ସମାବେଶରେ ମୋତେ ଏତେ ଗମ୍ଭୀର ହେବା ଜରୁରୀ ଅଛି କି? ଦେଖାଯାଉଛି ଯେ ଅନେକ ସୂଚନା ଦିଆଯାଇଛି । ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନମସ୍କାର! ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଆମ ସହିତ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ୟୁପିର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ ଜୀ, ଡକ୍ଟର କେ. ରାଧାକୃଷ୍ଣନ ଜୀ, ପ୍ରଫେସର ଅଭୟ କରାଂଦିକର ଜୀ, ଆଇଆଇଟି କାନପୁରର ପ୍ରଫେସର୍ସ, ସମସ୍ତ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ, ଅନ୍ୟ ମହାନୁଭବ ଏବଂ ଏହି ଐତିହାସିକ ସଂସ୍ଥାନରୁ ଡିଗ୍ରୀ ପ୍ରାପ୍ତ କରୁଥିବା ଅନ୍ୟ ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ଉପସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି! ଆଜି କାନପୁର ପାଇଁ ଦୁଇଗୁଣ ଖୁସିର ଦିନ । ଆଜି ଗୋଟିଏ ପଟେ କାନପୁର ମେଟ୍ରୋ ଭଳି ସୁବିଧା ପାଇବାକୁ ଯାଉଥିବା ବେଳେ ଅନ୍ୟପଟେ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ଜଗତ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଆଇଆଇଟି କାନପୁରରୁ ଆପଣଙ୍କ ଭଳି ଅମୂଲ୍ୟ ଉପହାର ଗ୍ରହଣ କରୁଛି । ମୋର ଯୁବ ସାଥୀମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ବହୁତ ବହୁତ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣାଉଛି । ଆଜି ଏଠାରେ ସମ୍ମାନ ପାଇଥିବା ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ଅନେକ ଅଭିନନ୍ଦନ । ଆପଣ ଆଜି ଯେଉଁଠାରେ ପହଞ୍ଚôଛନ୍ତି, ଆପଣ ଯେଉଁ ଯୋଗ୍ୟତା ହାସଲ କରିଛନ୍ତି, ତା’ପଛରେ ତୁମର ମାତା-ପିତା, ତୁମର ପରିବାର ଲୋକ, ତୁମର ଶିକ୍ଷକ, ତୁମର ପ୍ରଫେସର ଏଭଳି ଅନେକ ଲୋକ ରହିଥିବେ, ସମସ୍ତେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିଛନ୍ତି, କିଛି ନା କିଛି ଯୋଗଦାନ ରହିଛି । ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବିଶେଷ କରି ଆପଣଙ୍କ ପିତା-ମାତାଙ୍କୁ ମୋର ହୃଦୟରୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଉଛି ।

