষয়ত আপোনাৰ পৰামৰ্শৰ বাবে অনুৰোধ জনাইছে। অষ্টমী, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্ন সোধক।

অষ্টমী- নমস্কাৰ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়। মোৰ নাম অষ্টমী সেন। মই দক্ষিণ ছিকিমৰ ডিএভি পাব্লিক স্কুল, ৰংগিত নগৰৰ একাদশ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ। আপোনাক মোৰ প্ৰশ্ন হ'ল যেতিয়া বিৰোধী আৰু সংবাদ মাধ্যমে আপোনাক সমালোচনা কৰে তেতিয়া তাৰ মোকাবিলা কিদৰে কৰে । মই মোৰ পিতৃ-মাতৃৰ অভিযোগ আৰু হতাশাজনক কথাৰ সন্মুখীন হ'ব নালাগিলেও অনুগ্ৰহ কৰি মোক মাৰ্গদৰ্শন কৰক। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ অষ্টমী। মহান প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, ৰাষ্ট্ৰপিতা মহাত্মা গান্ধী, চৰ্দাৰ পেটেল আৰু স্বামী দয়ানন্দ সৰস্বতীৰ দৰে মহান ব্যক্তিত্বৰ জন্মস্থান, গুজৰাটৰ কুমকুম প্ৰতাপ ভাই চোলাংকি আভাসী মাধ্যমটোৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে আৰু একে ধৰণৰ দ্বিধাত আছে। কুমকুমে আপোনাৰ পৰা মাৰ্গদৰ্শন বিচাৰে। কুমকুম, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্ন সোধক।

কুমকুমঃ মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী ছাৰ, মোৰ নাম চোলাঙ্কি কুমকুম। মই গুজৰাটৰ আহমেদাবাদৰ দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ শ্ৰী হাদালা বাই হাই স্কুল জিলাৰ ছাত্ৰ। মোৰ প্ৰশ্ন হৈছে যে আপুনি ইমান ডাঙৰ গণতান্ত্ৰিক দেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী, যিয়ে বহুতো প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ'ব লাগিব। আপুনি এই প্ৰত্যাহ্বানবোৰৰ সৈতে কেনেদৰে যুঁজিব? অনুগ্ৰহ কৰি মোক নিৰ্দেশনা দিয়ক। ধন্যবাদ । 

প্ৰস্তুতকৰ্তা-ধন্যবাদ কুমকুম। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, আকাশ দাৰিৰাই ভাৰতৰ চিলিকন ভেলী, বেমংগালুৰুত বাস কৰে, যি ঐতিহ্যগত আৰু আধুনিক উভয় কাৰ্যকলাপৰ আধিক্যৰ এক সুন্দৰ দুৱাৰমুখ হিচাপে পৰিচিত । তেওঁ প্ৰশ্নৰ জৰিয়তে,  তেওঁৰ মনত কিছুদিন ধৰি উদয় হৈ থকা কিছু বিষয়ৰ ওপৰত আপোনাৰ পৰামৰ্শ বিচাৰে। আকাশ, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্ন সোধক।

আকাশঃ নমস্কাৰ মোদীজী। মই দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ আকাশ দাৰিৰা, মই বাংগালোৰৰ হোৱাইল গ্লোবেল স্কুলত অধ্যয়ন কৰোঁ। আপোনাক মোৰ প্ৰশ্ন হৈছে যে মোৰ আইতা কবিতা এ মাখিজাই মোক সদায় আপোনাৰ পৰা শিকিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে যে আপুনি প্ৰতিটো অভিযোগ, বিৰোধীয়ে কৰা প্ৰতিটো সমালোচনাক এক টনিক আৰু সুযোগ হিচাপে কেনেদৰে গ্ৰহণ কৰে। মোদীজী, আপুনি এইটো কিদৰে কৰে? অনুগ্ৰহ কৰি আমাক যুৱসকলকো অনুপ্ৰাণিত কৰক যাতে আমি জীৱনৰ প্ৰতিটো পৰীক্ষাত সফল হওঁ। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ আকাশ। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, আপোনাৰ জীৱন কোটি কোটি যুৱক-যুৱতীৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণা হৈ আহিছে। মন্নত, অষ্টমী, কুমকুম আৰু আকাশে জীৱনত সন্মুখীন হোৱা প্ৰত্যাহ্বানসমূহত কেনেদৰে সফলতা অৰ্জন কৰিব পাৰি সেই বিষয়ে আপোনাৰ অনুভৱ জানিবলৈ বিচাৰিছে। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহাশয়, অনুগ্ৰহ কৰি মাৰ্গদৰ্শন কৰক।

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ

আপোনালোকে পৰীক্ষা দিয়ে আৰু যেতিয়া আপোনালোক ঘৰলৈ আহে আৰু পৰিয়াল বা বন্ধুবৰ্গৰ সৈতে বহেহি নহয় জানো। যদি শিক্ষকৰ সৈতে আপোনালোকৰ ঘনিষ্ঠ সম্পৰ্ক থাকে, তেন্তে তেওঁলোকৰ কাষত কেতিয়াবা বহিবচোন। আৰু যদি কোনো প্ৰশ্নৰ উত্তৰ শুদ্ধ নহয়, তেন্তে আপোনাৰ প্ৰথম প্ৰতিক্ৰিয়া হব যে প্ৰশ্নটো পাঠ্যক্ৰমৰ বাহিৰৰ আছিল। সেয়াই হয়, নহয় নে বাৰু? এইটোও পাঠ্যক্ৰমৰ বাহিৰৰ, কিন্তু আপোনালোকে কি ক'ব বিচাৰিছে মই অনুমান কৰিব পাৰিছো। আপোনালোকে মোক সংযোজিত  নকৰিলেহেঁতেন, তেতিয়া হ৭য়তো আপোনালোকে আপোনাৰ কথাবোৰ বেলেগ সুৰত কলেহেন। পিচে সম্ভৱতঃ আপোনালোকে জানে যে আপোনালকৰ পৰিয়ালৰ লোকসকলেও কথাবোৰ শুনি আছে, সেয়ে মুকলিকৈ কথাবোৰ কোৱাত বিপদ আছে, সেয়ে আপোনালোকে চতুৰতাৰে মোক সামৰি লৈছে। চাওক, মই যিমান দূৰ সম্পৰ্কিত, মোৰ এটা বিশ্বাস আছে আৰু মোৰ বাবে এইটো এটা আৰ্টিকল অব ফেইথ। তত্ত্ব: মই বিশ্বাস কৰোঁ যে সমালোচনা হৈছে এক সমৃদ্ধ গণতন্ত্ৰৰ বাবে এক শুদ্ধি যজ্ঞ। সমালোচনা হৈছে সমৃদ্ধ গণতন্ত্ৰৰ বাবে এক পূৰ্বচর্ত।

আৰু সেয়ে আপোনালোকে নিশ্চয় দেখিছে যে প্ৰযুক্তিত অপেন ছৰ্চ টেকনলজী আছে, আপোনালোকে জানে নহয়?  মুক্ত উৎস আছে, সকলোৱে ইয়াত নিজৰ বস্তু থয় আৰু মুক্ত উৎস প্ৰযুক্তিৰ জৰিয়তে আমি এইটো কৰিছো, আমি ইয়াত আবদ্ধ হৈ আছোঁ, হয়তো কিছু ত্ৰুটি থাকিব পাৰে। গতিকে মানুহে ইয়াৰ ভিতৰত তেওঁলোকৰ নিজা প্ৰযুক্তি অন্তৰ্ভুক্ত কৰে। আৰু বহুলোকৰ প্ৰচেষ্টাৰে  ই এক অতি সমৃদ্ধ ছফ্টৱেৰ হৈ উঠেগৈ। এই মুক্ত উৎসটোক আজিকালি এটা অতি শক্তিশালী সঁজুলি বুলি গণ্য কৰা হয়। একেদৰে, কিছুমান কোম্পানীয়ে তেওঁলোকৰ সামগ্ৰীসমূহ বজাৰত উলিয়াই দিয়ে আৰু প্ৰত্যাহ্বান জনাই যে যিসকলে ইয়াৰ ত্ৰুটিবোৰ দেখুৱাই দিব তেওঁলোকক আমি পুৰস্কৃত কৰিম। বাউণ্ড ছীষ্টেম ব্যৱস্থা গঢ়ি তোলা হৈছে। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে, যিবোৰ ত্ৰুতি আছে সেয়া যদি আঁতৰ হোৱাটো সকলোৱে বিচাৰে  তেন্তে ত্ৰুটিবোৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবলৈ কোনোবাইতো পথ দেখুৱাব লাগিব, নহয় জানো। কেতিয়াবা চাওক –

