জয় জগন্নাথ,

ওড়িশাৰ ৰাজ্যপাল শ্ৰী গণেশী লাল জী, মুখ্যমন্ত্ৰী তথা মোৰ বন্ধু শ্ৰীমান নবীন পাটনায়ক জী, কেবিনেটৰ মোৰ সতীৰ্থ অশ্বিনী বৈষ্ণৱ জী, ধৰ্মেন্দ্ৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী জী, বিশ্বেশ্বৰ টুডু জী, অন্যান্য বিশিষ্ট ব্যক্তিসকল আৰু পশ্চিমবংগ আৰু ওড়িশাৰ মোৰ ভাই-ভনীসকল!

আজি ওড়িশা আৰু পশ্চিমবংগৰ লোকসকলে বন্দে ভাৰত ৰে’ল উপহাৰ হিচাপে পাইছে৷ বন্দে ভাৰত ৰে’ল আধুনিক ভাৰত আৰু আকাংক্ষিত ভাৰতীয়, দুয়োটাৰে প্ৰতীক হৈ পৰিছে৷ আজি যেতিয়া বন্দে ভাৰত এটা স্থানৰ পৰা আন এটা স্থানলৈ যাত্ৰা কৰে, তেতিয়া তাত ভাৰতৰ গতি  আৰু ভাৰতৰ প্ৰগতিও পৰিলক্ষিত হয়৷

এতিয়া বন্দে ভাৰতৰ এই গতি আৰু প্ৰগতিয়ে বংগ আৰু ওড়িশাত টোকৰ মৰাৰ দিশে অগ্ৰসৰ হৈছে। ইয়াৰ লগে লগে ৰে’ল যাত্ৰাৰ অভিজ্ঞতাও সলনি হ’ব, উন্নয়নৰ অৰ্থও সলনি হ’ব। এতিয়া দৰ্শনৰ বাবে কলকাতাৰ পৰা পুৰীলৈ যোৱাই হওক বা কোনো কামৰ বাবে পুৰীৰ পৰা কলকাতালৈ যোৱাই হওক, এই যাত্ৰাত মাত্ৰ চাৰে ৬ ঘণ্টা সময় লাগিব। ইয়াৰ দ্বাৰা সময়ো ৰাহি হ’ব, বাণিজ্য আৰু ব্যৱসায়ো বৃদ্ধি পাব, যুৱক-যুৱতীসকলৰ বাবেও নতুন সুযোগৰ সৃষ্টি হ’ব। ইয়াৰ বাবে ওড়িশা আৰু পশ্চিম বংগৰ জনসাধাৰণক অভিনন্দন জনাইছো।

বন্ধুসকল,

যেতিয়াই কোনোবাই পৰিয়ালৰ সৈতে দূৰৈৰ ঠাইলৈ যাবলগীয়া হয়, তেতিয়াই ৰে’ল তেওঁলোকৰ প্ৰথম পছন্দৰ, প্ৰথম প্ৰাধান্য। আজি ওড়িশাৰ ৰে’ল উন্নয়নৰ বাবে আন বহু ডাঙৰ কাম কৰা হৈছে। পুৰী আৰু কটক ৰে’লৱে ষ্টেচনৰ আধুনিকীকৰণৰ আধাৰশিলা স্থাপন কৰাই হওক, ৰে’লপথ দুগুণ কৰাই হওক বা ওড়িশাত ৰে’লপথৰ ১০০% বিদ্যুৎ সংযোগ সাধন কৰাই হওক, এই সকলোবোৰৰ বাবে মই ওড়িশাৰ জনসাধাৰণক অভিনন্দন জনাইছো।

বন্দুসকল,

এই সময় স্বাধীনতাৰ সোণালী যুগ, ভাৰতৰ ঐক্য আৰু অধিক শক্তিশালী কৰাৰ সময়। ঐক্য যিমানেই বেছি হ’ব, ভাৰতৰ সামূহিক শক্তি সিমানেই উচ্চ স্তৰত উপনীত হ’ব। এই বন্দে ভাৰত ৰে’লসমূহো এই মনোভাৱৰ প্ৰতিফলন। এই অমৃতকালত বন্দে ভাৰত ৰে’লৰো উন্নয়নৰ ইঞ্জিন হৈ পৰিছে আৰু ‘এক ভাৰত, শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত’ৰ মনোভাৱকো আগুৱাই লৈ গৈছে।

