୨୦୨୦ ମସିହାରେ ଭାରତରେ କୋଭିଡ୍-୧୯ ମହାମାରୀ ସମୟରେ ଆୟୁଷ ଉପରେ ଏକ ଏକାଡେମିକ୍ ଜର୍ଣ୍ଣାଲ ସାଇନ୍ସ ଆଡଭାନ୍ସରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏକ ଗବେଷଣାରୁ ମିଳିଥିବା ତଥ୍ୟକୁ କେତେକ ଗଣମାଧ୍ୟମ ରିପୋର୍ଟରେ ଆଲୋକପାତ କରାଯାଇଛି। ଏଗୁଡ଼ିକ ଅସମ୍ଭବ ଏବଂ ଅନସ୍ୱୀକାର୍ଯ୍ୟ ଆକଳନ ଉପରେ ଆଧାରିତ ।

ଜାତୀୟ ପରିବାର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସର୍ବେକ୍ଷଣ-୫ ଏନଏଫଏଚଏସ-୫ର ବିଶ୍ଳେଷଣର ମାନକ ପଦ୍ଧତି ଅନୁସରଣ କରିବା ବିଷୟରେ ଲେଖକମାନେ ଦାବି କରୁଥିବା ବେଳେ ପଦ୍ଧତିରେ ଗମ୍ଭୀର ତ୍ରୁଟି ରହିଛି । ସବୁଠାରୁ ଗମ୍ଭୀର ତ୍ରୁଟି ହେଉଛି ଲେଖକମାନେ ଜାନୁଆରୀରୁ ଏପ୍ରିଲ ୨୦୨୧ ମଧ୍ୟରେ ଏନଏଫଏଚଏସ ସର୍ଭେରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ହୋଇଥିବା ପରିବାରଗୁଡ଼ିକର ଏକ ସବ୍ ସେଟ୍ ନେଇଛନ୍ତି, ୨୦୨୦ରେ ଏହି ପରିବାରଗୁଡ଼ିକର ମୃତ୍ୟୁହାରକୁ ୨୦୧୯ ସହିତ ତୁଳନା କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଫଳାଫଳକୁ ସମଗ୍ର ଦେଶରେ ଆକଳନ କରିଛନ୍ତି । ଏନଏଫଏଚଏସ ନମୁନା କେବଳ ସେତେବେଳେ ଦେଶର ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ କରେ ଯେତେବେଳେ ଏହାକୁ ସାମଗ୍ରିକ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଏ । ଏହି ବିଶ୍ଳେଷଣରେ ୧୪ଟି ରାଜ୍ୟର ୨୩ ପ୍ରତିଶତ ପରିବାରକୁ ଦେଶର ପ୍ରତିନିଧି ଭାବେ ବିବେଚନା କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ। ଅନ୍ୟ ଏକ ଗମ୍ଭୀର ତ୍ରୁଟି ହେଉଛି କୋଭିଡ୍-୧୯ ମହାମାରୀର ଶୀର୍ଷରେ ଥିବା ସମୟରେ ଏହି ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଇଥିବା ସମୟ ଯୋଗୁଁ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ନମୁନାରେ ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଚୟନ ଏବଂ ରିପୋର୍ଟିଂ ପକ୍ଷପାତିତାପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ।

ଭାରତ ସମେତ ନିମ୍ନ ଓ ମଧ୍ୟମ ଆୟକାରୀ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପଞ୍ଜୀକରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦୁର୍ବଳ ବୋଲି ଦାବି କରି ଏଭଳି ବିଶ୍ଳେଷଣର ଆବଶ୍ୟକତାକୁ ଭୁଲ ଯୁକ୍ତି ଉପସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଛି, ଏହା ଠିକ୍ ନୁହେଁ। ଭାରତରେ ନାଗରିକ ପଞ୍ଜିକରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା (ସିଆରଏସ) ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଏବଂ ୯୯% ରୁ ଅଧିକ ମୃତ୍ୟୁକୁ ସାମିଲ କରିଥାଏ। ଏହି ରିପୋର୍ଟିଂ ୨୦୧୫ରେ ୭୫% ଥିବାବେଳେ ୨୦୨୦ରେ ଏହା ୯୯% କୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି। ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥାର ତଥ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ୨୦୧୯ ତୁଳନାରେ ୨୦୨୦ରେ ମୃତ୍ୟୁ ପଞ୍ଜୀକରଣ ୪.୭୪ ଲକ୍ଷ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି। ପୂର୍ବ ବର୍ଷ ତୁଳନାରେ ୨୦୧୮ ଓ ୨୦୧୯ରେ ମୃତ୍ୟୁ ପଞ୍ଜୀକରଣରେ ୪.୮୬ ଲକ୍ଷ ଓ ୬.୯୦ ଲକ୍ଷ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଛି। ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ, ସିଆରଏସରେ ବର୍ଷକୁ ସମସ୍ତ ଅତିରିକ୍ତ ମୃତ୍ୟୁ ମହାମାରୀ ପାଇଁ ଦାୟୀ ନୁହେଁ। ସିଆରଏସରେ ମୃତ୍ୟୁ ପଞ୍ଜୀକରଣ (୨୦୧୯ରେ ଏହା ୯୨%) ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ବର୍ଷରେ ଏକ ବୃହତ ଜନସଂଖ୍ୟା ଆଧାର କାରଣରୁ ମଧ୍ୟ ଅତିରିକ୍ତ ସଂଖ୍ୟା ରହିଛି ।

୨୦୨୦ରେ ସାଇନ୍ସ ଆଡଭାନ୍ସ ପେପରରେ ପୂର୍ବ ବର୍ଷ ତୁଳନାରେ ପ୍ରାୟ ୧୧.୯ ଲକ୍ଷ ମୃତ୍ୟୁ ହାର ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱହୀନ ଓ ବିଭ୍ରାନ୍ତିକର ଆକଳନ ବୋଲି ଦୃଢୋକ୍ତି ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି। ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ଯେ ମହାମାରୀ ସମୟରେ ଅତ୍ୟଧିକ ମୃତ୍ୟୁହାର ଅର୍ଥ ସମସ୍ତ କାରଣରୁ ମୃତ୍ୟୁ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇବା ଏବଂ ଏହାକୁ ସିଧାସଳଖ କୋଭିଡ୍-୧୯ ଜନିତ ମୃତ୍ୟୁ ସହିତ ତୁଳନା କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ।

ଗବେଷକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକାଶିତ ଆକଳନର ଭୁଲ ପ୍ରକୃତି ଭାରତର ନମୁନା ପଞ୍ଜୀକରଣ ବ୍ୟବସ୍ଥା (ଏସଆରଏସ)ର ତଥ୍ୟରୁ ଆହୁରି ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି। ଦେଶର ୩୬ଟି ରାଜ୍ୟ/କେନ୍ଦ୍ରଶାସିତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଥିବା ୮୮୪୨ଟି ନମୁନା ୟୁନିଟରେ ୨୪ ଲକ୍ଷ ପରିବାରର ପ୍ରାୟ ୮୪ ଲକ୍ଷ ଜନସଂଖ୍ୟାକୁ ଏସ୍ଆରଏସ୍‍ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିଛି। ୨୦୧୮ ଏବଂ ୨୦୧୯ ପାଇଁ ଏନଏଫଏଚଏସ ବିଶ୍ଳେଷଣ ଏବଂ ନମୁନା ପଞ୍ଜୀକରଣ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ବିଶ୍ଳେଷଣର ଫଳାଫଳ ତୁଳନାତ୍ମକ ବୋଲି ଦର୍ଶାଇବାପାଇଁ ଲେଖକମାନେ ବହୁତ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ କରିଥିବା ବେଳେ ସେମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ରିପୋର୍ଟ କରିବାରେ ବିଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି ଯେ ୨୦୧୯ ତଥ୍ୟ ତୁଳନାରେ ୨୦୨୦ରେ ଏସଆରଏସ ଡାଟା ଅତ୍ୟଧିକ ମୃତ୍ୟୁହାର ଦେଖାଏ (୨୦୨୦ରେ ସାମଗ୍ରିକ ମୃତ୍ୟୁ ହାର ୬.୦/୧୦୦୦, ୨୦୧୯ରେ ସାମଗ୍ରିକ ମୃତ୍ୟୁ ହାର ୬.୦/୧୦୦୦) ଏବଂ ଆୟୁଷରେ କୌଣସି ହ୍ରାସ ଘଟିନାହିଁ ।