কেতিয়াবা কি ঘটিব, কোনে সমালোচনা কৰিব তেনেবোৰ কথাতে গোটেই বিষয়টো স্তিমিত হৈ পৰে। ধৰি লওঁক আপোনালোকৰ বিদ্যালয়ত এক ফেন্সী ড্ৰেছ প্ৰতিযোগিতা আছে আৰু আপুনি অতি হেঁপাহেৰে এটা সুন্দৰ ফেন্সী ড্ৰেছ পিন্ধিবলৈ লৈছে আৰু আপোনাৰ মৰমৰ বন্ধু এজন, অতি মৰমৰ বন্ধু, যাৰ কথা আপুনি সদায়ে ভাল পায়, তেওঁ যদি কয় এয়া তুমি কি পিন্ধিলা, দেখ ভাল লগা নাই দেই। যদি তেওঁৰ কথা আপোনাৰ ভাল নালাগে, তেন্তে আপোনাৰ এক প্ৰতিক্ৰিয়া হ'ব। আৰু এজন শিক্ষাৰ্থী আছে, যাক আপুনি অলপ কমকৈ ভাল পায়, তেওঁক দেখিলেই একধৰণৰ নেতিবাচক কম্পন অনুভৱ কৰে, আপুনি তেওঁৰ কথাবোৰ একেবাৰে ভাল নাপায়। তেওঁ যদি কয়,  এই এয়া কি পিন্ধি আহিছে চোৱা, তুমি এনেকৈহে পিন্ধা নেকি, তেন্তে আপোনাৰ আন এটা প্ৰতিক্ৰিয়া হ'ব , নহয়নে বাৰু? যদি আপোনাৰ নিজৰ কোনোবাই কয়, তেন্তে আপুনি ইয়াক ইতিবাচক হিচাপে গ্ৰহণ কৰে কিন্তু আপুনি যাক  ভাল নাপায়, তেওঁ একেখিনি কথাকে কলেও আপুনি কিন্তু খং কৰি উঠে, আপুনি ভাবে, এয়াটো মোৰ পছন্দ, এনেকুৱাই নহয় বাৰু? একেদৰে, যদি আপুনি তেওঁলোকক অভ্যাসগতভাৱে সমালোচনা কৰি থাকে, তেওঁলোকক এটা বাকচত ভৰাই ৰাখক। ইয়াৰ বিষয়ে বেছিকৈ ভাবি নাথাকিব কিয়নো তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য আন কিবাহে।

এতিয়া ঘৰত আলোচনা হৈছে, মই কিবা ভুল বুলি ভাবো নেকি? ঘৰত কোনো সমালোচনা নোহোৱাটো দুৰ্ভাগ্যৰ বিষয়হে। মা-দেউতাই সমালোচনা কৰিবলৈকো বহুত অধ্যয়ন কৰিব লাগে। আপোনাক পৰ্যবেক্ষণ কৰিব লাগিব, আপোনাৰ শিক্ষকসকৱক লগ ধৰিব লাগে, আপোনাৰ বন্ধুবৰ্গৰ অভ্যাসবোৰ জানিব লাগে, আপোনাৰ ৰুটিন বুজিব লাগে, অনুসৰণ কৰিব লাগে, আপোনাৰ ম'বাইল ফোনটো কিমান সময় চলি আছে, স্ক্ৰীণত কিমান সময় আছে। সকলো অভিভাৱকে একো নোকোৱাকৈয়ে অতি নিবিড়ভাৱে পৰ্যবেক্ষণ কৰে। কেতিয়াবা যেতিয়া আপুনি ভাল মেজাজত থাকে, তেওঁলোকে দেখে আৰু যেতিয়া আপুনি ভাল মেজাজত থাকে, যেতিয়া আপুনি অকলশৰীয়া হয়, তেওঁলোকে মৰমেৰে কয়, হেই বেটা শুনাচোন,  তোমাৰ ইমান ক্ষমতা আছে, তোমাৰ শক্তি ইমান, তুমি কিয় এনে কৰিছা, তেতিয়া কথাবোৰে উচিত ঠাইত স্পৰ্শ কৰেগৈ, তেনে আলোচাবোৰ কামত আহে।  পিচে, আজিকালি পিতৃ-মাতৃৰ সময়েই নাই, তেওঁলোকে সমালোচনা নকৰে- কাট মৰা কথাহে কয়, আৰু আপোনালোকৰ যে খং উঠে, সেয়া কাট মৰা কথাৰ বাবেহে উঠে। যি নকৰক, খাবলৈ বঢ়োতে কিবা কিবি কব, কিবা খালেও কব, নাখালেও কব। এনেকুৱাই নহয়নে বাৰু! চাবা কিন্তু আজি ঘৰলৈ গৈ আপোনালোকৰ মা-দেউতাই কিন্তু ঠিককৈ দিব। কাট মৰা কতাবোৰ কিন্তু সমালোচনা নহয়। এতিয়া অভিভাৱকসকলৰ প্ৰতি মই আহ্বান জনাব বিচাৰিছো যে অনুগ্ৰহ কৰি আপোনালোকে আপোনালোকৰ লৰা-ছোৱালীক কাট মৰা কথা নকব। এনে ধৰমৰ অভ্যাসৰ পাক-চক্ৰৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাওক। তেনে কৰি আপোনালোকে কিন্তু আপোনালোকৰ লৰা-ছোৱালীহঁতৰ জীৱন ভাল কৰিব নোৱাৰে। মুখত এটা, মনৰ ভিতৰত এটা। তেওঁলোকে যদি কিবা ভাল এটা কৰিম বুলি ভাবি আছে, তেওঁলোকৰ মনটো ভাল লাগি আছিল আৰু আপুনি ৰাতিপুৱাই কিবা কৈ দিলে- চোৱা গাখীৰ ঠাণ্ডা হৈ গল, তই দেখোন গাখীৰ নাখাৱ, আৰম্ভ কৰি দিলেই নহয়, তিতো এনেকুৱাই বুলি। অমুকে দেখোন এনেকুৱাহে কৰে, গাখীৰ কেনেকৈ খায়। বচ, হৈ গল নহয় তেওঁৰ মূৰ গৰম, গোটেই দিনটো তেওঁৰ কাম বৰ্বাদ হৈ গল নহয়!

আৰু সেয়ে, আমি সংসদত, আপোনালোকে চাগৈ সংসদৰ অধিৱেশনত হোৱা আলোচনাবোৰ চাই নহয় জানো! সংসদৰ টেলিভিশ্বনৰ বাবে কিছুমানে খুউব সাজি-কাচি আহে, সংসদত বক্তৃতা দিয়াৰ বাবে। পিচে, সন্মুখত বহি থকা বিপক্ষৰ সদস্যসকলে আপোনাৰ চাইকলজী বাৰুকৈয় জানে। তাৰ মাজৰে কোনোবাই বহি বহি এনেকুৱা টিপ্পনী কৰে, আৰু তেওঁ জানে য়ে আপুনি প্ৰতিক্ৰিয়া কৰিবই কৰিব। আৰু আমাৰ সাংসদৰ এনে লাগিব যে এতিয়াতো তেওঁৰ টিপ্পনীটোহে আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ। আৰু সেয়ে, যিবোৰ কম বুলি সাজু হৈ আহিছিল, সেইবোৰ পাহৰি যায়, আৰু তেওঁ আনজনৰ টিপ্পনীৰ উত্তৰ দিয়াত লাগি যায়, আৰু নিজৰে পূৰা ক্ষতি কৰি পেলায়। আৰু যদি টিপ্পনীক হাঁহি স্ফূৰ্তিৰ খেল বুলি লৈ এখেল খেলি, পিচৰ মুহুৰ্তটোতে নিজৰ প্ৰসংগলৈ উভতি যায় তেন্তে তেওঁৰ ফোকাছ-এক্টিভিটীৰ সুফল লাভ কৰিব পাৰে। আৰু সেয়ে আমি আমাৰ ফোকাছ এৰিব নালাগিব। দ্বিতীয় কথাটো হৈছে, চাওক, আলোচনা কৰিবলৈ হলে বহুত পৰিশ্ৰম কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়, বহুত অধ্য়য়ম কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়। সেই প্ৰসংগৰ বিশ্লেষম কৰিবলগীয়া হয়। তুলনাত্মক বিশ্লেষণৰ প্ৰয়োজন হয়। অতীত-বৰত্মান-ভৱিষ্যত খুচৰি চোৱাৰ প্ৰয়োজন হয়। বহুত পৰিশ্ৰম কৰিবলগীয়া হয়, তাৰপিচতহে আলোচনা কৰিব পৰা যায়গৈ। আৰু সেয়ে, আজিকালি পিচে চৰ্টকাটৰ জামানা। সৰহসংখ্যক লোকেই অভিযোগ কৰে। অভিযোগ আৰু আলোচনাৰ মাজত বহুত ডাঙৰ গড়খাৱৈ থাকে। আমি অভিযোগক আলোচনা বুলি গ্ৰহণ নকৰো। আলোচনাতো হৈছে এক প্ৰকাৰৰ পুষ্টিতত্ব, যিয়ে সমৃদ্ধ কৰে। আৰোপ হৈছে, অভিযোগ কৰাসকলক আমি গম্ভীৰতাৰে লোৱাৰ প্ৰয়োজন নাথাকে। সময় নষ্ট কৰাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাথাকে। কিন্তু আলোচনাক কেতিয়াও লঘুকৈ লব নালাগে। আলোচনাক সদায়ে মূল্যবান বুলি গ্ৰহণ কৰা উচিত। সেয়া আমাৰ জীৱন গঢ়াৰ বাবে বহুত কামত আহে। আৰু যদি আমি নিজে ভাল, আমি যদি প্ৰামাণিক সত্য নষ্ঠতাৰে কাম কৰি আহিছো, সমাজৰ বাবে কাম কৰি আহিছো, নিশ্চিত উদ্দেশ্য লৈ কাম কৰিছো তেন্তে অভিযোগক একেবাৰেই পৰোৱা নকৰিব বুন্ধুসকল। মই ভাবো ই আপোনালোকৰ বাবে এক ডাঙৰ শক্তি হৈ উঠিব। বহুত বহুত ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-

মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, আপোনাৰ ইতিবাচক শক্তিয়ে কোটি কোটি দেশবাসীক নতুন পথৰ সন্ধান দিছে। আপোনাক ধন্যবাদ। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, তালৰ চহৰ ভূপালৰ দীপেশ আহিৰৱাৰ, ভাৰ্চুৱেল মাধ্যমৰে আমাৰ সৈতে সংযুক্ত হৈ আছে আৰু সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰীক প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছে, দীপেশ অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সোধক।

দীপেশ-

মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, নমস্কাৰ! মোৰ নাম দীপেশ আহিৰৱাৰ। মই ভূপালৰ চৰকাৰী উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়ৰ দশম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ। আজিকালি শিশুসকলৰ কল্পনামূলক গেম আৰু ইনষ্টাগ্ৰামৰ প্ৰতি আসক্তি  বঢ়াতো এক সাধাৰণ কথা হৈ উঠিছে। এনে সময়ত আমি  বাৰু আমাৰ অধ্যয়নত কেনেকৈ মনোযোগ দিব পাৰিম? মহাশয়, আপোনাক মোৰ প্ৰশ্নটো হৈছে, আমি বিচলিত নহৈ আমাৰ পঢ়াশুনাত কেনেকৈনো মনোনিৱেশ কৰিব পাৰিম? মই এই সন্দৰ্ভত আপোনাৰ মাৰ্গদৰ্শন বিচাৰিছো। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা-

ধন্যবাদ দীপেশ, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, অদিতাব গুপ্তাৰ প্ৰশ্নটো ইণ্ডিয়া টিভিয়ে বাছনি কৰিছে। অদিতাব ক ভাৰ্চুৱেল মাধ্যমৰ জৰিয়তে আমাৰ সৈতে সংযোগ কৰা হৈছে, অদিতাবে আপোনাক প্ৰশ্ন সুধিব।

অদিতাব গুপ্তা-

মোৰ নাম অদিতাব গুপ্তা। মই দশম শ্ৰেণীত অধ্যয়ন কৰোঁ। যিহেতু প্ৰযুক্তিৰ বিকাশ অব্যাহত আছে, আমাৰ বিভ্ৰান্তিও বাঢ়ি আহিছে। আমাৰ মনোযোগ অধ্যয়নত কম আৰু সামাজিক মাধ্যমত অধিক হৈছে। গতিকে আপোনাক মই প্ৰশ্ন কৰিব খুজিছো আমি বাৰু কেনেকৈ অধ্যয়নত গুৰুত্ব দিম আৰু সামাজিক মাধ্যমত কম কৰিম, কিয়নো আপোনালোকৰ সময়ত ইমান বিভ্ৰান্তি নাছিল,  এতিয়া আমাৰ সময়ত যিমান আছে।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ অদিতাব, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, পিছৰ প্ৰশ্নটো আহিছে কামাক্ষী ৰায়ৰ পৰা এটা বিষয়ৰ ওপৰত যিটো বহুটো ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ কেন্দ্ৰ। তেওঁৰ প্ৰশ্নটো ৰিপাব্লিক টিভিৰ দ্বাৰা বাছনি কৰা হৈছে। কামাক্ষী, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্নটো সোধক।

কামাক্ষী ৰায়- অভিনন্দন! প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু সকলো, মই কামাক্ষী ৰায় ১০ম শ্ৰেণীত পঢ়ি আছো দিল্লীৰ পৰা। আপোনালৈ মোৰ প্ৰশ্নটো হৈছে পৰীক্ষাৰ সময়ত সহজে বিভ্ৰান্ত নহ'বলৈ এজন ছাত্ৰই গ্ৰহণ কৰিব পৰা বিভিন্ন পন্থা কি কি? ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ কামাক্ষী, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী জী, এই প্ৰশ্নৰ বাছনি জি টিভিৰ দ্বাৰা কৰা হৈছে। মনন মিত্তল আমাৰ সৈতে আভাসী মাধ্যমত সংযুক্ত, মনন অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্ন সোধক।

মনন মিত্তল- নমস্তে প্ৰধানমন্ত্ৰী জী! মই মনন মিত্তল ডিপিএছ বেংগালুৰু ছাউথৰ পৰা কৈ আছো, মোৰ আপোনালৈ এটা প্ৰশ্ন আছে। অনলাইন পঢ়া-শুনা কৰাৰ সময়ত বহু পৰিমাণৰ ডিষ্ট্ৰেকশ্যন হয় যেনে অনলাইন গেমিং ইত্যাদি ইত্যাদি আমি ইয়াৰ পৰা কেনেকৈ ৰক্ষা পাম?

