"ଜୋ ବୋଲେ ସୋ ନିହାଲ, ସତ୍ ଶ୍ରୀ ଅକାଲ"

ହରିୟାଣା ରାଜ୍ୟପାଳ ଅସୀମ ଘୋଷ ଜୀ, ଲୋକପ୍ରିୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନାୟବ ସିଂହ ସାଇନି ଜୀ, କେନ୍ଦ୍ର କ୍ୟାବିନେଟରେ ମୋର ସହଯୋଗୀ, ମନୋହର ଲାଲ ଜୀ, ରାଓ ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ ସିଂହ ଜୀ, କ୍ରିଷନ ପାଲ ଜୀ, ହରିୟାଣା ଏସଜିପିସି ସଭାପତି ଜଗଦୀଶ ସିଂହ ଝିଣ୍ଡା ଜୀ, ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି, ମହିଳା ଓ ସଜ୍ଜନମାନେ ।

ଆଜି ଭାରତର ଐତିହ୍ୟର ଏକ ସୁନ୍ଦର ସଙ୍ଗମ। ଆଜି ସକାଳେ, ମୁଁ ରାମାୟଣର ନଗରୀ ଅଯୋଧ୍ୟାରେ ଥିଲି ଏବଂ ଏବେ ମୁଁ ଗୀତାର ନଗରୀ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଛି। ଆମେ ସମସ୍ତେ ଏଠାରେ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଜୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ୩୫୦ତମ ସହିଦ ବାର୍ଷିକୀରେ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଅର୍ପଣ କରୁଛୁ। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ପାଇଁ ଆମ ମଧ୍ୟରେ ଉପସ୍ଥିତ ସମସ୍ତ ସନ୍ଥ ଏବଂ ସମ୍ମାନିତ ସଂଗତଙ୍କୁ ମୁଁ ସହୃଦୟରୁ ସହିତ ପ୍ରଣାମ କରୁଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ପାଞ୍ଚ ଛଅ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ, ଆଉ ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ସଂଯୋଗ ଘଟିଥିଲା ଏବଂ ମୁଁ ସେହି ବିଷୟରେ  କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି। ୯  ନଭେମ୍ବର, ୨୦୧୯ ରେ, ଯେତେବେଳେ ରାମ ମନ୍ଦିର ଉପରେ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଘୋଷଣା କରାଯାଇଥିଲା, ମୁଁ କରତାରପୁର କରିଡର ଉଦଘାଟନ ପାଇଁ ଡେରା ବାବା ନାନକରେ ଥିଲି। ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲି ଯେ ରାମ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣର ପଥ ପ୍ରଶସ୍ତ ହେଉ, ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ରାମ ଭକ୍ତଙ୍କ ଆକାଂକ୍ଷା ପୂରଣ ହେଉ ଏବଂ ଆମର ପ୍ରାର୍ଥନାର ଉତ୍ତର ମିଳିଲା; ସେହି ଦିନ ରାମ ମନ୍ଦିର ସପକ୍ଷରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଆସିଥିଲା। ଏବେ, ଯେତେବେଳେ ଅଯୋଧ୍ୟାରେ ଧର୍ମଧ୍ୱଜ ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଛି, ମୁଁ ଶିଖ ସମ୍ପ୍ରଦାୟରୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ନେବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ, କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଭୂମିରେ ପଞ୍ଚଜନ୍ୟ ସ୍ମାରକୀ ଉନ୍ମୋଚିତ ହୋଇଛି। କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରର ଏହି ଭୂମିରେ ଠିଆ ହୋଇ, ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସତ୍ୟ ଏବଂ ନ୍ୟାୟର ସୁରକ୍ଷାକୁ ସର୍ବୋତ୍ତମ ଧର୍ମ ଭାବରେ ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ, "ସ୍ୱଧର୍ମେ ନିଧାନମ୍ ଶ୍ରେୟଃ।" ଅର୍ଥାତ୍, "ସତ୍ୟ ପଥରେ ନିଜ ଧର୍ମ ପାଇଁ ନିଜ ଜୀବନକୁ ବଳିଦାନ ଦେବା ସର୍ବୋତ୍ତମ ଅଟେ ।" ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଜୀ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ, ନ୍ୟାୟ ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସର ସୁରକ୍ଷାକୁ ନିଜର ଧର୍ମ ବୋଲି ବିବେଚନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ନିଜ ଜୀବନ ଦେଇ ଏହି ଧର୍ମକୁ ରକ୍ଷା କରିଥିଲେ। ଏହି ଐତିହାସିକ ଅବସରରେ, ଭାରତ ସରକାରଙ୍କୁ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଜୀଙ୍କ ପାଦରେ ଏକ ସ୍ମାରକୀ ଡାକଟିକଟ ଏବଂ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ମୁଦ୍ରା ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ମିଳିଛି। ମୁଁ କାମନା କରୁଛି ଯେ ଆମର ସରକାର ଏହିପରି ଭାବରେ ଗୁରୁ ପରମ୍ପରାର ସେବା ଜାରି ରଖୁ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରର ଏହି ପବିତ୍ର ଭୂମି ଶିଖ ପରମ୍ପରାର ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କେନ୍ଦ୍ର। ଏହି ଭୂମିର ସୌଭାଗ୍ୟକୁ ବିଚାର କରନ୍ତୁ: ଶିଖ ପରମ୍ପରାର ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ଗୁରୁ ସେମାନଙ୍କର ପବିତ୍ର ଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଏଠାକୁ ଆସିଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ନବମ ଗୁରୁ, ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଜୀ ଏହି ପବିତ୍ର ଭୂମିକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେ ତାଙ୍କର ତୀବ୍ର ତପସ୍ୟା ଏବଂ ନିର୍ଭୀକ ସାହସର ଛାପ ଛାଡି ଯାଇଥିଲେ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଜୀ ଭଳି ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଇତିହାସରେ ବିରଳ। ତାଙ୍କ ଜୀବନ, ​​ତାଙ୍କ ବଳିଦାନ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଚରିତ୍ର ଆମ ପାଇଁ ଏକ ମହାନ ପ୍ରେରଣା। ମୋଗଲ ଆକ୍ରମଣକାରୀଙ୍କ ଯୁଗରେ, ଗୁରୁ ସାହେବ ବୀରତ୍ୱର ଉଦାହରଣ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ। ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣୁ ଯେ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଜୀ ସହିଦ ହେବା ପୂର୍ବରୁ କ'ଣ ଘଟିଥିଲା। ମୋଗଲ ଆକ୍ରମଣକାରୀଙ୍କ ଯୁଗରେ, କାଶ୍ମୀରୀ ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କୁ ବଳପୂର୍ବକ ଧର୍ମାନ୍ତରୀକରଣ କରାଯାଉଥିଲା। ଏହି ସଙ୍କଟ ମଧ୍ୟରେ, ପୀଡିତଙ୍କ ଏକ ଗୋଷ୍ଠୀ ଗୁରୁ ସାହେବଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ଲୋଡ଼ିଥିଲେ। ସେତେବେଳେ  ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ସାହେବ ସେହି ପୀଡିତମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ, "ତୁମେ ଔରଙ୍ଗଜେବକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ କହିବା ଉଚିତ ଯେ ଯଦି ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଇସଲାମ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି, ତେବେ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଇସଲାମ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବୁ।"

