গোৱাৰ ৰাজ্যপাল পি এছ শ্ৰীধৰণ পিল্লাই জী, গোৱাৰ জনপ্ৰিয় মুখ্যমন্ত্ৰী শ্ৰীযুত প্ৰমোদ সাৱন্ত জী, কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰী শ্ৰীপদ নাইক জী, জ্যোতিৰাদিত্য সিন্ধিয়া জী, মঞ্চত উপস্থিত থকা আন সকলো বিশিষ্ট ব্যক্তি, ভদ্ৰমহিলাসকল।

এই আচৰিত নতুন বিমানবন্দৰৰ বাবে গোৱাবাসী আৰু দেশবাসীলৈ অশেষ অভিনন্দন। যোৱা ৮ বছৰত যেতিয়াই আপোনালোকৰ মাজলৈ অহাৰ সুযোগ পাইছিলো তেতিয়াই এটা কথা আওৰাইছিলোঁ। আপুনি আমাক যি মৰম আৰু আশীৰ্বাদ দিছে, মই আগ্ৰহেৰে ঘূৰাই দিম, উন্নয়নৰ দ্বাৰা ঘূৰাই দিম। এই আধুনিক বিমানবন্দৰৰ টাৰ্মিনেলৰ মাধ্যমেৰে একেই মৰম ঘূৰাই অনাৰ প্ৰয়াস। মই সুখী যে এই আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰৰ নাম মোৰ প্ৰিয় সহকৰ্মী তথা গোৱাৰ প্ৰিয় প্ৰয়াত মনোহৰ পাৰিকাৰ জীৰ নামেৰে ৰখা হৈছে। এতিয়া মনোহৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰৰ নামটোৰ জৰিয়তে ইয়ালৈ অহা প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ স্মৃতিত পাৰিকৰ জীৰ নামটো ৰৈ যাব।

সতীৰ্থসকল,

আমাৰ দেশত আন্তঃগাঁথনিৰ সন্দৰ্ভত দশক দশক ধৰি চলি অহা দৃষ্টিভংগীত চৰকাৰসমূহে জনসাধাৰণৰ প্ৰয়োজনীয়তাতকৈ ভোট-বেংকক অগ্ৰাধিকাৰ দিছিল। ইয়াৰ বাবেই হাজাৰ হাজাৰ কোটি টকা প্ৰায়ে এনেধৰণৰ প্ৰকল্পত খৰছ কৰা হৈছিল, যিবোৰৰ ইমান প্ৰয়োজন নাছিল। আৰু ইয়াৰ বাবেই প্ৰায়ে য’ত জনসাধাৰণৰ বাবে আন্তঃগাঁথনিৰ প্ৰয়োজন হৈছিল, তেনে ঠাইত ইয়াক অৱহেলিত কৰা হৈছিল। গোৱাৰ এই আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰটো ইয়াৰ উদাহৰণ। কেৱল গোৱাবাসীৰেই নহয় সমগ্ৰ দেশৰ জনসাধাৰণৰ এটা দীৰ্ঘদিনীয়া দাবী আছিল যে ইয়াত এটা বিমানবন্দৰ কাম কৰা নাই, গোৱাক আন এটা বিমানবন্দৰৰ প্ৰয়োজন। অটল বিহাৰী বাজপেয়ীৰ চৰকাৰ কেন্দ্ৰত থকাৰ সময়ত এই বিমানবন্দৰ পৰিকল্পনা কৰা হৈছিল। কিন্তু অটল জীৰ চৰকাৰ বিদায়ৰ পাছত এই বিমানবন্দৰৰ বাবে বিশেষ কাম নহ’ল৷ এই প্ৰকল্পটো বহুদিন ওলমি থাকিল। ২০১৪ চনত গোৱাত উন্নয়নৰ ডাবল ইঞ্জিন স্থাপন কৰা হয়। আমি আকৌ সকলো প্ৰক্ৰিয়া সোনকালে সম্পূৰ্ণ কৰিলোঁ আৰু ৬ বছৰ আগতে মই ইয়ালৈ আহি আধাৰশিলা স্থাপন কৰিলোঁ। মাজতে ক’ৰ্টৰ পৰা আৰম্ভ কৰি মহামাৰীলৈকে বহুতো বাধা আহিছিল। কিন্তু এই সকলোবোৰৰ মাজতো আজি ই এক ভয়ংকৰ বিমানবন্দৰ হিচাপে সাজু হৈছে। বৰ্তমান ইয়াত এবছৰত প্ৰায় ৪০ লাখ যাত্ৰী চম্ভালিব পৰা সুবিধা আছে। আগন্তুক সময়ত এই ক্ষমতা ৩.৫ কোটি পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। এই বিমানবন্দৰৰ পৰা পৰ্যটন নিশ্চয়কৈ যথেষ্ট লাভৱান হ’ব। ২টা বিমানবন্দৰ থকাৰ বাবে গোৱাৰ বাবেও কাৰ্গো হাব হিচাপে সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পাইছে। ইয়াৰ ফলত ফাৰ্মা প্ৰডাক্টলৈ ফল-মূল আৰু শাক-পাচলি ৰপ্তানিৰ ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট সহায় পাব।