প্ৰধানমন্ত্ৰী- এওঁ ষ্টুডেণ্ট নে? তেওঁ গেজেটতে চাগে ডুবি থাকে।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ মনন! মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী জী দীপেশ, অদিতাব, কামাক্ষী আৰু মননে পৰীক্ষাত আহিবলগা ব্যৱধানৰ ওপৰত আৰু ইয়াৰ পৰা কেনেকৈ বাহিৰ ওলাব, এই বিষয়ৰ ওপৰত আপোনাৰ পৰা মাৰ্গদৰ্শন বিচাৰিছে। কৃপা কৰি মাৰ্গদৰ্শন কৰক, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী জী।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- সবাতোকৈ আগতে তো নিৰ্ণয় এইটো কৰিব লাগিব যে আপুনি স্মাৰ্ট নে গেজেট স্মাৰ্ট। কেতিয়াবা কেতিয়াবা এনে লাগে যে আপুনি নিজতকৈও বেছি গেজেটছক স্মাৰ্ট বুলি ধৰি লয় আৰু ভুল তাৰ পৰাই আৰম্ভ হৈ যায়। আপুনি বিশ্বাস কৰক যে পৰমাত্মাই আপোনাক বহুত শক্তি দিছে, আপুনি স্মাৰ্ট, গেজেট আপোনাতকৈ স্মাৰ্ট হ'ব নোৱাৰে। আপোনাৰ যিমানেই স্মাৰ্টনেছ বেছি হ'ব, সিমানেই গেজেটৰ সঠিক ব্যৱহাৰ আপুনি কৰিব পাৰিব। সেয়া এটা ইনষ্ট্ৰুমেণ্ট যি আপোনাৰ গতিলৈ নতুন দ্ৰুততা আনে, এয়া যদি আমাৰ চিন্তা হৈ থাকে, তেন্তে মই বুজো যে হয়তো আমি তাৰ পৰা মুক্তি পাম। আনটো দেশৰ বাবে বহুত ডাঙৰ চিন্তাৰ বিষয় হৈছে যে মোক কোনোবাই কৈ আছিল যে ভাৰতত এভাৰেজ ৬ ঘণ্টা মানুহে ষ্ক্ৰীণত লগায়, ৬ ঘণ্টা। এতিয়া যি ইয়াৰ ব্যৱসায় কৰে, তেওঁলোকৰ বাবে তো আনন্দৰ কথা। যেতিয়া মোবাইল ফোনত টকটাইম হৈছিল, তেতিয়া টকটাইমত কয় যে সেই সময়ত এভাৰেজ ২০ মিনিট গৈছিল, কিন্তু যেতিয়াৰ পৰা ষ্ক্ৰীণ আৰু তাৰ পৰা ৰীল, কি হয়? এবাৰ আৰম্ভ কৰাৰ পাছত ওলায়নে তাৰ পৰা বাহিৰলৈ? কি হয়, নকয় ঠিক আছে আপোনালোকে কোনেও ৰীল নাচায়? নাচায় নহয়? তেন্তে লাজ কৰিছে কিয়? কওক চোন ওলায়নে, বাহিৰলৈ ভিতৰৰ পৰা? চাওক আমাৰ ক্ৰিয়েটিভ বয়স আৰু আমাৰ ক্ৰিয়েটিভিটিৰ সামৰ্থ্য যদি এভাৰেজ হিন্দুস্থানত ৬ ঘণ্টা ষ্ক্ৰীণত যায় তেন্তে এয়া বহুত চিন্তাৰ বিষয়, এক প্ৰকাৰে গেজেটে আমাক দাস কৰি পেলায়। আমি তাৰ দাস হৈ জীয়াই থাকিব নোৱাৰো। পৰমাত্মাই আমাক এটা স্বতন্ত্ৰ অস্তিত্ব দিছে, স্বতন্ত্ৰ ব্যক্তিত্ব দিছে আৰু সেয়ে আমি সচেতন হৈ থাকিব লাগিব যে কেনেবাকৈ মই ইয়াৰ দাস নহয়তো? আপুনি দেখিছে চাগে, আপুনি কেতিয়াবা চাগে দেখিছে, মোৰ হাতত কেতিয়াও কোনো মোবাইল ফোন হয়তো আপোনালোকে কাচিৎহে ক'ৰবাত দেখিছে চাগৈ ৰেয়াৰলী, মই কিয় নিজে নিজক চম্ভালি ৰাখিছো, যিহেতু মই সক্ৰিয় বহুত, কিন্তু তাৰ বাবে সময় মই নিৰ্ধাৰণ কৰি থৈছো, সেই সময়ৰ বাহিৰত মই বেছি নকৰো আৰু সেয়ে মানুহক তো মই দেখিছো, ভাল মিটিং চলি আছে, বহুত ভাল আৰু অলপমান ভাইব্ৰেচন আহিলেই এনেকৈ উলিয়াই চায়। মই বুজো যে আমি নিজেই চেষ্টা কৰিব লাগে যে আমি এই গেজেটবিলাকৰ দাস নহওঁ। মই এক স্বতন্ত্ৰ ব্যক্তিত্ব। মোৰ স্বতন্ত্ৰ অস্তিত্ব আছে। আৰু তাৰ ভিতৰত যি মোৰ কামৰ বস্তু, সিমানলৈকেহে মই সীমিত থাকিম, মই টেকনলজিৰ ব্যৱহাৰ কৰিম, মই টেকনলজিৰ পৰা নপলাওঁ কিন্তু মই তাৰ উপযোগিতা আৰু আৱশ্যকতা নিজৰ মতে কৰিম। এতিয়া ধৰি লওক আপুনি অনলাইন দোছা বনোৱাৰ বঢ়িয়া ৰেচিপি পঢ়িলে, ঘণ্টা লগাই দিলে, কি কি ইনগ্ৰেডিয়েণ্ট থাকে, সেয়াও কৰিলে, পেট ভৰিব নেকি? ভৰিবনে? নভৰে নহয়? তাৰ বাবে তো দোছা বনাই খাব লাগিব আৰু সেয়ে গেজেটে যি পৰিৱেশন কৰে সি আপোনাক পূৰ্ণতা নিদিয়ে, আপোনাৰ ভিতৰৰ সামৰ্থ্য। এতিয়া আপুনি হয়তো দেখিছে আগৰ দিনত শিশুৱে বৰ সহজেই পূৰণ কৰি দিব পাৰিছিল, পূৰণ বুলি কয়নে? আৰু বৰ সহজেই কৈছিল আৰু মই দেখিছো এই যি ভাৰতৰ শিশু বিদেশলৈ যেতিয়া গৈছিল তেতিয়া বিদেশৰ মানুহ বৰ আচৰিত হৈছিল যে এওঁ কেনেকৈ ইমান পূৰণৰ নেওতা ক'ব পাৰে, এতিয়া তেওঁক একো লগা নাছিল। এতিয়া আপুনি চাওক, লাহে লাহে কি অৱস্থা হ'লগৈ, আমি পূৰণৰ নেওতা মতা শিশু বিচাৰিব লাগে কিয়নো তেওঁ এতিয়া হৈ গ'ল অৰ্থাৎ আমি নিজৰ ক্ষমতা হেৰুৱাই পেলাইছো, আমি নিজৰ ক্ষমতা নেহেৰুৱাকৈ ক্ষমতাক আগবঢ়াই নিয়া এয়া আমি সচেনভাৱে প্ৰয়াস কৰিব লাগিব অন্যথা লাহে লাহে, সেই পাৰদৰ্শিতা শেষ হৈ যাব, আমাৰ চেষ্টা হ'ব লাগিব যে আমি নিজে নিজক অহৰহ পৰীক্ষা কৰি থাকিব লাগে, মোৰ ধাৰণা যে আজিকালি তো আৰ্টিফিচিয়েল টেকনলজিৰ ইমান প্লেটফৰ্ম আহিছে, আপুনি একো কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই, সেই প্লেটফৰ্মত গৈ চাটত গ'লে আপোনাক পৃথিৱীৰ বস্তু দি দিব। এতিয়া তো গুগলতকৈও এখোজ আগুৱাই গৈছে। যদি আপুনি তাত ফচি গ'ল তেন্তে আপোনাৰ ক্ৰিয়েটিভিটি শেষ হৈ যাব আৰু সেয়ে মোৰ আহ্বান যে আপুনি তাৰ সলনি আমাৰ ইয়াত আৰোগ্যৰ যি শাস্ত্ৰ আছে পুৰাতন ভাৰতত, আৰোগ্যৰ তাত উপবাসৰ পৰম্পৰা হয় যে আপোনালোকে ফাষ্টিং কৰক। কিছু আমাৰ দেশত ধৰ্মীয় ৰীতি-নীতিতো হয়, ফাষ্টিং কৰক। এতিয়া সময় সলনি হৈছে, সেয়ে মই আপোনালোকক ক'ম যে আপোনালোকে সপ্তাহত কেইদিনমান বা দিনত কেইঘণ্টামান এই টেকনলজিৰ ফাষ্টিং কৰিব পাৰেনেকি? সিমান ঘণ্টা তেনেকৈ নাযাবই।

আপোনালোকে চাগে দেখিছে, কিছুমান পৰিয়াল থাকে, ঘৰত বহুত দশম দ্বাদশ দশম দ্বাদশৰ বহুত টেনশ্যন আৰম্ভণিতেই হৈ যায়, সকলো কাৰ্যক্ৰম নিৰ্ণয় কৰে পৰিয়ালৰ লোকে, নহয় নহয় ভাই, অহা বছৰ একো নাই, দশমত আছে তেওঁ, অহা বছৰ একো নাই তেওঁ দ্বাদশত আছে। এনেকুৱাই চলে ঘৰত আৰু আকৌ টিভিতো কাপোৰ আঁৰি দিয়ে, ন' টিভি, কিয়নো দশমৰ পৰীক্ষা আছে, দ্বাদশৰ পৰীক্ষা আছে। যদি আমি ইমান সজাগ হৈ টিভিত বাৰু পৰ্দা আঁৰি দিলো কিন্তু আমি সাধাৰণতে সিদ্ধান্ত কৰিব পাৰোনে যে সপ্তাহত এদিন মোৰ ডিজিটেল ফাষ্টিং হ'ব, ন' ডিজিটেল ডিভাইচ, মই ক'তো হাত নলগাওঁ। তাৰ পৰা যি লাভ হয় সেয়া নিৰীক্ষণ কৰক। লাহে লাহে আপুনি তাৰ সময় বঢ়াবলৈ মন কৰিব, তেনেকৈয়ে আমি দেখিছো যে পৰিয়াল আমাৰ যি সৰু হৈ গৈ আছে আৰু পৰিয়ালো এই ডিজিটেল পৃথিৱীত ফচি আছে। একেটা ঘৰতে মাতৃ, পুত্ৰ, ভগ্নী, ভাতৃ, পিতৃ সকলো আছে আৰু একেটা কোঠাতে ইজনে সিজনক হোৱাটছআপ কৰি আছে, মই আপোনালোকৰেই কথা কৈ থকা নাই জানো। মাতৃয়ে পিতৃক হোৱাটছআপ কৰিব। দেখিছে চাগৈ, আপোনালোকে ঘৰত সকলো বহি আছে একেলগে, কিন্তু প্ৰত্যেকেই নিজৰ মোবাইলত হেৰাই আছে, এজনে সিফালে চাই আছে, আনজনে ইফালে চাই আছে, এনেকুৱাই হৈ গ'ল নহয়। মোক কওকচোন পৰিয়াল কেনেকৈ চলিব। আগতে তো বাছত, ট্ৰেইনত গ'লে মানুহে গল্প কৰিছিল, এতিয়া যিহেতু কানেক্টিভিটী পাই গ'ল সেয়ে প্ৰথম কাম এয়াই যেন পৃথিৱীৰ কাম তেওঁৰ ওচৰতে আছে। তেওঁৰ অবিহনে পৃথিৱী ৰৈ যাব, এই যি বেমাৰ, এই বেমাৰ আমি চিনাক্ত কৰিব লাগিব। আমি যদি এই বেমাৰ চিনাক্ত কৰো তেন্তে আমি বেমাৰৰ পৰা মুক্ত হ'ব পাৰিম আৰু সেয়ে মোৰ আহ্বান যে ঘৰতো আপোনালোকে এটা এৰিয়া নিৰ্ধাৰণ কৰিব পাৰেনে, পৰিয়ালত গৈ আজিয়েই সিদ্ধান্ত কৰক। এটা এলেকা নিৰ্ধাৰণ কৰক, এই যি এলেকা, ন' টেকনলজি জ'ন অৰ্থাৎ তাত টেকনলজিৰ প্ৰৱেশেই নহ'ব। তালৈ আহিব লাগিলে, ঘৰৰ সেই কোণত মোবাইল তাত থৈ আহক আৰু তাত আৰামেৰে বহিম, কথা পাতিম। ন' টেকনলজি জ'ন, ঘৰৰ ভিতৰতো এটা কোণ বনাই দিয়ক, যেনে দেৱঘৰ থাকে নহয়, ভগৱানৰ মন্দিৰ একোণত বেলেগে থাকে, তেনেকুৱাই বনাওক। কি ভাই এই কোণলৈ আহিবা, যোৱা তাত মোবাইল বাহিৰত থৈ আহা, ইয়াত এনেকৈয়ে বহা। এতিয়া চাওক লাহে লাহে আপোনাৰ জীৱন জীয়াৰ আনন্দ আৰম্ভ হ'ব। আনন্দ যদি আৰম্ভ হয় তেন্তে আপুনি তাৰ দাসত্বৰ পৰা বাহিৰ ওলাই আহিব, বহুত বহুত ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ইমান সহজভাৱে প্ৰত্যাহ্বানজনক পৰিস্থিতিৰ মোকাবিলা কৰিবৰ বাবে ডিজিটেল উপবাস বা ডিজিটেল ফাষ্টিংৰ এনে এক সহজ পন্থাৰ কথা জনোৱা বাবে বাবে সন্মানীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়ক ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা - মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, হিমালয় পৰ্বতমালাত অৱস্থিত প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যৰে ভৰা কেন্দ্ৰীয় শাসিত অঞ্চল জম্মুৰ পৰা নিদাই ভাৰ্চুৱেল মাধ্যমৰ জৰিয়তে আমাৰ সৈতে সংযুক্ত হৈছে আৰু আপোনাক এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছে। নিদা তোমাৰ প্ৰশ্নটো সোধা।