ভাৰতীয় ৰে’লৱেই সকলোকে সংযোগ কৰিছে, এডাল সূতাৰে বান্ধিছে। বন্দে ভাৰত ৰে’লখনো এই আৰ্হি অনুসৰণ কৰি আগবাঢ়ি যাব। এই বন্দে ভাৰতে হাওৰা আৰু পুৰীৰ মাজত, বংগ আৰু ওড়িশাৰ মাজত আধ্যাত্মিক আৰু সাংস্কৃতিক সম্পৰ্ক আৰু অধিক শক্তিশালী কৰিব। আজি দেশৰ বিভিন্ন ৰাজ্যত প্ৰায় ১৫খন এনে বন্দে ভাৰত ৰে’ল চলি আছে। এই আধুনিক ৰে’লসমূহেও দেশৰ অৰ্থনীতিত এক গতি প্ৰদান কৰিছে।

বন্ধুসকল,

বছৰ বছৰ ধৰি ভাৰতে বিশ্বৰ কঠিন পৰিস্থিতিতো নিজৰ বৃদ্ধিৰ গতি বজাই ৰাখিছে। ইয়াৰ আঁৰত এটা ডাঙৰ কাৰণ হৈছে এই উন্নয়নত প্ৰতিখন ৰাজ্যৰ অংশগ্ৰহণ আছে, প্ৰতিখন ৰাজ্যকে লগত লৈ দেশ আগবাঢ়িছে। এটা সময় আছিল, যেতিয়া যিকোনো নতুন প্ৰযুক্তি আহে বা নতুন সুবিধা এটা বনাই, সেইবোৰ আগতে কেৱল দিল্লী বা কিছুমান ডাঙৰ চহৰত আবদ্ধ হৈ আছিল। কিন্তু আজিৰ ভাৰতবৰ্ষই এই পুৰণি চিন্তাধাৰাক এৰি আগুৱাই গৈছে।

আজিৰ নতুন ভাৰতেও নিজেই প্ৰযুক্তিৰ সৃষ্টি কৰি দেশৰ প্ৰতিটো কোণ-কোণলৈ নতুন নতুন সা-সুবিধা দ্ৰুতগতিত লৈ গৈছে। এই বন্দে ভাৰত ৰে’ল, ভাৰতে নিজাববীয়াকৈ নিৰ্মাণ কৰিছে। আজি ভাৰতে নিজাববীয়াকৈ ৫জি প্ৰযুক্তি বিকশিত কৰি দেশৰ দূৰ্গম অঞ্চললৈ লৈ গৈ আছে।

ভাৰতে ক’ৰোনাৰ দৰে মহামাৰীৰ থলুৱা ভেকচিন প্ৰস্তুত কৰি বিশ্ববাসীক আচৰিত কৰি তুলিছিল। আৰু এই প্ৰচেষ্টাৰ সাধাৰণ কথা এই যে এই সকলোবোৰ সুবিধা কেৱল এখন চহৰ বা এখন ৰাজ্যতে সীমাবদ্ধ নাছিল, বৰঞ্চ সকলোৰে ওচৰলৈ গৈছিল, দ্ৰুতগতিত উপনীত হৈছিল। আমাৰ বন্দে ভাৰত ৰে’লবোৰেও এতিয়া উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ, পূবৰ পৰা পশ্চিমলৈ দেশৰ প্ৰতিটো চুক স্পৰ্শ কৰে।

ভাই-ভনী,

‘সবকা সাথ, সবকা বিকাশ’ৰ এই নীতিৰ আটাইতকৈ বেছি উপকৃত হৈছে দেশৰ সেইসমূহ ৰাজ্য যিসমূহে উন্নয়নৰ দৌৰত পিছ পৰি ৰৈছিল। বিগত ৮-৯ বছৰত ওড়িশাত ৰে’ল প্ৰকল্পৰ বাজেট যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। ২০১৪ চনৰ পূৰ্বৰ প্ৰথম ১০ বছৰত ৰাজ্যখনত প্ৰতি বছৰে গড়ে মাত্ৰ প্ৰায় ২০ কিলোমিটাৰ ৰে’লপথ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। আনহাতে ২০২২-২৩ চনত অৰ্থাৎ মাত্ৰ এবছৰত ইয়াত প্ৰায় ১২০ কিলোমিটাৰ নতুন ৰে’লপথ স্থাপন কৰা হৈছে।