ସାଥୀମାନେ,

ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଆଇଆଇଟି କାନପୁରରେ ଆଡମିସନ ନେଇଥିଲ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଏଠାରୁ ବାହାରିକି ଯାଉଛ, ସେତେବେଳେ ନିଜ ଭିତରେ ଏକ ବଡ଼ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଅନୁଭବ କରୁଥିବ । ଏଠାକୁ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ଅଜ୍ଞାତର ଭୟ, ଅଜ୍ଞାତର ପ୍ରଶ୍ନ ହେବ । ପୂର୍ବରୁ ତୁମର ଜ୍ଞାନର ପରିସର, ତୁମର ପ୍ରଶ୍ନଗୁଡ଼ିକ ତୁମର ବିଦ୍ୟାଳୟ-କଲେଜ, ତୁମର ବନ୍ଧୁ, ତୁମର ପରିବାର, ତୁମର ପ୍ରିୟ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସୀମିତ ଥିଲା । ଆଇଆଇଟି କାନପୁର ଏହାକୁ ବାହାର କରି ଏକ ବହୁତ ବଡ଼ କାନଭାସ ଦେଇଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଅଜ୍ଞାତର ଭୟ ନାହିଁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମେ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାକୁ ସାହସର ସହିତ ଆଗକୁ ବଢୁଛୁ । ଅଜ୍ଞାତର ଆଉ ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ସର୍ବୋତ୍ତମ ପାଇଁ ଅନ୍ୱେଷଣ, ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ କାବୁ କରିବାର ସ୍ୱପ୍ନ । ଏବଂ ଯେତିକି ପାଠପଡ଼ା ଆପଣଙ୍କ ଶ୍ରେଣୀ ଗୃହରେ ହୋଇଛି ଆଉ ଯେତିକି ତୁମର କ୍ଲାସରୁମରୁ ଶିଖିବାକୁ ମିଳିଲା ସେତିକି ହିଁ ନିଜ ନିଜର ଶ୍ରେଣୀ ଗୃହର ବାହାରେ, ନିଜ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ଅଭିଜ୍ଞତା ନେଇ ତୁମ ଧାରଣାକୁ ଶ୍ରେଣୀ ଗୃହରେ ବିସ୍ତାର କଲ । ତୁମର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଶ୍ରେଣୀ ଗୃହର ବାହାରେ ବିସ୍ତାର ହୋଇଛି, ତୁମ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱର ବିକାଶ ହୋଇଛି । ଆଇଆଇଟି କାନପୁରରେ ଆପଣ ଯାହା ଅର୍ଜନ କରିଛନ୍ତି, ଧାରଣାଗୁଡ଼ିକ ସମୃଦ୍ଧି ହୋଇଛି । ଏହା ହେଉଛି ଏକ ସଶକ୍ତ ମୂଳଦୁଆ, ଶକ୍ତି । ଯାହାର ଶକ୍ତି ସହିତ ଆପଣ ଯେଉଁଆଡ଼େ ଯିବେ ଆପଣ କିଛି ନୂଆ କରିବେ, କିଛି ଅନନ୍ୟ କରିବେ, କିଛି ମୂଲ୍ୟ ଯୋଗ କରିବେ । ତୁମର ଆଜିର ତାଲିମ, ତୁମର କୌଶଳ, ତୁମର ଜ୍ଞାନ ବ୍ୟବହାରିକ ଦୁନିଆରେ ଏକ ମଜବୁତ ସ୍ଥାନ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ତୁମକୁ ବହୁତ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ । କିନ୍ତୁ ତୁମର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଏଠାରେ ବିକାଶିତ ହୋଇଛି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ତୁମେ ସମଗ୍ର ସମାଜ ପାଇଁ ଭଲ କରିବ, ତୁମେ ତୁମର ସମାଜ, ନିଜ ଦେଶକୁ ଏକ ନୂତନ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଦେବ ।

ସାଥୀମାନେ,

ଆପଣ ଏଠାରେ ଆଇଆଇଟିର ମହାନ ଉତ୍ତରାଧିକାରର ଐତିହାସିକ ସମୟ ବିତେଇଛନ୍ତି । ଆପଣ ବିବିଧତାପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାରତର ବୈଭବ ସହିତ ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ଦେଖିଛନ୍ତି । ଗ୍ରାଣ୍ଡ ଲିଗାସୀ ଏବଂ ସ୍ପନ୍ଦନ ଉପସ୍ଥାପନା, ଏହି ଦୁଇଟି ସ୍ତମ୍ଭ ଉପରେ ଆଜି ଏହି ଦୁଇଟି ଟ୍ରାକରେ ତୁମେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଭବିଷ୍ୟତର ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କର । ଏହି ଯାତ୍ରା ଶୁଭ ହେଉ, ଦେଶ ପାଇଁ ସଫଳତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉ । ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଆଜି ତୁମମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛି, ମୁଁ ଏଠାରେ କହିବି ଯେ ମୋର ଆପଣମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଏହି କାମନା ରହିବ ।

