অধ্যক্ষ মহোদয়,

ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ভাষণত ধন্যবাদ জনাবলৈ মই উপস্থিত হৈছো। মাননীয় ৰাষ্ট্ৰপতিগৰাকীয়ে তেওঁৰ ভাষণত এক স্বাৱলম্বী ভাৰত আৰু এক উচ্চাকাংক্ষী ভাৰতৰ বাবে অতীতৰ প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে বিস্তৃতভাৱে কৈছে। এই গুৰুত্বপূৰ্ণ ভাষণ সন্দৰ্ভত তেওঁৰ প্ৰতি মন্তব্য আগবঢ়োৱা সকলো সন্মানীয় সদস্যৰ প্ৰতি মই অত্যন্ত কৃতজ্ঞ ৷

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

মই মোৰ কথা আৰম্ভ কৰাৰ পূৰ্বে মই ক'ব বিচাৰো যে কালি যি ঘটনা ঘটিল তাৰ বাবে দুআষাৰ প্ৰয়োজনীয়। দেশখনে শ্ৰদ্ধেয় লতা দিদিক হেৰুৱাইছে। ইমান দীঘলীয়া সময়ধৰি, যাৰ কণ্ঠই দেশক মোহিত কৰিছে, দেশক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে, দেশখনক আৱেগেৰে ভৰাই তুলিছে। আৰু এক অহৰ্নিশ, সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু লগতে দেশৰ ঐক্য শক্তিশালী কৰিছে; তেওঁ প্ৰায় ৩৬ টা ভাষাত গান গাইছিল। এয়া নিজেই ভাৰতৰ ঐক্য আৰু অখণ্ডতাৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ। মই আজি সন্মানীয় লতা দিদিক শ্ৰদ্ধা জনাইছো।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

ইতিহাস এই সত্যৰ সাক্ষী যে দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ পিছত পৃথিৱীলৈ এক বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আহিছিল। এক নতুন বিশ্ব শৃংখলা য'ত আমি সকলোৱে বাস কৰি আছোঁ, মই স্পষ্টভাৱে দেখিছোঁ যে ক’ৰোনা যুগৰ পিছত, বিশ্বই এক নতুন বিশ্ব ব্যৱস্থাৰ দিশত, নতুন ব্যৱস্থাৰ দিশত অতি দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িছে। এইটো এনেকুৱা এটা টাৰ্ণিং পইণ্ট যে আমি এজন ভাৰতীয় হিচাপে এই সুযোগটো হেৰুৱাব নালাগে। মূল মঞ্চত ভাৰতৰ কণ্ঠস্বৰো ডাঙৰ হৈ থাকিব লাগে। নেতৃত্বৰ ভূমিকাৰ বাবে ভাৰতে নিজকে অৱমূল্যায়ন কৰা উচিত নহয়। আৰু এই দৃষ্টিকোণৰ পৰা, স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱ, স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ নিজেই এক অনুপ্ৰেৰণামূলক অনুষ্ঠান। সেই অনুপ্ৰেৰণাদায়ক সুযোগ গ্ৰহণ কৰি, নতুন সংকল্প লৈ, যেতিয়া দেশখনে স্বাধীনতাৰ এশ বছৰ উদযাপন কৰে, তেতিয়ালৈকে আমি সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে, সম্পূৰ্ণ নিষ্ঠাৰে, সম্পূৰ্ণ সংকল্পৰ সৈতে সেই স্থানত উপনীত হ'ম, এইটো প্ৰতিজ্ঞাৰ সময়।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

বিগত বছৰবোৰত, দেশখনে বহুতো ক্ষেত্ৰত মৌলিক ব্যৱস্থাত যথেষ্ট শক্তি অনুভৱ কৰিছে। আৰু যথেষ্ট শক্তিৰে আমি আগবাঢ়িছো। প্ৰধানমন্ত্ৰী আৱাস যোজনা- দৰিদ্ৰ লোকসকলৰ বাসস্থান হওক, এই কাৰ্যসূচী দীৰ্ঘদিন ধৰি চলি আহিছে, কিন্তু গতি, প্ৰস্থ, বিশালতা, বৈচিত্ৰ্য, আজি দৰিদ্ৰলোকৰ ঘৰো লক্ষাধিক পৰিমাণত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। আৰু এক প্ৰকাৰে, যিয়ে পকী ঘৰ পায়, দৰিদ্ৰলোকও আজি লাখপতিৰ শ্ৰেণীত পৰে। আজি দেশৰ দৰিদ্ৰতম দৰিদ্ৰলোকৰ ঘৰত শৌচালয় আছে বুলি শুনি গৌৰৱান্বিত নোহোৱা ভাৰতীয় কোন হ'ব, আজি দেশৰ গাওঁবোৰো মুকলি শৌচৰ পৰা মুক্ত হৈছে, কোন সুখী নহ'ব? মই আপোনাক ধন্যবাদ জনাই আৰম্ভ কৰিব পাৰোনে? বহুত ধন্যবাদ। আপোনাৰ প্ৰেম অমৰ হওঁক।

স্বাধীনতাৰ ইমান বছৰৰ পিছত, যেতিয়া দৰিদ্ৰলোকৰ ঘৰলৈ পোহৰ আহে, ইয়াৰ সুখে দেশৰ সুখক শক্তি প্ৰদান কৰে। ষ্টোভৰ ধোঁৱাৰ জ্বলন্ত চকুৰে কাম কৰা মাতৃ, দৰিদ্ৰ মাতৃ আৰু ঘৰত গেছ সংযোগ থকা দেশখনত, এই স্থিতিৰ প্ৰতীকটো হৈ পৰিছিল, সেই দেশত দৰিদ্ৰ লোকসকলৰ ঘৰত গেছ সংযোগ আছে, যদি ধোঁৱাৰ ষ্টোভৰ পৰা স্বাধীনতা থাকে, তেন্তে ইয়াৰ আনন্দই বেলেগ হয়।

আজি, দৰিদ্ৰলোকৰ বেংকত নিজা একাউণ্ট আছে, আজি দৰিদ্ৰসকলেও বেংকলৈ নোযোৱাকৈ তেওঁলোকৰ টেলিফোনৰ পৰা বেংক একাউণ্ট ব্যৱহাৰ কৰে। চৰকাৰে প্ৰদান কৰা পৰিমাণটো পোনপটীয়াকৈ লাভালাভ স্থানান্তৰৰ অধীনত তেওঁলোকৰ একাউণ্টত পোৱা গৈছে ৷  কিন্তু দুৰ্ভাগ্যজনক কথাটো হ'ল আপোনালোকৰ বহুত আছে যাৰ ডিঙিত কাঁইট ২০১৪ চনৰে পৰা লাগি আছে আৰু তেওঁলোকে ইয়াৰ পৰা ওলাই আহিব পৰা নাই। আৰু ইয়াৰ পৰিণাম আপুনি ভুগিছে, যিটো আপুনি নিজকে এনে মানসিক অৱস্থাত আৱদ্ধ কৰি ৰাখিছে; দেশৰ মানুহে আপোনাক চিনি পাইছে। কিছুমান লোকক আগতে চিনাক্ত কৰা হৈছে, কিছুমানে পলমকৈ চিনাক্ত কৰিছে আৰু মানুহে আহিবলগীয়া সময়ত চিনাক্ত কৰিবলৈ ওলাইছে।

