জয় ৱাড়ীনাথ! জয় জয় ৱাড়ীনাথ।

পৰম্বা হিংলাজ মাতাজী মাতাজী কি জয়! হিংলাজ মাতাজী কি জয়!

ভগৱান শ্ৰী দত্তাত্ৰেয় কি জয়! ভগৱান শ্ৰী দত্তাত্ৰেয় কি জয়!

আপোনালোক সকলো কেনে আছে? এই গাঁৱৰ পুৰণি যোগীসকলৰ দৰ্শন লাভ কৰিলোঁ, পুৰণি বন্ধুসকলৰ সাক্ষাত লাভ কৰিলোঁ। ভাই, ৱাড়ীনাথে ৰং যোগ কৰিছে, মই আগতেও ৱাড়ীনাথলৈ আহিছো, আৰু বহুবাৰ আহিছোঁ, কিন্তু আজিৰ ঔজ্জ্বল্য বেলেগ ধৰণৰ। পৃথিৱীত কাৰোবাক যিমানেই আদৰণি জনোৱা আৰু সন্মান কৰা নহওঁক কিয়, কিন্তু যেতিয়া ই ঘৰত হয়, ইয়াৰ আনন্দ বেলেগ ধৰণৰ হয়। আজি মোৰ গাঁৱৰ মাজত কিবা এটা দেখা গৈছিল, আৰু মামাৰ ঘৰলৈ আহিলে, ইয়াৰ আনন্দও সুকীয়া হয়, মই দেখা এনে পৰিৱেশৰ আধাৰত, মই ক'ব পাৰোঁ যে শ্ৰদ্ধা আৰু বিশ্বাসত সিক্ত আপোনালোক সকলো ভক্তক মোৰ প্ৰণাম। চাওক কাকতালীয় ঘটনাটো কেনেকুৱা, আজিৰ ঠিক এমাহ আগতে, ২২ জানুৱাৰীত, মই অযোধ্যাত ভগৱান ৰামৰ চৰণত আছিলোঁ।

তাত মই ভগৱান ৰামলালাৰ বিগ্ৰহ অভিষেকৰ ঐতিহাসিক অনুষ্ঠানত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো। ইয়াৰ পিছত, ১৪ ফেব্ৰুৱাৰী বসন্ত পঞ্চমীত আবু ধাবিত উপসাগৰীয় দেশসমূহৰ প্ৰথম হিন্দু মন্দিৰ উদ্বোধন কৰা হয়। আৰু মাত্ৰ দুই-তিনি দিন আগতে, মই উত্তৰ প্ৰদেশৰ সম্ভলত কল্কি ধামৰ আধাৰশিলা স্থাপন কৰাৰ সুযোগ পাইছিলো। আৰু এতিয়া মই তাৰাভৰ এই চমৎকাৰ, ঐশ্বৰিক মন্দিৰত প্ৰাণ প্ৰতিষ্ঠাৰ পাছত পূজা কৰাৰ অনুষ্ঠানত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছো।

বন্ধুসকল,

দেশ আৰু বিশ্বৰ বাবে, এই ৱাড়ীনাথ শিৱধাম তীৰ্থভূমি । কিন্তু ৰবাৰী সম্প্ৰদায়ৰ বাবে, পূজনীয় গুৰু গাদি। মই সমগ্ৰ দেশৰ ৰবাৰী সম্প্ৰদায়ৰ আন ভক্তসকলক আজি দেখিছোঁ আৰু বিভিন্ন ৰাজ্যৰ লোকসকলকো দেখিবলৈ পাইছোঁ। মই আপোনালোক সকলোকে অভিনন্দন জনাইছো।