ସାଥୀମାନେ,

ଚଳିତ ବର୍ଷ ଭାରତ ସ୍ୱାଧୀନତାର ୭୫ତମ ବର୍ଷରେ ପ୍ରବେଶ କରିଛି । ଆମେ ସମସ୍ତେ ଅମୃତ ମହୋତ୍ସବ ପାଳନ କରୁଛୁ । କାନପୁର, ଯେଉଁ ସହରରେ ତୁମେ ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଛ, ଏହାର ଏକ ଚମକ୍ରାର ଇତିହାସ ରହିଛି । କାନପୁର ଭାରତର ଅଳ୍ପ କେତେକ ସହର ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ, ଯାହା ଏତେ ବିବିଧ । ସତୀ ଚଉରା ଘାଟରୁ ମଦାରୀ ପାସୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ନାନା ସାହେବରୁ ବଟୁକେଶ୍ୱର ଦତ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଏହି ସହରକୁ ପରିଦର୍ଶନ କରୁ ସତେ ଯେପରି ଆମେ ସ୍ୱାଧନତା ସଂଗ୍ରାମର ବଳିଦାନର ଗୌରବର ଅତୀତକୁ ପରିଦର୍ଶନ କରୁଛୁ । ଏହି ସ୍ମୃତିଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ, ଆଗାମୀ ୨୫ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେଶକୁ ଦିଗଦର୍ଶନ ଦେବା, ଦେଶକୁ ଆଗକୁ ନେବା, ସମସ୍ତଙ୍କର ଦାୟିତ୍ୱ । ତୁମେ କଳ୍ପନା କର, ଯେତେବେଳେ ୧୯୩ଠ ମସିହାରେ ଦାଣ୍ଡି ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା, ସେତେବେଳେ ସେହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ, ସମଗ୍ର ଦେଶକୁ କେତେ ଆଂଦୋଳିତ କରି ଦେଇଥିଲା । ଦେଶ ଯେତିକି ଚାର୍ଜ ହୋଇଥିଲା ସେତେବେଳେ ଏହା ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ଭାରତର ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ଏକ ଅଦ୍ୱିତୀୟ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭାରତୀୟଙ୍କ ମନରେ ବିଜୟର ବିଶ୍ୱାସ ଭରି ଦେଇଥିଲା । ୧୯୩ଠର ସେହି ଅବଧିରେ, ଯିଏ ୨ଠ-୨୫ ବର୍ଷର ଯୁବକ ଥିଲେ, ତାଙ୍କର ୧୯୪୭ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାତ୍ରା ଏବଂ ୧୯୪୭ରେ ସ୍ୱାଧୀନତା ହାସଲ କରିବା ତାଙ୍କ ଜୀବନରେ ଏକ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପର୍ଯ୍ୟାୟ ଥିଲା । ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ଆଜି ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଯେଉଁ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଯୁଗରେ ପାଦ ଦେଉଛନ୍ତି ଏହା ତୁମମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଯୁଗ । ଯେପରି ଏହା ଦେଶର ଅମୃତ କାଳ ଅଟେ, ସେହିଭଳି ଏହା ତୁମ ଜୀବନର ଅମୃତ କାଳ ଅଟେ । ଅମୃତ ମହୋତ୍ସବର ଏହି ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଆଇଆଇଟିର ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ସହିତ ବାହାରକୁ ଯାଉଛନ୍ତି, ତେବେ ସେହି ସ୍ୱପ୍ନଗୁଡ଼ିକୁ ମଧ୍ୟ ନେଇ ବାହାରନ୍ତୁ, ୨ଠ୪୭ର ଭାରତ କ’ଣ ହେବ? ଆଗାମୀ ୨୫ ବର୍ଷରେ ଭାରତର ବିକାଶର ଯାତ୍ରାର ଦାୟିତ୍ୱ ଆପଣଙ୍କୁ ହିଁ ସମ୍ଭାଳିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ତୁମର ଜୀବନର ୫ଠ ବର୍ଷ ପୂରଣ କରିବ, ସେହି ସମୟର ଭାରତ କ’ଣ ହେବ? ଏଥିପାଇଁ ତୁମକୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଠାରୁ କାମ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏବଂ ମୁଁ ଜାଣେ କାନପୁର ଆଇଆଇଟି, ଏଠାରେ ଥିବା ପରିବେଶ ଆପଣଙ୍କୁ ସେହି ଶକ୍ତି ଦେଇଛି, ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାକାର କରିବାରେ କେହି ଅଟକାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ। ଏହି ଯୁଗ, ଏହି ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀ, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ । ଏପରିକି ଏହି ଦଶନ୍ଧିରେ ମଧ୍ୟ ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହାର ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି କରିବାକୁ ଯାଉଛି । ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ବିନା ଜୀବନ ବର୍ତ୍ତମାନ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ । ଏହା ହେଉଛି ଜୀବନ ଏବଂ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀର ପ୍ରତିଯୋଗିତାର ଯୁଗ ଏବଂ ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ଯେ ଆପଣ ଏଥିରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆଗକୁ ଆସିବେ । ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀର ଜଣେ ବିଶେଷଜ୍ଞ ହେବାରେ ତୁମେ ତୁମର ଯୌବନର ଅନେକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ସମୟ ଅତିବାହିତ କରିଛ । ଏହା ଅପେକ୍ଷା ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ବଡ଼ ସୁଯୋଗ କ’ଣ ହୋଇପାରେ? ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ, କେବଳ ଭାରତରେ ନୁହେଁ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯୋଗଦାନ କରିବାରେ ଏକ ବଡ଼ ସୁଯୋଗ ଅଛି ।