এতিয়া আপুনি দেখিছে, ১৯৯৮ চনত শেষবাৰৰ বাবে নাগালেণ্ডৰ ৰাইজে কংগ্ৰেছক ভোট দিছিল, প্ৰায় ২৪ বছৰ হ'ল। উৰিষ্যাই ১৯৫৫ চনত আপোনালোকক ভোট দিছিল, আপোনালোকে তাত প্ৰৱেশ নকৰা ২৭ বছৰ হ'ল। গোৱাত আপোনালোক ১৯৯৪ চনত নিৰংকুশ সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰে জয়ী হৈছিল, গোৱাই আপোনালোকক গ্ৰহণ নকৰাৰ ২৮ বছৰ হ'ল। শেষবাৰৰ বাবে ১৯৮৮ চনত ত্ৰিপুৰাত ভোট দান কৰিছিল, প্ৰায় ৩৪ বছৰ পূৰ্বে ত্ৰিপুৰাত। কংগ্ৰেছ উত্তৰ প্ৰদেশ, বিহাৰ আৰু গুজৰাট ৰাজ্যত আছে - অৱশেষত ১৯৮৫ চনত, প্ৰায় ৩৭ বছৰ পূৰ্বে আপোনালোকক ভোট দিছিল। প্ৰায় ৫০ বছৰ পূৰ্বে ১৯৭২ চনত পশ্চিম বংগ, ইয়াৰ লোকসকলে আপোনাসোকক শেষবাৰৰ বাবে ভাল পাইছিল। তামিলনাডুৰ লোকসকল... মই ইয়াত সন্মত, যদি আপুনি সেই মৰ্যাদা অনুসৰণ কৰে আৰু এই ঠাইখন ব্যৱহাৰ নকৰে, এইটো দেশৰ এক ডাঙৰ দুৰ্ভাগ্য যে সদনৰ দৰে ঠাই দেশৰ বাবে ব্যৱহাৰযোগ্য হ'ব লাগে, ইয়াক দলৰ কামলৈ লৈ যোৱাৰ বাবে কৰা প্ৰচেষ্টা আৰু তাৰ বাবে, সঁহাৰি দিয়াটো আমাৰ বাধ্যবাধকতা হৈ পৰে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱ, স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰত, আজি দেশখনে স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱ উদযাপন কৰিছে আৰু দেশখনে অমৃত কালত প্ৰৱেশ কৰিছে। যিসকল লোকে এই স্বাধীনতা সংগ্ৰামত অৱদান আগবঢ়াইছে তেওঁলোক কোনো দলৰ আছিল নে নাই... এই সকলোবোৰৰ বাহিৰেও, দেশৰ বাবে উঠি অহা আৰু জীয়াই থকা আৰু প্ৰাণ ত্যাগ কৰা লোকসকল, দেশৰ বাবে জীৱন দিয়া লোকসকল, তাৰ পিছত সকলোকে স্মৰণ কৰাৰ, পুনৰ মনত ৰখাৰ আৰু তেওঁলোকৰ সপোনবোৰ মনত ৰাখি কিছু সংকল্প গ্ৰহণ কৰাৰ সুযোগ আহিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আমি সকলোৱে সংস্কৃতিৰ দ্বাৰা, স্বভাৱত, ব্যৱস্থাৰ দ্বাৰা গণতন্ত্ৰৰ প্ৰতি প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ, আজিৰ পৰা নহয়, কিন্তু বহু শতাব্দী ধৰি। কিন্তু এইটোও সঁচা যে সমালোচনা হৈছে জীৱন্ত গণতন্ত্ৰৰ এক অলংকাৰ, কিন্তু অন্ধ বিৰোধিতা, ই গণতন্ত্ৰৰ প্ৰতি অসন্মান। ভাৰতে এই মনোভাৱৰে যি অৰ্জন কৰিছে, সেই শক্তি প্ৰচেষ্টা ভাল হ'লহেঁতেন, মুক্ত মনেৰে গ্ৰহণ কৰা হ'লহেঁতেন, ইয়াক আদৰণি জনোৱা হ'লহেঁতেন।

বিগত দুবছৰত, ১০০ বছৰৰ ভিতৰত আটাইতকৈ ডাঙৰ বিশ্বব্যাপী মহামাৰী সংকট, সমগ্ৰ বিশ্বৰ মানৱ জাতিয়ে সন্মুখীন হৈছে। যিসকলে ভাৰতৰ অতীতৰ ভিত্তিত ভাৰতক বুজিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, তেওঁলোকে ইমান ডাঙৰ দেশ, ইমান বৃহৎ জনসংখ্যা, ইমান বৈচিত্ৰ্য, এই অভ্যাস, এই প্ৰকৃতিবোৰৰ ভয় কৰিছিল... সম্ভৱতঃ ভাৰতে ইমান ডাঙৰ যুঁজ দিব নোৱাৰিব। ভাৰতে নিজকে বচাব নোৱাৰিব... সেইটো তেওঁলোকৰ চিন্তা আছিল। কিন্তু আজিৰ পৰিস্থিতি কি... মেড ইণ্ডিয়া কোভাক্সিন, কোভিড ভেকছিন বিশ্বৰ ভিতৰতে আটাইতকৈ কাৰ্যকৰী। আজি, ভাৰতে প্ৰথম পালিৰ এই লক্ষ্যৰ ১০০ শতাংশ ওচৰ চাপিছে। আৰু দ্বিতীয় পালিৰ প্ৰায় ৮০ শতাংশ - ইয়াৰ পৰ্যায়ও সম্পূৰ্ণ হৈছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

প্ৰথম ঢৌৰ সময়ত, যেতিয়া দেশখনে লকডাউন পালন কৰি আছিল, যেতিয়া বিশ্ব স্বাস্থ্য সংস্থাই বিশ্বৰ লোকসকলক পৰামৰ্শ দিছিল, সকলো স্বাস্থ্য বিশেষজ্ঞই কৈছিল যে যিসকল তেওঁলোক য'ত আছে তাতে থাকক, এই বাৰ্তাটো সমগ্ৰ বিশ্বতে দিয়া হৈছিল, কিয়নো মানুহজন য'লৈকে যায়, যদি তেওঁ ক’ৰোনাৰ দ্বাৰা সংক্ৰমিত হয়, তেন্তে ক’ৰোনাও তেওঁৰ লগতে যাব। তাৰ পিছত, মুম্বাইৰ ৰেল ষ্টেচনত থিয় হৈ কংগ্ৰেছৰ লোকসকলে তেওঁলোকক মুম্বাই এৰি যাবলৈ উৎসাহিত কৰি, মুম্বাইৰ শ্ৰমিকসকলক টিকট দিছিল, টিকট বিনামূলীয়াকৈ দিয়া হৈছিল, মানুহক যাবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰা হৈছিল। তেওঁলোকক চিন্তাত পেলোৱা হৈছিল ৷

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

এয়া কেনেকুৱা ৰাজনীতি ৷ মানৱজাতিৰ সংকটৰ সময়ত এয়া কেনেকুৱা ৰাজনীতি ? এই দলগত ৰাজনীতি কিমান দিনলৈ চলিব?

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

কেৱল ময়েই নহয়, কংগ্ৰেছৰ এই আচৰণত সমগ্ৰ দেশ আচৰিত হৈছে। দুবছৰ ধৰি, দেশখনে ১০০ বছৰৰ ভিতৰত আটাইতকৈ ডাঙৰ সংকটৰ সৈতে যুঁজি আছে। দেশখনত কিছুমান লোকে যি ধৰণে আচৰণ কৰিছে, যিএই চিন্তাধাৰাত সোমাই পৰিছে। এইখন আপোনাৰ দেশ নহয় নেকি? এই দেশৰ এই লোকসকল আপোনাৰ নহয় নেকি? তেওঁলোকৰ আনন্দ আপোনাৰ নহয় নেকি? ইমান ডাঙৰ সংকট আছিল, বহুতো ৰাজনৈতিক দলৰ নেতাসকলে, মাত্ৰ লক্ষ্য কৰে, কিমানজন ৰাজনৈতিক দলৰ নেতা যি নিজকে জনসাধাৰণৰ নেতা বুলি বিশ্বাস কৰে, তেওঁলোকে ৰাইজক অনুৰোধ কৰিছে, তেওঁলোকে আবেদন কৰিছে... ঠিক আছে, ক’ৰোনাৰ এনে সংকট আছে, এক বিশ্বব্যাপী মহামাৰী আছে... আপুনি মুখা পিন্ধে, আপোনাৰ হাত ধুই থাকক, দুই গজ দূৰত ৰাখক। তাত কিমান জন নেতা আছে... যদি তেওঁলোকে দেশৰ জনসাধাৰণক বাৰে বাৰে কয়, তেন্তে ইয়াত বিজেপি চৰকাৰৰ লাভ কি হ'ব? মোদীক কিহে লাভান্বিত কৰিব? কিন্তু ইমান ডাঙৰ সংকটৰ সময়তো তেওঁলোকে এনে পৱিত্ৰ কাম কৰাৰ পৰা বঞ্চিত হৈছিল।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আজি সমগ্ৰ বিশ্বতে যোগৰ বাবে, এক প্ৰকাৰে, ক’ৰোনাত, যোগে বিশ্বত এক স্থান লাভ কৰিছে। যোগৰ বাবে গৌৰৱান্বিত নোহোৱা বিশ্বত কোন ভাৰতীয় হ'ব? আপোনালোকে তাক উপহাস কৰিছিল, আপোনালোকে তাৰ বিৰোধিতা কৰিছিল। যদি আপুনি লোকসকলক কয়, "আপুনি বিপদত ঘৰত আছে, যোগাভ্যাস কৰক, আপুনি উপকৃত হ'ব... কি ক্ষতি আছিল। যদি আমি সকলোৱে একেলগে দেশৰ যুৱ শক্তিক 'ফিট ইণ্ডিয়া'ৰ জৰিয়তে এই শক্তিৰ দিশে আগবাঢ়ি যাবলৈ কৈছিলো, কিন্তু সেইটোও বিৰোধিতা কৰা হ'ব, উপহাস কৰা হ'ব। অৰ্থাৎ, আপোনালোকৰ কি হৈছে, মই বুজি পোৱা নাই আৰু সেইকাৰণে মই আজি কওঁ যাতে আপুনি ক'ত থিয় হয় আপুনি উপলব্ধি কৰিব লাগে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

