વિકાસ ભારત સંકલ્પ યાત્રાને સફળ બનાવવા સરકાર સાથે સંકળાયેલા અને રાજકીય-સામાજિક કાર્યો સાથે જોડાયેલા દેશના તમામ લોકો પોતાનો સમય આપી રહ્યા છે, તેથી અહીંના સાંસદ તરીકે મારી પણ જવાબદારી છે કે હું પણ તેમાં ભાગ લઈ કાર્યક્રમને સમય આપવો જોઈએ. તો એક સાંસદ તરીકે, તમારા સેવક તરીકે, હું આજે તમારી જેમ તેમાં ભાગ લેવા આવ્યો છું.

આપણા દેશમાં ઘણી સરકારો બની છે, ઘણી યોજનાઓ બની છે, ઘણી વાતો થઈ છે, મોટી મોટી વસ્તુઓ થઈ છે અને તે બધાનો અનુભવ અને સાર એ છે કે મને લાગ્યું કે દેશ માટે આ સૌથી મહત્વપૂર્ણ કાર્ય છે. મતલબ કે સરકાર જે પણ યોજના બનાવે છે, કોના માટે બનાવે છે, જે કામ માટે બનાવે છે, તે યોજના કોઈપણ સમસ્યા વિના યોગ્ય સમયે લોકો સુધી પહોંચવી જોઈએ. જો પ્રધાનમંત્રી આવાસ યોજના છે, તો જેની પાસે ઝુગી, ઝૂંપડું, કાચું ઘર છે, તેનું ઘર બનાવવું જોઈએ. અને તેથી સરકારના ચક્કર લગાવવાની જરૂર નથી, સરકારે સામેથી કામ કરવું જોઈએ. અને તમે મને આ કામ સોંપ્યું ત્યારથી અત્યાર સુધીમાં લગભગ 4 કરોડ પરિવારોને કાયમી મકાનો મળી ગયા છે. પરંતુ હજુ પણ અમને સમાચાર મળે છે કે કોઈએ તે છોડી દીધું છે, કોઈને તે ગામમાં છોડી દેવામાં આવ્યું છે, તેથી અમે નક્કી કર્યું કે અમે ફરી એકવાર દેશભરમાં જઈએ અને જેમને સરકારની યોજનાઓ મળી છે તેમની પાસેથી સાંભળીએ. - તમને શું મળ્યું, તમને તે કેવી રીતે મળ્યું? તે મેળવવામાં કોઈ મુશ્કેલી ન હતી, કોઈ લાંચ આપવી પડી ન હતી, તમને નક્કી કરવામાં આવ્યું તેટલું મળ્યું અથવા તમને ઓછું મળ્યું. એકવાર અમે જઈએ તો સમાધાન થઈ જશે. તેથી, આ વિકાસ ભારત સંકલ્પ યાત્રા, એક રીતે, મારી કસોટી પણ છે, મારી પરીક્ષા છે કે મેં જે કહ્યું હતું અને હું જેના પર કામ કરી રહ્યો હતો, તે હું તમારી પાસેથી અને સમગ્ર દેશમાંથી સાંભળવા માંગતો હતો. શું તે મારી ઈચ્છાની જેમ થયું. જોઈએ છે કે નહીં. કોના માટે થવું જોઈતું હતું તે થયું કે નહીં, જે કામ થવું જોઈતું હતું તે થયું કે નહીં. હાલમાં જ હું કેટલાક મિત્રોને મળ્યો, જેમણે આયુષ્માન કાર્ડનો લાભ લીધો છે અને ગંભીર રોગોની સારવાર લીધી છે, તેઓ અકસ્માતનો ભોગ બન્યા, તેમના હાથ-પગ તૂટી ગયા, હોસ્પિટલ ગયા, જ્યારે મેં તેમને પૂછ્યું તો તેઓએ કહ્યું કે સાહેબ કેવી રીતે? શું આપણે આટલો ખર્ચ કરીએ છીએ, આપણે આ રીતે જીવીશું. પરંતુ જ્યારે આયુષ્માન કાર્ડ આવ્યું ત્યારે મેં હિંમત મેળવી, ઓપરેશન કરાવ્યું અને હવે મારું શરીર કામ કરી રહ્યું છે. હવે મને તેમના આશીર્વાદ ચોક્કસ મળે છે, પરંતુ સરકારમાં બાબુ લોકો છે, અધિકારીઓ છે, જેઓ ફાઇલ પર યોજનાને આગળ ધપાવે છે, સારી યોજના બનાવે છે અને પૈસા પણ મોકલે છે, પરંતુ ત્યાં તેમનું કામ પૂર્ણ થતું નથી. આવો ભાઈ, 50 લોકોને મળવાના હતા, તેઓ મળ્યા, 100 લોકોને મળવાના હતા, તેઓ મળી ગયા, હજાર ગામોમાં જવું હતું, તેઓ ગયા. પરંતુ જ્યારે તે સાંભળે છે કે તેણે એક વખત એક ફાઇલ પર કામ કર્યું હતું, જેના કારણે કાશીના ચોક્કસ વિસ્તારના એક વ્યક્તિનો જીવ બચી ગયો હતો, ત્યારે અધિકારીનો કામ કરવાનો ઉત્સાહ અનેકગણો વધી જાય છે. જ્યારે પણ તે કાગળ પર કામ કરે છે ત્યારે તેને સંતોષ થાય છે, તેને લાગે છે કે તે સરકારી કામ કરી રહ્યો છે. પરંતુ જ્યારે કોઈ જુએ છે અને સાંભળે છે કે તે કાર્યથી કોઈને ફાયદો થયો છે, ત્યારે તેનો કાર્ય કરવાનો ઉત્સાહ વધી જાય છે. અને તેથી જ મેં જોયું છે કે જ્યાં પણ વિકાસ ભારત સંકલ્પ યાત્રા નીકળી છે, સરકારી અધિકારીઓ પર તેની એટલી સકારાત્મક અસર પડી છે, તેઓ તેમના કામથી સંતુષ્ટ થવા લાગ્યા છે. ઠીક છે ભાઈ, આ પ્લાન બનાવ્યો હતો, મેં ફાઈલ તૈયાર કરી હતી, પણ શું જીવન જ્યોતિના લગ્નના પૈસા એક ગરીબ વિધવાના ઘરે પહોંચ્યા, તેણીને તેના મુશ્કેલ જીવનમાં આટલી મોટી મદદ મળી, પછી તેને લાગે છે કે મેં કેટલું મોટું કામ કર્યું છે, કર્યું છે, કર્યું છે. જ્યારે કોઈ સરકારી કર્મચારી આ સાંભળે છે ત્યારે તેને જીવનમાં એક નવો સંતોષ મળે છે.