বন্ধুসকল,

ভাৰতৰ উন্নয়নযাত্ৰাত এক সুন্দৰ সময় আছে। এক এনে সময়, যেতিয়া দেৱকাজ বা দেশ কাজ দুয়োটাই দ্ৰুত গতিত হৈ আছে। ঈশ্বৰৰ সেৱা হৈ আছে আৰু দেশৰ সেৱাও হৈ আছে। আজি এফালে এই পৱিত্ৰ কাম সম্পূৰ্ণ হৈছে, আনহাতে উন্নয়ন সম্পৰ্কীয় ১৩ হাজাৰ কোটি টকাৰ প্ৰকল্পৰ আধাৰশিলাও স্থাপন আৰু উদ্বোধনো কৰা হৈছে। এই প্ৰকল্পবোৰ ৰে'ল, পথ, বন্দৰ-পৰিবহন, পানী, ৰাষ্ট্ৰীয় সুৰক্ষা, নগৰ উন্নয়ন আৰু পৰ্যটনৰ দৰে বহুতো গুৰুত্বপূৰ্ণ উন্নয়নমূলক কামৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। আৰু এইবোৰে জনসাধাৰণৰ জীৱন সহজ কৰি তুলিব আৰু এই অঞ্চলৰ যুৱপ্ৰজন্মৰ বাবে নিযুক্তি আৰু স্ব-নিয়োজনৰ সুযোগ সৃষ্টি কৰা হ'ব।

মোৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকল,

আজি মই এই পবিত্ৰ পৃথিৱীত এক ঐশ্বৰিক শক্তি অনুভৱ কৰিছোঁ। এই শক্তিয়ে আমাক হাজাৰ হাজাৰ বছৰ ধৰি চলি অহা সেই আধ্যাত্মিক চেতনাৰ সৈতে সংযোগ কৰে, যি ভগৱান কৃষ্ণৰ লগতে মহাদেৱজীৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। এই শক্তিয়ে আমাক গাদীপতী মহন্ত বীৰাম-গিৰি বাপুজীয়ে আগতে আৰম্ভ কৰা যাত্ৰাৰ সৈতেও সংযোগ কৰে। মই গাদিপতি পুজ্য জয়ৰামগিৰি বাপুৰ প্ৰতি সন্মানসহকাৰে নমস্কাৰ জনাইছো। আপোনালোকে গাদিপতি মহন্ত বলদেৱগিৰি বাপুৰ সংকল্পক আগবঢ়াই নি সাকাৰ কৰিছিল। আপোনালোকৰ বহুতে জানে যে বলদেৱগিৰি বাপুৰ সৈতে মোৰ প্ৰায়৩-৪ দশকৰ বহুত গভীৰ সম্পৰ্ক আছিল। যেতিয়া মই মুখ্যমন্ত্ৰী আছিলোঁ, বহুবাৰ মই তেওঁক মোৰ বাসগৃহত স্বাগতম জনোৱাৰ সুযোগ পাইছিলো। প্ৰায় ১০০ বছৰ ধৰি তেওঁ আমাৰ মাজত আধ্যাত্মিক চেতনা জাগ্ৰত কৰি আছিল, আৰু আনকি ২০২১ চনত তেওঁ আমাক এৰি যোৱাৰ সময়তো মই ফোন কৰিছিলোঁ আৰু মোৰ অনুভূতি প্ৰকাশ কৰিছিলো। কিন্তু আজি যেতিয়া মই তেওঁৰ সপোন পূৰণ হোৱা দেখিছোঁ, মোৰ আত্মাই কয়- তেওঁ আজি য'তেই আছে, তেওঁ এই সফলতা দেখি সুখী হ'ব, তেওঁ নিশ্চয় আমাক আশীৰ্বাদ দিব। শ শ বছৰ পুৰণি এই মন্দিৰটো আজি একবিংশ শতিকাৰ মহিমা আৰু প্ৰাচীন দৈৱত্বৰ সৈতে সাজু হৈ উঠিছে। এই মন্দিৰটো শ শ শিল্পী আৰু শ্ৰমিকৰ বহু বছৰৰ অক্লান্ত কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ ফল। এই কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ বাবে আজি এই সুন্দৰ মন্দিৰটোত ৱাড়ীনাথ মহাদেৱ, পৰম্বা শ্ৰী হিংলাজ মাতাজী আৰু ভগৱান দত্তাত্ৰেয় বিৰাজমান হৈ আছে। মন্দিৰ নিৰ্মাণত নিয়োজিত সকলো শ্ৰমিককো মই অভিবাদন জনাইছোঁ।

