মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, নমস্কাৰ, প্ৰায়েই ‘মন কী বাত’ত আপোনালোকৰ প্ৰশ্ন থাকে৷ এইবাৰ মই কিছু পৃথক কাম কৰাৰ কথা ভাবিলো৷ মই আপোনালোকক প্ৰশ্ন কৰিম৷ তেন্তে মনোযোগেৰে শুনিব মোৰ প্ৰশ্ন৷

---অলিম্পিকিত ব্যক্তিগতশাখাত সোণ লাভ কৰা প্ৰথমজন ভাৰতীয় কোন আছিল?

--- অলিম্পিকত কোনবিধ খেলত ভাৰতে এতিয়ালৈ সৰ্বাধিক পদক জয় কৰিছে?

---অলিম্বিকত কোনজন খেলুৱৈয়ে সবাতোকৈ অধিক পদক লাভ কৰিছে?

বন্ধুসকল, যদি আপোনালোকে মোলৈ উত্তৰ প্ৰেৰণ কৰে, মাই গভত কুইজ অলিম্পিকত যদি প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়ে, আপোনালোকে বহুতো পুৰস্কাৰ জিকিব পাৰিব। মাই গভৰ 'ৰোড টু টকিঅ কুইজ'ত এনে ধৰণৰ বহুতো প্ৰশ্ন আছে। আপোনালোকে 'ৰোড টু টকিঅ কুইজ'ত অংশগ্ৰহণ কৰক। ভাৰতে পূৰ্বতে কেনে প্ৰদৰ্শন কৰিছিল? এতিয়া আমাৰ টকিঅ' অলিম্পিকৰ প্ৰস্তুতি কি? - এই সকলোবোৰ নিজেই জানক আৰু আনকো কওক। মই আপোনালোক সকলোকে এই কুইজ প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো।

বন্ধুসকল, টকিঅ' অলিম্পিকৰ কথা ক'লে, মিলখা সিংজীৰ দৰে কিংবদন্তি খেলুৱৈক কোনে পাহৰিব পাৰে! কিছুদিন আগতে ক’ৰোনাই তেওঁক আমাৰ পৰা কাঢ়ি লৈ গৈছিল। যেতিয়া তেওঁ চিকিৎসালয়ত আছিল, মই তেওঁৰ সৈতে কথা পাতিবলৈ সুযোগ পাইছিলো।

কথা পাতি থাকোতে, মই তেওঁক অনুৰোধ কৰিছিলো। মই কৈছিলো যে আপুনি ১৯৬৪ চনত টকিঅ' অলিম্পিকত ভাৰতক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল, সেয়েহে এইবাৰ, যেতিয়া আমাৰ খেলুৱৈসকলে অলিম্পিকৰ বাবে টকিঅ'লৈ গৈ আছে, আপুনি আমাৰ খেলুৱৈসকলৰ মনোবল বৃদ্ধি কৰিব লাগিব, তেওঁলোকক আপোনাৰ বাৰ্তাৰে অনুপ্ৰাণিত কৰিব লাগিব। তেওঁ খেলখনৰ প্ৰতি ইমান সমৰ্পিত আৰু উৎসাহী আছিল যে আনকি ৰোগৰ ক্ষেত্ৰতো তেওঁ লগে লগে ইয়াত সন্মত হৈছিল, কিন্তু দুৰ্ভাগ্যবশতঃ নিয়তি চিন্তাৰ ভিন্ন আছিল। মোৰ এতিয়াও মনত আছে যে তেওঁ ২০১৪ চনত চুৰাটলৈ আহিছিল। আমি এটা নাইট মাৰাথন উদ্বোধন কৰিছিলো। সেই সময়ত তেওঁৰ সৈতে হোৱা গল্প, ক্ৰীড়া সম্পৰ্কে তেওঁৰ সৈতে কি ঘটিছিল, তাৰ দ্বাৰাও মই বহুত অনুপ্ৰাণিত হৈছিলো। আমি সকলোৱে জানো যে মিলখা সিংজীৰ গোটেই পৰিয়ালটো ক্ৰীড়াৰ প্ৰতি সমৰ্পিত হৈ আছে, যাৰ ফলত ভাৰতৰ গৌৰৱ বৃদ্ধি পাইছে।

