ମାନନୀୟ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ମହୋଦୟ,

ପ୍ରତି ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ଏହି ଗୃହରେ ଏଭଳି ପ୍ରସଙ୍ଗ ଆସିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଏହି ଗୃହ ନିରନ୍ତରତାର ପ୍ରତୀକ । ୫ ବର୍ଷ ପରେ ନୂଆ ରଙ୍ଗ-ରୂପରେ ସଜେଇ ହୋଇଥାଏ । ଏହି ସଦନ ପ୍ରତି ୨ବର୍ଷ ପରେୁ ଏକ ନୂତନ ଜୀବନ ଶକ୍ତି, ଏକ ନୂତନ ଶକ୍ତି ମିଳିଥାଏ, ଏକ ନୂତନ ଉତ୍ସାହ ଏବଂ ଉତ୍ସାହର ବାତାବରଣ ଭରିଦେଇଥାଏ । । ଆଉ ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରତି ଦୁଇ ବର୍ଷରେ ଯେଉଁ ବିଦାୟୀ ହୁଏ ତାହା ଏକ ପ୍ରକାର ବିଦାୟ ନୁହେଁ । ସେମାନେ ଏଭଳି ସ୍ମୃତିକୁ ଏଠାରେ ଛାଡି ଦେଇ ଯାଆନ୍ତି,ଯେଉଁ ସ୍ମୃତି ଆଗାମୀ ସ୍ମୃତିର ଏକ ନୂତନ ବ୍ୟାଚ୍‌, ଏହା ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ମୂଲ୍ୟବାନ ଐତିହ୍ୟ । ଯେଉଁ ପରମ୍ପରାକୁ ସେ ଏଠାରେ ତାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ମଧ୍ୟରେ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟବାନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥାନ୍ତି ।

ଯେଉଁ ସମ୍ମାନୀୟ ସଦସ୍ୟ ଗଣ ନିଜର କିଛି ଲୋକ ଯାଉଛନ୍ତି, ହୁଏତ କିଛି ଲୋକ ଆସିବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି ତ ଆଉ କିଛି ଲୋକ ଯାଉଛନ୍ତି । ମୁଁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ମାନନୀୟ ଡକ୍ଟର ମନମୋହନ ଜୀଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବାକୁ ଚାହିଁବି । ସେ ତାଙ୍କ ମୂଲ୍ୟବାନ ମତାମତ ଏବଂ ବିରୋଧୀ ଦଳର ନେତା ଭାବରେ ଏହି ଗୃହରେ ବଡ଼ ଅବଦାନ ରଖିଛନ୍ତି । ବିତର୍କରେ ବେଳେବେଳେ ଆଦର୍ଶଗତ ମତଭେଦ ଉପୁଜିଥାଏ, ତାହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅଳ୍ପକାଳୀନ ହୋଇଥାଏ । କିନ୍ତୁ ସେ ଏହି ଗୃହକୁ ଯେଭଳି ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରିଛନ୍ତି, ଏତେ ଦିନ ଧରି ଦେଶକୁ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରିଛନ୍ତି, ଆମ ଗଣତନ୍ତ୍ର ଉପରେ ଯେତେବେଳେ ବି ଆଲୋଚନା ହେବ, ମାନ୍ୟବର ଡ. ମନମୋହନ ସିଂହଙ୍କ ଅବଦାନ ଉପରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ କିଛି ସମ୍ମାନିତ ସଦସ୍ୟଙ୍କର ଆଲୋଚନା ହେବ ।

ଏବଂ ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ସମସ୍ତ ସାଂସଦମାନଙ୍କୁ କହିବି, ଏହି ଗୃହରେ ହେଉ କିମ୍ବା ସେହି ଗୃହରେ, ଯେଉଁମାନେ ଆଜି ସେଠାରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଆସିପାରନ୍ତି, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କହିବି ଯେ ଯେଉଁମାନେ ମାନ୍ୟବର ସାଂସଦ ସେମାନେ ଯେ କୌଣସି ଦଳର ହୁଅନ୍ତୁନା କାହିଁକି, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁଭଳି ଭାବରେ ସେମାନେ ନିଜ ଜୀବନକୁ ଯେପରି ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି । ସେହିଭଳି ଭାବରେ ସେ ତାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଭଳି ପ୍ରତିଭା ଦେଖାଇଛନ୍ତି,ତାହାକୁ ଆଣି ଆମେ ଗାଇଡିଙ୍ଗ ଲାଇନ୍ ଭାବରେ ତାହା ଆମକୁ ଶିଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ।