নিদা- মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, নমস্কাৰ! I মই জম্মুৰ চৰকাৰী মডেল উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়ৰ দশম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী নিদা। ছাৰ, মোৰ প্ৰশ্ন হ'ল, যেতিয়া আমি কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰাৰ পিছতো সেই আকাংক্ষিত ফলাফল নাপাওঁ, তেতিয়া সেই মানসিক চাঁপ আমি কেনেকৈ ইতিবাচক দিশত ৰাখিব পাৰো? মহোদয়, আপুনি কেতিয়াবা এনেকুৱা পৰিস্থিতিৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছেনে? ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ নিদা, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, ভগৱান কৃষ্ণৰ শিক্ষাগ্ৰহণৰ স্থলী, নীৰজ চোপ্ৰাৰ দৰে বিশ্ববিখ্যাত খেলুৱৈ ডাঙৰ-দীঘল হোৱা ঠাই হাৰিয়ানাৰ পালৱালৰ পৰা প্ৰশান্তইয়ো আপোনাক এটা প্ৰশ্ন সুধিব বিচাৰিছে। প্ৰশান্ত তোমাৰ প্ৰশ্নটো সুধিব পাৰা।

প্ৰশান্ত- নমস্কাৰ, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী! মোৰ নাম প্ৰশান্ত। মই শ্বহীদ নায়ক ৰাজেন্দ্ৰ সিং ৰাজকীয় মডেল সংস্কৃতি ছিনিয়ৰ ছেকেণ্ডাৰী বিদ্যালয়, হাথিনৰ জিলা পালৱাল হাৰিয়ানাৰ দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ বিজ্ঞান শাখাৰ ছাত্ৰ। আপোনাৰ প্ৰতি মোৰ প্ৰশ্ন হ’ল মানসিক চাঁপে পৰীক্ষাৰ ফলাফলত কেনে প্ৰভাৱ পেলায়। এই ক্ষেত্ৰত আপোনাৰ পৰামৰ্শ বিচাৰিছো। ধন্যবাদ ছাৰ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা - ধন্যবাদ প্ৰশান্ত, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, নিদা আৰু প্ৰশান্তৰ দৰে সমগ্ৰ দেশৰ কোটি কোটি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে পৰীক্ষাৰ ফলাফলত মানসিক চাঁপৰ প্ৰভাৱৰ বিষয়ে আপোনাৰ পৰা পৰামৰ্শ জানিবলৈ বিচাৰে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- চোৱা, পৰীক্ষাৰ যি ফলাফল আহে, তাৰ পিছত যি উত্তেজনাৰ সৃষ্টি হয়, তাৰ মূল কাৰণবোৰৰ এটা হ’ল, পৰীক্ষা দি ঘৰলৈ আহিলে ঘৰৰ মানুহক এনেকুৱা এটা শিক্ষা দিয়া উচিত যে মোৰ পৰীক্ষা ভাল হৈছে। এশৰ ভিতৰত ৯০ পামেই, মই একেবাৰে নিশ্চিত যে মই বহুত ভালকৈ লিখি আহিছো, গতিকে ঘৰৰ মানুহৰো এটা ধাৰণা হৈয়েই যায় আৰু আমিও অনুভৱ কৰোঁ যে তেনে নকৰিলে গালি-গালাজ শুনিব লাগিব, এতিয়া নহ’লেও এমাহ পিছত হ’লেও শুনিব লাগিব। এতিয়াই সকলো কথা তেওঁলোকক কৈ দিয়ক আৰু তাৰ পৰিণাম এনে হ’ব যে, যেতিয়া বন্ধৰ সময়খিনি অতিবাহিত কৰি আছে, তেনে সময়ত পৰিয়ালে ধাৰণা কৰিয়েই লয় যে তোমালোকে সচা কথাই কৈছা আৰু তোমালোকে ফলাফল ভাল কৰিবাই, গতিকে তেওঁলোকেও তেওঁলোকৰ বন্ধুবৰ্গক ক’বলৈ আৰম্ভ কৰে যে মোৰ ল’ৰা বা ছোৱালী এইবাৰ বৰ ভালকৈ পৰীক্ষা দিছে, বৰ কষ্ট কৰিছিল সিঁহতে। আমাৰ ই খেলিবলৈকো নাযায়, পৰিয়ালৰ কাৰোবাৰ বিয়া সবাহলৈকো নাযায়, পঢ়িয়েই থাকে, এনেধৰণৰ কথা ক’বলৈ লয়। পৰীক্ষাৰ ফলাফল অহাৰ সময়ততো এইবোৰ কথাই এনে পৰ্যায় পায়গৈ যে তেওঁলোকৰ সন্তানে প্ৰথম-দ্বিতীয়তকৈ তলত থাকিবই নোৱাৰে। পিছে যেতিয়া ফলাফলক ৪০-৪৫ নম্বৰ আহে তেতিয়াই ঘৰত আৰম্ভ হয় লংকাকাণ্ড। আৰু এইবোৰ কাৰণতে আমি কেতিয়াও সত্যৰ পৰা নিজকে আঁতৰাই ৰখা বা সত্যৰ মুখামুখি হোৱাৰ অভ্যাস এৰিব নালাগে। আমি কিমান দিনলৈ মিছাৰ আশ্ৰয় লৈ থাকিব পাৰিম? আমি এইটো কথা স্বীকাৰ কৰিব পাৰিব লাগিব যে হয়, মই ভালকৈয়ে পৰীক্ষা দিবলৈ গৈছিলো, কিন্তু ভবাধৰণে সিমান ভাল নহ’ল। এই কথাখিনিকেই আপুনি যদি ঘৰত প্ৰথমেই কৈ থৈ দিয়ে আৰু ফলাফল অহাৰ সময়ত যদিহে আপুনি কোৱাতকৈ ৫ নম্বৰ বেছিকৈ আহে তেন্তে ঘৰত সেই উত্তেজনাময় পৰিৱেশ এটাই বিৰাজ নকৰিব। তেতিয়া ঘৰৰ মানুহেই ক’ব যে তুমি দেখোন পৰীক্ষা ভাল নোহোৱা বুলি কৈছিলা, এতিয়া দেখোন ভাল নম্বৰেই পাইছা। প্ৰথম কথা, মনত যেতিয়া এটা মানদণ্ড সৃষ্টি হয় তেতিয়া আশাৰ সৃষ্টি হয়। মানসিক চাপৰ আন এটা কাৰণ বা উৎস হ’ল - আপোনাৰ বন্ধুসকলে কি কয়। তেওঁলোকে কৈ থাকে যে যদি এইটোৱেই ফলাফল হয় তেন্তে মই এই কামটো কৰিম, যদি সেইটো ফলাফল হয় তেন্তে মই সেইটো কৰিম। ক্লাছত বহুতো প্ৰতিভাৱান ছাত্ৰ-ছাত্ৰী থাকে, তোমাৰ আৰু তেওঁলোকৰ মাজত পাৰ্থক্য হয়তো ঊনৈশ-বিশ। সকলোৱেই দিনে ৰাতিয়ে সেই প্ৰতিযোগিতাৰ ভাৱনাৰেই দিন অতিবাহিত কৰে। সেই প্ৰতিযোগিতাই মানসিক চাপৰ উৎস হৈ পৰে। আচলতে প্ৰতিজন ছাত্ৰই নিজৰ বাবে শিকিব লাগে, নিজৰ বাবে জীয়াই থাকিব লাগে। সকলোৰে পৰা শিকক, যাতে আপোনাৰ নিজৰ ক্ষমতা তথা সামৰ্থ্য বৃদ্ধি পায়। তেতিয়াহে আপুনি দেখিব যে মানসিক চাপৰ পৰা মুক্তি পোৱাৰ সম্ভাৱনা আপোনাৰ বৃদ্ধি পাইছে। আৰু ইয়েই আপোনাক ভাবিবলৈ বাধ্য কৰিব যে জীৱনক লৈ আপোনাৰ কি চিন্তা! যিদিনা পৰীক্ষাৰ ফলাফল বেয়া হ’লেই জীৱনটো নষ্ট হ’ব বুলি ভবা যায়, সেইদিনাৰ পৰাই মানসিক চাঁপ বাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰে। আচলতে জীৱনৰ গাড়ীখন সদায় কোনো এটা ষ্টেচনতে নিয়মিতভাৱে ৰৈ নাথাকে। এটা ষ্টেচনত নামিব নোৱাৰিলে জীৱনৰ গাড়ীয়ে আন এটা ডাঙৰ ষ্টেচনলৈ লৈ গৈ ৰখাব। গতিকে চিন্তা নকৰিবা। কোনো পৰীক্ষাই কাৰো জীৱন অন্তিমটো পৰীক্ষা নহয়, আৰু ই জীৱনো শেষ নকৰে। হয়, জীৱনত এটা লক্ষ্য থাকিব লাগিব আৰু সেই লক্ষ্য পূৰণৰ প্ৰচেষ্টাও থাকিব লাগিব। কিন্তু, আমি মানসিক চাপমুক্ত কৰাৰ সংকল্প ল’ব লাগিব, জীৱনত যিয়েই নহওক কিয়, মই তাক জয় কৰিম। যদি আপুনি এই কথা ভাবিব পাৰে, তেন্তে আপুনি দেখিব যে আৰু মানসিক চাপ নাথাকিব। সেইবাবেই মই ভাবো পৰীক্ষাৰ ফলাফলক লৈ জোৰ দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাই। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা – মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, আপোনাৰ কথাই আমাক এক নতুন চেতনা দিছে, মনোভাৱ দিছে। ধন্যবাদ। এতিয়া তেলেংগানাৰ ৰংগাৰেড্ডী জিলাৰ আৰ অক্ষৰা ছিৰিৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্ন আছে, তেওঁ আপোনাৰ পৰামৰ্শ বিচাৰে। অক্ষৰা, তোমাৰ প্ৰশ্নটো সোধা।