সতীৰ্থসকল,

মনোহৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰ আজিও দেশৰ আন্তঃগাঁথনি সন্দৰ্ভত পৰিৱৰ্তিত চৰকাৰৰ চিন্তা-চৰ্চা আৰু দৃষ্টিভংগীৰ প্ৰমাণ। ২০১৪ চনৰ আগতে চৰকাৰসমূহৰ মনোভাৱৰ বাবে বিমান যাত্ৰা এক বিলাসী কামত পৰিণত হৈছিল। বেছিভাগেই ইয়াৰ সুবিধা কেৱল ধনী মানুহেহে ল’ব পাৰিছিল। পূৰ্বৰ চৰকাৰবোৰে আনকি সাধাৰণ জনতা, মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীয়েও সমানে বিমান যাত্ৰা কৰিব বিচাৰে বুলিও ভবা নাছিল। সেইবাবেই সেই সময়ৰ চৰকাৰসমূহে দ্ৰুত গতিবিধিৰ মাধ্যমত বিনিয়োগ কৰাটো এৰাই চলিছিল, বিমানবন্দৰৰ উন্নয়নৰ বাবে বিশেষ ধন খৰচ হোৱা নাছিল। ইয়াৰ ফলত দেশত বিমান যাত্ৰাৰ সৈতে জড়িত ইমান বৃহৎ সম্ভাৱনা থকাৰ পিছতো আমি পিছ পৰি থাকিলোঁ, আমি ইয়াক টেপ কৰিব পৰা নাছিলো। এতিয়া দেশে উন্নয়নৰ আধুনিক চিন্তাধাৰাৰে কাম কৰি আছে, গতিকে ইয়াৰ ফল আমিও দেখিবলৈ পাইছো।

সতীৰ্থসকল,

স্বাধীনতাৰ পৰা ২০১৪ চনলৈকে দেশত আছিল মাত্ৰ ৭০টা সৰু-ডাঙৰ বিমানবন্দৰ। বেছিভাগেই কেৱল ডাঙৰ চহৰতহে বিমান যাত্ৰাৰ ব্যৱস্থা আছিল। কিন্তু আমি উদ্যোগ লৈ দেশৰ সৰু সৰু চহৰলৈ বিমান যাত্ৰা কৰিলো। ইয়াৰ বাবে আমি দুটা স্তৰত কাম কৰিছিলো। প্ৰথমে আমি সমগ্ৰ দেশতে বিমানবন্দৰৰ নেটৱৰ্ক সম্প্ৰসাৰণ কৰিলোঁ। দ্বিতীয়তে, ইউডিএন আঁচনিৰ জৰিয়তে সাধাৰণ মানুহেও বিমানত উৰণৰ সুযোগ পালে। এই প্ৰচেষ্টাসমূহে অভূতপূৰ্ব ফল দিছে। যোৱা ৮ বছৰত সিন্ধিয়া জীয়ে অতি বিশদভাৱে জনাইছে যে যোৱা ৮ বছৰত দেশত প্ৰায় ৭২টা নতুন বিমানবন্দৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে। এতিয়া ভাবি চাওক, স্বাধীনতাৰ পিছত ৭০ বছৰত প্ৰায় ৭০টা বিমানবন্দৰ আৰু আজিকালি ৭-৮ বছৰত আৰু ৭০টা নতুন বিমানবন্দৰ। অৰ্থাৎ এতিয়া ভাৰতৰ বিমানবন্দৰৰ সংখ্যা দুগুণ হৈছে। ২০০০ চনত দেশৰ ৬ কোটি লোকে বছৰটোৰ ভিতৰতে বিমান যাত্ৰাৰ সুবিধা লৈছিল। ২০২০ চনত কৰ’ণাৰ সময়ছোৱাৰ আগতে এই সংখ্যাই ১৪ কোটি অতিক্ৰম কৰিছিল। ইয়াতো এক কোটিৰো অধিক সতীৰ্থই উড়ন আঁচনিৰ সুবিধা লৈ বিমানযোগে যাত্ৰা কৰিছিল।