ভাই-ভনীসকল,

আমাৰ মন্দিৰবোৰ কেৱল মন্দিৰ নহয়। এইবোৰ কেৱল উপাসনা কৰাৰ ঠাই নহয়। ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে, সেইবোৰ আমাৰ হাজাৰ হাজাৰ বছৰ পুৰণি সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ প্ৰতীক। দেশ আৰু সমাজক অজ্ঞতাৰ পৰা জ্ঞানলৈ লৈ যোৱাৰ এক মাধ্যম হিচাপে আমাৰ জ্ঞান আৰু বিজ্ঞানৰ কেন্দ্ৰ হিচাপে মন্দিৰ আছে। শিৱ ধাম, শ্ৰী ৱাড়ীনাথ আখাৰাই শিক্ষা আৰু সামাজিক সংস্কাৰৰ এই পৱিত্ৰ পৰম্পৰাক সম্পূৰ্ণ ভক্তিৰে আগবঢ়াই নিছে। আৰু মোৰ স্পষ্টকৈ মনত আছে যে যেতিয়াই মই পুজ্য বলদেৱগিৰি মহাৰাজজীৰ সৈতে কথা পাতিছিলো, তেওঁ আধ্যাত্মিক বা মন্দিৰৰ আলোচনাতকৈ সমাজৰ পুত্ৰ-কন্যাসকলৰ শিক্ষাৰ বিষয়ে অধিক আলোচনা কৰিছিল। কিতাব পৰবৰ আয়োজনে মানুহৰ মাজত সজাগতা বৃদ্ধি কৰিছে। বিদ্যালয় আৰু ছাত্ৰাবাস নিৰ্মাণৰ লগে লগে শিক্ষাৰ স্তৰ উন্নত হৈছে। আজি, প্ৰতিযোগিতামূলক পৰীক্ষাৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলাই থকা শ শ শিক্ষাৰ্থীক বাসস্থান, খাদ্য আৰু পুথিভঁৰালৰ সুবিধা প্ৰদান কৰা হৈছে। দেৱকাজ আৰু দেশ কাজৰ ইয়াতকৈ ভাল উদাহৰণ কি হ'ব পাৰে। এনে পৰম্পৰা কঢ়িয়াই নিয়াৰ বাবে ৰবাৰী সমাজ প্ৰশংসাৰ যোগ্য। আৰু ৰবাৰী সম্প্ৰদায়ে খুব কম প্ৰশংসা লাভ কৰে।