চৰকাৰখনে আন এটা মহান কাম কৰিছে, আমি ইয়াৰ বাবে নতুন ক্ষেত্ৰ, উদ্যোগী মুকলি কৰিছো। আত্ম-নিৰ্ভৰ ভাৰত আঁচনিখনৰ অধীনত, আমি ব্যক্তিগত খণ্ডক মহাকাশ, প্ৰতিৰক্ষা, ড্ৰোন, খনন ইত্যাদিত দেশখনৰ উন্নয়নত অংশীদাৰ হ'বলৈ আমন্ত্ৰণ জনাইছো। দেশখনৰ উদ্যোগীসকলৰ বাবে এক উন্নত পৰিবেশ সৃষ্টি কৰিবলৈ, হাজাৰ-হাজাৰ অনুপালনৰ সৈতে সৰল কৰ ব্যৱস্থা আৰম্ভ কৰা হৈছে, আমাৰ দেশৰ আধা দেশ, প্ৰতিটো বিভাগে, এয়া কৰিব, এই পত্ৰখনৰ ব্যৱস্থা কৰিব, আমি হাজাৰ অভিযোগ নিষ্পত্তি কৰিছো। আজি, মই ৰাজ্যসমূহক এনে অভিযোগবিলাক বিচাৰি উলিয়াবলৈ আৰু সমাপ্ত কৰিবলৈয়ো অনুৰোধ জনাম। দেশখনৰ নাগৰিকসকলে সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছে, আপুনি সেয়া বুজি পাইছে। আজি দেশখনত এনে ধৰণৰ বাধা আঁতৰ কৰা হৈছে। আমি ঘৰুৱা উদ্যোগটো উজ্জীৱিত কৰিবলৈ এটাৰ পিছত এটা খোজ লৈ আছো।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আজি দেশখন সেই পুৰণি ধাৰণাটোৰ পৰা ওলাই আহিছে, এই চিন্তা আমাৰ দেশত পৰিণত হৈছে যে চৰকাৰখন হৈছে ভাগ্যৰ সৃষ্টিকৰ্তা, আপুনি চৰকাৰখনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব লাগিব, কোনেও আপোনাৰ আশা আৰু আকাংক্ষা পূৰণ কৰিব নোৱাৰে, চৰকাৰখনে এয়া কৰিব। চৰকাৰখনে সকলো দিব। আমি ইমান অহংকাৰ কৰিছিলো আৰু ইয়াৰ বাবে, দেশখনৰ সামৰ্থ্যও বৃদ্ধি হৈছে। আৰু সেয়েহে, সাধাৰণ যুৱক-যুৱতীসকলৰ সপোন, যুৱ দক্ষতা, তেওঁলোকৰ পথেৰে, আমি নতুনকৈ চিন্তা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলো। সকলোবোৰ চৰকাৰখনেই কৰে, এনে নহয়। দেশবাসীৰ শক্তি বহুগুণে বৃদ্ধি পাইছে। যদি তেওঁলোকৰ শক্তিৰে বেদনাক সংযুক্ত কৰা হয়, তেন্তে ফলাফল লাভ কৰক। আপুনি দেখিছে, ২০১৪ ৰ পূৰ্বে, আমাৰ দেশত মাত্ৰ ৫০০ টা ষ্টাৰ্টআপ আছিল, যেতিয়া দেশখনৰ যুৱসকলক এটা সুযোগ দিয়া হয়, ফলাফল কি, এই সাত বছৰত, ২০১৪ ৰ পূৰ্বে, ৫০০ টা ষ্টাৰ্টআপ, এই সাত বছৰত এই দেশত ৭০০০ ষ্টাৰ্টআপে কাম কৰি আছে। এয়াই মোৰ দেশৰ যুৱপ্ৰজন্মৰ শক্তি। আৰু তৈয়াৰ কৰা এই ইউনিকৰ্ণসমূহ আৰু প্ৰতিটো ইউনিকৰ্ণ অৰ্থাৎ ইয়াৰ মূল্য হাজাৰ-হাজাৰ কোটিত স্থিৰ কৰা হৈছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আৰু অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে আমি ভাৰতৰ ইউনিকৰ্ণ শতিকা গঢ়াৰ দিশত আগবাঢ়িছো, যিটো বিশাল। পূৰ্বে হাজাৰ-হাজাৰ কোটিৰ কোম্পানী হ'বলৈ কেইবা দশক লাগিছিল। আজি আমাৰ যুৱপ্ৰজন্মৰ শক্তি, চৰকাৰখনৰ নীতিৰ বাবে, তেওঁলোকে দুবছৰৰ ভিতৰতে তেওঁলোকৰ চাৰিওফালে হাজাৰ-হাজাৰ কোটি, ব্যৱসায় দেখিবলৈ সক্ষম হৈছে।

আৰু আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

এই ক্ষেত্ৰত আমি ষ্টাৰ্টআপ ইউনিকৰ্ণত বিশ্বখনৰ শীৰ্ষ ৩ ৰ ভিতৰত স্থান পাইছো। এজনো ভাৰতীয় নাই যি গৌৰৱান্বিত নহ'ব? কিন্তু এনে সময়তে তেওঁলোকে এই চৰকাৰৰ বিৰোধিতা কৰিবলৈ লাগিছিল। দিনটো ৰাতিপুৱাৰে আৰম্ভ হয় আৰু ইয়াত মই দেখিছিলো যে আমাৰ সন্মানীয় মহোদয়ে কৈ আছিল, আপুনি মোদী, মোদী, মোদী, মোদী কৰি আছে নেকি, হয় আপুনি এইটোৱেই কৈ আছিল, ঠিক! আৰু সকলোৱে মোদী, মোদী, মোদী, আপুনিও কৈ আছে। আপুনি ৰাতিপুৱা সোনকালে আৰম্ভ কৰে। মোদীৰ অবিহনে আপুনি এক মুহূৰ্তও কটাব নোৱাৰে। হেই মোদী আপোনাৰ জীৱনী শক্তি।

আৰু আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

একাংশ লোকে দেশখনৰ যুৱপ্ৰজন্ম, দেশখনৰ উদ্যোগী, দেশখনৰ শ্ৰেষ্ঠ সৃষ্টিকৰ্তাসকলক ভয় খুৱাই ভাল পায়। তেওঁলোকক ভয় খুৱাই আনন্দ লভিছে। তেওঁলোকে পক্ষপাতদুষ্ট হোৱাটোও উপভোগ কৰে। দেশখনৰ যুৱপ্ৰজন্মই তেওঁলোকৰ কথা শুনা নাই, ইয়াৰ বাবেই দেশখন আগবাঢ়িছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আজি ইয়াৰে কিছুমান ইউনিকৰ্ণৰ বহুজাতিক কোম্পানী হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে। কিন্তু কংগ্ৰেছত বহি থকা এনে একাংশ লোক আছে যিয়ে কয় যে তেওঁলোকে আমাৰ উদ্যোগী সকলৰ হৈ কথা কয় আৰু তেওঁলোকে কি কয় জানিও আপুনি আচৰিত হ'ব, তেওঁলোকে কয় যে এই উদ্যোগীসকলে ক’ৰোনা ভাইৰাছৰ প্ৰজাতিৰ কথা কয়, কি হৈছে? আমাৰ দেশৰ উদ্যোগসমূহ ক’ৰোনা ভাইৰাছৰ এই প্ৰকাৰবোৰ নেকি? আমি কি সম্পৰ্কে কথা পাতি আছো, আমি কাৰ বাবে কথা পাতি আছো? যদি কোনোবাই আপোনালোকৰ ওচৰত বহে, তেন্তে মাথো কওঁক, কি সঠিক হৈ আছে? দলটো পৰাজিত হৈছে, কংগ্ৰেছ দল হেৰাইছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

যিসকলে ইতিহাসৰপৰা শিকিব নোৱাৰে, তেওঁলোক ইতিহাসৰ পাতৰপৰা হেৰাই গৈছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