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଏହି ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁରଙ୍କ ନିର୍ଭୀରତାକୁ ପ୍ରତିଫଳିତ କରିଥିଲା। ତା’ପରେ ଯାହା ଭୟ ଥିଲା ତାହା ଘଟିଲା। ନିଷ୍ଠୁର ଔରଙ୍ଗଜେବ ଗୁରୁ ବାହାଦୁରଙ୍କୁ କାରାଦଣ୍ଡ ଦେବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁ ବାହାଦୁର  ନିଜେ ଦିଲ୍ଲୀ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବେ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ। ମୋଗଲ ଶାସକମାନେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଲୋଭନ ମଧ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ଦୃଢ଼ ରହିଥିଲେ; ସେ ତାଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଏବଂ ନୀତି ସହିତ ସାଲିସ କରିନଥିଲେ। ତେଣୁ, ତାଙ୍କ ମନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରସ୍ଥାନ ରୋକିବା ପାଇଁ, ତାଙ୍କ ତିନି ଜଣ ସାଥୀ - ଭାଇ ଦୟାଲା , ଭାଇ ସତୀ ଦାସ  ଏବଂ ଭାଇ ମତି ଦାସଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ନିର୍ମମ ଭାବରେ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଗୁରୁ ବାହାଦୁର  ଦୃଢ଼ ରହିଥିଲେ, ତାଙ୍କର ସଂକଳ୍ପ ଅଟଳ ଥିଲା। ସେ ଧାର୍ମିକତାର ପଥ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ନଥିଲେ। ତପସ୍ୟା ଅବସ୍ଥାରେ, ଗୁରୁ ବହାଦୁର  ବିଶ୍ୱାସର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ସେ ନିଜର ବଳିଦାନ ଦେଇଥିଲେ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ମୋଗଲମାନେ ସେଠାରେ ଅଟକି  ଯାଇ ନଥିଲେ; ସେମାନେ ଗୁରୁ ମହାରାଜଙ୍କ ମସ୍ତକକୁ ଅପବିତ୍ର କରିବାକୁ ମଧ୍ୟ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଭାଇ ଜୈତା , ତାଙ୍କ ବୀରତ୍ୱ ଦ୍ୱାରା, ତାଙ୍କ ମସ୍ତକକୁ ଆନନ୍ଦପୁର ସାହିବକୁ ଆଣିଥିଲେ। ସେଥିପାଇଁ ଗୁରୁ ଗୋବିନ୍ଦ ସିଂହ  ଲେଖିଛନ୍ତି, "ତିଲକଜଞ୍ଜୁ ରଖା ପ୍ରଭାତ କା, ତେଗ ବାହାଦୁର ସି କ୍ରିୟା, କରି ନା କିନ୍ହୁନ୍ ଆନ୍।" ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଯେ ଧର୍ମର ତିଲକ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ରହିବ ଏବଂ ଲୋକଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଅତ୍ୟାଚାରିତ ନ କରିବା ପାଇଁ ଗୁରୁ ସାହେବ ସର୍ବସ୍ୱ ତ୍ୟାଗ କରି ଦେଇଥିଲେ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆଜି, ଗୁରୁ ସାହେବଙ୍କ ବଳିଦାନର ଏହି ଦିଲ୍ଲୀର ସୀସଗଞ୍ଜ ଗୁରୁଦ୍ୱାର  ଭୂମିରେ, ଆମ ପାଇଁ ପ୍ରେରଣାର ଏକ ଜୀବନ୍ତ ସ୍ଥାନ ଭାବରେ ଉଭା ହୋଇଛି। ଆନନ୍ଦପୁର ସାହିବଙ୍କ ମନ୍ଦିର ହେଉଛି ଆମର ଜାତୀୟ ଚେତନାର ଶକ୍ତି କେନ୍ଦ୍ର। ଭାରତର ବର୍ତ୍ତମାନ ରୂପ ଗୁରୁ ସାହେବଙ୍କ ପରି ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ତ୍ୟାଗ ଏବଂ ସମର୍ପଣକୁ ପ୍ରତିପାଦିତ କରେ ଏବଂ ଏହି ବଳିଦାନ ଯୋଗୁଁ, ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ସାହେବଙ୍କୁ ହିନ୍ଦ କି  ଚାଦର ଭାବରେ ପୂଜ୍ୟ କରାଯାଏ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆମର ଗୁରୁମାନଙ୍କ ପରମ୍ପରା ହେଉଛି ଆମ ଦେଶର ଚରିତ୍ର, ଆମର ସଂସ୍କୃତି ଏବଂ ଆମର ମୂଳ ଆତ୍ମାର ମୂଳଦୁଆ।  ମୁଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଯେ ଗତ ୧୧  ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ, ଆମର ସରକାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶିଖ ପର୍ବକୁ ଏକ ଜାତୀୟ ପର୍ବ ଭାବରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରି ଏହି ପବିତ୍ର ପରମ୍ପରାଗୁଡ଼ିକୁ ସମ୍ମାନିତ କରିଛି। ଆମର ସରକାର, ଗୁରୁ ନାନକ ଦେବ ଜୀଙ୍କ ନାମରେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଦେଇ ସମ୍ମାନିତ କରୁଛି। ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ସାହେବ ଜୀଙ୍କ ୫୫୦ତମ ପ୍ରକାଶ ପର୍ବ, ୪୦୦ତମ ପ୍ରକାଶ ପର୍ବ ଏବଂ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ଗୋବିନ୍ଦ ସିଂହ ଜୀଙ୍କ ୩୫୦ତମ ପ୍ରକାଶ ପର୍ବକୁ ଭାରତର ଏକତା ଏବଂ ଅଖଣ୍ଡତାର ଉତ୍ସବ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଇଥିଲା। ସମଗ୍ର ଭାରତର ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଧର୍ମ, ପରମ୍ପରା ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆମ ସରକାର ଗୁରୁମାନଙ୍କ ସହିତ ଜଡିତ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନଗୁଡ଼ିକୁ ସବୁଠାରୁ ଚମତ୍କାର ଏବଂ ଦିବ୍ୟ ରୂପ ଦେବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ମଧ୍ୟ ପାଇଛି। ଗତ ଦଶନ୍ଧି ମଧ୍ୟରେ, ଅନେକ ଥର ମୁଁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ଗୁରୁ ପରମ୍ପରା ସହିତ ଜଡିତ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଛି। କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ, ଯେତେବେଳେ ଆଫଗାନିସ୍ତାନରୁ ଗୁରୁ ଗ୍ରନ୍ଥ ସାହେବଙ୍କର ତିନୋଟି ମୂଳ ସ୍ୱରୂପ ଭାରତରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା, ଏହା ଦେଶର ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାଗରିକଙ୍କ ପାଇଁ ଗର୍ବର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆମର ସରକାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗୁରୁ ମନ୍ଦିରକୁ ଆଧୁନିକ ଭାରତର ଚେହେରା ସହିତ ଯୋଡ଼ିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି। ଏହା କରତାରପୁର କରିଡର ସମାପ୍ତ କରିବା ହେଉ, ହେମକୁଣ୍ଡ ସାହିବର ରୋପୱେ ପ୍ରକଳ୍ପ ନିର୍ମାଣ କରିବା ହେଉ, କିମ୍ବା ଆନନ୍ଦପୁର ସାହିବର ବିରାସତ-ଏ-ଖାଲସା ସଂଗ୍ରହାଳୟର ବିସ୍ତାର କରିବା ହେଉ, ଆମେ ଏହି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ନିଷ୍ଠାର ସହିତ ପୂରଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛୁ, ଗୁରୁମାନଙ୍କ ଗୌରବମୟ ପରମ୍ପରାକୁ ଆମର ଆଦର୍ଶ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିଛୁ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣୁ ଯେ ମୋଗଲମାନେ କିପରି ସାହସୀ ସାହିବଜାଦାଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ନିଷ୍ଠୁରତାର ସମସ୍ତ ସୀମା ଅତିକ୍ରମ କରିଥିଲେ। ସାହସୀ ସାହିବଜାଦାମାନେ କାନ୍ଥରେ ଇଟା ପିଟି ହେବା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ ଧର୍ମ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ନଥିଲେ। ଏହି ଆଦର୍ଶଗୁଡ଼ିକୁ ସମ୍ମାନ ଜଣାଇବା ପାଇଁ, ଆମେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଡିସେମ୍ବର ୨୬  ତାରିଖରେ ବୀର ବଳ ଦିବସ  ପାଳନ କରୁଛୁ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆମେ ଶିଖ ପରମ୍ପରାର ଇତିହାସ ଏବଂ ଗୁରୁମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷାକୁ ଜାତୀୟ ପାଠ୍ୟକ୍ରମରେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିଛୁ, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ସେବା, ସାହସ ଏବଂ ସତ୍ୟର ଏହି ଆଦର୍ଶଗୁଡ଼ିକ ଆମର ନୂତନ ପିଢ଼ିର ଚିନ୍ତାଧାରାର ମୂଳଦୁଆ ପାଲଟିବ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ଯେ ତୁମେ ସମସ୍ତେ ପବିତ୍ର 'ଯୋଡା ସାହିବ' ପରିଦର୍ଶନ କରିଛ। ମୋର ମନେ ଅଛି ଯେତେବେଳେ ମୋର କ୍ୟାବିନେଟ୍ ସହଯୋଗୀ, ହରଦୀପ ସିଂହ ପୁରୀ ମୋ ସହିତ ଏହି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଐତିହ୍ୟ ବିଷୟରେ ପ୍ରଥମ ଥର ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ। ସେ ମୋତେ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ପ୍ରାୟ ତିନିଶହ ବର୍ଷ ଧରି ଗୁରୁ ଗୋବିନ୍ଦ ସିଂହ ଏବଂ ମାତା ସାହିବ କୌରଙ୍କ ପବିତ୍ର 'ଯୋଡା ସାହିବ'କୁ ସଂରକ୍ଷଣ କରିଆସିଛନ୍ତି ଏବଂ ଏବେ ସେ ଏହି ପବିତ୍ର ଐତିହ୍ୟକୁ ଦେଶ ଏବଂ ବିଶ୍ୱର ଶିଖ ସମ୍ପ୍ରଦାୟକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଏହା ପରେ, ଏହି ପବିତ୍ର 'ଯୋଡା ସାହିବ'ଗୁଡ଼ିକୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସମ୍ମାନ ଏବଂ ମର୍ଯ୍ୟାଦାର ସହିତ ବୈଜ୍ଞାନିକ ପରୀକ୍ଷଣ କରାଯାଇଥିଲା, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଏହି ପବିତ୍ର ଐତିହ୍ୟକୁ ଭବିଷ୍ୟତ ପିଢ଼ି ପାଇଁ ସଂରକ୍ଷିତ କରାଯାଇପାରିବ। ସମସ୍ତ ତଥ୍ୟକୁ ବିଚାର କରି, ଆମେ ମିଳିତ ଭାବରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲୁ ଯେ ଏହି ପବିତ୍ର 'ଯୋଡା ସାହିବ'ଗୁଡ଼ିକୁ ତଖ୍ତ ଶ୍ରୀ ପାଟନା ସାହିବକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଦେବୁ , ଯେଉଁଠାରେ ଗୁରୁ ମହାରାଜ ତାଙ୍କ ବାଲ୍ୟକାଳର ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ସମୟ  ବିତାଇଥିଲେ। ଗତ ମାସରେ, ଗୁରୁ ମହାରାଜଙ୍କ  ପବିତ୍ର 'ଯୋଡା ସାହିବ'ଗୁଡ଼ିକୁ ଏକ ପବିତ୍ର ତୀର୍ଥଯାତ୍ରାର ଅଂଶ ଭାବରେ ଦିଲ୍ଲୀରୁ ପାଟନା ସାହିବକୁ ନିଆଯାଇଥିଲା। ସେଠାରେ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଏହି ପବିତ୍ର 'ଯୋଡା ସାହିବ'ମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ  ପ୍ରଣାମ କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଲି। ମୁଁ ଏହାକୁ ଗୁରୁମାନଙ୍କର ଏକ ବିଶେଷ ଆଶୀର୍ବାଦ ବୋଲି ମନେ କରେ ଯେ ସେମାନେ ମୋତେ ଏହି ପବିତ୍ର ଐତିହ୍ୟ ସହିତ ସେବା, ସମର୍ପିତ ଏବଂ ସଂଯୋଗ କରିବାର ଏକ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ସାହିବଙ୍କ ସ୍ମୃତି ଆମକୁ ଶିଖାଏ ଯେ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତି ସବୁବେଳେ କେତେ ବ୍ୟାପକ, ଉଦାର ଏବଂ ମାନବତା-କେନ୍ଦ୍ରିକ ଅଟେ । ସେ ତାଙ୍କ ଜୀବନ ମାଧ୍ୟମରେ 'ସର୍ବତ କା ଭଲା'ର ମନ୍ତ୍ରକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରିଥିଲେ। ଆଜିର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ କେବଳ ଏହି ସ୍ମୃତି ଏବଂ ଶିକ୍ଷାକୁ ସମ୍ମାନ ଦେବାର ଏକ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ନୁହେଁ; ଏହା ଆମର ବର୍ତ୍ତମାନ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରେରଣା ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ। ଗୁରୁ ସାହେବ ଶିଖାଇଥିଲେ, "ଜୋ ନର ଦୁଃଖ ମେ ଦୁଃଖ ନହିଁ ମାନେ, ସୋଇ ପୂରନ୍ ଜ୍ଞାନୀ।" ଅର୍ଥାତ୍, ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ଯିଏ ସ୍ଥିର ରହିଥାଏ, କେବଳ ସେ ହିଁ ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ଜ୍ଞାନୀ ଏବଂ  ଜଣେ ସତ୍ୟ ସାଧକ। ଏହି ପ୍ରେରଣା ସହିତ, ଆମକୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆହ୍ବାନକୁ ପରାସ୍ତ କରିବାକୁ ପଡିବ ଏବଂ ଆମ ଦେଶକୁ ଆଗକୁ ନେବାକୁ ପଡିବ, ଭାରତକୁ ଏକ ବିକଶିତ ଦେଶ କରିବାକୁ ପଡିବ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଗୁରୁ ସାହେବ ନିଜେ ଆମକୁ ଶିଖାଇଥିଲେ, "ଭୟ କାହୁ କୋ ଦେତ ନାୟ, ନୟ ଭାୟ ମନତ ଆନ," ଅର୍ଥାତ୍ ଆମେ କାହାକୁ ଭୟ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ କିମ୍ବା କାହାକୁ  ଭୟ କରି  ବଞ୍ଚିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। ଏହି ନିର୍ଭୀକତା ସମାଜ ଏବଂ ଦେଶକୁ ମଜବୁତ କରେ। ଆଜି, ଭାରତ ମଧ୍ୟ ଏହି ନୀତି ଅନୁସରଣ କରେ। ଆମେ ବିଶ୍ୱକୁ ଭାଇଚାରାର ପ୍ରତୀକ ଭାବେ  ପ୍ରଚାର କରୁଛୁ ଏବଂ ଆମର ସୀମାକୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେଉଛୁ। ଆମେ ଶାନ୍ତି ଚାହୁଁଛୁ, କିନ୍ତୁ ଆମେ ଆମର ସୁରକ୍ଷା ସହିତ ସାଲିସ୍ କରୁନାହୁଁ। ଅପରେସନ୍ ସିନ୍ଦୁର ଏହାର ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଉଦାହରଣ। ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱ ଦେଖିଛି ଯେ ନୂତନ ଭାରତ ଭୟ କରେ ନାହିଁ, ଆଗକୁ ବଢିବା ବନ୍ଦ କରେ  ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଆତଙ୍କବାଦ ଆଗରେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଏ ନାହିଁ। ଆଜିର ଭାରତ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶକ୍ତି, ସାହସ ଏବଂ ସ୍ପଷ୍ଟତା ସହିତ ଆଗକୁ ବଢ଼ୁଛି।