ভাই-ভনীসকল,

আজি দেশখন সবকা সাথ, সবকা বিকাশৰ মন্ত্ৰৰে আগবাঢ়িছে। এই ভাবনা আমাৰ দেশত কেনেদৰে নিহিত হৈ আছে সেয়াও আমি ৱাড়ীনাথ ধামত দেখিবলৈ পাও। এই ঠাইত ঈশ্বৰে এজন ৰবাৰী গৰখীয়া ভাতৃক দেখা দিবলৈ এটা সঁজুলি তৈয়াৰ কৰিছিল। ইয়াত উপাসনাৰ দায়িত্ব ৰবাৰী সম্প্ৰদায়ৰ। কিন্তু দৰ্শন সকলো সমাজে কৰে। সাধুসকলৰ এই অনুভূতিৰ সৈতে সংগতি ৰাখি আমাৰ চৰকাৰে আজি দেশৰ প্ৰতিটো অঞ্চল, প্ৰতিটো শ্ৰেণীৰ জীৱন উন্নত কৰাত নিয়োজিত হৈ আছে। মোদীৰ গেৰাণ্টিৰ লক্ষ্য হ'ল সমাজৰ অন্তিম স্তৰত থিয় হৈ থকা দেশবাসীৰ জীৱন সলনি কৰা। সেয়েহে, এফালে দেশত মন্দিৰ নিৰ্মাণো কৰা হৈছে আৰু আনহাতে কোটি কোটি দৰিদ্ৰলোকৰ বাবে পকী ঘৰো নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। কেইদিনমান আগতে, মই গুজৰাটত ১.২৫ লাখতকৈও অধিক দৰিদ্ৰ লোকৰ ১.২৫ লাখতকৈও অধিক ঘৰ উৎসৰ্গা আৰু আধাৰশিলা স্থাপন কৰাৰ সুযোগ পাইছিলো। আজি দেশৰ ৮০ কোটি লোকে বিনামূলীয়া ৰেচন লাভ কৰিছে যাতে দৰিদ্ৰ পৰিয়ালৰ ষ্টোভো জ্বলি থাকে। এক প্ৰকাৰে, ই হৈছে ঈশ্বৰৰ নৈবেদ্য। আজি দেশৰ ১০ কোটি নতুন পৰিয়ালে নলৰ পানী পোৱা আৰম্ভ কৰিছে। এইটো সেই দৰিদ্ৰ পৰিয়ালবোৰৰ বাবে এক অমৃততকৈ কম নহয় যিসকলে আগতে পানীৰ বাবে দূৰদূৰণিলৈ যাবলগীয়া হৈছিল। আমাৰ উত্তৰ গুজৰাটৰ মানুহে জানে যে পানীৰ বাবে কিমান সমস্যাৰ সন্মুখীন হ'ব লগা হৈছিল। তেওঁলোকে মূৰত কলহ লৈ দুই, তিনি কিলোমিটাৰ দূৰলৈ যাব লগা হৈছিল। আৰু মোৰ মনত আছে, যেতিয়া মই যেতিয়া সুজলাম-সুফলাম আঁচনি প্ৰস্তুত কৰিছিলো, তেতিয়া উত্তৰ গুজৰাটৰ কংগ্ৰেছ বিধায়কসকলেও মোক কৈছিল, 'মহাশয়, আপুনি কৰা এনে কাম কোনেও কৰিব নোৱাৰে'। মানুহে ইয়াক ১০০ বছৰ ধৰি পাহৰিব নোৱাৰে। তেওঁলোকৰ সাক্ষীসকল ইয়াতো বহি আছে।

বন্ধুসকল,

যোৱা দুটা দশকত আমি গুজৰাটৰ উন্নয়নৰ লগতে ঐতিহ্যবাহী স্থানসমূহৰ মহিমাৰ বাবেও কাম কৰিছো। দুৰ্ভাগ্যবশতঃ, স্বাধীন ভাৰতত, দীৰ্ঘদিন ধৰি, উন্নয়ন আৰু ঐতিহ্যৰ মাজত সংঘৰ্ষৰ সৃষ্টি কৰা হৈছিল, শত্ৰুতাৰ সৃষ্টি কৰিছিল। যদিহে ইয়াৰ বাবে কোনোবা দোষী হয়, সেয়া হব কংগ্ৰেছ, যিয়ে কেইবা দশক ধৰি দেশ শাসন কৰিছিল। এইসকল সেইসকল লোক যিসকলে আনকি সোমনাথৰ দৰে পবিত্ৰ ঠাইকো বিতৰ্কৰ কাৰণ কৰি তুলিছিল। এইসকল সেই একেখিনি মানুহ যিয়ে পাৱাগড়ত ধৰ্মীয় পতাকা উত্তোলন কৰাৰ ইচ্ছা প্ৰদৰ্শনো কৰা নাছিল। এইসকল সেই একেখিনি মানুহ যিয়ে কেইবা দশক ধৰি মোধেৰাৰ সূৰ্য মন্দিৰক ভোটবেংকৰ ৰাজনীতিৰ সৈতে সংযুক্ত কৰিছিল। এই একেখিনি মানুহে ভগৱান ৰামৰ অস্তিত্বৰ ওপৰতো প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছিল, যাৰ ফলত মন্দিৰ নিৰ্মাণত বাধা আছিল। আৰু আজি যেতিয়া জন্মস্থানত এটা বিশাল মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, যেতিয়া সমগ্ৰ দেশ ইয়াত সুখী হৈছে, নেতিবাচকতাৰ মাজেৰে জীয়াই থকা লোকসকলে ঘৃণাৰ পথ এৰি দিয়া নাই।