২০১৪ চনৰ পূৰ্বৰ ১০ বছৰত ইয়াত ওড়িশাত ২০ কিলোমিটাৰতকৈও কম লাইন দুগুণ কৰা হৈছিল। যোৱা বছৰ এই সংখ্যা প্ৰায় ৩০০ কিলোমিটাৰলৈ বৃদ্ধি পাইছিল। ওড়িশাৰ মানুহে জানে যে প্ৰায় ৩০০ কিলোমিটাৰ দৈৰ্ঘ্যৰ খোৰ্ধা-বোলাংগীৰ প্ৰকল্প বহু বছৰ ধৰি অসম্পূৰ্ণ হৈ আছিল। আজি এই প্ৰকল্পৰ কামো অতি দ্ৰুতগতিত চলি আছে। হৰিদাসপুৰ-পাৰাদীপৰ নতুন ৰে’লপথেই হওক, তিতলাগড়-ৰাইপুৰ লাইন দুগুণ আৰু বিদ্যুৎ সংযোগেই হওক, যিবোৰ কামৰ বাবে ওড়িশাৰ জনসাধাৰণে বছৰ বছৰ ধৰি অপেক্ষা কৰি আছিল, সেইবোৰ কাম এতিয়া সম্পূৰ্ণ হৈ উঠিছে।

আজি দেশৰ সেই ৰাজ্যসমূহৰ ভিতৰত ওড়িশাও অন্যতম, য’ত ৰে’ল নেটৱৰ্কৰ ১০০ শতাংশ বিদ্যুৎকৰণ কৰা হৈছে। পশ্চিম বংগতো ১০০ শতাংশ বিদ্যুৎকৰণৰ কাম দ্ৰুতগতিত চলি আছে। ইয়াৰ কাৰণে ৰে’লৰ গতি বাঢ়িছে আৰু মালবাহী ৰে’লৰ সময়ো ৰাহি হৈছে। খনিজ সম্পদৰ ইমান বিশাল জলাশয় অডিছাৰ দৰে ৰাজ্যখনেই কেন্দ্ৰ, ৰে’লপথৰ বিদ্যুৎকৰণৰ দ্বাৰা ই অধিক লাভৱান হ’ব। ইয়াৰ লগে লগে ঔদ্যোগিক বিকাশ ত্বৰান্বিত কৰাৰ লগতে ডিজেলৰ দ্বাৰা সৃষ্টি হোৱা প্ৰদূষণৰ পৰাও মুক্তি লাভ কৰিব।

সতীৰ্থসকল,

আন্তঃগাঁথনি নিৰ্মাণৰ আন এটা দিশ আছে, যাৰ কথা ইমান আলোচনা কৰা নহয়। আন্তঃগাঁথনিয়ে জনসাধাৰণৰ জীৱন সহজ কৰি তোলাই নহয়, সমাজখনকো সৱল কৰি তোলে। য’ত আন্তঃগাঁথনিৰ অভাৱ, তাত ৰাইজৰ উন্নয়নো পিছ পৰি আছে। য'ত আন্তঃগাঁথনিৰ উন্নয়ন হয়, তাত মানুহৰ দ্ৰুত বিকাশো হয়।