বন্ধুসকল, যেতিয়া প্ৰতিভা, সমৰ্পণ, সংকল্প আৰু খেলুৱৈৰ আত্মা একত্ৰিত হয় তেতিয়াহে এজন চেম্পিয়ন গঠন হয়। আমাৰ দেশত, বেছিভাগ খেলুৱৈ সৰু চহৰ, চহৰ আৰু গাঁৱৰ পৰা ওলাই আহে। টকিঅ'লৈ যোৱা আমাৰ অলিম্পিক দলটোত বহুতো খেলুৱৈও অন্তৰ্ভুক্ত আছে যাৰ জীৱনে বহুতক অনুপ্ৰাণিত কৰে। যদি আপুনি আমাৰ প্ৰবীণ যাদৱজীৰ বিষয়ে শুনিছে, আপুনিও অনুভৱ কৰিব যে প্ৰবীণজী কিমান কঠিন সংগ্ৰামৰ মাজেৰে ইয়ালৈ আহিছে। প্ৰবীণ যাদৱজী মহাৰাষ্ট্ৰৰ চাটাৰা জিলাৰ এখন গাঁৱৰ বাসিন্দা। তেওঁ আৰ্চাৰীৰ শ্ৰেষ্ঠ খেলুৱৈ। তেওঁলোকৰ পিতৃ-মাতৃয়ে দিন মজুৰিৰে এটা পৰিয়াল চলায়, আৰু এতিয়া তেওঁলোকৰ পুত্ৰই টকিঅ'লৈ তেওঁৰ প্ৰথম অলিম্পিক খেলিবলৈ গৈ আছে। এয়া কেৱল তেওঁলোকৰ পিতৃ-মাতৃৰ বাবেই নহয় আমাৰ সকলোৰে বাবেও গৌৰৱৰ বিষয়। একেদৰে, আন এজন খেলুৱৈ আছে, আমাৰ নেহা গোৱেলজী। নেহা মহিলা হকী দলৰ এগৰাকী সদস্য ৷ তেওঁৰ মাক আৰু ভগ্নীসকলে পাৰিবাৰিক ব্যয়ৰ বাবে চাইকেল কাৰখানাত কাম কৰে। নেহাৰ দৰে দীপিকা কুমাৰীজীৰ জীৱন যাত্ৰাতো উঠা-নমা আছে। দীপিকাৰ দেউতাকে এখন অটো-ৰিক্সা চলায় আৰু তেওঁৰ মাক এগৰাকী নাৰ্ছ, আৰু এতিয়া চাওক, দীপিকা এতিয়া টকিঅ' অলিম্পিকত ভাৰতৰ একমাত্ৰ মহিলা ধনুৰ্ধৰ। দীপিকালৈ শুভেচ্ছা থাকিল, যি এসময়ত বিশ্বৰ এক নম্বৰ ধনুৰ্ধৰ আছিল।

বন্ধুসকল, আমি জীৱনত য'তেই পাওঁ, যি উচ্চতাপাওঁ, মাটিৰ সৈতে সংযোগে আমাক সদায় আমাৰ শিপাৰ সৈতে বান্ধি ৰাখে। সংগ্ৰামৰ দিনবোৰৰ পিছত সফলতাৰ আনন্দ অসাধাৰণ হয়। টকিঅ'লৈ যোৱা আমাৰ খেলুৱৈসকলে তেওঁলোকৰ শৈশৱকালত সম্পদৰ প্ৰতিটো অভাৱৰ সন্মুখীন হৈছিল, কিন্তু তেওঁলোকে অটল আছিল আৰু ব্যস্ত আছিল।  উত্তৰ প্ৰদেশৰ মুজাফ্ফৰনগৰৰ পৰা প্ৰিয়ংকা গোস্বামীজীৰ জীৱনেও বহুত শিক্ষা দিয়ে। প্ৰিয়ংকাৰ দেউতাক এজন বাছ কণ্ডাক্টৰ। সৰুতে প্ৰিয়ংকাই পদক লাভ কৰা খেলুৱৈসকলৰ বেগটো ভাল পাইছিল। এই আকৰ্ষণতে তেওঁ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰেচ-ৱাকিং প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। এতিয়া, আজি ইয়াৰ এক ডাঙৰ চেম্পিয়ন।