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଆଜି, ଏହି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବସରରେ, ମୁଁ ଆମ ସମାଜ ଏବଂ ଯୁବପିଢ଼ି ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଏକ ବିଷୟ ଉପରେ ଆଲୋଚନା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ଯାହା ବିଷୟରେ ଗୁରୁ ସାହେବ ମଧ୍ୟ ଚିନ୍ତା ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ। ଏହି ବିଷୟଟି  ହେଉଛି ନିଶା। ନିଶା ଆମ ଯୁବପିଢ଼ିଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ଗଭୀର ସମସ୍ୟା ମଧ୍ୟକୁ ଠେଲି ଦେଇଛି। ସରକାର ଏହି ସମସ୍ୟାକୁ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ ଯଥାସମ୍ଭବ ପ୍ରୟାସ କରୁଛନ୍ତି । ତଥାପି, ଏହା ସମାଜ ଏବଂ ପରିବାର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଏକ ସମସ୍ୟା । ଏପରି ସମୟରେ, ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ସାହିବଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଆମ ପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଏବଂ ସମାଧାନ ଉଭୟ। ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣୁ ଯେ ଯେତେବେଳେ ଗୁରୁ ସାହିବ ଆନନ୍ଦପୁର ସାହିବରୁ ତାଙ୍କର ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ, ସେ ଅନେକ ଗାଁର ସଙ୍ଗତରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ। ସେ କେବଳ ସେମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସକୁ ବିସ୍ତାର କରିନଥିଲେ ବରଂ ଏହି ଅଞ୍ଚଳଗୁଡ଼ିକରେ ରହୁଥିବା ସମାଜର ଆଚରଣକୁ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିଲେ। ଏହି ଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକରେ ରହୁଥିବା ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ନିଶା ଚାଷ ତ୍ୟାଗ କରି ନିଜର ଭବିଷ୍ୟତକୁ ଗୁରୁ ସାହିବଙ୍କ ପାଦରେ ସମର୍ପିତ କରିଛନ୍ତି। ଗୁରୁ ମହାରାଜଙ୍କ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ପଥ ଅନୁସରଣ କରି, ଯଦି ସମାଜ, ପରିବାର ଏବଂ ଯୁବପିଢ଼ି ନିଶା ନିବାରଣ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ଭାବରେ ଲଢ଼ିବା ପାଇଁ ଏକାଠି କାମ କରନ୍ତି, ତେବେ ଏହି ସମସ୍ୟାକୁ ମୂଳରୁ ଦୂର କରାଯାଇପାରିବ।

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଏହି ଅବସରର ମୂଳ ଉଦେଶ୍ୟ  ହେଉଛି ଯେ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁର ସାହିବଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଆମ ଆଚରଣରେ ଶାନ୍ତି, ଆମର ନୀତିରେ ସନ୍ତୁଳନ ଏବଂ ଆମ ସମାଜରେ ବିଶ୍ୱାସର ମୂଳଦୁଆ ହେବା ଉଚିତ। ଆଜି ସାରା ଦେଶରେ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁ ତେଗ ବାହାଦୁରଙ୍କ ସହିଦ ଦିବସ ଯେପରି ପାଳନ କରାଯାଉଛି, ତାହା ଦର୍ଶାଉଛି ଯେ ଗୁରୁମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଆମ ସମାଜର ଚେତନାରେ କେତେ ସ୍ପନ୍ଦନଶୀଳ। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମଗୁଡ଼ିକ ଭାରତକୁ ଆଗକୁ ନେବାରେ ଆମର ଯୁବ ପିଢ଼ି ପାଇଁ ଏକ ଅର୍ଥପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରେରଣା ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରିବ ବୋଲି ଆଶା , ପୁଣିଥରେ ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୋର ଶୁଭକାମନା। ୱାହେଗୁରୁ ଜୀ କା ଖାଲସା, ୱାହେଗୁରୁ ଜୀ କି ଫତେହ।

*****

SPD