অক্ষৰা – মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, নমস্কাৰ। মই হায়দৰাবাদৰ ৰংগাৰাড্ডীৰ জৱাহৰ নৱোদয় বিদ্যালয়ৰ নৱম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী অক্ষৰা ছিৰি। মহোদয় মোৰ প্ৰশ্ন হ’ল – বহু ভাষা শিকিবলৈ আমি কি কৰা উচিত? এই বিষয়ে আপোনাৰ পৰামৰ্শ বিচাৰো। ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা – ধন্যবাদ অক্ষৰা। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, ভূপালৰ ছাত্ৰী ৰিতিকা ঘোৰেও একেধৰণৰেই এটা প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিবলৈ বিচাৰিছে। ঋতিকা তুমি তোমাৰ প্ৰশ্নটো সোধা।

ঋতিকা – নমস্কাৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়। মই মধ্যপ্ৰদেশৰ ৰাজধানী ভূপালৰ সুভাষ উৎকৃষ্ট মধ্যমিক বিদ্যালয়ৰ স্কুল ফৰ এক্সেলেন্সৰ দ্বাদশ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী। আপোনাৰ প্ৰতি মোৰ প্ৰশ্ন হ’ল, আমি কেনেকৈ অধিক ভাষা শিকিব পাৰো? আৰু এই শিক্ষণ কিয় প্ৰয়োজনীয়? ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা – ধন্যবাদ ঋতিকা। প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, অক্ষৰা আৰু ঋতিকাক বহু ভাষা শিকিব পৰা দক্ষতা আহৰণৰ বাবে পথ প্ৰদৰ্শন কৰক।