આ વિકાસ ભારત સંકલ્પ યાત્રા દ્વારા શું થઈ રહ્યું છે તેની શક્તિને સમજનારા બહુ ઓછા લોકો છે. આ કામ સાથે જોડાયેલા લોકો જ્યારે સાંભળે છે, જ્યારે હું પણ અહીં બેઠો છું, ત્યારે મેં સાંભળ્યું છે કે મને મોદીજી ખૂબ પસંદ છે, મારા પતિનું અવસાન થયું છે, અચાનક મને સમાચાર મળ્યા કે મને 2 લાખ રૂપિયા મળ્યા છે. અમુક બહેન કહે છે કે બાળપણથી અમે ધુમાડામાં રહેતા હતા, હવે ગેસ આવ્યો છે, જીવન બદલાઈ ગયું છે. મારી બહેને સૌથી મોટી વાત એ કરી કે અમીર અને ગરીબ વચ્ચેનો ભેદ દૂર થઈ ગયો છે. 'ગરીબી હટાવો'નું સૂત્ર આપવું એ એક વાત છે, પરંતુ એક ગરીબ વ્યક્તિ કહે છે કે તેના ઘરમાં ગેસનો ચૂલો આવતાની સાથે જ ગરીબી અને સંપત્તિ વચ્ચેનો તફાવત ગાયબ થઈ ગયો છે.