মই এই বাবেই কৈছো যে মাত্ৰ ৬০ ৰপৰা ৮০ দশকলৈ, তেওঁৰ সকলো বিশিষ্ট লোক তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিছিল যিসকলে দেশখনৰ নেতৃত্ব দিছিল, মই সেই সময় সম্পৰ্কে কথা পাতি আছো। ৬০ ৰপৰা ৮০ দশকলৈ, কেৱল কংগ্ৰেছ, কংগ্ৰেছৰ ক্ষমতাৰ সংগীসকলৰ সৈতে থকাৰ আনন্দ উপভোগ কৰা লোকসকল, এই একেজন লোকে পণ্ডিত নেহৰু জীৰ চৰকাৰ আৰু শ্ৰীমতী ইন্দিৰা গান্ধীজীৰ চৰকাৰক কি বুলি কৈছিল, এয়া টাটা- এয়া বিৰলাৰ চৰকাৰ, তেওঁলোকে টাটা-বিৰলাৰদ্বাৰা চৰকাৰ চলাই আছে। ৬০ ৰপৰা ৮০ দশকলৈ, নেহৰু জীৰ বাবে একে কথা কোৱা হৈছিল। ইন্দিৰা জীৰ হৈ কথা পাতিছিল। আৰু আপুনি তেওঁলোকৰ সৈতে বিচ্ছেদ কৰাৰ শক্তি লৈছিল কিন্তু তেওঁলোকৰ অভ্যাসবোৰো গ্ৰহণ কৰিছিল। আপুনিও একে ভাষাতে কথা পাতি আছে। মই দেখিছো, আপুনি ইমান তললৈ গৈছে, আপুনি ইমান তললৈ গৈছে, হয় মই ভাবো আজি পাঞ্চিং বেগটো সলনি হৈছে কিন্তু আপোনাৰ অভ্যাস সলনি হোৱা নাই। মই বিশ্বাস কৰো যে এই একেজন মানুহে সংসদত কথা কোৱাৰ সাহস কৰিছিল, তেওঁলোকে বাহিৰত কথা পাতিছিল, য'ত সুযোগ পালে তেওঁলোকে নীৰৱ হৈ নাথাকিল। তেওঁলোকে কয় যে মেক ইন ইণ্ডিয়া হ'ব নোৱাৰে কিন্তু এতিয়া ইয়াত আনন্দ আছে। ভাৰতৰ বাবে কোনোবাই এনেকুৱা কথা ভাবিব পাৰিবনে? সেই মেক ইন ইণ্ডিয়া হ'ব নোৱাৰে। হেই ভাই, আপোনাৰ সমস্যা হৈছিল, আমি আহি এইটো কৰিম, ঠিক আছে তেনেকৈ কওঁক। আপুনি দেশখনক কিয় অপমান কৰিছে? আপুনি দেশখনৰ বিৰুদ্ধে কিয় কথা কয়? মেক ইন ইণ্ডিয়া হ'ব নোৱাৰে। মেক ইন ইণ্ডিয়াক উপহাস কৰা হৈছিল। আৰু আজি দেশখনৰ যুৱ শক্তি, দেশখনৰ উদ্যোগীয়ে ইয়াক দেখুৱাইছে, আপুনি কৌতুকৰ বিষয় হৈ পৰিছে। আৰু মই ভালদৰে বুজিবলৈ সক্ষম যে মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ সফলতাই আপোনালোকক কিমান বেদনা দিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

একাংশ লোক মেক ইন ইণ্ডিয়াৰদ্বাৰা অসুবিধাত পৰিছে কাৰণ মেক ইন ইণ্ডিয়া মানে কমিছনৰ পথ বন্ধ, মেক ইন ইণ্ডিয়া মানে দুৰ্নীতিৰ পথ বন্ধ, মেক ইন ইণ্ডিয়া মানে বুকু ভৰ্তি কৰাৰ পথ বন্ধ হৈ গৈছে। আৰু সেয়েহে কেৱল মেক ইন ইণ্ডিয়াৰ বিৰোধিতা কৰক। ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ সম্ভাৱনাক উপেক্ষা কৰাৰ পাপ, দেশখনৰ ক্ষুদ্ৰ উদ্যোগীসকলৰ সামৰ্থ্যৰ অপমান, দেশখনৰ যুৱপ্ৰজন্মৰ প্ৰতি অপমান, দেশখনৰ উদ্ভাৱনীমূলক সম্ভাৱনাৰ অপমান।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

এনে ধৰণৰ নেতিবাচকতা, দেশখনৰ হতাশাৰ পৰিবেশ, নিজেই হতাশ, নিজকে সফল কৰিবলৈ সক্ষম নহয়। সেইকাৰণে দেশখনৰ যুৱপ্ৰজন্ম দেশখনক বিফল কৰিবলৈ চলি থকা খেলবোৰৰ বিৰুদ্ধে অতি সচেতন আৰু সতৰ্ক হৈ পৰিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

যিসকলে পূৰ্বে চৰকাৰ চলাইছিল, যিসকলে ৫০ বছৰ ধৰি দেশখনৰ চৰকাৰ চলাইছিল। মেক ইন ইণ্ডিয়া সম্পৰ্কে তেওঁৰ নীতি কি আছিল, যদি আমি কেৱল প্ৰতিৰক্ষা খণ্ডটোলৈ চাওঁ, তেন্তে আমি সকলোবোৰ কথা বুজি পাম যিবোৰ তেওঁ আগতে কৰিছিল, তেওঁ কেনেদৰে কৰিছিল, তেওঁ কিয় কৰিছিল আৰু কাৰ বাবে কৰিছিল। প্ৰথম বছৰবোৰত যি ঘটিছিল সেয়া আছিল নতুন সঁজুলি ক্ৰয়ৰ প্ৰক্ৰিয়া। এয়া বহু বছৰ ধৰি চলি আছিল। আৰু যেতিয়া চূড়ান্ত সিদ্ধান্ত লোৱা হ'ব, সেই কথাটো লুপ্ত হৈ পৰিব। এতিয়া মোক কওঁক, দেশখনৰ বাবে কি ভাল? এইটো পুৰণি আছিল আৰু আমি পৰিশোধ কৰিছিলো। আমি এই সকলোবোৰ প্ৰক্ৰিয়া সৰল কৰিলো। প্ৰতিৰক্ষা খণ্ডটোৰ সমস্যাৰাজি বহু বছৰ ধৰি স্থগিত হৈ আছে, আমি ইয়াক সমাধান কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিলো। পূৰ্বে, যিকোনো আধুনিক প্লেটফৰ্ম বা সঁজুলিৰ বাবে, আমি আন দেশৰ ফালে চাব লাগিছিল। প্ৰয়োজনৰ সময়ত ইয়াক খৰখেদাকৈ ক্ৰয় কৰা হৈছিল, আনিব, আনিব! কোনে সুধিলে, এইটো সম্পন্ন হৈছে! আনকি স্পেয়াৰ পাৰ্টছৰ বাবেও আমি আন দেশৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। আনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি এই দেশৰ নিৰাপত্তা নিশ্চিত কৰিব নোৱাৰি। আমাৰ এক অনন্য প্ৰণালী থাকিব লাগে, আমাৰ নিজা প্ৰণালী থকা উচিত। প্ৰতিৰক্ষা খণ্ডটোত আত্ম-নিৰ্ভৰশীল হ'বলৈ, এয়াও ৰাষ্ট্ৰখনৰ সেৱাৰ এক মহান কৰ্ম আৰু আজি মই দেশখনৰ যুৱসকলক কেৰিয়াৰত এই ক্ষেত্ৰখন বাছনি কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছো। আমি শক্তিৰে থিয় দিম।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

এই বাজেটতো আমি ভাৰতত অধিকসংখ্যক প্ৰতিৰক্ষা সঁজুলি প্ৰস্তুত কৰিম। কেৱল ভাৰতীয় কোম্পানীৰ পৰাহে ক্ৰয় কৰিব, এই ব্যৱস্থা বাজেটখনত কৰা হৈছে। আমি বাহিৰৰপৰা অনাৰ পথ বন্ধ কৰাৰ পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছো। আমাৰ বাহিনীসমূহৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণৰ উপৰিও, আমি এক ডাঙৰ প্ৰতিৰক্ষা বিশেষজ্ঞ হোৱাৰ সপোনৰে অগ্ৰসৰ হৈছো আৰু মই নিশ্চিত যে এই সংকল্প পূৰণ হ'ব। মই জানো যে প্ৰতিৰক্ষা চুক্তিত, পূৰ্বে কিমানটা বৃহৎ শক্তিয়ে ভাল ক্ৰয় কৰিছিল, এনে শক্তিক মোদীয়ে প্ৰত্যাহ্বান জনাইছে। আৰু সেয়েহে সেইদিনা মোদীক খং কৰাটো স্বাভাৱিক, কেৱল সেয়াই নহয়। আৰু তেওঁৰ খং প্ৰকট হৈ আহিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