প্ৰধানমন্ত্ৰী - তোমালোকে বহুত ভাল প্ৰশ্ন সুধিছা। মই আৰম্ভণিতে কৈছিলো যে আন কামৰ পৰিৱৰ্তে পঢ়া-শুনাত গুৰুত্ব দিয়া। কিন্তু, এতিয়া প্ৰশ্নটো সুধিলে অলপ বহিৰ্মুখী হ’ব লাগিব। কাৰণ ভাৰত এখন বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ দেশ। আমি গৌৰৱেৰে ক’ব পাৰো যে আমাৰ দেশত শ শ ভাষা আছে, হাজাৰ হাজাৰ কথিত ভাষা আছে। এই সমৃদ্ধিৰ বাবে আমি গৌৰৱ কৰিব পাৰো। আপুনি হয়তো লক্ষ্য কৰিছে যে আমি যেতিয়া কোনো বিদেশীক লগ পাওঁ আৰু তেওঁ গম পায় যে আমি ভাৰতৰ, তেতিয়া তেওঁ ভাৰতৰ বিষয়ে অলপ জানিলে আমাক নমস্তে ক’ব। তেওঁৰ উচ্চাৰণ বেলেগ হ’ব পাৰে, কিন্তু কওক। যেতিয়াই তেওঁ তেনেকৈ কয়, আমাৰ কাণ দুখন সচেতন হৈ পৰে। ইয়াৰ পৰা বুজিব পাৰি যে যোগাযোগৰ শক্তি কিমান শক্তিশালী! আপুনি ইমান ডাঙৰ দেশত বাস কৰে, আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে যে যদি আপুনি তবলা, বাঁহী, ছিতাৰ বা পিয়ানো শিকাক চখ বুলি যদি ভাবিব পাৰে, তেন্তে চুবুৰীয়া ৰাজ্যৰ এটা বা দুটা ভাষা শিকাৰ কথাও ভাবিব পাৰে! আমি যেতিয়া কোনো ভাষা শিকো তেতিয়া আমি কেৱল থলুৱা ভাষীসকলৰ লগত কথা পাতিবলৈ কিছুমান বাক্য শিকি লোৱাই নহয়, ভাষা শিক্ষণৰ জৰিয়তে ভাষা অভিজ্ঞতাৰ সাৰমৰ্মও আমি গ্ৰহণ কৰো। প্ৰতিটো ভাষাৰ প্ৰকাশ হাজাৰ হাজাৰ বছৰৰ এক অবিৰত, অখণ্ড, অবিৰত প্ৰবাহৰ ফল। ভাষাতো সেই সম্প্ৰদায়ৰ অভিজ্ঞতা আৰু উত্থান-পতন আছে। সংকটৰ সন্মুখীন হোৱাৰ অভিজ্ঞতাই যেতিয়া সংস্কৃতিক প্ৰভাৱিত কৰে, তেতিয়া ইয়াক ভাষা প্ৰকাশৰ মাজতো সন্নিৱিষ্ট কৰা হয়। আমি যেতিয়া এটা ভাষা শিকো তেতিয়া সেই ভাষা-সংস্কৃতিৰ হাজাৰ হাজাৰ বছৰৰ ইতিহাসৰ দুৱাৰ আমাৰ সন্মুখত খোল খায়। সেইবাবেই আমি আন এটা ভাষা শিকিব লাগে। ২০০০ বছৰ পুৰণি কোনো শিলালিপি বা কীৰ্তিচিহ্ন দেখিলে আমি গৌৰৱ অনুভৱ কৰো যে ২০০০ বছৰৰ আগতেও আমাৰ পূৰ্বপুৰুষসকল ইমান উন্নত আছিল। কওকচোন, দেশৰ প্ৰতিজন নাগৰিকে বিশ্বৰ আটাইতকৈ পুৰণি ভাষাটো পাই গৌৰৱ কৰিব লাগেনে, কেৱল ভাৰতেই নহয়, বিশ্বৰ আটাইতকৈ পুৰণি ভাষাটোও আছে। পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ পুৰণি জীৱন্ত ভাষাটো আমাৰ দেশতে আছে বুলি আমি বিশ্ববাসীক কব লাগেনে? আপুনি নিশ্চয় জানে যে আমাৰ তামিল ভাষা পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ পুৰণি জীৱন্ত ভাষা। গোটেই পৃথিৱীত ইমান বৃহৎ ধন-সম্পত্তি আন কাৰো নাই। যোৱাবাৰ ৰাষ্ট্ৰসংঘক সম্বোধন কৰাৰ সময়ত মই ইচ্ছাকৃতভাৱে কিছুমান তামিল শব্দ কৈছিলো বিশ্ববাসীক ক’বলৈ যে তামিল ভাষা বিশ্বৰ অন্যতম পুৰণি আৰু শ্ৰেষ্ঠ ভাষা আৰু মই ভাৰতীয় হিচাপে ইয়াৰ বাবে গৌৰৱান্বিত। আজি উত্তৰ ভাৰতীয় মানুহে ধোছা, সম্বৰ, বৰা – এই দক্ষিণ ভাৰতীয় ব্যঞ্জনবোৰ অতি আনন্দৰে খায়। খাই থাকোঁতে উত্তৰ বা দক্ষিণৰ কোনো জ্ঞান নাই। আকৌ দক্ষিণ ভাৰতলৈ যাত্ৰা কৰিলে দেখিব যে উত্তৰ ভাৰতৰ দৰে তাতো পৰঠা, সাবজী বা পুৰী সবজী পোৱা যায় আৰু দক্ষিণ ভাৰতীয় মানুহেও বৰ মজাৰে খায়। জীৱন যিমানেই সহজ হয়, নিজৰ মাতৃভাষাৰ লগতে দেশৰ আন যিকোনো ভাষা শিকিবলৈ চেষ্টা কৰাটো সিমানেই সহজ। প্ৰথমে কিছুমান শব্দ আৰু তাৰ পিছত বাক্য শিকিব - আপুনি উপভোগ কৰিব। সেই ভাষা কোৱা মানুহ এজনক যেতিয়াই লগ পায়, তাৰ ভাষাত যদি ২টা বাক্যও ক’ব পাৰে, তেতিয়াই তেওঁ দেখিব যে তেওঁ আপোনাক কিমান ভাবিব! গতিকে ভাষাক বোজা বুলি নাভাবিব। মনত আছে বহু বছৰ আগতে সমাজ সেৱা কৰি থাকোঁতে আহমেদাবাদৰ শ্ৰমিক শ্ৰেণীৰ পৰিয়ালৰ এটি শিশুৰ লগত কথা পাতিছিলো। মই সিহঁতৰ লগত খাই আছিলো, দেখিলো কণমানিজনীয়ে বহু ভাষাত কথা পাতিছে। সেই কলনীৰ এটা শ্ৰমিক শ্ৰেণীৰ পৰিয়ালত এনে এগৰাকী বহুভাষিক ছোৱালী দেখি আচৰিত হৈছিলোঁ। পিছত শুনিলোঁ মাক কেৰালা ছোৱালী আৰু দেউতাক বঙালী। তেওঁলোকৰ কাষতে মাৰাঠী পৰিয়াল এটা, কলনীত হিন্দী বিনিময়ৰ ভাষা, আৰু ছোৱালীজনীয়ে গুজৰাটী মাধ্যমৰ স্কুল এখনত পঢ়ে। মই আচৰিত হৈ পৰিলোঁ। সেই ৭-৮ বছৰীয়া ছোৱালীজনীয়ে সাৱলীলভাৱে বাংলা, মাৰাঠী, মালয়ালম আৰু হিন্দী ইমান খৰকৈ ক’ব ধৰিছিল যে কি ক’ম! অৰ্থাৎ চেষ্টা কৰিলে যিকোনো বয়সতে এই প্ৰতিভাৰ বিস্ফোৰণ সম্ভৱ। এইবাৰ স্বাধীনতা দিৱসৰ দিনা লালকিল্লাৰ চৌহদৰ পৰা দিয়া ভাষণত এই পৰম্পৰাক মনত ৰাখি ‘পাঁচ জীৱন’ সংকল্পৰ কথা কৈছিলো। আমি আমাৰ ঐতিহ্যক লৈ গৌৰৱ কৰা উচিত। আমাৰ প্ৰত্যেকেই আমাৰ পূৰ্বপুৰুষে দিয়া ভাষা, ভাৰতৰ প্ৰতিটো ভাষাক লৈ গৌৰৱ কৰা উচিত। আপোনাক অশেষ ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা: বহুভাষিকতাৰ ওপৰত আপোনাৰ নিৰ্দেশনাৰ বাবে মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, আপোনাক ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা: মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, ঐতিহাসিক প্ৰশংসা চহৰ কটকৰ সুনয়না ত্ৰিপাঠী, যি এগৰাকী শিক্ষক, এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়ত আপোনাৰ নিৰ্দেশনা অনুৰোধ কৰিছে। মহাশয়া, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্ন সোধক।

সুনয়না ত্ৰিপাঠী- নমস্কাৰ! মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী শ্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীজী। মই সুনয়না ত্ৰিপাঠী কৃষ্ণমূৰ্তি বিশ্ব বিদ্যালয় কটক ওড়িশাৰ বাসিন্দা। মোৰ প্ৰশ্ন হৈছে শিক্ষাৰ্থীসকলক শ্ৰেণীকোঠাত পূৰ্ব-আগ্ৰহী অধ্যয়নৰ প্ৰতি কেনেদৰে আকৰ্ষিত কৰিব লাগে আৰু জীৱনৰ অৰ্থপূৰ্ণ মূল্য শিকাব পাৰি, লগতে শ্ৰেণীকোঠাত অনুশাসনৰ সৈতে অধ্যয়নবোৰ কেনেদৰে আকৰ্ষণীয় কৰিব পাৰি, ধন্যবাদ!