আপুনি এইটোও জানে যে প্ৰধানমন্ত্ৰী সৌভাগ্য যোজনাৰ অধীনত ভাৰত চৰকাৰে ২.৫ কোটিৰো অধিক পৰিয়ালক বিনামূলীয়া বিদ্যুৎ সংযোগ প্ৰদান কৰিছে। ইয়াৰ উপৰিও ওড়িশাৰ প্ৰায় ২৫ লাখ ঘৰ আৰু বংগৰ ৭.২৫ লাখ ঘৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। এতিয়া আপুনি ভাবিছে, যদি এই আঁচনি  আৰম্ভ নহ’লহেঁতেন, তেন্তে কি হ’লহেঁতেন? আজিও একবিংশ শতিকাত ২.৫ কোটি ঘৰৰ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে আন্ধাৰত পঢ়িবলৈ বাধ্য হ’লহেঁতেন আৰু আন্ধাৰত থাকিবলৈ বাধ্য হ’লহেঁতেন৷ সেই পৰিয়ালবোৰ আধুনিক সংযোগ আৰু অন্যান্য সকলো সুবিধাৰ পৰা বঞ্চিত হৈ ৰ’লহেতেন, যিবোৰ বিদ্যুৎ সংযোগৰ জৰিয়তে লাভ কৰে৷

বন্ধুসকল,

আজি আমি বিমানবন্দৰৰ সংখ্যা ৭৫ৰ পৰা প্ৰায় ১৫০টালৈ বৃদ্ধি কৰাৰ কথা কওঁ। এয়া ভাৰতৰ এক ডাঙৰ কৃতিত্ব, কিন্তু ইয়াৰ আঁৰৰ চিন্তাই ইয়াক আৰু মহান কৰি তুলিছে। আজি সেই ব্যক্তিজনো বিমানত যাত্ৰা কৰিব পাৰে, যাৰ বাবে এসময়ত সেয়া আছিল জীৱনৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ সপোন। ছ’চিয়েল মিডিয়াত আপুনি নিশ্চয় এনে বহু ছবি দেখিছে, য’ত দেশৰ সাধাৰণ নাগৰিকে বিমানবন্দৰৰ অভিজ্ঞতা ভাগ-বতৰা কৰে৷ তেওঁলোকৰ পুত্ৰ বা কন্যাই যেতিয়া তেওঁলোকক প্ৰথমবাৰৰ বাবে বিমান যাত্ৰাত লৈ যায় তেতিয়া সেই আনন্দ অতুলনীয়৷

বন্ধুসকল,

আন্তঃগাঁথনিৰ সৈতে জড়িত ভাৰতৰ এই কৃতিত্বসমূহো আজি অধ্যয়নৰ বিষয় হৈ পৰিছে। আমি যেতিয়া আন্তঃগাঁথনি সৃষ্টিৰ বাবে ১০লাখ কোটি টকা আঁতৰাই ৰাখোঁ, তেতিয়া ইয়াৰ দ্বাৰা লাখ লাখ চাকৰিৰ সৃষ্টিও হয়। যেতিয়া আমি ৰে’ল আৰু ঘাইপথৰ দৰে সংযোগৰ সৈতে কোনো অঞ্চলক সংযোগ কৰোঁ, তেতিয়া ইয়াৰ প্ৰভাৱ কেৱল ভ্ৰমণৰ সুবিধাত সীমাবদ্ধ নাথাকে। ই কৃষক আৰু উদ্যোগীসকলক নতুন বজাৰৰ সৈতে সংযোগ কৰে, ই পৰ্যটকক পৰ্যটনস্থলীৰ সৈতে সংযোগ কৰে। ই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক তেওঁলোকৰ পছন্দৰ কলেজৰ সৈতে সংযোগ কৰে। এই চিন্তাৰে আজি ভাৰতে আধুনিক আন্তঃগাঁথনিত অভিলেখ বিনিয়োগ কৰিছে।

সতীৰ্থসকল,

আজি দেশখন কেৱল জনসেৱাৰ সাংস্কৃতিক চিন্তাধাৰাৰে আগবাঢ়িছে। আমাৰ আধ্যাত্মিক ব্যৱস্থাই এই ধাৰণাটোক যুগ যুগ ধৰি লালন-পালন কৰি আহিছে। পুৰীৰ দৰে তীৰ্থযাত্ৰা, জগন্নাথ মন্দিৰৰ দৰে পবিত্ৰ স্থান ইয়াৰ কেন্দ্ৰ হৈ আহিছে। বহু দৰিদ্ৰ লোকে যুগ যুগ ধৰি ভগৱান জগন্নাথৰ মহাপ্ৰসাদৰ পৰা খাদ্য লাভ কৰি আহিছে।