ମୋର ମନେ ଅଛି, ଗତ କିଛି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ସେହି ଗୃହରେ ଭୋଟ୍ ଦେବାର ସୁଯୋଗ ଥିଲା, ମୁଁ ଏହି ବିଷୟକୁ ଭୁଲିଯାଇଥିଲି, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣିଥିଲି ଯେ ବିଜୟ ଟ୍ରେଜେରୀ ବ୍ୟାଙ୍କର ହେବାକୁ ଯାଉଛି, ପାର୍ଥକ୍ୟ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଅଧିକ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଡକ୍ଟର ମନମୋହନ ସିଂହ ହ୍ୱିଲଚେୟାରରେ ଆସି ଭୋଟ୍ ଦେଇଥିଲେ, ଜଣେ ସାଂସଦ ନିଜ ଦାୟିତ୍ୱ ପ୍ରତି କେତେ ସଚେତନ ତାହାର ସେ ଏକ ପ୍ରେରଣାଦାୟକ ଉଦାହରଣ ଥିଲେ । ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି ଯେ ବେଳେବେଳେ କମିଟିର ନିର୍ବାଚନ ହେଉଥିଲା, କମିଟି ସଦସ୍ୟମାନେ ହ୍ୱିଲଚେୟାରରେ ଭୋଟ୍ ଦେବାକୁ ଆସିଥିଲେ । ପ୍ରଶ୍ନ କାହାକୁ ଶକ୍ତି ଦେବା ନୁହେଁ, ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ଯେ ସେ ଗଣତନ୍ତ୍ରକୁ ଶକ୍ତି ଦେବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଆସିଥିଲେ । ତେଣୁ ଆଜି, ବିଶେଷ କରି ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ତରଫରୁ, ମୁଁ ତାଙ୍କ ଦୀର୍ଘ ଜୀବନ ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛି କାରଣ ସେ ଆମକୁ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ଦେଇଛନ୍ତି, ଆମକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଉଛନ୍ତି ।

ମାନନୀୟ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ମହୋଦୟ,

ଏହି ସୀମିତ ସମ୍ପ୍ରସାରଣଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବଡ଼ ସଂପ୍ରସାରଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନୂଆ ଦାୟିତ୍ୱ ଆଡ଼କୁ ଗତି କରୁଥିବା ଆମ ର ସହଯୋଗୀମାନେ ରାଜ୍ୟସଭା ଛାଡି ସାଧାରଣ ସଭାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ତେଣୁ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ଯେ ସେମାନଙ୍କ ସମର୍ଥନ, ଏଠିକାର ଅଭିଜ୍ଞତା, ଯଦି ସେମାନେ ଏତେ ବଡ଼ ମଞ୍ଚରେ ଯାଉଛନ୍ତି, ତେବେ ଏହା ଦେଶ ପାଇଁ ଏକ ବଡ଼ ସମ୍ପତ୍ତି ରେ ପରିଣତ ହୋଇ ବାହାରିବ । ଏପରିକି କୌଣସି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ୩-୪ ବର୍ଷ ପରେ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଉଭା ହୋଇଥାଏ, ଏହା ୬ ବର୍ଷର ବିବିଧତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, ଏହା ଅଭିଜ୍ଞତା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଏକ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ, ଯେଉଁଠାରେ ୬ ବର୍ଷ ରହିବା ପରେ ଯେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଏପରି ଭାବରେ ଉଭା ହୋଇଥାଏ, ଏତେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ହୋଇଯାଏ, ସେ ଯେଉଁଠି ବି ରହନ୍ତି, ସେ ଯେଉଁ ଭୂମିକାରେ ବଞ୍ଚିଥାଆନ୍ତି ସେମାନେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆମ କାମକୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରିବେ ଏବଂ ଆମକୁ ଦେଶର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ କରିବାରେ ଶକ୍ତି ଦେବେ ।

