மதிப்பிற்குரிய விருந்தினர்கள் மற்றும் அன்பான நண்பர்களே,

ஆரம்பத்தில், இந்த நிகழ்வை நடத்துவதற்கு முன்முயற்சி எடுத்ததற்காக ஜப்பான் அரசுக்கு நன்றி தெரிவிக்க விரும்புகிறேன்.

சென்டாய் கட்டமைப்பும் அதன் முன்னோடியான ஹியோகோ கட்டமைப்பும் பேரிடர் அபாயத்தைக் குறைப்பதற்கான அனைத்து சமூக அணுகுமுறையின் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக்காட்டியிருந்தாலும், புதிய பேரழிவு அபாயங்களைத் தணிப்பதற்கு  நாடுகள் முதன்மைப் பொறுப்பை ஏற்கின்றன என்பது தெளிவாகிறது.

ஜி7 மற்றும் ஜி20 ஆகிய இரண்டும் பேரிடர் அபாயத்தைத் தணிப்பதற்கு முன்னுரிமை அளித்துள்ளன என்பது, உலகக் கொள்கைப் பேச்சில் இந்தப் பிரச்சினை இப்போது மிக உயர்ந்த மட்டத்தில் கவனத்தை ஈர்த்துள்ளது தெளிவாகிறது.

21 ஆம் நூற்றாண்டில், பேரிடர் அபாயத்தைக் குறைப்பதில் நாடுகள் சிக்கலான சவால்களை எதிர்கொள்கின்றன.  பேரிடர் அபாயத் தணிப்புத் தேவைகளின் முழு அளவையும் சமச்சீர் வழியில் நிவர்த்தி செய்யக்கூடிய நிதிக் கட்டமைப்பை  நாடுகள் உருவாக்க வேண்டும் என்பதை நாம் அனைவரும் அங்கீகரிக்கிறோம். மிக நீண்ட காலமாக, பேரிடர் மீட்பு,  புனரமைப்பு ஆகியவற்றிற்கு நிதியளிப்பதில் நாங்கள் முழுமையாக கவனம் செலுத்தி வருகிறோம். பேரிடர் இடர் தணிப்பு, பேரிடர் தயார்நிலைக்கு நிதியளிப்பதில் போதுமான கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

பேரிடர் அபாயத்தைக் குறைப்பதற்காக ஒதுக்கப்பட்ட வளங்களை திறம்பட பயன்படுத்தும் திறனை எவ்வாறு அதிகரிப்பது? அதற்கு என்ன வகையான நிறுவன வழிமுறைகள், தொழில்நுட்ப திறன்கள் மற்றும் நிபுணத்துவம் ஆகியவற்றை நாம் உருவாக்க வேண்டும்? விளைவுகளை எவ்வாறு அளவிடப் போகிறோம்?

விரிவான அபாயங்கள் (அதாவது அதிக அதிர்வெண், மிதமான தாக்க நிகழ்வுகள்), தீவிர அபாயங்கள் (அதாவது, குறைந்த அதிர்வெண், அதிக தாக்க நிகழ்வுகள்) ஆகியவற்றிற்கான இடர் குறைப்பு நிதியுதவியை எவ்வாறு சமநிலைப்படுத்துவது? மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடியவர்களுக்கு எவ்வாறு உதவுவது?

இவை சிக்கலான சவால்கள் மற்றும் பேரழிவு இடர் குறைப்பு நிதியுதவியின் நீண்ட வரலாற்றைக் கொண்ட நாடுகளும் இந்த சவால்களுடன் போராடுகின்றன. இவற்றை நிவர்த்தி செய்வதில் நாம் ஒருவருக்கொருவர் ஒத்துழைத்து கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். ஜி20 செயற்குழு அடுத்த வாரம் இரண்டாவது முறையாக கூடும் போது,  ஒரு முழு நாள் நிதியுதவி தொடர்பான பிரச்சனைகளை விவாதிக்க ஒதுக்கப்படும்.

 முன்கூட்டிய எச்சரிக்கை அமைப்புகளை வலுப்படுத்துவதில் அரசின் பங்கு பற்றி நான் பேச விரும்புகிறேன். இச்சூழலில் பொது-தனியார் கூட்டாண்மை என்ற கருத்து நீண்ட காலமாக விவாதிக்கப்பட்டு வருகிறது. பல தனியார் துறையினர் செயல்பாட்டிற்கு வந்துள்ளனர். அத்தகைய சூழலில், அரசின் முற்றிலும் பேச்சுவார்த்தைக்குட்பட்ட பங்கு என்ன? கண்காணிப்பு வலையமைப்பை தனியார் நிறுவனங்களுக்கு அவுட்சோர்ஸ் செய்ய முடியுமா? தகவல் தொடர்பு தொழில்நுட்பங்களை மேம்படுத்துவதிலும் பயன்படுத்துவதிலும் அரசு எந்த அளவிற்கு ஈடுபட வேண்டும்? பேரிடர் காலங்களில் அத்தியாவசிய முன் எச்சரிக்கை சேவைகளை கட்டாயமாக வழங்குமாறு தனியார் நிறுவனங்களை அரசு கட்டாயப்படுத்த வேண்டுமா?

மேலே நான் கண்டறிந்த சில சவால்களுக்கு எளிதான பதில்கள் இல்லை. எவ்வாறாயினும், பேரழிவு அபாயத்தைக் குறைக்கும் விதத்தில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்த வேண்டுமானால், இந்த சவால்களை நாம் எதிர்கொள்ள வேண்டும். நமது பருவநிலை மாற்றத் தழுவல் முயற்சிகளில் மாநிலம் மேலும் திறம்பட செயல்படவும் இது உதவும்.

இந்த உரையாடலில் ஈடுபடவும், இந்த நிகழ்ச்சி நிரலை முன்னோக்கி எடுத்துச் செல்ல கூட்டாகச் செயல்படவும்  அழைப்பு விடுக்கப்படுகிறது.

அனைத்து பேரிடர்  மேலாண்மை பயிற்சியாளர்களின்  பணி சிறப்பாக இருக்க வாழ்த்துகிறேன்.  நமக்காகவும், வரவிருக்கும் தலைமுறையினருக்காகவும் நிலையான எதிர்காலத்தை நோக்கி ஒன்று சேர்ந்து பாடுபடுவோம்.

நன்றி.

***

AD/PKV/DL