ସାଥୀମାନେ,

ଆମର ଆଇଆଇଟି ସବୁବେଳେ ପ୍ରତିଭା ଏବଂ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟାର ଇନକିଉବେସନ କେନ୍ଦ୍ର ହୋଇ ଆସୁଛି । ଏବଂ ଆଇଆଇଟି କାନପୁରର ନିଜର ସୁନାମ ରହିଛି । ଆପଣ ନିଜ କମ୍ପାନୀ ଆକ୍ୱା ଫ୍ରଣ୍ଟ ଇନଫ୍ରାଷ୍ଟ୍ରକଚର ଜରିଆରେ ବନାରସର ଖିଡ଼କିଆ ଘାଟରେ ଦୁନିଆରେ ପ୍ରଥମ ଭାସମାନ ସିଏନଜି ଫିଲିଂ ଷ୍ଟେସନକୁ ବିକଶିତ କରିଛନ୍ତି । ତାହା ବହୁତ ଭଲ ଅଟେ । ସେହିଭଳି ଆପଣ କୃଷି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଷ୍ଟେଟ ଅଫ ଆର୍ଟ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀକ ବିକଶିତ କରିଛନ୍ତି, ଦୁନିଆର ପ୍ରଥମ ପୋର୍ଟେବଲ ମୃତ୍ତିକା ପରୀକ୍ଷଣ କିଟ୍ ତିଆରି କରିଛନ୍ତି । ୫-ଜି ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀରେ ଆଇଆଇଟି କାନପୁରର କାର୍ଯ୍ୟ ଗ୍ଲୋବାଲ ଷ୍ଟାଣ୍ଡାର୍ଡର ଏକ ଅଂଶ ହୋଇପାରିଛି । ଏହିପରି ଅନେକ ସଫଳତା ପାଇଁ ଏହି ଅନୁଷ୍ଠାନ ଅଭିନନ୍ଦନ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ । ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ ତୁମର ଦାୟିତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ବହୁ ମାତ୍ରାରେ ବଢ଼ିଯାଇଛି । କୃତ୍ରିମ ବୁଦ୍ଧି, ଶକ୍ତି ଏବଂ ଜଳବାୟୁ ସମାଧାନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଜି ହାଇଟେକ ଭିତ୍ତିଭୂମି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦେଶ ସମ୍ମୁଖରେ ଏକ ବଡ଼ ଅବସର ରହିଛି । ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଭଳି କ୍ଷେତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ଆଜି ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ହେଉଛି । ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ସହିତ ପରିଚାଳିତ ହେଉଛି । ଆମେ ଏକ ଡିଜିଟାଲ ନିରାକରଣ ଯୁଗରେ, ରୋବୋଟ ସାହାଯ୍ୟକାରୀ ଚିକିତ୍ସାର ଯୁଗରେ ପାଦ ଦେଇଛୁ । ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଉପକରଣଗୁଡ଼ିକ ବର୍ତ୍ତମାନ ଘରର ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ଜିନିଷ ହୋଇଯାଇଛି । କେବଳ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ମାଧ୍ୟମରେ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ପରିଚାଳନରେ ଆମେ ଆହ୍ୱାନର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇପାରିବା । କଳ୍ପନା କରନ୍ତୁ ଯେ ଆମେ କେତେ ବ୍ୟାପକ ଭାବେ ସମ୍ଭାବ୍ୟତାର ଦ୍ୱାରରେ ଠିଆ ହୋଇଛୁ । ଏହି ସମ୍ଭାବନାଗୁଡ଼ିକରେ ତୁମର ବହୁତ ବଡ଼ ଭୂମିକା ରହିଛି । ଏଗୁଡ଼ିକ ତୁମ ପାଇଁ ଦେଶ ପାଇଁ ଦେଶ ପ୍ରତି କେବଳ ଦାୟିତ୍ୱ ନୁହେଁ, ବରଂ ସେଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ସେହି ସ୍ୱପ୍ନ ଯାହାକୁ ଆମର ଅନେକ ପିଢ଼ି ଚାହିଁ ବସିଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେହି ସ୍ୱପ୍ନଗୁଡ଼ିକୁ ସାକାର କରିବା ପାଇଁ, ଏକ ଆଧୁନିକ ଭାରତ ନିର୍ମାଣ କରିବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ଆପଣଙ୍କୁ ମିଳିଛି, ଆପଣଙ୍କ ପିଢ଼ିଙ୍କୁ ମିଳିଛି ।

ସାଥୀମାନେ,

ଆଜି ଆପଣ ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଯେଉଁ କାଳଖଣ୍ଡରେ ଅଛନ୍ତି, ସେହି ସମୟ ହେଉଛି ବଡ଼ ଲକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥିର କରିବା ଏବଂ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ ଆପଣଙ୍କର ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ବିନିଯୋଗ କରିବା । ଯେଉଁ ଚିନ୍ତାଧାରା ଏବଂ ମନୋଭାବ ଯାହା କିଛି ଆଜି ତୁମର, ସମାନ ମନୋଭାବ ମଧ୍ୟ ଦେଶର । ପୂର୍ବରୁ ଯଦି ଚିନ୍ତାଧାରା କାର୍ଯ୍ୟ ଚଳାଇବାକୁ ଥିଲା, ତେବେ ଆଜି ଚିନ୍ତାଧାରା ହେଉଛି କିଛି କରିବା, କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଏବଂ ଫଳାଫଳ ଆଣିବା । ପୂର୍ବରୁ, ଯଦି ସମସ୍ୟାରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରାଯାଇଥିଲା ତେବେ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଆଜି ସଂକଳ୍ପ ନିଆଯାଇଛି । ସମାଧାନ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାୟୀ । ସ୍ଥିର ସମାଧାନ! ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ଭାରତ ଏହାର ଏକ ବଡ଼ ଉଦାହରଣ ଅଟେ ।