ଗୃହକୁ ଯାଉଥିବା ସାଂସଦମାନେ ଏକ ପ୍ରକାରେ ସେହି ଗୋଷ୍ଠୀ, ଯେଉଁମାନେ ଉଭୟ ଗୃହ ତଥା ନୂତନ ସଂସଦ ଭବନରେ ରହିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଛନ୍ତି । ସ୍ୱାଧୀନତାର ୭୫ ବର୍ଷ ପରେ ଏହି ବନ୍ଧୁମାନେ ଏହାର ନେତୃତ୍ୱର ସାକ୍ଷୀ ଭାବରେ ଚାଲିଯାଉଛନ୍ତି ଏବଂ ଆମ ସମ୍ବିଧାନର ୭୫ ବର୍ଷର କୃପା ନେଇ ଚାଲିଯାଉଥିବା ଏହି ବନ୍ଧୁମାନେ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କ ସ୍ଥାନରୁ ଦୂରେଇ ଯାଉଛନ୍ତି, ତେଣୁ ସେମାନେ ଅନେକ ସ୍ମୃତି ନେଇ ଯାଉଛନ୍ତି ।

ଆମେ ସେହି ଦିନକୁ ଭୁଲି ପାରିବୁ ନାହିଁ ଯେ କୋଭିଡର କଠିନ ସମୟରେ ଆମେ ସମସ୍ତେ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ବୁଝିଥିଲୁ, ପରିସ୍ଥିତି ଅନୁଯାୟୀ ନିଜକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥିଲୁ । ଏଠାରେ ବସିବା ପାଇଁ ହେଲେ ଏଠାରେ ବସ, ସେଠାରେ ବସିବାକୁ ହେଲେସେଠାରେ ବସ୍‌, ସେହି କୋଠରୀରେ ବସିବାକୁ କହିଲେ କେଉଁଠି, କୌଣସି ଦଳର କୌଣସି ମଧ୍ୟ ସାଂସଦ ଏଭଳି ପ୍ରସଙ୍ଗ ଉଠାଇ ଦେଶର କାମ ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଦେଇନଥିଲେ । କିନ୍ତୁ କରୋନାର ସେହି ସମୟ ଥିଲା ଜୀବନ ଓ ମୃତ୍ୟୁର ଖେଳ ଥିଲା । । ଘରୁ ବାହାରକୁ ବାହାରିଲେ କ'ଣ ହେବ ଜାଣିପାରୁନାହାନ୍ତି । ଏହାପରେ ମଧ୍ୟ ମାନ୍ୟବର ସାଂସଦମାନେ ଗୃହକୁ ଆସି ଦେଶର ଦାୟିତ୍ୱ ନିର୍ବାହ କରିଥିଲେ। ଦେଶକୁ ଆଗକୁ ବଢ଼ାଇଲେ । ତେଣୁ ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଭାବୁଛି ସେହି ସମୟ ଆମକୁ ବହୁତ କିଛି ଶିଖାଇଛି । ସଙ୍କଟ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ଅନୁଭବ କରିଛୁ ଯେ ଭାରତୀୟ ସଂସଦରେ ବସିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜର ଦାୟିତ୍ୱ ନିର୍ବାହ କରିବା ପାଇଁ କେତେ ରିସ୍କ ନେଇଥାନ୍ତି ଏବଂ କେତେ କଠନି ସମୟରେ କାମ ମଧ୍ୟ କରିଥାଆନ୍ତି, ଏହାର ଅନୁଭବ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ହୋଇଛି ।

ଗୃହରେ ତିକ୍ତ-ମଧୁର ଅନୁଭୂତି ମଧ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ଆମର କିଛି ଦୁଃଖଦ ଘଟଣା ମଧ୍ୟ ଘଟିଥିଲା । କୋଭିଡ୍ କାରଣରୁ ଆମର କିଛି ସହଯୋଗୀ ଆମକୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ, ଆଜି ସେମାନେ ଆମ ମଧ୍ୟରେ ନାହାନ୍ତି। ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଗୃହର ଏହି ସମୟର କିଛି ପ୍ରତିଭା ଥିଲେ, ଯାହା ଆମଠାରୁ ଦୂରେଇ ଗଲେ । ଆମେ ସେହି ଦୁଃଖଦ ଘଟଣାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରି ଆଗକୁ ବଢ଼ିଲୁ । ଏମିତି ଆଉ କିଛି ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା, ବେଳେବେଳେ ଫ୍ୟାସନ ପ୍ୟାରେଡ୍‌ର ଦୃଶ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା, କଳା ପୋଷାକରେ ଫ୍ୟାସନ ଶୋ'ର ଫାଇଦା ମଧ୍ୟ ଗୃହକୁ ମିଳିଥିଲା । ତେଣୁ ଏଭଳି ବିବିଧତାର ଅଭିଜ୍ଞତା ମଧ୍ୟରେ ଆମର କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ଅତିବାହିତ ହୋଇଥିଲା । ଆଉ ଏବେ ଖଡ୍‌ଗେ ଜୀ ଆସିଥିବାରୁ ମୋତେ ମୋର ଏହି ଧର୍ମ ପାଳନ କରିବାକୁ ପଡିବ ।

ବେଳେବେଳେ କିଛି କାମ ଏତେ ବହୁତ ଭଲ ହୋଇଥାଏ, ଯାହା ଦୀର୍ଘ ସମୟ ପାଇଁ ଉପଯୋଗୀ ହୋଇଥାଏ । ଆମ ଦେଶରେ ପିଲା କିଛି ଭଲ କରିଥାନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ପିଲା ଭଲ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଏହି ଅବସର ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥାଏ ସେତେବେଳେ ପରିବାରରେ ଜଣେ ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତି ଆସନ୍ତି .... ଆରେ, କାହାର ନଜର ଲାଗିଯିବ, ଚାଲ କଳା ଟିକା ଲଗେଇ ଦେବା, ତେବେ ଏମିତି କଳାଟିକା କରିଦେଉଥାଉ ।

ଆଜି ଦେଶ ଗତ ୧୦ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ସମୃଦ୍ଧିର ନୂତନ ଶିଖରରେ ପହଞ୍ଚିଛି । ଏକ ଭବ୍ୟ-ଦିବ୍ୟ ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଇଛି, ତେଣୁ କଳା ଟିକା ଦେବାର ଏକ ଚେଷ୍ଟା କରାଯାଇଛି । ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଖଡ୍‌ଗେଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଉଛି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଆମର ପ୍ରଗତିର ଏହି ଯାତ୍ରାକୁ କାହାର ନଜର ଲାଗି ନ ଯାଉ, କାହାର ନିଜର ଲାଗି ନ ଯାଉ, ତେଣୁ ଆପଣ ଯେଉଁ କଳା ଟିକା କରିଛନ୍ତି, ମୁଁ ଭାବିଥିଲି ଯେ ସମସ୍ତେ କଳା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଆସିବେ, କିନ୍ତୁ ବୋଧହୁଏ ଯାହା ଟାଣି ଟାଣି କଳା କାଗଜ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଛି । କିନ୍ତୁ ତଥାପି ମୁଁ ଏହାକୁ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱାଗତ କରୁଛି, କାରଣ ଯେତେବେଳେ ବି କୌଣସି ଭଲ ଜିନିଷ ଥାଏ, କଳା ଟିକା ନଜର ଲାଗି ନ ଯାଉ ଧ୍ୟାନ ଦିଆଯାଏ ନାହିଁ, ତେଣୁ ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ଏହି ପବିତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଆପଣ ଯେଉଁ ବୟସର ବ୍ୟକ୍ତି ଅଟନ୍ତି ଯେତେବେଳେ ସେ ଏହି କାମ କରନ୍ତି ତାହା ଟିକିଏ ଭଲ ହୋଇଥାନ୍ତା । ତେଣୁ ଏଥିପାଇଁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କୃତଜ୍ଞତା ଜଣାଉଛି ।