প্ৰস্তুতকৰ্তা: মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়, সুনয়না ত্ৰিপাঠীয়ে শিক্ষাৰ প্ৰতি আগ্ৰহ বৃদ্ধি কৰাৰ বাবে শিক্ষাৰ্থীসকলক অনুপ্ৰাণিত কৰাৰ বিষয়ে আপোনাৰ নিৰ্দেশনা বিচাৰিছে। মাননীয়, প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- এইটো শিক্ষকৰ প্ৰশ্ন আছিল নেকি? হয়নে? চাওক, আজিকালি এনেকুৱা অনুভৱ হৈছে যে শিক্ষকসকল নিজৰ মাজত হেৰাই গৈছে। মই আপোনাক মোৰ নিজৰ শৈশৱৰ অভিজ্ঞতাৰ বিষয়ে কওঁ, আজিকালি শিক্ষকসকল ভাল, মোৰ যুগত এনে নাছিল, সেয়েহে শিক্ষকসকলক সমালোচনা কৰাৰ অধিকাৰ মোৰ নাই, কিন্তু কেতিয়াবা মই দেখিছিলো যে প্ৰস্তুত হৈ অহা শিক্ষকসকল আৰু যদি তেওঁলোকে পাহৰি যায়, তেওঁলোকে শিশুৱে তেওঁলোকক ধৰিব নিবিচাৰে।  তেওঁলোকে সেই শিশুবোৰৰ পৰা লুকাই থাকিব বিচাৰে। তেন্তে তেওঁলোকে কি কৰে, এটা চকু ইয়াত থিয় হওক, তেওঁলোকে এনেদৰে কিয় বহি আছে, তেওঁলোকে কিয় এনে কৰিছে, তেওঁলোকে কিয় হেঁচা দিছে? অৰ্থাৎ, তেওঁলোকে ইয়াৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ ৫-৭ মিনিট অতিবাহিত কৰিব। এনে পৰিস্থিতিত, যদি আপোনাৰ বিষয়টো মনত থাকে, গাড়ীখন ঘূৰি আহিব, অন্যথা যদি কোনোবাই হাঁহে, আপুনি তেওঁক ধৰিব, আপুনি কিয় হাঁহিব? ঠিক আছে, আজি এনেকুৱাই হয়। নহয়, নহয়, এনে নহ'ব, এতিয়া শিক্ষকসকল বহুত ভাল। আপুনি নিশ্চয় দেখিছে, শিক্ষকজনে এতিয়া মোবাইল ফোনত তেওঁৰ পাঠ্যক্ৰমো লৈ আনিছে। তেওঁ মোবাইললৈ চাই শিকায়, তেওঁ এনে নকৰে নেকি? আৰু কেতিয়াবা আঙুলিটো ইফালে সিফালে হেঁচি দিয়া হয়, তাৰ পিছত তেওঁ হাতৰ পৰা ওলাই যায়, তেওঁ নিজকে বিচাৰি থাকে। সেয়েহে তেওঁ সম্পূৰ্ণৰূপে প্ৰযুক্তি শিকিব পৰা নাই, প্ৰয়োজনীয় ২-৪ টা বস্তু শিকিছে আৰু যদি আঙুলিটো ইফালে সিফালে লাগি যায়, তেন্তে ই বিলোপ বা পিছলি যায়, হাতখন বৰ বিচলিত হোৱা যেন নালাগে। চতুৰতাও কেতিয়াবা কামত আহে, আটাইতকৈ দুষ্ট ল'ৰাটোক মনিটৰ বনাওক। এইটো বনাওঁ আহক। যদি তেওঁ মনিটৰ হয়, তেন্তে তেওঁ লগতে অনুভৱ কৰে যে মই সঠিক আচৰণ কৰিব লাগিব। গতিকে তেওঁ তেতিয়া নিজকে অলপ আৰোগ্য কৰে আৰু সকলোকে ভাল কৰি ৰাখিবলৈ নিজকে মিলাই লয়। তেওঁ নিজৰ দুষ্টতা নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। তেওঁ শিক্ষকজনৰ প্ৰিয় হ'বলৈ চেষ্টা কৰে আৰু অৱশেষত ইয়াৰ ফলাফল হৈছে, তেওঁৰ জীৱন সলনি হয় আৰু তাৰ জৰিয়তে শ্ৰেণীকোঠাৰ পৰিৱেশো উন্নত হয়। গতিকে বহুতো উপায় থাকিব পাৰে। কিন্তু মই বিশ্বাস কৰোঁ যে আমি লাঠিৰে শৃংখলাবদ্ধ পথ বাছনি কৰা উচিত নহয়। আমি নিজৰ পথ বাছনি কৰা উচিত। যদি আপুনি আপোনাৰ পথ বাছনি কৰে, তেন্তে আপুনি লাভান্বিত হ'ব। অশেষ ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, এনে সৰলতা আৰু নিষ্ঠাৰে আমাক জীৱনৰ মূল্যবোধৰ প্ৰতি অনুপ্ৰাণিত কৰাৰ বাবে আপোনাক বহুত ধন্যবাদ। মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, মই আপোনাক পৰীক্ষা পে চৰ্চা ২০২৩ৰ অন্তিম প্ৰশ্নৰ বাবে আমন্ত্ৰণ জনাইছো, দিল্লীৰ শ্ৰীমতী সুমন মিশ্ৰা যি এগৰাকী অভিভাৱক প্ৰেক্ষাগৃহত উপস্থিত আছে আৰু আপোনাৰ পৰা তেওঁৰ কৌতূহলৰ সমাধান বিচাৰে। মহাশয়া, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ প্ৰশ্ন সোধক।

সুমন মিশ্ৰা- সুপ্ৰভাত মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী, মই সুমন মিশ্ৰা। মহাশয়, মই আপোনাৰ পৰামৰ্শ বিচাৰো যে শিক্ষাৰ্থীয়ে এখন সমাজত কেনে আচৰণ কৰা উচিত। ধন্যবাদ মহাশয়।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- ধন্যবাদ মহাশয়া, মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয় ৷

প্ৰধানমন্ত্ৰী-  শিক্ষাৰ্থীয়ে সমাজত কেনেদৰে আচৰণ কৰিব লাগে, আপুনি এইটো সুধিব নালাগে। মই ভাবো ইয়াক অলপ বেলেগ পৰিসৰত ৰখা উচিত। আমি কোন সমাজৰ কথা কওঁ, যাৰ মাজত আমি বহি বহো, কেতিয়াবা ভাল আৰু বেয়া বস্তুত সময় কটাওঁ, টেলিফোনত ঘন্টাৰ পিছত ঘণ্টা অতিবাহিত কৰোঁ, যদি আপুনি সেই সীমিত ভাৰ্চুৱেলৰ বিষয়ে কয়, তেন্তে আপুনি শিশুটোক কোৱাৰ দৰে জোতা পিন্ধি ইয়ালৈ আহক, ইয়াত জোতা উলিয়াওক, ইয়াত এনেদৰে আচৰণ কৰক, ইয়াত এনেদৰে আচৰণ কৰক,  ইয়াত এনেদৰে কৰক। আপুনি এইটোৱেই ক'ব পাৰে। কিন্তু বাস্তৱটো হ'ল যে ইয়াক এটা ঘৰৰ সীমাত বন্দী কৰি ৰাখিব নালাগে, ইয়াক সমাজত যিমান বহল হয় সিমান বহল কৈ সম্প্ৰসাৰিত হ'বলৈ দিব লাগে। মই কেতিয়াবা এইটো কৈছিলো, হয়তো পৰীক্ষাৰ আলোচনাত, আন কোনো ঠাইত মোৰ মনত নাই। মই কৈছিলো যে দশম, দ্বাদশ পৰীক্ষাৰ পিছত, কেতিয়াবা আপোনাৰ ৰাজ্যৰ শিশুটোক কওঁ যে মই এই টকাখিনি তোমাক দিলো আৰু ৫ দিনৰ বাবে তুমি এনে ঠাই লৈ যোৱাৰ পিছত ঘূৰি আহিবা।  তেওঁক জীৱনৰ বিভিন্ন বস্তুত জড়িত হ'বলৈ অনুপ্ৰাণিত হ'ব লাগে। তেতিয়া তেওঁৰ অনুভূতি বোৰ সাৰ পাব, তেওঁ এই কামটো কিয় কৰি আছে? জানিলে, শিকা সহজ হ'ব। আপোনাৰ সন্তানক অধিক বহল হোৱাটো নিশ্চিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব, তেওঁলোক বান্ধোনত বান্ধ খাব নোৱাৰে। তেওঁক এখন মুকলি আকাশ দিয়ক। তেওঁক এটা সুযোগ দিয়ক, তেওঁ সমাজত এক শক্তি হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিব। অশেষ ধন্যবাদ।

প্ৰস্তুতকৰ্তা- অনেক পৰীক্ষা যোদ্ধা সম্পৰ্কীয় বিষয়ত আপোনাৰ অনুপ্ৰেৰণামূলক অন্তৰ্দৃষ্টিৰ বাবে আৰু পৰীক্ষা দিয়াৰ বাবে চিন্তাৰ কাৰণ নহয় কিন্তু উদযাপন আৰু উপভোগ কৰাৰ এটা ঋতুৰ বাবে মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰী মহোদয়ক ধন্যবাদ। এইটোৱে আমাক দৰ্শনীয় ঘটনাৰ সমাপ্তিলৈ লৈ আহে যিটো অনুপ্ৰেৰণা আৰু উৎসাহৰ এক চিম্ফনি আছিল। স্মৃতিৰ এক সুৰ যি আমাৰ হৃদয়ৰ ভিতৰত চিৰদিনৰ বাবে প্ৰতিধ্বনিত হ'ব। আমি মাননীয় প্ৰধানমন্ত্ৰীক তেওঁৰ উপস্থিতিৰ বাবে আৰু তেওঁৰ উজ্জ্বল সত্বাৰ সৈতে আমাক উদগনি দিয়াৰ বাবে গভীৰ ধন্যবাদ আৰু কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছো।

প্ৰধানমন্ত্ৰী- আপোনালোকক অশেষ ধন্যবাদ আৰু মই নিশ্চিতভাৱে আমাৰ শিক্ষাৰ্থী, আমাৰ অভিভাৱক, আমাৰ শিক্ষকসকলক তেওঁলোকৰ জীৱনত সিদ্ধান্ত ল'বলৈ বিচাৰিম যে পৰীক্ষাৰ বোজা বাঢ়িছে, এক পৰিৱেশ সৃষ্টি হৈছে, আমি ইয়াক যিমান পাৰি পাতল কৰা উচিত। জীৱনক ইয়াৰ এটা সহজ অংশ কৰিব লাগে। জীৱনৰ এক মসৃণ ক্ৰম সৃষ্টি কৰিব লাগে। যদি তেওঁলোকে এনে কৰে, পৰীক্ষাটো নিজেই এক উদযাপন হৈ পৰিব। প্ৰতিজন পৰীক্ষাৰ্থীৰ জীৱন উৎসাহেৰে ভৰি পৰিব আৰু এই উৎসাহ উৎকৃষ্টতাৰ নিশ্চয়তা। সেই বিকাশ উত্তেজনাত নিশ্চিত। সেই উৎসাহেৰে যাওঁ আহক, সেইটো আপোনালোকলৈ মোৰ শুভেচ্ছা থাকিল। অশেষ ধন্যবাদ।

***

DS/ST/DK/RK/AV/MS/DB/KG/KB/GS/RD/MM