ভাই-ভনীসকল,

যিকোনো দেশে কেৱল ইয়াৰ ঐতিহ্য সংৰক্ষণ কৰিহে আগবাঢ়িব পাৰে। গুজৰাটতো ভাৰতৰ প্ৰাচীন সভ্যতাৰ বহুতো প্ৰতীক আছে। এই চিহ্নবোৰ কেৱল ইতিহাস বুজি পোৱাৰ বাবেই নহয়, আগন্তুক প্ৰজন্মবোৰক তেওঁলোকৰ শিপাৰ সৈতে সংযোগ কৰাটোও অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। সেয়েহে, এই প্ৰতীকবোৰ সংৰক্ষণ কৰা আৰু সেইবোৰক বিশ্ব ঐতিহ্য হিচাপে বিকশিত কৰাটো আমাৰ চৰকাৰৰ নিৰন্তৰ প্ৰচেষ্টা হৈ আহিছে। এতিয়া আপোনালকো দেখিছে যে ভাদনগৰৰ খননকাৰ্যত কেনেকৈ নতুন নতুন ইতিহাস বাহিৰ হৈছে। যোৱা মাহত ভাদনগৰত ২৮০০ বছৰ পুৰণি বসতিৰ চিহ্ন পোৱা গৈছে।  ২৮০০ বছৰ আগতে মানুহে তাত বাস কৰিছিল। আনকি ঢোলাভিৰাতো প্ৰাচীন ভাৰতৰ ঐশ্বৰিক দৰ্শন পৰিলক্ষিত হৈছে। এইবোৰ ভাৰতৰ গৌৰৱ। আমি আমাৰ সমৃদ্ধ অতীতৰ বাবে গৌৰৱান্বিত।

বন্ধুসকল,

আজি নতুন ভাৰতত কৰা সকলো প্ৰচেষ্টাই ভৱিষ্যত প্ৰজন্মৰ বাবে এক উত্তৰাধিকাৰ গঢ়ি তোলাৰ বাবে কাম কৰি আছে। আজি নিৰ্মাণ কৰা নতুন আৰু আধুনিক পথসমূহ হৈছে উন্নত ভাৰতৰ পথ। আজি মেহছানাৰ ৰে'ল সংযোগ অধিক শক্তিশালী কৰা হৈছে। ৰে'ল লাইন দুগুণ হোৱাৰ লগে লগে, এতিয়া বনাসকান্থা আৰু পাটনৰ কান্দলা, টুনা আৰু মুন্দ্ৰা বন্দৰৰ সৈতে যোগাযোগ উন্নত কৰিছে। ই নতুন ৰেল চলোৱাটো সম্ভৱ কৰি তুলিছে আৰু মালবাহী ৰেলৰ সুবিধাও দিছে। আজি দিছাৰ বায়ু সেনা কেন্দ্ৰৰ ৰানৱেও উদ্বোধন কৰা হৈছে। আৰু ভৱিষ্যতে, এইটো কেৱল এটা ৰানৱে নহয়, ভাৰতৰ নিৰাপত্তাৰ বাবে বায়ু সেনাৰ এটা অতি ডাঙৰ কেন্দ্ৰ বিকশিত হ'বলৈ গৈ আছে। মোৰ মনত আছে যে মুখ্যমন্ত্ৰী হিচাপে মোৰ কাৰ্যকালত, মই এই প্ৰকল্পটোৰ বাবে ভাৰত চৰকাৰলৈ বহুতো পত্ৰ লিখিছিলো, বহুবাৰ চেষ্টা কৰিছিলো। কিন্তু কংগ্ৰেছ চৰকাৰে এই কাম, এই নিৰ্মাণ বন্ধ কৰিবলৈ কোনো ধৰণৰ চেষ্টা ৰখা নাছিল।