ମାନନୀୟ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ମହୋଦୟ,

ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗ କୌଣସି ଏକ ଲମ୍ବା ବିଷୟ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଆମ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏକ ବହୁତ ଭଲ କଥା କୁହାଯାଇଛି, ବୋଧହୁଏ ଆମର ସମସ୍ତ ସାଥୀ ଚାଲିଯାଉଛନ୍ତି, ତେଣୁ ଆମେ ଯାହା ଅନୁଭବ କରିବୁ ତାହା ହେଉଛି ସେମାନଙ୍କର ଅଭାବ କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରାର ଲାଭ, ଯେଉଁମାନେ ଫେରିବେ ସେମାନେ ଅଧିକ ତୀବ୍ର ଭାବରେ ଫେରିଆସିବେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କରିବାକୁ ହେବ, ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ମଜାଦାର ଆକ୍ରମଣ କରିବେ ଏବଂ ସେମାନେ ବହୁତ ଭଲ ଆକ୍ରମଣ କରିବେ ଏବଂଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କବଚ ତିଆରି କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଭଲ କରିବେ, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ଜାରି ରଖିବେ ।

ଆମ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଏହା କୁହାଯାଇଛି-

“ଗୁଣା ଗୁଣଜ୍ଞେଷୁ ଗୁଣା ଭବନ୍ତି, ତେ ନିର୍ଗୁଣଂ ପ୍ରାପ୍ତ ଭବନ୍ତି ଦୋଷଃ ।

ଆ ସ୍ୱାଦଯତୋୟାଃ ପ୍ରବହନ୍ତି ନଦ୍ୟଃ, ସମୁଦ୍ରମାସାଦ୍ୟ ଭବନ୍ତ୍ୟପେୟା”

 ଅର୍ଥାତ୍ ଗୁଣ ଗୁଣୀ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ଗୁଣ ହୋଇଥାଏ, ଯଦି ଆମେ ଗୁଣୀ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବଞ୍ଚିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଥାଉ, ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବା ଦ୍ୱାରା ଆମର ଗୁଣରେ ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ, ନିର୍ଗୁ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ଦୋଷମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଯଦି ତୁମେ ଗୁଣୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବସିବ, ତେବେ ତୁମର ଗୁଣ ବଢିଯାଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ତୁମର ଗୁଣ ନାହିଁ, ତେବେ ତୁମର ଦୋଷ ବଢିଯାଏ । ଆଉ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି- ନଦୀର ଜଳ ପ୍ରବାହିତ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହିଁ ପିଇବା ଯୋଗ୍ୟ ହୋଇଥାଏ ।

ସଦନରେ ପ୍ରତି ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ଏକ ନୂତନ ପ୍ରବାହ ଆସେ ଏବଂ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହା ପ୍ରବାହିତ ହୁଏ, କିନ୍ତୁ ନଦୀ ଯେତେ ମଧୁର ହେଉ, ଜଳ ଯେତେ ସ୍ୱାଦିଷ୍ଟ ହେଉ ନା କାହିଁକି, କିନ୍ତୁ ସମୁଦ୍ର ସହିତ ମିଶିବା ମାତ୍ରେ ଏହା କୌଣସି କାମରେ ନଥାଏ, ସେଥିରେ ଦୋଷ ଆସି ଯାଇଥାଏ, ଏହା ଦୋଷମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ । ତେଣୁ ସମୁଦ୍ର ଗ୍ରହଣ କରିବା ପରେ ଏହା ଆଉ ପିଇବା ଯୋଗ୍ୟ ରୁହେ ନାହିଁ । ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଛି ଯେ ଏହି ବାର୍ତ୍ତା ସମସ୍ତଙ୍କ ଜୀବନରେ ପ୍ରେରଣାଦାୟୀ ରହିବ ।

ଏହି ଭାବନା ସହିତ ଯେଉଁ ସାଥୀମାନେ ସାମାଜିକ ଜୀବନରେ ଏକ ବଡ଼ ପର୍ଯ୍ୟାୟକୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ଆମେ ଏହି ଜୀବନ୍ତ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଅଭିଜ୍ଞତା ପାଇଯାଉଛୁ । ତାଙ୍କ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ଏବଂ ତାଙ୍କର କାର୍ଯ୍ୟ ଦେଶ ପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲାଗିବ, ଏବଂ ନୂଆ ପିଢ଼ିଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଯୋଗାଇବ । ମୁଁ ସମସ୍ତ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ମୋର ହାର୍ଦ୍ଦିକ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଉଛି ।

ବହୁତ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ ।

*****

NS/SLP