বিৰোধীদলৰ আমাৰ একাংশ সতীৰ্থয়ো ইয়াত মুদ্ৰাস্ফীতিৰ বিষয়টো উত্থাপন কৰিছে। ইউপিএ চৰকাৰখন কংগ্ৰেছৰ নেতৃত্বত থাকিলেও আপোনাৰ এই চিন্তা দেশখনৰ বাবেও ভাল হ'লহেঁতেন। এই উদ্বেগ সেই সময়তো হ'ব লাগিছিল। আপুনি হয়তো পাহৰি গৈছে, মই কেৱল আপোনাক মনত পেলাই দিব বিচাৰো। কংগ্ৰেছ চৰকাৰখনৰ শেহতীয়া পাঁচ বছৰত, প্ৰায় সমগ্ৰ কাৰ্য্যকালত, দেশখনে দুটা অংকৰ মুদ্ৰাস্ফীতিৰ সন্মুখীন হ'বলগীয়া হৈছিল। আমি শাসনলৈ অহাৰ পূৰ্বে এই পৰিস্থিতি আছিল। কংগ্ৰেছৰ নীতিসমূহ এনেকুৱাই আছিল যে চৰকাৰখনেই নিজেই বিশ্বাস কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল যে মুদ্ৰাস্ফীতি ইয়াৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰত। ২০১১ ত, তদানীন্তন বিত্ত মন্ত্ৰীজনে অসহায়ভাৱে লোকসকলক কৈছিল যে মুদ্ৰাস্ফীতি হ্ৰাস কৰিবলৈ কোনো আলাদিন যাদু আশা নকৰিব। এয়া হৈছে আপোনালোকৰ নেতাসকলৰ অসংবেদনশীলতা। আমাৰ চিদাম্বৰমজীয়ে, যিয়ে আজিকালি অৰ্থনীতিৰ ওপৰত বাতৰিকাকতত প্ৰবন্ধ লিখিছে, আপুনি চৰকাৰত থাকোতে কি কৈছিল, সেই সময়ৰ নেতাসকলে কি কৈছিল, তেওঁলোকে কৈছিল, ২০১২ ত, তেওঁলোকে কৈছিল যে ২০ টকাত পানীৰ বটল আৰু ১৫ টকাৰ আইচ ক্ৰীম কিনিবলৈ জনসাধাৰণৰ কোনো সমস্যা নহয় কিন্তু ঘেঁহু-চাউল কিন্তু যদি এক টকা বৃদ্ধি হয়, তেতিয়া ইয়াক সহ্য কৰিব নোৱাৰি। এয়া আছিল আপোনাৰ নেতাসকলৰ বিবৃতি, অৰ্থাৎ মুদ্ৰাস্ফীতিৰ প্ৰতি এক অসংবেদনশীল মনোভাৱ। এইটো উদ্বেগৰ কথা।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

মুদ্ৰাস্ফীতি হৈছে দেশখনৰ সাধাৰণ জনতাৰ সৈতে পোনপটীয়াকৈ সম্পৰ্কীয় এটা সমস্যা। আৰু আমাৰ চৰকাৰ, এনডিএ চৰকাৰে প্ৰথম দিনৰ পৰাই সতৰ্কতা আৰু সংবেদনশীলতাৰে এই বিষয়টো নিবিড়ভাৱে চূড়ান্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। আৰু সেয়েহে আমাৰ চৰকাৰে মুদ্ৰাস্ফীতি নিয়ন্ত্ৰণক আমাৰ বিত্তীয় নীতিৰ প্ৰাথমিক লক্ষ্য কৰি তুলিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আনকি এশ বছৰত ইমান এক বৃহৎ মহামাৰীৰ এই সময়ছোৱাতো, আমি চেষ্টা কৰিছিলো যে মুদ্ৰাস্ফীতি আৰু অত্যাৱশ্যকীয় সামগ্ৰীৰ মূল্যই আকাশ স্পৰ্শ কৰিব নালাগে। সাধাৰণ লোকৰ বাবে, মাননীয় অধ্যক্ষ, মুদ্ৰাস্ফীতিয়ে আজি অত্যাৱশ্যকীয় সামগ্ৰীৰ বাবে আকাশ স্পৰ্শ কৰিব নালাগে। সাধাৰণ মানুহৰ বাবে, বিশেষকৈ দৰিদ্ৰ লোকসকলৰ বাবে, মুদ্ৰাস্ফীতি সহ্যৰ সীমাৰ বাহিৰলৈ যাব নালাগে আৰু মুদ্ৰাস্ফীতি নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিবলৈ আমি কি কৰিছো, এই পৰিসংখ্যাসমূহে নিজেই কৈছে। যদিও কংগ্ৰেছৰ মুদ্ৰাস্ফীতিৰ হাৰ দুটা অংকৰ আছিল, ই ১০ শতাংশতকৈ অধিক আছিল, আনহাতে ২০১৪ ৰপৰা ২০২০ লৈ, মুদ্ৰাস্ফীতি ৫ শতাংশতকৈ কম হৈছে। ক’ৰোনা সত্বেও, এই বৰ্ষৰ মুদ্ৰাস্ফীতি ৫.২ শতাংশ হৈছে আৰু খাদ্যৰ মুদ্ৰাস্ফীতিও তাতকৈ কম। আপোনালোকৰ সময়ত, আপুনি বৈশ্বিক পৰিস্থিতিৰ উদাহৰণ দি ইয়াক পৰিহাৰ কৰিছিল। অৱশ্যে, মুদ্ৰাস্ফীতি সন্দৰ্ভত কংগ্ৰেছৰ শাসনকালত পণ্ডিত নেহৰুৱে লালকিল্লাত কি কৈছিল, মই আপোনাক ক'ব বিচাৰো, পণ্ডিত নেহৰু! দেশখনৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী, লালকিল্লাৰপৰা ভাষণ! চাওঁক, আপোনাৰ এটা ইচ্ছা আছে যে মই যাতে পণ্ডিত জীৰ নাম নলওঁ, আজি মই বাৰে বাৰে ক’ম। আজি নেহৰু জী, নেহৰু জী! আজি আনন্দ কৰক! আপোনাৰ নেতাসকলে ক'ব যে আনন্দ কৰক!

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

পণ্ডিত নেহৰু জীয়ে লালকিল্লাৰপৰা কৈছিল আৰু সেই সময়ত কোৱা হৈছিল, তেতিয়া বিশ্বায়ন ইমান বেছি নাছিল, ই আনকি নামতো নাছিল। সেই সময়ত, লালকিল্লাৰপৰা দেশখনক সম্বোধনৰ সময়ত নেহৰু জীয়ে যি কৈছিল, কেতিয়াবা কোৰিয়াত যুঁজ দিয়াটোৱেও আমাক প্ৰভাৱিত কৰে। ইয়াৰ ফলত সামগ্ৰীৰ মূল্য বৃদ্ধি হয়। এয়া আছিল নেহৰু জী! ভাৰতৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী! কেতিয়াবা আনকি কোৰিয়াত যুঁজ দিয়াটোৱে আমাক প্ৰভাৱিত কৰে। ইয়াৰ ফলত, সামগ্ৰীৰ মূল্য বৃদ্ধি হয় আৰু সেইবোৰো আমাৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰত থাকে। দেশখনৰ সন্মুখত, দেশখনৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে হাত দাঙি দিলে। তেওঁলোকেই পৰৱৰ্তী সময়ত কি কয়, চাওঁক, এয়া আপোনাৰ কামৰ বিষয়ে। লগতে কয়, পণ্ডিত নেহৰু জীয়ে আৰু কয় যে যদি আমেৰিকাতো কিবা ঘটে, তেন্তে ই সামগ্ৰীৰ মূল্যক প্ৰভাৱিত কৰে। চিন্তা কৰক, তেতিয়া মুদ্ৰাস্ফীতিৰ সমস্যাটো কিমান গুৰুতৰ আছিল যে নেহৰু জীয়ে লালকিল্লাৰপৰা দেশখনৰ সন্মুখত হাত দাঙি দিছিল, নেহৰুজীয়ে তেতিয়া কৈছিল।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

যদি কংগ্ৰেছ চৰকাৰখন আজি শাসনত থাকিলহেঁতেন, তেন্তে আজি দেশখনৰ ভাগ্য এনেকুৱাই হ'লহেঁতেন। দেশখন ৰক্ষা পৰিছিল, কিন্তু যদি আপুনি আজি ইয়াত থাকিলহেঁতেন, আপুনি ক’ৰোনাৰ বাবে মুদ্ৰাস্ফীতি হোৱাৰ পিছত গুচি গ'লহেঁতেন। কিন্তু এই সমস্যাটো অতিশয় সংবেদনশীলতা আৰু গুৰুত্বৰ সৈতে বিবেচনা কৰি, আমি ইয়াক সমাধান কৰিবলৈ সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে কাম কৰি আছো। আজি বিশ্বখনত মুদ্ৰাস্ফীতি আমেৰিকা আৰু অ’ইচিডি দেশসমূহত সাত শতাংশ, প্ৰায় সাত শতাংশ। কিন্তু সন্মানীয় অধ্যক্ষ, আমি কাকো দোষ দি পলাই যোৱা নাই। আমি তেওঁলোকৰ সৈতে আছো যিসকলে আন্তৰিকতাৰে প্ৰচেষ্টা কৰে, তেওঁলোক হৈছে দেশবাসীৰ সৈতে দায়িত্ব সহকাৰে থিয় দিয়া লোকসকল।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