বায়ু সেনাৰ লোকসকলে কৈছিল যে এই অৱস্থানটো ভাৰতৰ নিৰাপত্তাৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিন্তু তেওঁলোকে এইটো কৰা নাছিল। ২০০৪চনৰ পৰা ২০১৪ চনলৈ, কংগ্ৰেছ চৰকাৰে ইয়াৰ ফাইল লৈ বহি আছিল। ডেৰ বছৰ আগতে, মই এই ৰানৱেৰ কামৰ আধাৰশিলা স্থাপন কৰিছিলো। দিছাৰ এই ৰানৱে আজি উদ্বোধন কৰা হৈছে, মোদীয়ে গ্ৰহণ কৰা প্ৰস্তাৱৰ এয়া এক উদাহৰণ। আৰু এইটো মোদীৰ গেৰাণ্টি।

বন্ধুসকল,

২০-২৫ বছৰ আগতে এনে এক সময় আছিল যেতিয়া উত্তৰ গুজৰাটত সুযোগ অতি সীমিত আছিল। তেতিয়া কৃষকৰ পথাৰত পানী নাছিল, পশু পালকসকলৰ সন্মুখত প্ৰত্যাহ্বান আছিল। ঔদ্যোগিকৰণৰ পৰিসৰো অতি সীমিত আছিল। কিন্তু আজি বিজেপি চৰকাৰত নিৰন্তৰ পৰিৱৰ্তন হৈ আছে। আজি, ইয়াত কৃষকসকলে এবছৰত ২-৩ টা শস্য খেতি কৰা আৰম্ভ কৰিছে। সমগ্ৰ অঞ্চলটোৰ পানীৰ স্তৰো বৃদ্ধি পাইছে। প্ৰকল্পসমূহ উদ্বোধন কৰা হৈছে আৰু আধাৰশিলা স্থাপন কৰা হৈছে। এইবোৰৰ বাবে ১৫০০ কোটি টকাতকৈও অধিক ব্যয় কৰা হ'ব। ই উত্তৰ গুজৰাটৰ পানীৰ সমস্যা সমাধানত আৰু সহায় কৰিব। উত্তৰ গুজৰাটৰ কৃষকসকলে ড্ৰিপ জলসিঞ্চনৰ দৰে আধুনিক প্ৰযুক্তি গ্ৰহণ কৰাৰ ধৰণটো আশ্চৰ্যজনক। এতিয়া মই ইয়াত দেখিছোঁ যে ৰাসায়নিক মুক্ত, প্ৰাকৃতিক কৃষিৰ প্ৰৱণতাও বৃদ্ধি হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছে। আপোনাসৱৰ প্ৰচেষ্টাই সমগ্ৰ দেশৰ কৃষকসকলৰ উৎসাহ বৃদ্ধি কৰিব।

ভাই-ভনীসকল,

আমি এইধৰণে বিকাশো কৰিম আৰু ঐতিহ্যও সংৰক্ষণ কৰিম। অৱশেষত, এই ঐশ্বৰিক অভিজ্ঞতাৰ অংশীদাৰ হোৱাৰ বাবে মই আপোনালোক সকলোকে আকৌ এবাৰ কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছোঁ। আপোনালোক সকলোকে বহুত ধন্যবাদ! মোৰ সৈতে কওক –

ভাৰত মাতা দীৰ্ঘজীৱী হওক।

ভাৰত মাতা দীৰ্ঘজীৱী হওক।

ভাৰত মাতা দীৰ্ঘজীৱী হওক।

ধন্যবাদ।

************* 

DS/ST/RK/KG