#IFFIWood, ২১ নবেম্বৰ ২০২৫

আইএফএফআইৰ ইন কনভাৰ্ছেশ্বনেল  কৰ্মশালাৰ অধিবেশনে কলা একাডেমীক এনে এক স্থানলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিলে য’ত শিল্পকলা, সহযোগিতা আৰু চিনেমাৰ স্মৃতিৰ একত্ৰিত হ’ল। “দ্য লুমিনেৰী আইকনছ: ক্ৰিয়েটিভ বণ্ডছ এণ্ড ফিয়ৰ্চ পাৰফৰ্মেন্স” শীৰ্ষক এই অধিবেশনত দশক দশক ধৰি চিনেমাক জীয়াই থকা, উশাহ লোৱা আৰু গঢ় দিয়া দুগৰাকী মহিলা প্ৰশংসিত অভিনেত্ৰী সুহাচিনী মণিৰত্নম আৰু খুছবু সুন্দৰক অভিনয়ৰ চিৰস্থায়ী কলাৰ ওপৰত এক চিন্তাশীল, গতিশীল সংলাপৰ বাবে একত্ৰিত কৰা হয়।

অনুষ্ঠানটোৰ আৰম্ভণিতে চলচ্চিত্ৰ প্ৰযোজক শ্ৰী ৰবি কোত্তৰাক্কাৰৰ বক্তাসকলক উষ্ম সম্বৰ্ধনা জনাই যাৰ ফলত কিছু মুহূৰ্তৰ ভিতৰতে মঞ্চখন সজীৱ, প্ৰায় বৈদ্যুতিক, হাস্যৰস, নষ্টালজিয়া আৰু মাত্ৰ দুগৰাকী অভিজ্ঞ অভিনেত্ৰীয়ে সৃষ্টি কৰিব পৰা ধৰণৰ কেমেষ্ট্ৰীৰ সৈতে অনুভৱ কৰা যায়।

ট্ৰেডমাৰ্ক স্পষ্টবাদীতাৰে সুহাচিনীয়ে হাঁহি হাঁহি কৈছিল যে আৰম্ভণিতে মানুহে তেওঁক কমল হাছানৰ সৈতে সম্পৰ্কীয় বুলি সন্দেহ কৰিছিল। লেন্স আৰু স্পটলাইটৰ মাজত অনায়াসে চুইচ কৰিব পৰা এগৰাকী প্ৰশিক্ষিত চিনেমাটোগ্ৰাফাৰ, খুছবুক আৰ্ট-হাউচ বনাম মূলসুঁতিৰ চিনেমাৰ প্ৰতি তেওঁৰ দৃষ্টিভংগীৰ বিষয়ে সোধাত কথা-বতৰা সহজ হৈ পৰিল।

খুছবুৱে দৃঢ়তাৰে উত্তৰ দিয়ে যে তেওঁ তেনে কোনো পাৰ্থক্য নকৰে। কেজি জৰ্জৰ দৰে বিখ্যাত সমান্তৰাল-চিনেমা পৰিচালকৰ সৈতে কাম কৰাই হওক বা পি ভাছুৰ দৰে বাণিজ্যিক চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাতাৰ সৈতে কাম কৰাই হওক, তেওঁ প্ৰতিটো প্ৰকল্পতে “কোমল মাটি” হিচাপে সোমাই পৰে, পৰিচালকৰ দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰিবলৈ সাজু। তেওঁ মনত পেলাইছিল যে কেনেকৈ পৰিচালক ভাৰতী ৰাজাই সাঁতোৰবিদ আৰু ঘোঁৰাচালক হিচাপে তেওঁৰ বাস্তৱ জীৱনৰ দক্ষতা লক্ষ্য কৰি সেই শক্তিবোৰ উলিয়াই আনিবলৈ এটা চৰিত্ৰ ৰচনা কৰিছিল, যিটো পৰিচালক আৰু অভিনেতাৰ মাজত থকা আস্থাৰ উদাহৰণ।

কোঠাটোত থকা যুৱ অভিনেতাসকলৰ ফালে ঘূৰি সুহাচিনীয়ে কথা-বতৰাটো ব্যৱসায়িক চিনেমাৰ অভাৱনীয় জগতখনলৈ স্থানান্তৰিত কৰিলে। তেওঁ সুধিলে যে খুছবুৱে কেতিয়াবা কাহিনী শুনি থাকোঁতে হিট হ'ব বুলি অনুভৱ কৰিছিল নেকি? ইয়াৰ বাবে খুছবুৱে তেওঁৰ ব্লকবাষ্টাৰ ছবি চিন্নাথম্বীৰ উদাহৰণ দিছিল যদিও তেওঁৰ হৃদয়ৰ ওচৰৰ ছবি যেনে কেপ্তেইন মগল আৰু জাতি মাল্লীৰ বিষয়েও স্পষ্টভাৱে কয়, যিবোৰে আশা কৰা ধৰণে প্ৰদৰ্শন নকৰিলে। প্ৰতিজন অভিনেতাই এখন সফল ছবিৰ আশা কৰে বুলিও কয় তেওঁ, কিন্তু বক্স অফিচৰ অসম্ভাৱনীয়তা এক নম্ৰ ধ্ৰুৱক হৈয়ে আছে।