જ્યારે તે કહે છે કે હું કાયમી મકાનમાં રહેવા ગયો ત્યારે મારો આત્મવિશ્વાસ એટલો વધી ગયો કે મારા બાળકો શાળા-કોલેજમાં તેમના મિત્રોની સામે આદરથી ઊભા રહેવા લાગ્યા. ઝૂંપડીમાં રહેતા, બાળકો શરમ અનુભવતા, કાચા ઘરમાં રહેતા, બાળકો શરમ અનુભવતા, દબાયેલા રહ્યા, આત્મવિશ્વાસ ન હતો, કાયમી ઘર મળતાં જ ત્યાં દિવાલો નહોતી, કાયમી છત નહોતી, જીવન ભરાઈ ગયું આત્મ વિશ્વાસથી. હવે ઘરને દૂરથી જોઈને ખબર નથી પડતી, બેંકનો ચેક હતો એટલે ખબર નથી પડતી, લાભાર્થીના મોઢેથી સાંભળો તો ખબર પડે, સારી, જિંદગી થઈ ગઈ. ધન્ય છે, કોઈના જીવનમાં પરિવર્તન આવ્યું છે.

હવે હું જોઈ રહ્યો હતો કે, આપણા ગુપ્તાજી બોલવાનું બંધ કરતા નહોતા, કેમ? તેમનું મન એટલું ઉત્સાહથી ભરાઈ ગયું કે તેમને આટલી બધી યોજનાઓનો લાભ મળ્યો.કોઈને સામેની બેંકમાંથી 10 હજાર રૂપિયા મળે તો તે શાહુકાર પાસેથી પૈસા લેવામાં પણ નિરાશ થઈ જાય છે.જો આ બેંકો સામે પૈસા આપે તો, તો તેનો આત્મવિશ્વાસ વધે છે.આ મારો દેશ છે, આ બેંક મારી છે. અને હું ઇચ્છું છું કે ભારતનો દરેક માણસ અનુભવે કે આ રેલ્વે મારી છે, આ હોસ્પિટલ મારી છે, આ ઓફિસર છે, આ ઓફિસ બધું મારું છે, આ દેશ મારો છે. જ્યારે આ લાગણી જાગે છે ત્યારે દેશ માટે કંઈક કરવાની ઈચ્છા પણ જાગે છે. અને તેથી જ આ પ્રયાસ બીજ વાવી રહ્યો છે. બીજ એ હકીકતનો બોજ છે કે આપણા માતા-પિતાને મુશ્કેલીઓનો સામનો કરવો પડ્યો હતો, આપણે પણ જીવનમાં મુશ્કેલીઓનો સામનો કરવો પડ્યો હતો, પરંતુ આપણે આપણા બાળકોને મુશ્કેલીઓમાં જીવવા માટે દબાણ ન કરવું જોઈએ. આપણે ગમે તે મુસીબતોમાંથી પસાર થયા, કોઈ પણ માતા-પિતા એવું ઈચ્છતા નથી કે તેમના બાળકો પણ એ જ મુશ્કેલીઓમાંથી પસાર થાય. તમે પોતે ભણી ન શકો, અભણ રહી શકો, પરંતુ કોઈ પણ મા-બાપ એવું ઈચ્છતા નથી કે તેમના બાળકો અભણ રહે. અને જ્યારે તેને આ યોજનાઓની તમામ માહિતી મળે છે ત્યારે તેને લાગે છે કે આ જ સમય છે, આ સમય છે, આપણે પણ કંઈક કરવું જોઈએ. અને જ્યારે 140 કરોડ લોકોને લાગશે કે આ સમય છે ત્યારે દેશ આગળ વધશે.