এই অনুভৱেৰে আজি দেশত প্ৰধানমন্ত্ৰী গৰীব কল্যাণ যোজনা চলি আছে, ৮০ কোটি লোকক বিনামূলীয়া খাদ্য সামগ্ৰী প্ৰদান কৰি আহিছে। আজি যদি কোনো দৰিদ্ৰ ব্যক্তিক চিকিৎসাৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে আয়ুষ্মান কাৰ্ডৰ জৰিয়তে ৫ লাখ টকা পৰ্যন্ত বিনামূলীয়া চিকিৎসা লাভ কৰে। প্ৰধানমন্ত্ৰী আৱাস যোজনাৰ অধীনত কোটি কোটি দুখীয়াই পকী ঘৰ লাভ কৰিছে। ঘৰত উজ্জ্বলা গেছ চিলিণ্ডাৰেই হওক বা জল জীৱন মিছনৰ অধীনত পানী যোগানেই হওক, আজি দুখীয়া লোকসকলেও সেই সকলোবোৰ মৌলিক সা-সুবিধা পাইছে, যাৰ বাবে তেওঁলোকে বছৰ বছৰ আগতে অপেক্ষা কৰিবলগীয়া হৈছিল।

বন্ধুসকল,

ভাৰতৰ দ্রুত উন্নয়নৰ বাবে ভাৰতৰ ৰাজ্যসমূহৰ বহনক্ষম উন্নয়ন সমানেই প্রয়োজন৷ আজি দেশৰ প্ৰচেষ্টা এই যে কোনো ৰাজ্য সম্পদৰ অভাৱত উন্নয়নৰ দৌৰত পিছ পৰি ৰ’ব নালাগে। সেইবাবেই পঞ্চদশ বিত্ত আয়োগত ওড়িশা আৰু বংগৰ দৰে ৰাজ্যৰ বাবে পূৰ্বতকৈ অধিক বাজেটৰ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছিল। ওড়িশাৰ দৰে ৰাজ্য ইমান বিশাল প্ৰাকৃতিক সম্পদেৰে ধন্য হৈছে। কিন্তু, আগতে ভুল নীতিৰ বাবে ৰাজ্যসমূহক নিজৰ সম্পদৰ পৰা বঞ্চিত কৰিবলগীয়া হৈছিল।

আমি খনিজ সম্পদৰ কথা মনত ৰাখি খনন নীতিৰ সংস্কাৰ কৰিলোঁ। ইয়াৰ বাবে খনিজ সম্পদ থকা সকলো ৰাজ্যৰ ৰাজহ যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। জিএছটি প্ৰৱৰ্তনৰ পিছত কৰৰ পৰা আয়ো যথেষ্ট বৃদ্ধি পাইছে। আজি এই সম্পদসমূহ ৰাজ্যৰ উন্নয়নৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে আৰু গাঁৱে-ভূঞে দুখীয়াৰ সেৱাত ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰেও যাতে ওড়িশাই প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ সৈতে সফলতাৰে প্ৰতিহত কৰিব পাৰে তাৰ প্ৰতি সম্পূৰ্ণ মনোযোগ দিছে। আমাৰ চৰকাৰে দুৰ্যোগ ব্যৱস্থাপনা আৰু এনডিআৰএফৰ বাবে ওড়িশাক ৮ হাজাৰ কোটিতকৈও অধিক টকা দিছে। ইয়াৰ ফলত ঘূৰ্ণীবতাহৰ সময়ত মানুহ আৰু ধন দুয়োটাকে সুৰক্ষা দিয়াত সহায়ক হৈছে।

বন্ধুসকল,

মোৰ বিশ্বাস যে অনাগত সময়ত ওড়িশা, বংগ আৰু সমগ্ৰ দেশৰ এই উন্নয়নৰ গতি আৰু অধিক বৃদ্ধি পাব। ভগৱান জগন্নাথ, মা কালীৰ কৃপাত আমি নিশ্চিতভাৱে নতুন আৰু উন্নত ভাৰতৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’ম। এই কামনাৰে আপোনালোক সকলোকে বহুত বহুত ধন্যবাদ! আকৌ এবাৰ সকলোকে জয় জগন্নাথ৷

*****