অভিনয়ৰ আৱেগিক মেৰুদণ্ডৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি সুহাচিনীয়ে জোৰ দি কয় যে অভিনেতাসকলে নিজৰ নিজৰ খণ্ডবোৰ নিজৰ চৰিত্ৰত অনাটো অনিবাৰ্য। প্ৰতিটো দৃশ্যই তাৎপৰ্যপূৰ্ণ বুলিও কয় তেওঁ। “প্ৰতিটোকে এনেদৰে আৰম্ভ কৰক যেন আপুনি নতুন ছবি এখন আৰম্ভ কৰিছে।” খুছবুৱে লগতে কয় যে তেওঁৰ প্ৰক্ৰিয়াটো প্ৰায়ে চৰিত্ৰটোৰ চেহেৰা আৰু শাৰীৰিকতাক কল্পনা কৰাৰ পৰা আৰম্ভ হয়, পৰিচালকৰ দৃষ্টিভংগীৰ প্ৰামাণ্যতা ৰক্ষা কৰিবলৈ শ্বটৰ আগতে সকলো মেকআপ ধুই পেলাবলৈ কোৱাৰ এটা কাহিনী শ্বেয়াৰ কৰে। দৰ্শকৰ উচ্চাকাংক্ষী অভিনেতাসকলৰ বাবে সুহাচিনীয়ে নিজৰ মাতৃভাষাত সংলাপ লিখি বাৰে বাৰে পুনৰ চোৱাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। ভাষা, তেওঁ লক্ষ্য কৰিছিল, প্ৰায়ে অভিনেতাই অতিক্ৰম কৰিবলগীয়া প্ৰথম বাধা।

তাৰ পিছত অধিবেশনটোৱে ভাষা আৰু দশকজুৰি চেটৰ পৰা অভিজ্ঞতাৰ এক সমৃদ্ধ আদান-প্ৰদানৰ ৰূপ লয়। খুছবুৱে তেওঁৰ প্ৰথমখন তামিল ছবিখনৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ কথা মনত পেলাইছিল, য’ত ভাষাটোৰ সৈতে অচিনাকি হোৱাৰ বাবে আমোদজনক, আৰু মাজে মাজে লজ্জাজনক ভুলৰ সৃষ্টি হৈছিল। তেওঁ বুজাই দিলে যে কেনেকৈ তেওঁৰ সংলাপ আৰু সহ অভিনেতাৰ ইংগিত দুয়োটা হিন্দীত লিখিব, যাতে তেওঁ ভাল অভিনয় কৰিব পাৰে। সুহাচিনীয়ে অভিজ্ঞতাৰ সত্ত্বেও ২৯টা টেক লোৱা এটা জটিল কানাড়া সংলাপৰ কথা কৈছিল, আৰু দৰ্শকৰ বাবে পৰ্দাত দৃশ্যটো অভিনয় কৰিছিল।

ডাঙৰ চেটৰ আগতে স্নায়ুৰ কাহিনী, অভিনেতা মেমুটীৰ সন্মুখত লাইন পাহৰি যোৱা, আৰু প্ৰতিজন অভিনেতাই নিৰৱে যুঁজ দিয়া আৰম্ভণিৰ ভয়-ভাবুকিৰ কাহিনী দুয়োগৰাকীয়ে প্ৰকাশ কৰিছিল। সুহাচিনীয়ে অভিনেতা চিৰঞ্জীৱী আৰু বিষ্ণুবৰ্ধনৰ দৰে গুৰুসকলৰ নিখুঁততাৰ কথাও কয়, যাৰ অকপট মূল্যায়নে তেওঁৰ কলাক শক্তিশালী কৰি তুলিছিল। অভিনয়ৰ সূক্ষ্মতা বুজাই মোহনলালৰ সৈতে পৰিবেশন কৰা বানপ্ৰস্থমৰ এটা দৃশ্যৰ জৰিয়তে অকথ্য গল্প কোৱাৰ শক্তিৰ চিত্ৰণ কৰিছিল।

তাৰ পিছত সুহাচিনীয়ে শ্বক প্ৰকাশ কৰাৰ কৌশল, শ্বটৰ সময়ত “চিহ্নত স্পৰ্শ” কৰাৰ গুৰুত্ব আৰু মাইক্ৰ’-মুভমেণ্টে কেনেকৈ আখ্যানৰ স্পষ্টতাক গঢ় দিয়ে, মঞ্চত চমু অথচ অন্তৰ্দৃষ্টিসম্পন্ন মাষ্টাৰক্লাছ আগবঢ়ায়।