ସାଥୀମାନେ,

ଆମେ ସମସ୍ତେ ଦେଖିଛୁ ଯେ ପରିବାରରେ ଯେତେବେଳେ କେହି କେହି ୨ଠ-୨୨ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଯାଇଥାଏ, ସେତେବେଳେ ଘରର ମୁରବୀମାନେ ବାରମ୍ବାର କୁହନ୍ତି ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟ ଆସିଯାଇଛି ତୁମେ ନିଜେ ତୁମ ଗୋଡ଼ରେ ଠିଆ ହୋଇଯାଅ । ଏବଂ ନିଶ୍ଚିତ ଯେ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଏଠାରୁ ଘରକୁ ଯିବ, ସେତେବେଳେ ତୁମେ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ପ୍ରଥମେ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ପରେ ଶୁଣିବ, ଭାଇ, ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋର କାମ ସରିଯାଇଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମେ ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ନିଜେ ଠିଆ ହୋଇଯାଅ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିତା-ମାତା ଏହା କହିବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି ଏବଂ ଯଦି ଆପଣ ବିଳମ୍ବ କରନ୍ତି ତେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ମଧ୍ୟଏହାକୁ ବାରମ୍ବାର ଶୁଣିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଘରର ମୁରବୀମାନେ, ପିତା-ମାତା ଏପରି ଏମିତି କରିଥାନ୍ତି, ଯଦ୍ୱାରା ଆପଣ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ହେବେ, ଆପଣ ଆପଣଙ୍କର ସମାର୍ଥକୁ୍ୟ ଚିହ୍ନିବେ, ଅପାଣ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିବେ, ସେମାନଙ୍କ ସଂକଳ୍ପରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବେ ଏବଂ ଏହାକୁ ପ୍ରାଣ ପଣେ ଚେଷ୍ଟା କରି ସିଦ୍ଧ କରିବେ । ଆମ ଭାରତ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱାଧୀନତା ପରେ ପୁଣି ଥରେ ନୂଆ କରି ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା । ଯେତେବେଳେ ଦେଶର ସ୍ୱାଧୀନତା ୨୫ ବର୍ଷ ସମାପ୍ତ ହେଲା, ସେତେବେଳେ ଆମେ ନିଜେ ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ଠିଆ ହେବା ପାଇଁ ଆମକୁ ବହୁତ କିଛି କରିବା ଉଚିତ ଥିଲା । ସେବେଠାରୁ ନେଇ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବହୁତ ବିଳମ୍ବ ହୋଇଯାଇଛି, ଦେଶ ବହୁତ ସମୟ ହରାଇ ଦେଇଛି । ମଝିରେ ଦୁଇ ପିଢ଼ି ମଧ୍ୟ ଅତିକ୍ରମ କରିଯାଇଛି, ତେଣୁ ଆମକୁ ଦୁଇଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟ ହରାଇବାକୁ ହେବ ନାହିଁ ।

ସାଥୀମାନେ,

ତୁମକୁ ନିଶ୍ଚୟ ମୋ ଶବ୍ଦରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟହୀନତା ଦେଖାଯାଉଛି ଏବଂ ଏହା ମଧ୍ୟ ସ୍ୱାଭାବିକ ଅଟେ ଯେ ତୁମକୁ ମଧ୍ୟ ଅଧୈର୍ଯ୍ୟ ଲାଗୁଥିବ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଆଜି ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟକୁ କାନପୁର ମାଟିକୁ ଆସିଛି ମୋତେ ଲାଗୁଛି ଯେ ତୁମେ ମଧ୍ୟ ଏକ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ଭାରତ ପାଇଁ ଧୈର୍ଯ୍ୟହରା ହେବା ଉଚିତ । ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ଭାରତ ହେଉଛି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱାଧୀନତାର ମୌଳିକ ରୂପ, ଯେଉଁଠାରେ ଆମେ କାହା ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହେବୁନାହିଁ । ସ୍ୱାମୀ ବିବେକାନନ୍ଦ କହିଥିଲେ- ପ୍ରତ୍ୟେକ ରାଷ୍ଟ୍ରର ବିତରଣ କରିବାର ବାର୍ତ୍ତା ଅଛି, ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ଏକ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅଛି, ଭାଗ୍ୟ ପହଞ୍ଚାଇବ। ଯଦି ଆମେ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ନ ହେବା ତେବେ ଆମ ଦେଶ କିପରି ଏହାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ପୂରଣ କରିପାରିବ । ଏହା କିପରି ଗନ୍ତବ୍ୟସ୍ଥଳରେ ପହଂଚିବେ ।