દેશને આઝાદી કેવી રીતે મળી, આખા દેશમાં એક વાતાવરણ સર્જાયું, કોઈ ચરખો કાંતતું, કોઈ પૂછતું કે તમે ચરખો કેમ કાંતો છો? તો તેણે કહ્યું, આઝાદી માટે, કોઈ ભણવાનું છોડીને 'ભારત માતા'ના નારા લગાવવા નીકળતું, પોલીસનો માર ખાતા, લોકો પૂછતા, 'દોસ્ત, તું કેમ મરી રહ્યો છે?' દેશની આઝાદી માટે કહ્યું. કોઈ વૃદ્ધની સેવા કરતું, કોઈ પૂછતું કે અરે ભાઈ શું કરો છો? ના, તેણે કહ્યું, હું આઝાદી માટે કરી રહ્યો છું, કોઈ ખાદી પહેરતું હતું, તમે કેમ કરો છો? સ્વતંત્રતા માટે. ભારતમાં દરેક વ્યક્તિ કહેવા લાગ્યો કે હું આઝાદી માટે કામ કરું છું, ભલે હું ઉપવાસ કરું તો પણ આઝાદી માટે છે, જો હું સખત મહેનત કરું તો પણ તે આઝાદી માટે છે, હું બાળકોને ભણાવું તો પણ આઝાદી માટે છે, ભલે હું સફાઈ કરું તો પણ આઝાદી માટે છે. કામ, આઝાદી માટે ભલે હું કાંતળો ચલાવું, તે આઝાદી માટે છે, આઝાદીનો આવો તાવ ચડ્યો, દરેક મનમાં વિશ્વાસ જન્મ્યો, અંગ્રેજોને ભાગવું પડ્યું.

દેશ ઉભો થયો. જો આપણે, 140 કરોડ દેશવાસીઓ, આ સમયે આ માનસિકતાથી ભરેલા છીએ, તો હવે, હવે આપણે દેશને આગળ લઈ જવાનો છે, આપણે આ રીતે જીવવું જોઈએ નહીં. દરેકનું જીવન બદલવું છે, દરેકની શક્તિનું સન્માન થવું જોઈએ, શક્તિનો ઉપયોગ કરવો જોઈએ, તો દેશ આગળ વધવો જોઈએ. એકવાર તેઓ પોતાના મનમાં આ બીજ વાવે તો આજે 25 વર્ષમાં આ વટવૃક્ષ બનશે અને 2047માં ભારત વિકસિત થશે. અને બાળકોને ફળ મળવા લાગશે. તમારા બાળકોને આ વટવૃક્ષનો છાંયડો મળવાનો છે અને તેથી વિકસિત ભારત બનાવવા માટે દરેક નાગરિકનો સ્વભાવ, દૃઢ મન, દૃઢ સંકલ્પ હોવો જોઈએ અને જો મન ઘડાઈ જાય તો મંઝિલ દૂર નથી. અને આ વિકાસ ભારત સંકલ્પ યાત્રા, આ એક રીતે દેશનું કામ છે, આ કોઈ રાજકીય પક્ષનું કામ નથી અને હું માનું છું કે જે આ કામ કરે છે તે ખૂબ જ પવિત્ર કાર્ય કરી રહ્યો છે, તે દૂરથી જોઈ રહ્યો છે. અખબારમાં. જે કોઈ વાંચી રહ્યો છે તેણે સમજવું જોઈએ કે હું મારી ટ્રેન ચૂકી રહ્યો છું, હું તક છોડી રહ્યો છું, હું ભલે દેશનો પ્રધાનમંત્રી હોઉં પણ આજે તમારી વચ્ચે રહીને હું ખૂબ જ ઉત્સાહિત છું, હું ખૂબ જ ખુશ છું કે આજે હું વિકસીત ભારત સંકલ્પ યાત્રાનો એક ભાગ છું. મને પણ સંતોષ થશે કે હા ભાઈ, મેં પણ આ કામ કર્યું છે. તમારામાંના દરેકે તે કરવું જોઈએ. આગળના ગામમાં જ્યાં પણ યાત્રા જવાની હોય, શહેરના જે પણ વોર્ડમાં જવાની હોય ત્યાં ભવ્ય સ્વાગત થવું જોઈએ, સૌએ આવવું જોઈએ, સૌએ સાંભળવું જોઈએ, યોજનાઓનો લાભ લેવા માટે આગળ આવવું જોઈએ અને જે કોઈ મળે. યોજનાનો લાભ હા, તેણે વિશ્વાસ સાથે જણાવવું જોઈએ. સારી વાત કહેવાથી પણ ભલાઈનું વાતાવરણ સર્જાય છે. અને તેથી જ હું ઈચ્છું છું કે વિકસિત ભારતની યાત્રા એક મોટું સ્વપ્ન છે, એક મોટો સંકલ્પ છે અને આપણે આ સંકલ્પને આપણા પોતાના પ્રયાસોથી પૂરો કરવો પડશે. મને ખૂબ આનંદ થયો, મને બધાને મળવાનો મોકો મળ્યો, મને પણ તમારી પાસેથી સાંભળવાનો મોકો મળ્યો, પરંતુ ચાલો આપણે બધા આ પ્રવાસને વધુ સફળ બનાવવાના પ્રયાસો કરીએ. દેશવાસીઓના મનમાં લાગણીઓ પેદા કરો, આત્મવિશ્વાસ પેદા કરો. અને આપણે જોયું છે કે ઘરમાં પણ જ્યારે પૈસા ન હોય અને મુશ્કેલી સાથે જીવવું પડે, ત્યારે આપણે ઘણી બધી વસ્તુઓ કરી શકતા નથી, આપણે ઈચ્છતા હોવા છતાં પણ કરી શકતા નથી, આપણને સારું ખરીદવાનું મન થાય છે. બાળકો માટે શર્ટ અને તેમને આપીએ છીએ. તમે તેને કેમ લાવી શકતા નથી? પૈસા ઓછા છે. જેમ ઘરમાં થાય છે, તે જ રીતે દેશમાં થાય છે, દેશમાં પણ પૈસા હોવા જોઈએ, જો પૈસા હશે તો દરેક નાગરિકની ઈચ્છા પૂરી થશે. આજે 4 કરોડ ગરીબોને મકાનો મળ્યા છે, જે બાકી છે તેમને પણ મકાન આપવાની મોદી બાંહેધરી આપે છે. જેને આયુષ્માન કાર્ડ મળ્યું તેને મફત દવા મળી. જેમને ગેસ સ્ટવની જરૂર હતી તેમને સરકાર ગેસ સ્ટવ કેમ આપી રહી છે? આપવાની સત્તા સરકારને મળી છે. ભારતનો વિકાસ થશે, 25 વર્ષમાં, પછી આ પરેશાનીઓનું કોઈ નિશાન નહીં હોય, તેનો કોઈ પત્તો નહીં હોય, આપણે મુશ્કેલીઓથી મુક્ત થઈ જઈશું.