সতীৰ্থসকল,

এই সকলো প্ৰচেষ্টাৰ বাবেই আজি ভাৰত বিশ্বৰ তৃতীয় বৃহত্তম বিমান বজাৰ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। উড়ান যোজনাই যিদৰে দেশৰ মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ সপোন পূৰণ কৰিছে, সেয়া সঁচাকৈয়ে যিকোনো বিশ্ববিদ্যালয়ৰ বাবে, শৈক্ষিক জগতৰ বাবে এক অধ্যয়নৰ বিষয়। বহু বছৰ আগতেই মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীয়ে দীঘলীয়া দূৰত্বৰ বাবে প্ৰথমে ৰেলৰ টিকট পৰীক্ষা কৰিছিল। এতিয়া অলপ দূৰত্বৰ বাবেও প্ৰথমে বিমানখনৰ পথ জনা যায়, ইয়াৰ টিকট দেখা যায়। দেশত বিমান সংযোগ সম্প্ৰসাৰিত হোৱাৰ লগে লগে বিমান যাত্ৰা সকলোৰে বাবে সুলভ হৈ পৰিছে।

ভাই-ভনীসকল,

আমি প্ৰায়ে শুনিবলৈ পাওঁ যে পৰ্যটনই যিকোনো দেশৰ কোমল শক্তি বৃদ্ধি কৰে আৰু এই কথাও সঁচা। কিন্তু সমানেই সত্য যে যেতিয়া এখন দেশৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি পায় তেতিয়া বিশ্বই ইয়াৰ বিষয়ে অধিক জানিব বিচাৰে। সেই দেশত যদি কিবা চাবলগীয়া, জানিবলগীয়া আৰু বুজিবলগীয়া কিবা আছে, তেন্তে পৃথিৱীখন নিশ্চয়কৈ অধিক আকৰ্ষিত হয়। অতীতলৈ উভতি গ’লে আপুনি দেখিব যে ভাৰত যেতিয়া সমৃদ্ধিশালী আছিল, তেতিয়া বিশ্বত ভাৰতৰ প্ৰতি এক আকৰ্ষণ আছিল। আগতে বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা ভ্ৰমণকাৰী আহিছিল ইয়ালৈ, ব্যৱসায়ী আৰু ব্যৱসায়ী আহিছিল, ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আহিছিল। কিন্তু ইয়াৰ মাজতে আহিল দাসত্বৰ দীঘলীয়া সময়। ভাৰতৰ স্বভাৱ, সংস্কৃতি, সভ্যতা একেই থাকিল, কিন্তু ভাৰতৰ ভাবমূর্তি সলনি হ’ল, ভাৰতক চোৱাৰ ধৰণ সলনি হ’ল৷ ভাৰতলৈ আহিবলৈ আগ্ৰহীসকলৰ পৰৱৰ্তী প্ৰজন্মই ভাৰত কোন কোণত পৰি আছে সেই কথাও গম পোৱা নাছিল।

সতীৰ্থসকল,

এতিয়া একবিংশ শতিকাৰ ভাৰত নিউ ইণ্ডিয়া। আজি যেতিয়া ভাৰতে বিশ্বৰ মঞ্চত নিজৰ নতুন ভাবমূৰ্তি গঢ়ি তুলিছে, তেতিয়া বিশ্বৰ দৃষ্টিভংগীও দ্ৰুতগতিত সলনি হৈছে। আজি বিশ্বই ভাৰতক জানিব আৰু বুজিব বিচাৰিছে। আজি ডিজিটেল প্লেটফৰ্মত বিদেশীয়ে ইমান বৃহৎ সংখ্যকে বিশ্ববাসীৰ আগত ভাৰতৰ কাহিনী কৈছে। এই সকলোবোৰ কথা মনত ৰাখি এতিয়া দেশত ইজ অৱ ট্ৰেভেল নিশ্চিত কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। এই চিন্তাৰে যোৱা ৮ বছৰত ভাৰতে ইজ অৱ ট্ৰেভেল বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে পৰ্যটনৰ প্ৰফাইল বৃদ্ধিৰ বাবে সকলো প্ৰচেষ্টা চলাইছে। আপুনি দেখিব যে আমি ভিছা প্ৰক্ৰিয়াটো সৰল কৰিছো, আগমনৰ সময়ত ভিছাৰ সুবিধা বৃদ্ধি কৰিছো। আমি আধুনিক আন্তঃগাঁথনি আৰু শেষ মাইলৰ সংযোগৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিলোঁ। বিমান সংযোগ, ডিজিটেল সংযোগ, ম’বাইল সংযোগ, ৰে’ল সংযোগৰ লগতে আমি এই সকলোবোৰৰ ওপৰত চকু ৰাখিছো। আজি অধিকাংশ পৰ্যটনস্থলী ৰে’লপথেৰে সংযোগ কৰা হৈছে। তেজস আৰু বন্দে ভাৰত এক্সপ্ৰেছৰ দৰে আধুনিক ৰেল ৰেলৱেৰ অংগ হৈ পৰিছে। ভিষ্টাডোম কোচ ভ’ ট্ৰেইনছে পৰ্যটকৰ অভিজ্ঞতা বৃদ্ধি কৰিছে। এই সকলোবোৰ প্ৰচেষ্টাৰ প্ৰভাৱ আমি অহৰহ অনুভৱ কৰি আছো। ২০১৫ চনত দেশত ঘৰুৱা পৰ্যটকৰ সংখ্যা আছিল ১৪ কোটি। যোৱা বছৰ ই প্ৰায় ৭০ কোটিলৈ বৃদ্ধি পাইছিল। এতিয়া Coronaৰ পিছত দেশৰ লগতে সমগ্ৰ বিশ্বৰ পৰা পৰ্যটন অতি দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। গোৱাইও গোৱাৰ দৰে পৰ্যটনস্থলীত প্ৰথমে ভেকচিন প্ৰৱৰ্তনৰ সিদ্ধান্তৰ সুফল লাভ কৰিছে আৰু সেয়েহে প্ৰমোদ জী আৰু তেওঁৰ দলটোক অভিনন্দন জনাইছো।