ସାଥୀମାନେ,

ଆପଣ ଏହା କରିପାରିବେ । ମୋର ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ଅଛି । ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଆଜି ଅନେକ କଥା କହୁଛି, ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛି, ସେଗୁଡ଼ିକରେ ତୁମର ଚେହେରା ଦେଖିବାକୁ ପାଉଛି । ଆଜି ଦେଶରେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଯେଉଁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଉଛି, ଦେଶ ଯେଉଁ ଳକ୍ଷ୍ୟ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରିଛି ତାହା ହାସଲ କରିବାକୁ ତୁମ ଠାରୁ ଶକ୍ତି ମିଳିବ। ତୁମେ ହିଁ ସିଏ ଯିଏ ଏହା କରିବ ଏବଂ ତୁମକୁ ହିଁ ଏହା କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏହି ଅସୀମ ସମ୍ଭାବନାଗୁଡ଼ିକ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ, ଏବଂ ଆପଣଙ୍କୁ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ସାକାର କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଯେତେବେଳେ ଦେଶ ନିଜର ସ୍ୱାଧୀନତାର ୧ଠଠ ବର୍ଷ ପାଳନ କରିବ, ସେହି ସଫଳତାରେ ତୁମର ଝାଳର ମହକ ଥିବ, ତୁମର ପରିଶ୍ରମକୁ ସ୍ୱୀକୃତି ଦିଆଯିବ । ଏବଂ ତୁମେ ବହୁତ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛ କି ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ଭାରତର ଭିତ୍ତିପ୍ରସ୍ଥର ସ୍ଥାପନ କରିବା, ତୁମର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସହଜ କରିବା ପାଇଁ ବିଗତ ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକରେ ଦେଶ କିଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛି । ଗତ ୭ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଦେଶରେ ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ ଇଣ୍ଡିଆ, ଷ୍ଟାଣ୍ଡଅପ ଇଣ୍ଡିଆ ଭଳି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି । ଦେଶ ଅଟଳ ଇନୋଭେସନ ମିଶନ ଏବଂ ପିଏମ ରିସର୍ଚ୍ଚ ଫେଲୋସିପ ମାଧ୍ୟମରେ ଯୁବଗୋଷ୍ଠୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନୂତନ ସମ୍ଭାବନା ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି । ଜାତୀୟ ଶିକ୍ଷା ନୀତି ସହିତ ଏକ ନୂତନ ପିଢ଼ିର ଭବିଷ୍ୟତବାଦୀ ସ୍ୱଭାବର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ ହେଉଛି । ବ୍ୟବସାୟ କରିବାର ସୁଗମତାକୁ ଉନ୍ନତ କରାଗଲା, ନୀତି ଅବରୋଧଗୁଡ଼ିକୁ ହଟାଗଲା, ଏହି ପ୍ରୟାସର ଫଳାଫଳ ଏତେ ସ୍ୱଳ୍ପ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ଆଜି ଆମ ସମ୍ମୁଖରେ ଅଛି । ସ୍ୱାଧୀନତାର ଏହି ୭୫ତମ ବର୍ଷରେ ଆମର ୭୫ରୁ ଅଧିକ ୟୁନିକର୍ଣ୍ଣ ଅଛି, ୫ଠ ହଜାରରୁ ଅଧିକ ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ ଅଛି । ଏହି ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ ମଧ୍ୟରୁ ୧ଠ ହଜାର କେବଳ ଗତ ୬ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ଆସିଛି । ଆଜି ଭାରତ ଦେଶର ଦ୍ୱିତୀୟ ବୃହତମ ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ ହବ ଭାବେ ଉଭା ହୋଇଛି । ଆମ ଆଇଆଇଟିର ଯୁବକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କେତେ ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି । ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏକ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ବିକଶିତ ଦେଶକୁ ପଛରେ ପକାଇ ଭାରତ ତୃତୀୟ ବୃହତମ ୟୁନିକର୍ଣ୍ଣ ଦେଶ ହୋଇପାରିଛି ।

