অধ্যক্ষ মহোদয়,

ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ভাষণত ধন্যবাদ জনাবলৈ মই উপস্থিত হৈছো। মাননীয় ৰাষ্ট্ৰপতিগৰাকীয়ে তেওঁৰ ভাষণত এক স্বাৱলম্বী ভাৰত আৰু এক উচ্চাকাংক্ষী ভাৰতৰ বাবে অতীতৰ প্ৰচেষ্টাৰ বিষয়ে বিস্তৃতভাৱে কৈছে। এই গুৰুত্বপূৰ্ণ ভাষণ সন্দৰ্ভত তেওঁৰ প্ৰতি মন্তব্য আগবঢ়োৱা সকলো সন্মানীয় সদস্যৰ প্ৰতি মই অত্যন্ত কৃতজ্ঞ ৷

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

মই মোৰ কথা আৰম্ভ কৰাৰ পূৰ্বে মই ক'ব বিচাৰো যে কালি যি ঘটনা ঘটিল তাৰ বাবে দুআষাৰ প্ৰয়োজনীয়। দেশখনে শ্ৰদ্ধেয় লতা দিদিক হেৰুৱাইছে। ইমান দীঘলীয়া সময়ধৰি, যাৰ কণ্ঠই দেশক মোহিত কৰিছে, দেশক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে, দেশখনক আৱেগেৰে ভৰাই তুলিছে। আৰু এক অহৰ্নিশ, সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু লগতে দেশৰ ঐক্য শক্তিশালী কৰিছে; তেওঁ প্ৰায় ৩৬ টা ভাষাত গান গাইছিল। এয়া নিজেই ভাৰতৰ ঐক্য আৰু অখণ্ডতাৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণাদায়ক উদাহৰণ। মই আজি সন্মানীয় লতা দিদিক শ্ৰদ্ধা জনাইছো।

আদৰণীয় অধ্যক্ষ মহোদয়,

ইতিহাস এই সত্যৰ সাক্ষী