দৰিদ্ৰতা হ্ৰাস কৰিবলৈ এই সদনত বৃহৎ পৰিসংখ্যাও দিয়া হৈছিল কিন্তু এটা কথা পাহৰি গৈছে। এই দেশৰ দৰিদ্ৰসকল ইমান বিশ্বাসঘাতক নহয়। এই দেশৰ দৰিদ্ৰ লোকসকল ইমান বিশ্বাসঘাতক নহয় যে যিকোনো চৰকাৰে তেওঁলোকৰ কল্যাণৰ বাবে কাম কৰিব লাগে আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকক ক্ষমতাৰপৰা আঁতৰাই নিব লাগে, ই দেশখনৰ দৰিদ্ৰলোকৰ প্ৰকৃতিত নাই। আপোনালোকে অংগীকাৰ কৰিছিল কাৰণ আপোনালোকে ধৰি লৈছিল যে শ্ল'গান দি, আপোনালোকে দৰিদ্ৰসকলক আপোনাৰ কবলত আৱদ্ধ কৰি ৰাখিব, কিন্তু দৰিদ্ৰ লোকসকলে সাৰ পাইছিল, দৰিদ্ৰসকলে আপোনালোকক চিনি পাইছিল। এই দেশৰ দৰিদ্ৰসকল ইমানেই সচেতন যে আপোনালোকক ৪৪ খন আসনত ৰাখিছে। ৪৪ খন আসনত সীমাবদ্ধ হ'ল। কংগ্ৰেছে ১৯৭১ ৰপৰা গৰিবি হাটাওৰ শ্ল'গানত নিৰ্বাচনত জয়ী হৈ আহিছিল। ৪০ বছৰৰ পিছত, দৰিদ্ৰতা নাইকিয়া হোৱা নাই, কিন্তু কংগ্ৰেছ চৰকাৰে এক নতুন সংজ্ঞা দিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

দেশখনৰ যুৱপ্ৰজন্মই এইসমূহ জনাটো অতিশয় গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু অধ্যক্ষ মহোদয়, আপুনি দেখিছে যে যেতিয়া তেওঁলোক বিৰক্ত হয়, আপোনাৰ এটা ধাৰণা থাকে যে আঘাতটো অতি গভীৰ হ'ব। তেওঁলোকে জানে যে তেওঁলোক আজি সমস্যাত আছে। আৰু একাংশ মানুহে কথা পাতি পলাই যায় আৰু এই দৰিদ্ৰ লোকসকলে এয়া সহ্য কৰিব লাগিব।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

৪০ বছৰৰ পিছত, দৰিদ্ৰতা নিৰ্মূল হোৱা নাছিল, কিন্তু দৰিদ্ৰসকলে কংগ্ৰেছক আঁতৰাই দিছিল। আৰু কংগ্ৰেছে কি কৰিছিল... মাননীয় অধ্যক্ষ, কংগ্ৰেছে দৰিদ্ৰতাৰ সংজ্ঞা সলনি কৰিছিল। ২০১৩ ত, এক প্ৰকাৰে, তেওঁ কাগজত আশ্চৰ্য্যকৰ কাম কৰি ১৭ কোটি দৰিদ্ৰ লোকক ধনী কৰি তুলিছিল। এইটো কেনেকৈ ঘটিছিল তাৰ সত্যতা, দেশখনৰ যুৱক-যুৱতীসকলে জানিব লাগে। মই আপোনাক এটা উদাহৰণ দিওঁ- আপুনি জানে যে আমাৰ দেশখনত, আৰম্ভণিতে ৰে’লৱেত প্ৰথম শ্ৰেণী, দ্বিতীয় শ্ৰেণী, তৃতীয় শ্ৰেণী আছিল। প্ৰথম শ্ৰেণী কি আছিল, দুৱাৰৰ কাষত এটা শাৰী লিখা হৈছিল, দ্বিতীয় শ্ৰেণীত দুটা শাৰী লিখা হৈছিল, তৃতীয় শ্ৰেণীত তিনিটা। তেওঁলোকে অনুভৱ কৰিছিল যে এই তৃতীয় শ্ৰেণীৰ বাৰ্তাটো সঠিক নহয়, সেয়েহে তেওঁলোকে এটা শাৰী আঁতৰাই দিলে। এইবোৰ তেওঁলোকৰ সঁচা পদ্ধতি আৰু তেওঁলোকে অনুভৱ কৰে যে দৰিদ্ৰতা আঁতৰ নিৰ্মূল কৰা হৈছে আৰু তেওঁলোকে ইয়াৰ সকলো মৌলিক জ্ঞাত পৰিৱৰ্তন কৰিছে আৰু কৈছে যে ১৭ কোটি দৰিদ্ৰলোকক গণনা কৰা নহ'ব। এনেদৰে, তেওঁ পৰিসংখ্যা সলনিৰ কাম কৰি আহিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

ইয়াত কেতবোৰ মৌলিক সমস্যা উত্থাপন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। মই বুজিবলৈ বহু চেষ্টা কৰিছিলো। হয়তো কোনোবাই বুজি পাইছে, মই এতিয়ালৈকে এনে কাকো বিচাৰি পোৱা নাই। কিন্তু যদি কোনোবাই বুজিব পাৰে, মই বুজিবলৈ সাজু। এনে ধৰণৰ কিছুমান কথা কোৱা হয়। সন্মানীয় অধ্যক্ষ, সদনত ৰাষ্ট্ৰখনৰ বিষয়ে আলোচনা হৈছে। এই বিষয়সমূহ আচৰিত। মই কথা কোৱাৰ পূৰ্বে, মই এটা কথা পুনৰাবৃত্তি কৰিব বিচাৰো। আৰু মই উদ্ধৃতি দিব খুজিছো

"এইটো জনাটো আশ্চৰ্য্যজনক যে বাংলা, মাৰাঠা, গুজৰাটী, তামিল, অন্ধ্ৰ, ওড়িয়া, অসমীয়া, কানাড়া, মালায়ালী, সিন্ধী, পাঞ্জাৱী, পাঠান, কাশ্মীৰী, ৰাজপুত আৰু হিন্দুস্তানী ভাষী লোকসকলৰ বিশাল কেন্দ্ৰীয় অংশই কেনেকৈ শ-শ বছৰ ধৰি নিজৰ পৰিচয় গঢ়ি তুলিছে? এই সত্বেও, এই সকলোবোৰ গুণাগুণ আৰু দোষ কম-বেছি পৰিমাণে একে। ইয়াৰ তথ্য পুৰণি পৰম্পৰা আৰু শিলালিপিৰপৰা আহিছে। একে সময়তে, এই গোটেই সময়ছোৱাত তেওঁ স্পষ্টভাৱে এনে এজন ভাৰতীয় হৈ আছিল, যিসকলে একে ৰাষ্ট্ৰীয় ঐতিহ্য শ্বেয়াৰ কৰিছিল আৰু একে ধৰণৰ নৈতিক আৰু মানসিক বৈশিষ্ট্য আছিল।“

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

ভাৰতীয়সকলৰ এই বিশেষত্বৰ বৰ্ণনা কৰি, আমি এই উদ্ধৃতিটোত দুটা শব্দ মন কৰিম- 'ৰাষ্ট্ৰীয় ঐতিহ্য' আৰু এই উদ্ধৃতিটো পণ্ডিত নেহৰুৰ। এইটো নেহৰুৱে তেওঁৰ গ্ৰন্থ 'ভাৰতৰ খোজ' ত কৈছে। আমাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ঐতিহ্য এক। আমাৰ নৈতিক আৰু মানসিক বৈশিষ্ট্যৰাজি এক, এখন ৰাষ্ট্ৰ অবিহনে এয়া সম্ভৱ নেকি। এই সদনক এইবুলি কৈয়ো অপমান কৰা হৈছিল যে 'ৰাষ্ট্ৰ' শব্দটো আমাৰ সংবিধানত নাই। সংবিধানৰ প্ৰস্তাৱনাত লিখা 'ৰাষ্ট্ৰ' পঢ়িব নোৱাৰি, এনে হ'ব নোৱাৰে। কংগ্ৰেছে কিয় এই অপমান কৰিছে, মই এই সন্দৰ্ভত মোৰ কথা বিতংভাৱে ক’ম।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