ସାଥୀମାନେ,

ଆଜିକାଲି ଜଗତିକରଣ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ହେଉଛି, ଏହାର ଭଲ ଏବଂ ଖରାପ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଆଲୋଚନା କରାଯାଉଛି । କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ଉପରେ କୌଣସି ବିବାଦ ନାହିଁ । ଭାରତୀୟ କମ୍ପାନୀଗୁଡ଼ିକ ବିଶ୍ୱବ୍ୟାପୀ ହେବାକୁ କିଏ ଚାହୁଁନାହାନ୍ତି, ଭାରତର ଉତ୍ପାଦଗୁଡ଼ିକ ବିଶ୍ୱବ୍ୟାପ ହେଉ । ଯିଏ ଆଇଆଇଟି ଜାଣ, ଏଠିକାର ପ୍ରତିଭାକୁ ଜାଣେ, ଏଠାରେ ପ୍ରଫେସରମାନଙ୍କ କଠିନ ପରିଶ୍ରମକୁ ଜାଣେ, ଏହି ଆଇଆଇଟିର ଯୁବକମାନେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ଏହା କରିବେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି । ଏବଂ ଆଜି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଆପଣଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚିତ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି, ଏପରି ବୃତ୍ତିଗତମାନଙ୍କୁ ଯେ ସରକାର ସବୁ ଦିଗରେ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ଅଛନ୍ତି ।