অধিবেশনৰ আকৰ্ষণীয় দিশসমূহৰ ভিতৰত আছিল দুটা নষ্টালজিক বিনোদন:

খুছবুৱে চিন্নাথম্বীৰ তেওঁৰ আইকনিক ছিকুৱেন্সটো পৰিবেশন কৰিছিল, আৰু চকুলোৰে শেষ হোৱাৰ লগে লগে দৰ্শকে হাতচাপৰি বজাইছিল। সুহাচিনীয়ে কান্নকীৰ এটা দৃশ্য উপস্থাপন কৰিছিল, স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে যোগদান কৰিছিল নৃত্য মাষ্টৰ কালাই, যিয়ে মঞ্চত ভৰি দি আন্দোলনক পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল, দৰ্শকক আনন্দিত কৰিছিল।

অধিবেশনৰ সামৰণি পৰে এক ইন্টাৰেক্টিভ প্ৰশ্নোত্তৰৰ জৰিয়তে, ভাৰতীয় চিনেমাক গঢ় দি থকা দুগৰাকী শিল্পীৰ নিৰ্দেশনা, স্মৃতি, কৌশল, আৰু জীৱিত জ্ঞানৰ মিশ্ৰণেৰে এক কথোপকথনৰ সামৰণি পৰে।

আইএফএফআইৰ বিষয়ে

১৯৫২ চনত জন্মগ্ৰহণ কৰা ভাৰতীয় আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ (আইএফএফআই) দক্ষিণ এছিয়াৰ আটাইতকৈ পুৰণি আৰু সৰ্ববৃহৎ চিনেমাৰ উদযাপন হিচাপে থিয় দিছে। ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ উন্নয়ন নিগম (এনএফডিচি), তথ্য আৰু সম্প্ৰচাৰ মন্ত্ৰালয়, ভাৰত চৰকাৰ আৰু গোৱা মনোৰঞ্জন সমিতি (ইএছজি), গোৱা চৰকাৰৰ যৌথভাৱে আয়োজন কৰা এই মহোৎসৱটো এক বিশ্বব্যাপী চিনেমাৰ শক্তিশালী প্ৰতিষ্ঠানলৈ গঢ় লৈ উঠিছে—য’ত পুনৰুদ্ধাৰ কৰা ক্লাছিকসমূহে সাহসী পৰীক্ষা-নিৰীক্ষাৰ সৈতে সাক্ষাৎ কৰে, আৰু কিংবদন্তি পণ্ডিতসকলে নিৰ্ভীক প্ৰথমবাৰৰ বাবে অংশগ্ৰহণ কৰাসকলৰ সৈতে স্থান গ্ৰহণ কৰে। আইএফএফআইক সঁচাকৈয়ে জিলিকাই তোলা কথাটো হ’ল ইয়াৰ বৈদ্যুতিক মিশ্ৰণ—আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিযোগিতা, সাংস্কৃতিক প্ৰদৰ্শনী, মাষ্টাৰক্লাছ, শ্ৰদ্ধাঞ্জলি, আৰু উচ্চ শক্তিৰ ৱেভছ ফিল্ম বজাৰ, য’ত ধাৰণা, চুক্তি আৰু সহযোগিতাই উৰণ লয়। ২০–২৮ নৱেম্বৰৰ পৰা গোৱাৰ বিস্ময়কৰ উপকূলীয় পটভূমিত মঞ্চস্থ কৰা ৫৬ সংখ্যক সংস্কৰণে ভাষা, ধাৰা, উদ্ভাৱন আৰু কণ্ঠৰ এক চকু কপালত তুলিব পৰা বৰ্ণালীৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে— বিশ্ব মঞ্চত ভাৰতৰ সৃষ্টিশীল উজ্জ্বলতাৰ এক নিমজ্জিত উদযাপন।

অধিক তথ্যৰ বাবে, ক্লিক কৰক:

আইএফএফআই ৱেবছাইট: https://www.iffigoa.org/

পিআইবিৰ আইএফএফআই মাইক্ৰ’ছাইট: https://www.pib.gov.in/iffi/56new/

পিআইবি আইএফএফআইউড সম্প্ৰচাৰ চেনেল: https://whatsapp.com/channel/0029VaEiBaML2AU6gnzWOm3F

এক্স হেণ্ডেলছ: @IFFIGoa, @PIB_India, @PIB_Panaji

******

PIB IFFI CAST AND CREW | Ritu Shukla/Nikita Joshi/ Sreeshma K/Darshana Rane | IFFI 56 - 029/AA