এখন 'ৰাষ্ট্ৰ' কোনো কৰ্তৃত্ব বা চৰকাৰৰ ব্যৱস্থা নহয়। মাননীয় অধ্যক্ষ, আমাৰ বাবে 'ৰাষ্ট্ৰ' হৈছে এক জীৱন্ত আত্মা। আৰু দেশবাসী কেইবা হাজাৰ বছৰ ধৰি ইয়াৰ সৈতে জড়িত আৰু যুঁজি আছে। আমাৰ বিষ্ণু পুৰাণত কোৱা হৈছে, ইয়াক কোনো দলে লিখা নাই- এয়া বিষ্ণু পুৰাণত কোৱা হৈছে।

উত্তৰম যশ সমুদাক্ষয় হিমাভাৰে চাৰু দক্ষিণম

বৰ্সাতত ভাৰত নাম ভাৰত যাত্ৰা সনিত

অৰ্থাৎ, সাগৰৰ উত্তৰে আৰু হিমালয়ৰ দক্ষিণে থকা দেশখনক ভাৰত বুলি কোৱা হয় আৰু ইয়াৰ সন্তানসকলক ভাৰতীয় বুলি কোৱা হয়। যদি বিষ্ণু পুৰাণৰ এই শ্লোক কংগ্ৰেছৰ লোকসকলৰ বাবে গ্ৰহণযোগ্য নহয়, তেন্তে মই আন এটা উদ্ধৃতি ব্যৱহাৰ কৰিম। কাৰণ আপোনালোক কিছুমান বস্তুৰ প্ৰতি এলাৰ্জিক হ'ব পাৰে। মই উদ্ধৃতি দিছো- "এটা মুহূৰ্ত আহে কিন্তু ইতিহাসত কেতিয়াবাহে। যেতিয়া আমি পুৰণিৰপৰা বাহিৰলৈ ওলাই আহো আৰু নতুন যুগলৈ যাওঁ। যেতিয়া এটা যুগৰ সমাপ্তি ঘটে, যেতিয়া এটা জাতিৰ চিৰ-সহিষ্ণুতা আত্মা মুক্ত হয়।" এইসমূহ নেহৰু জীৰ কথাও। যি কি নহওঁক, নেহৰুৱে কোন জাতিৰ বিষয়ে কথা পাতি আছিল? নেহৰু জীয়ে এইদৰে কৈছে।

আৰু আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

তামিল অনুভূতিক ইয়াত প্ৰৰোচিত কৰাৰ এক বৃহৎ প্ৰয়াস কৰা হৈছিল। ৰাজনীতিৰ বাবে কংগ্ৰেছৰ পৰম্পৰা ব্ৰিটিছসকলৰ উত্তৰাধিকাৰীত দেখা যায়, 'ভাঙক আৰু শাসন কৰক, বিভাজন কৰক আৰু শাসন কৰক'। মাননীয় ৰাষ্ট্ৰপতি, কিন্তু আজি মই ইয়াত দোহাৰিব বিচাৰো তামিল ভাষাৰ মহান কবি, তামিল ভাষাৰ মহান কবি আৰু স্বাধীনতা সংগ্ৰামী সন্মানীয় সুব্ৰহ্মণ্যম ভাৰতীয়ে লিখিছিল- মোৰ উচ্চাৰণত কোনো ভুল হ'লে তামিল ভাষী লোকে মোক ক্ষমা কৰিব। কিন্তু মোৰ সন্মান আৰু মোৰ অনুভূতিত কোনো অভাৱ নাই। সুব্ৰহ্মণ্যম ভাৰতী জীয়ে কৈছিল-

মানুম ইমি মালে আংগল মালে, পানৰুম উপনিক নুলেংগল ডুলে

পাৰ্মিছ এডোৰু নুলাইধু পোলে, পোনেৰো ভাৰত নাদেগান নাদে

পোডাৰুম ইটে ইমকমাকিলেড

ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে কি উপলব্ধ, ই এনেকুৱা- সুব্ৰহ্মণ্যম ভাৰতী জীয়ে কৈছে- তেওঁ তামিল ভাষাত কোৱা কথাবোৰ মই অনুবাদ কৰো, মই মোৰ বাবে উপলব্ধ অনুভৱটো কওঁ- সমগ্ৰ বিশ্বখনত সন্মানিত, যাৰ গৌৰৱ ই যথেষ্ট হৈছে। সকলো অমৰ গ্ৰন্থৰাজি আমাৰ, এয়া হৈছে উপনিষদৰ দেশ। সুব্ৰহ্মণ্যম ভাৰতীয়ে কৈছে– আমি আমাৰ খ্যাতি গাম, এয়া আমাৰ সোণালী দেশ, যি বিশ্বখনত আমাতকৈ আগবাঢ়ি আছে, এইখনেই আমাৰ ভাৰত দেশ। সুব্ৰহ্মণ্যম ভাৰতী জীৰ কবিতাটিৰ এয়াই সাৰাংশ। এইটোৱেই পৰামৰ্শ আৰু আজি মই সকলো তামিল নাগৰিককে অভিবাদন জনাব বিচাৰিছো।

যেতিয়া আমাৰ চিডিএছ ৰাৱাটৰ দক্ষিণত হেলিকপ্টাৰ দুৰ্ঘটনাত মৃত্যু হৈছিল আৰু তেওঁৰ মৃতদেহ তামিলনাডুৰ বিমানবন্দৰলৈ যোৱাৰ পথত আগবাঢ়িছিল, মোৰ লক্ষ-লক্ষ তামিল ভাইসকল, মোৰ তামিল ভগ্নীসকলে কেইবা ঘন্টা ধৰি শাৰীত থিয় হৈ আছিল। ৰাস্তাত আছিল। তেওঁ বাৰ্তাটোত অপেক্ষা কৰি থিয় হৈ আছিল আৰু যেতিয়া চিডিএছ ৰাৱটৰ শৰীৰ ওলাই গৈছিল, গৌৰৱেৰে প্ৰতিজন তামিল লোকে হাত দাঙি চকুপানীৰে কৈ আছিল– বীৰ মানাক্কাম, বীৰ মানাক্কাম। এয়া মোৰ দেশ। কিন্তু কংগ্ৰেছে সদায়েই এই কথাসমূহক ঘৃণা কৰি আহিছে। বিভাজনমূলক মানসিকতা তেওঁলোকৰ ডিএনএত সোমাই আছে। ব্ৰিটিছসকল গ’ল কিন্তু কংগ্ৰেছে 'বিভাজন আৰু শাসন' ৰ এই নীতিক ইয়াৰ স্বভাৱত পৰিণত কৰিছে। আৰু সেইকাৰণে আজি কংগ্ৰেছ টুকড়ে টুকড়ে গেঙৰ নেতা হৈ পৰিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

যিসকলে আমাক গণতন্ত্ৰৰ প্ৰক্ৰিয়াৰপৰা বাধা দিব নোৱাৰে তেওঁলোকে ইয়াত অনুশাসনহীনতাৰদ্বাৰা আমাক বাধা দিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে, কিন্তু ইয়াতো বিফল হ'ব।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

কংগ্ৰেছ দলৰ ক্ষমতালৈ অহাৰ ইচ্ছা শেষ হৈছে। কিন্তু যেতিয়া একো পোৱা নাযায়, তেতিয়া অন্ততঃ ইয়াক নষ্ট কৰক, ই আজিৰ দৰ্শনৰ ওপৰত নিৰাশাবাদী। হুহ। সদনত এনে ধৰণৰ ঘটনা ঘটিছিল য'ত দেশখনৰ একাংশ লোকক প্ৰৰোচিত কৰিবলৈ যথেষ্ট প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছিল। যদি আমি যোৱা সাত বছৰ ধৰি কংগ্ৰেছৰ প্ৰতিটো শোষণ, প্ৰতিটো কাৰ্য্যকলাপ, প্ৰতিটো কাম ভালদৰে চাওঁ, তেন্তে যদি আমি ইয়াক একেডাল সূতাত বান্ধি সকলোখিনি চাওঁ, তেন্তে তেওঁলোকৰ গেম প্লেন কি, সেয়া সম্পূৰ্ণভাৱে বুজিব পাৰি আৰু সেইটোৱেই মই আজি তেওঁলোকৰ আগত প্ৰকাশ কৰিছো।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আপোনালোকৰ গেম প্লেন যিয়েই নহওঁক, মাননীয় ৰাষ্ট্ৰপতি, এনে বহু লোক আহিছে আৰু গৈছে। লাখ-লাখ প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছিল, এইটো স্বাৰ্থপৰ স্বাৰ্থত কৰা হৈছিল কিন্তু এই দেশ অমৰ, এই দেশৰ একো হ'ব নোৱাৰে। যিসকল আহে, যিসকলে এনেদৰে চেষ্টা কৰে তেওঁলোকে সদায় কিবা এটা হেৰুৱাবলগীয়া হয়। এই দেশখন এখন আছিল, ই সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ আছিল, এই দেশখন এক, এই দেশখন সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ হৈ থাকিব, এই বিশ্বাসৰে আমি আগবাঢ়িছো।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