আৰু সতীৰ্থসকল,

আমি সকলোৱে জানো যে পৰ্যটনত কৰ্মসংস্থাপন আৰু স্বনিয়োজনৰ সৰ্বোচ্চ সম্ভাৱনা আছে। পৰ্যটনৰ পৰা সকলোৱে উপাৰ্জন কৰে, ই সকলোকে সুযোগ দিয়ে। আৰু গোৱাবাসীক বুজাই দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাই। সেইবাবেই ডাবল ইঞ্জিন চৰকাৰে পৰ্যটনৰ ওপৰত ইমান গুৰুত্ব দিছে, সংযোগৰ প্ৰতিটো উপায়ক শক্তিশালী কৰি তুলিছে। ইয়াত গোৱাতো ২০১৪ চনৰ পৰা ঘাইপথৰ সৈতে জড়িত প্ৰকল্পত ১০ হাজাৰ কোটিতকৈ অধিক ধন বিনিয়োগ কৰা হৈছে। গোৱাত যাতায়তৰ সমস্যা হ্ৰাস কৰাৰ বাবেও অবিৰত কাম চলি আছে। কোংকন ৰেলৱেৰ বিদ্যুৎকৰণৰ ফলতো গোৱাই যথেষ্ট লাভৱান হৈছে।

সতীৰ্থসকল,

এই সংযোগৰ প্ৰচেষ্টাৰ সমান্তৰালকৈ চৰকাৰে ঐতিহ্য পৰ্যটনৰ প্ৰসাৰৰ ওপৰতো গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে। আমাৰ ঐতিহ্যৰ ৰক্ষণাবেক্ষণ, ইয়াৰ সংযোগ আৰু তাত সা-সুবিধা নিৰ্মাণৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে। গোৱাৰ ঐতিহাসিক আগুদা জেল কমপ্লেক্স মিউজিয়ামৰ উন্নয়নো ইয়াৰ নিদৰ্শন। আধুনিক প্ৰযুক্তি ব্যৱহাৰ কৰি আমি সমগ্ৰ দেশতে আমাৰ ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰসমূহক অধিক আকৰ্ষণীয় কৰি তুলিছো। দেশৰ তীৰ্থস্থান আৰু ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰসমূহ পৰিদৰ্শন কৰিবলৈও বিশেষ ৰে’ল চলাচল কৰা হৈছে।

সতীৰ্থসকল,

আজি মই আৰু এটা কথাৰ বাবে গোৱা চৰকাৰক শলাগ ল’ব বিচাৰিছো। ভৌতিক আন্তঃগাঁথনিৰ সমান্তৰালকৈ গোৱা চৰকাৰে সামাজিক আন্তঃগাঁথনিৰ ওপৰত সমানে গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে। গোৱাত জীৱন-যাপনৰ সহজতা বৃদ্ধি হ’ব লাগে, ইয়াত কোনেও চৰকাৰী আঁচনিৰ সুবিধাৰ পৰা বঞ্চিত হ’ব নালাগে, স্বয়পূৰ্ণা গোৱা অভিযান এই দিশত অতি সফল হৈছে, বহুত ভাল কাম হৈছে। আজি গোৱা এশ শতাংশ চেচুৰেচনৰ অতি উত্তম উদাহৰণ হৈ পৰিছে। আপোনালোক সকলোৱে এনেধৰণৰ উন্নয়নমূলক কাম কৰি যাওক, ৰাইজৰ জীৱনটো সহজ কৰি যাওক, এই কামনাৰে আপোনালোক সকলোকে এই ভৱিষ্যৎ বিমানবন্দৰৰ বাবে অভিনন্দন জনাই মোৰ ভাষণৰ সামৰণি মাৰে।

বহুত বহুত অভিনন্দন। বহুত বহুত ধন্যবাদ।

***

DS/IG/AK/MS