ଏହି ଗବେଷଣାପତ୍ରରେ ବୟସ ଏବଂ ଲିଙ୍ଗ ଉପରେ ଫଳାଫଳ ରିପୋର୍ଟ କରାଯାଇଛି, ଯାହା କି ଭାରତରେ କୋଭିଡ୍ -୧୯ ଉପରେ ଗବେଷଣା ଏବଂ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ ଡାଟାର ବିପରୀତ । ଏହି ଗବେଷଣାରେ ଦାବି କରାଯାଇଛି ଯେ ମହିଳା ଏବଂ କମ୍ ବୟସ ବର୍ଗରେ (ବିଶେଷକରି ୦-୧୯ ବର୍ଷ ବୟସ୍କ ପିଲା)ଙ୍କ ଠାରେ ଅଧିକ ମୃତ୍ୟୁହାର ରହିଛି। କୋଭିଡ୍ -୧୯ କାରଣରୁ ରେକର୍ଡ ହୋଇଥିବା ପ୍ରାୟ ୫.୩ ଲକ୍ଷ ମୃତ୍ୟୁର ତଥ୍ୟ ଏବଂ ଗୋଷ୍ଠୀ ଓ ପଞ୍ଜୀକରଣର ଗବେଷଣା ତଥ୍ୟ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ମହିଳାଙ୍କ ତୁଳନାରେ ପୁରୁଷମାନଙ୍କ ଠାରେ (୨:୧) ଏବଂ ବୟସ୍କ ବୟସ ବର୍ଗରେ (୦-୧୫ ବର୍ଷ ପିଲାଙ୍କ ତୁଳନାରେ ୬୦ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ବୟସ୍କଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୋଭିଡ୍-୧୯ କାରଣରୁ ଅଧିକ ମୃତ୍ୟୁହାର ଦର୍ଶାଉଛି। ପ୍ରକାଶିତ ଖବରକାଗଜର ଏହି ଅସଙ୍ଗତ ଏବଂ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଫଳାଫଳ ଏହାର ଦାବି ଉପରେ କୌଣସି ବିଶ୍ୱାସକୁ ଆହୁରି ହ୍ରାସ କରିଥାଏ ।

ଶେଷରେ, ଭାରତରେ ପୂର୍ବ ବର୍ଷ ତୁଳନାରେ ୨୦୨୦ରେ ସର୍ବକାଳୀନ ଅତିରିକ୍ତ ମୃତ୍ୟୁହାର ସାଇନ୍ସ ଆଡଭାନ୍ସ ପେପରରେ ପ୍ରକାଶିତ ୧୧.୯ ଲକ୍ଷ ମୃତ୍ୟୁ ତୁଳନାରେ ଯଥେଷ୍ଟ କମ୍। ଆଜି ପ୍ରକାଶିତ ପେପର ପଦ୍ଧତିଗତ ଭାବରେ ତ୍ରୁଟିପୂର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ଫଳାଫଳ ଦର୍ଶାଉଛି ଯାହା ଅସମ୍ଭବ ଏବଂ ଗ୍ରହଣୀୟ ନୁହେଁ ।

******

H.S.