ইয়াত কৰ্তব্যৰ বিষয়টোত আপত্তিও আছে। আনকি কিছুমান লোকে দুখ পাইছে যে দেশখনৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীজনে কিয় কৰ্তব্যৰ কথা কয়। কৰ্তব্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হৈছে। বুজাবুজিৰ অনুভূতিৰে বা বেয়া উদ্দেশ্যৰে, বিকৃতিৰে কিবা এটা ৰাখিবলৈ, বিবাদ সৃষ্টি কৰিবলৈ যাতে আপুনি লাইমলাইটত থাকে। মই আচৰিত যে হঠাতে কংগ্ৰেছে কৰ্তব্যৰ বিষয়টো বিঘ্নিত কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

আপোনালোকে কৈ থাকে যে মোদীজীয়ে নেহৰুৰ নাম নলয়, সেয়েহে আজি মই আপোনালোকৰ ইচ্ছাসমূহ সমানে পূৰণ কৰিছো, আপোনাৰ তৃষ্ণা নিবাৰণ কৰিছো। কৰ্তব্য সন্দৰ্ভত নেহৰু জীয়ে কি কৈছিল চাওঁক, মই আজি উদ্ধৃতি দিওঁ-

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

দেশখনৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী পণ্ডিত নেহৰু জী- তেওঁ কি কৈছিল, মই আপোনাক পুনৰ কওঁ যে এখন মুক্ত ভাৰত আছে। আমি আজাদ হিন্দুস্তানৰ বাৰ্ষিকী উদযাপন কৰো, কিন্তু স্বাধীনতাৰ লগে-লগে দায়িত্ব আহে আৰু কৰ্তব্যক আন শব্দত দায়িত্ব বুলি কোৱা হয়। "সেয়েহে যদি কোনোবাই বুজিব বিচাৰে, তেন্তে মই ব্যাখ্যা আগবঢ়াম।" কৰ্তব্যৰাজিক আন শব্দত দায়িত্ব বুলি কোৱা হয়। এতিয়া এইটো পণ্ডিত নেহৰুৰ উদ্ধৃতি- মই আপোনালোকক পুনৰ কওঁ যে এখন মুক্ত হিন্দুস্তান আছে। আমি আজাদ হিন্দুস্তানৰ বাৰ্ষিকী উদযাপন কৰো, কিন্তু স্বাধীনতাৰ সৈতে দায়িত্ব আহে। দায়িত্ব, কৰ্তব্য খালী চৰকাৰৰ নহয়, দায়িত্ব প্ৰতিজন মুক্ত ব্যক্তিৰ আৰু যদি আপুনি সেই দায়িত্ব অনুভৱ নকৰে, যদি আপুনি বুজি নাপায় তেন্তে আপুনি স্বাধীনতাৰ অৰ্থ সম্পূৰ্ণৰূপে বুজি নাপায় আৰু আপুনি স্বাধীনতা সম্পূৰ্ণৰূপে বচাব নোৱাৰে। "দেশখনৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী পণ্ডিত নেহৰু জীয়ে এই কৰ্তব্যৰ বাবে উক্ত কথা কৈছিল, কিন্তু আপোনালোকে সেয়াও পাহৰি গৈছে।"

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

মই সদনৰ বেছি সময় ল'ব নিবিচাৰো আৰু তেওঁলোকো ভাগৰি পৰিছে। সন্মানীয় ৰাষ্ট্ৰপতি, আমাক ইয়াত কোৱা হয়-

মুহূৰ্তৰ বাবে কানাশ্বাহ শ্চাইৱ বিদ্যামাৰ্থম চা সদায়েত।

মুহূৰ্তবোৰে কুটো বিদ্যা কেন খাতে কুটো ধনম ধ্বংস কৰিছিল।

অৰ্থাৎ, শিকাৰ বাবে প্ৰতিটো মুহূৰ্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ। সম্পত্তি-সম্পদৰ বাবে প্ৰতিটো কণা প্ৰয়োজনীয়। প্ৰতিটো মুহূৰ্ত অপচয় কৰি জ্ঞান আহৰণ কৰিব নোৱাৰি আৰু প্ৰতিটো কণা অপচয় হয়, যদি সৰু সম্পদবোৰ সঠিকভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা নহয় তেনেহ'লে সম্পদবোৰ অপচয় হয়। মই কংগ্ৰেছ আৰু তেওঁলোকৰ সহযোগীসকলক সুধিম, আপোনালোকে ইতিহাসৰ এই গুৰুত্বপূৰ্ণ মুহূৰ্ত ধ্বংস কৰি আছে নেকি সেয়া আপোনালোকে চিন্তা-চৰ্চা কৰিব লাগিব। শুনিবলৈ, মোক সমালোচনা কৰিবলৈ, মোৰ টীমক অভিশাপ দিবলৈ বহুত আছে, আপুনি এইটো কৰিব পাৰে। আৰু এইটো কৰি থাকক, সুযোগৰ কোনো অভাৱ নাই। কিন্তু স্বাধীনতাৰ অমৃতৰ এইবাৰ, ৭৫ বছৰৰ এই সময় হৈছে ভাৰতৰ উন্নয়নৰ যাত্ৰালৈ ইতিবাচক বৰঙণি আগবঢ়োৱাৰ সময়। স্বাধীনতাৰ এই অমৃত উৎসৱত বিৰোধী দল আৰু ইয়াত বহি থকা সকলো বন্ধুবৰ্গক আৰু সদনৰ জৰিয়তে মই দেশবাসীক অনুৰোধ জনাইছো, মই আশা কৰো যে আমি স্বাধীনতাৰ এই অমৃত উৎসৱ উদযাপন কৰা উচিত। আহক আমি নতুন সংকল্পৰে এখনি আত্ম-নিৰ্ভৰ ভাৰতৰ সংকল্পৰ সৈতে একত্ৰিত হওঁ। যোৱা ৭৫ বছৰত আমি ক'ত কম পাৰিছো, সেয়া পূৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰোহক আৰু ২০৪৭ ৰ আগন্তুক শতিকাটি গঢ়াৰ পূৰ্বে দেশখন গঢ়ি তোলাৰ সংকল্পৰে আগবাঢ়ি যাওঁহক। আমি দেশখনৰ উন্নয়নৰ বাবে একেলগে কাম কৰিব লাগিব। ৰাজনীতি ইয়াৰ ঠাইত আছে আহক আমি দলীয় অনুভূতিৰ উৰ্ধত থাকি দেশখনৰ অনুভূতিৰ সৈতে জীয়াই থাকো। নিৰ্বাচনৰ ক্ষেত্ৰত আপুনি যি কৰিব লাগিব, কৰি থাকক, কিন্তু আমি দেশখনৰ স্বাৰ্থত আগবাঢ়ি আহিলো। মই তেনে আশাই কৰো। যেতিয়া স্বাধীনতাৰ এশ বছৰ হ'ব, যিসকলে এনে সদনত বহিব, তেতিয়া তেওঁলোকে নিশ্চিতভাৱে আলোচনা কৰিব যে ইমান শক্তিশালী ভেটিত এনে অগ্ৰগতি লাভ কৰা সেই এশ বছৰৰ যাত্ৰাৰ পিছত, দেশখন এনে লোকৰ হাতলৈ যাব লাগে যাতে তেওঁলোকক আগুৱাই নিয়াৰ সুযোগ থাকে। আপোনাৰ মন বান্ধক আমি ভাবো যে আমি পোৱা সময়খিনি ভালদৰে ব্যৱহাৰ কৰা উচিত। আমি আমাৰ সোণালী ভাৰত গঢ়িবলৈ দ্বিধা নকৰো আহক। আহক আমি আমাৰ সকলো শক্তিৰে সেই কামত জড়িত হওঁ।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

মই আকৌ এবাৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ সম্বোধনৰ বাবে ধন্যবাদসূচক প্ৰস্তাৱটো অনুমোদন জনাইছো। আৰু আপোনালোকে মোক দিয়া সুযোগ সত্বেও এই সদনত আলোচনাত অংশগ্ৰহণ কৰা সকলো সন্মানীয় সাংসদক মই আকৌ এবাৰ ধন্যবাদ জনাইছো, মই সকলো বিষয় স্পষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছো। বহু-বহু ধন্যবাদ!

***

DS/VJ/AK/NS/AV/SB/MANN