ସାଥୀମାନେ,

ଆଉ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ଆପଣଙ୍କୁ ମନେ ରଖିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଆଜି ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଯାତ୍ରାରେ ସୁବିଧା ପାଇଁ ଅନେକ ଲୋକ ଆପଣଙ୍କୁ ସର୍ଟକଟ ମଧ୍ୟ କହିବେ । କିନ୍ତୁ ମୋର ପରାମର୍ଶ ହେଉଛି ଯଦି ତୁମେ ଆରାମ ଏବଂ ଚାଲେଞ୍ଜ ମଧ୍ୟରେ ବାଛିବାକୁ ପଡ଼ିବ, ତେବେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିବି ଚାଲେଞ୍ଜ ନୁହେଁ । କାରଣ ଆପଣ ଚାହାନ୍ତୁ କି ନ ଚାହାନ୍ତୁ ଜୀବନରେ ଚାଲେଞ୍ଜ ନିଶ୍ଚିତ ଆସିବ । ଯେଉଁମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଠାରୁ ପଳାୟନ କରନ୍ତି ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଶିକାର ହୁଅନ୍ତି । କିନ୍ତୁଯଦି ତୁମେ ଚାଲେଞ୍ଜ ଖୋଜୁଛ, ତୁମେ ଶିକାରୀ ଏବଂ ଚାଲେଞ୍ଜ ହେଉଛି ଶିକାର । କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ହେବାକୁ ପଡ଼ିବ, ଯିଏ ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକ ଖୋଜୁଛନ୍ତି, ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ପସନ୍ଦ ଅନୁଯାୟୀ ସେମାନଙ୍କର ସମଧାନ ବାହାର କରିଥାନ୍ତି । ବନ୍ଧୁଗଣ, ଆପଣ ସମସ୍ତ ଛାତ୍ରମାନେ, ଆଇଆଇଟିର ସର୍ବୋତ୍ତମ ବୈଷୟିକ ମନ ଅଟନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ଖାଇବା, ପିଇବା,  ନିଶ୍ୱାସ ନେବା ସବୁକିଛି ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ । ଆପଣ କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ଅଭିନବ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ ଅଛନ୍ତି । ତଥାପି ଏସବୁ ମଧ୍ୟରେ, ମଧ୍ୟ ମୋର ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଏକ ଅନୁରୋଧ ଅଛି । ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀର ନିଜସ୍ୱ ଶକ୍ତି ଅଛି, ଏଥିରେ କୌଣସି କ୍ଷତି ନାହିଁ ଏବଂ ଏହା ଉପରେ ଆପଣଙ୍କର ଉତ୍ସାହ ମଧ୍ୟ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀ ଦୁନିଆରେ ରହିଥିବା ବେଳେ, ତୁମେ ଜୀବନର ମାନବ ଉପାଦାନଗୁଡ଼ିକୁ କେବେ ବି ଭୁଲିବ ନାହିଁ । ତୁମେ କଦାପି ନିଜର ରୋବଟ ସଂସ୍କରଣ ହେବ ନାହିଁ । ତୁମର ମାନବ ସମ୍ବେଦନଶୀଳତା, ତୁମର କଳ୍ପନା, ତୁମର ସୃଜନଶୀଳତା ଏବଂ ଜିଜ୍ଞାସାକୁ ଆମକୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିବାକୁ ହେବ । ଆମେ ମଧ୍ୟ ଆମ ଜୀବନରେ ସେହି ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବୁ । ଯାହା ଜରୁରୀ ନୁହେଁ କି ଆମକୁ କେବଳ ଟେକ୍ନୋଲୋଜୀର ହିଁ ସାହାଯ୍ୟ ମିଳୁଥାଉ । ତୁମେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଇଣ୍ଟରନେଟ ଜିନିଷରେ କାମ କରିବ । କିନ୍ତୁ ଜିନିଷର ଭାବନାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ । ଆପଣ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କୃତ୍ରିମ ଜ୍ଞାନ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବେ । କିନ୍ତୁ ମାନବୀୟ ବୁଦ୍ଧି ମଧ୍ୟରେ ରଖନ୍ତୁ । ଆପଣ କୋଡିଂ ଜାରି ରଖିବେ କିନ୍ତୁ ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ଆପଣଙ୍କ ସମ୍ପର୍କ ମଧ୍ୟ ବଜାୟ ରଖିବେ । ବିଭିନ୍ନ ଲୋକମାନଙ୍କ ଠାରୁ ବିଭିନ୍ନ ସଂସ୍କୃତିର ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୋଡ଼ି ହେବେ । ତା’ହେଲେ ତୁମର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱର ଶକ୍ତି ବୃଦ୍ଧି ହେବ । ଏମିତି କିଛି ହେବା କଥା ନୁହେଁ, ଯେତେବେଳେ ଭାବପ୍ରବଣତା ଦେଖାଇବା ସମୟରେ ତୁମର ମସ୍ତିଷ୍କ କହିବ- ଏଚ.ଟି.ଟି.ପି. ୪ଠ୪ ପୃଷ୍ଠା ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ କଥା ବାଣ୍ଟିବାର ହେଉ, ଆନନ୍ଦ ଏବଂ ଦୟା କଥା ହେଉ, ପାସୱାର୍ଡ କେବେ ବି ରଖିବେ ନାହିଁ, ଖୋଲା ହୃଦୟରେ ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବେ । ଆଚ୍ଛା, ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁ ଆନନ୍ଦ ବାଣ୍ଟିବା ବିଷୟରେ କହୁଛି, ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ ଏହି ଶବ୍ଦଟି ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ କିଛି ସ୍ମରଣ କରାଉଛି। ସାଗର ଢାବା, କେରଳ କାଫେର ଗପସପ ଏଠିକାର କ୍ୟାମ୍ପସ ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟରେ ସ୍ୱାଦ, ସିସିଡିର କଫି ଓଏଟିର କାଟି ରୋଲ୍ସ ଏବଂ ଏମ୍ଟିରେ ଚା’ଏବଂ ଜଲେବୀ, ଟେକ୍-କ୍ରିତି  ଏବଂ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ବନ୍ଧୁ ମଧ୍ୟ ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ ମନେ ପଡ଼ିବ, ଜୀବନ ହେଉଛି ଏହାର ନାମ । ସ୍ଥାନ ବଦଳିଯାଏ, ଲୋକମାନେ ଭେଟନ୍ତି ଏବଂ ଦୂର ହୋଇଯାଆନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଜୀବନ ଚାଲିଥାଏ । ଏହାକୁ କୁହାଯାଏ- ଚରୈବେତି, ଚରୈବେତି, ଚରୈବେତି । ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଦେଖୁଛି ଯେ ଅନେକ ଛାତ୍ର, ଅନ୍ୟ ଲେକଚର ହଲରେ ମଧ୍ୟ ଆମ ସହିତ ଯୋଡ଼ି ହୋଇଛନ୍ତି, କରୋନା କଟକଣା ହେତୁ ସେମାନେ ସେଠାରୁ ମୋ କଥା ଶୁଣୁଛନ୍ତି । ଯଦି ଆପଣମାନଙ୍କର ଅନୁମତି ହେବ ଏବଂ ତୁମର ପ୍ରୋଟକଲରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ହେବ ନାହିଁ ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେମାନଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଯିବି, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ମୁହାଁମୁହିଁ ଭେଟିବି । ତୁମ ତୁମର କ୍ୟାରିଅରରେ ସଫଳ ହୁଅ, ତୁମର ସଫଳତା, ଦେଶର ସଫଳତା ହେଉ । ଏହି କାମନା ସହିତ ମୁଁ ମୋର କଥାବାର୍ତ୍ତା ସମାପ୍ତ କରିବି । ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପୁଣି ଥରେ ବହୁତ ବହୁତ ଶୁଭ କାମନା । ବହୁତ- ବହୁତ ଧନବାଦ ।

NS/MB