અને મુશ્કેલીઓમાંથી મુક્તિનો આ માર્ગ વિકસિત ભારતના સંકલ્પને પૂરો કરવાનો છે. અને તેથી જ હું કાશીની જનતાને ખાતરી આપું છું કે તમારા સેવક તરીકે, તમારા સાંસદ તરીકે, હું કામ કરીશ, પરંતુ તમે મને દેશનું કામ સોંપ્યું છે, તેમાં પણ મહાદેવના આશીર્વાદથી હું ક્યારેય પાછળ નહીં રહું. મહાદેવના આશીર્વાદ આપણા બધા પર રહે અને આ યાત્રા આપણી કાશીમાં ખૂબ જ સફળ રહે, બેકાર નહીં. વધુમાં વધુ, કાર્યક્રમમાં પરિવારમાંથી એક પણ વ્યક્તિ એવી ન હોવી જોઈએ જે યાત્રા પર ન ગઈ હોય. એક કલાક, બે કલાક માટે જાઓ, તે કાર્યક્રમનો ભાગ બનો, આ માટે તમે બધા વિકસિત ભારતના સંકલ્પને મદદ કરો અને વધુ મજબૂત કરો, આપ સૌનો ખૂબ ખૂબ આભાર.

નમસ્તે.

YP/GP/NP

,

સોશિયલ મીડિયા પર અમને ફોલો કરો :  @PIBAhmedabad    /pibahmedabad1964    /pibahmedabad  pibahmedabad1964[at]gmail[dot]com