জেভেলিন থ্ৰোত অংশগ্ৰহণ কৰা শিৱপাল সিং জী বাৰাণসীৰ বাসিন্দা। শিৱপালজীৰ গোটেই পৰিয়ালটো এই খেলৰ সৈতে জড়িত। তেওঁৰ দেউতাক, খুৰাক আৰু ভায়েক সকলোৱে বৰ্শা নিক্ষেপ কৰাত বিশেষজ্ঞ। পৰিয়ালটোৰ এই পৰম্পৰা টকিঅ' অলিম্পিকত তেওঁলোকৰ বাবে কামত আহিব। টকিঅ' অলিম্পিকলৈ যোৱা চিৰাগ চেট্টী আৰু তেওঁৰ সংগী সতৱিক চাইৰাজৰ উৎসাহো অনুপ্ৰেৰণাদায়ক। চিৰাগৰ ককাক অলপতে ক’ৰোনাত মৃত্যুবৰণ কৰিছিল। সাত্বিক নিজেই যোৱা বছৰ ক’ৰোনা পজিটিভ হৈ আছিল। অৱশ্যে, এই অসুবিধাবোৰৰ পাছতো, তেওঁলোক দুয়োজনে পুৰুষৰ ডাবল শ্বাটল প্ৰতিযোগিতাত সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ প্ৰদান কৰাৰ প্ৰস্তুতি চলাই আছে।

মই আপোনাক হাৰিয়ানাৰ ভিৱানীৰ মনীষ কৌশিক জী নামৰ আন এগৰাকী খেলুৱৈৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিব বিচাৰো। মনীষজী এটা কৃষক পৰিয়ালৰ পৰা আহিছে। সৰুতে খেলপথাৰত কাম কৰোঁতে মনীষে বক্সিং ভাল পাইছিল। আজি, এই চখটোৱে তেওঁক টকিঅ'লৈ লৈ গৈছে। আন এজন খেলুৱৈ আছে, চি.এ. ভৱানী দেৱী জী। নামটো ভৱানী আৰু তেওঁ তৰোৱালৰ দক্ষতাত বিশেষজ্ঞ। চেন্নাইৰ ভৱানী হৈছে অলিম্পিকত যোগ্যতা অৰ্জন কৰা প্ৰথম ভাৰতীয় ফেঞ্চাৰ। মই ক’ৰবাত পঢ়ি আছিলো যে ভৱানীজীৰ প্ৰশিক্ষণ অব্যাহত ৰখাৰ বাবে তেওঁৰ মাকে গহণাবোৰ বন্ধকত দিছিল।

বন্ধুসকল, এনে অগণন নাম আছে, কিন্তু 'মন কী বাত'ত, মই আজি মাত্ৰ কেইটামান নাম উল্লেখ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছো। টকিঅ'লৈ যোৱা প্ৰতিজন খেলুৱৈৰ নিজা সংগ্ৰাম, বহু বছৰৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম আছে। তেওঁলোকে কেৱল নিজৰ বাবেই নহয় দেশৰ বাবেও গৈ আছে। এই খেলুৱৈসকলে ভাৰতৰ গৌৰৱ বঢ়াব লাগিব আৰু জনসাধাৰণৰ হৃদয় জয় কৰিব লাগিব আৰু সেয়েহে, মোৰ দেশবাসীসকল, মই আপোনালোকক পৰামৰ্শ দিব বিচাৰো, আমি এই খেলুৱৈসকলৰ ওপৰত জ্ঞাত বা অজ্ঞাতে হেঁচা প্ৰয়োগ কৰিব নালাগে, কিন্তু তেওঁলোকক মুক্ত মনেৰে সমৰ্থন কৰিব লাগে, প্ৰতিজন খেলুৱৈক উৎসাহিত কৰিব লাগে।

ছ'চিয়েল মিডিয়াত আপোনালোকে এই খেলুৱৈসকলক #Cheer4Indiaৰ সৈতে শুভকামনা জনাব পাৰে। যদি আপোনালোকে আন কিবা অভিনৱ কৰিব বিচাৰে, তেন্তে সেইটোও কৰক। যদি আপোনালোকে ধাৰণা কৰে যে দেশখনে আমাৰ খেলুৱৈসকলৰ বাবে একেলগে কৰিব লাগে তেন্তে সেয়া মোলৈ নিশ্চিতভাৱে প্ৰেৰণ কৰিব। আমি সকলোৱে একেলগে টকিঅ'লৈ যোৱা আমাৰ খেলুৱৈসকলক সমৰ্থন কৰিম - Cheer4India!!!Cheer4India!!!Cheer4India!!!

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ক’ৰোনাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ অব্যাহত আছে, কিন্তু আমি একেলগে এই যুঁজত বহুতো অসাধাৰণ মাইলৰ খুঁটি লাভ কৰিছো। মাত্ৰ কেইদিনমান পূৰ্বে আমাৰ দেশে এক অভূতপূৰ্ব কাম কৰিছে। ভেকছিন অভিযানৰ পৰৱৰ্তী পৰ্যায়টো ২১ জুনত আৰম্ভ হৈছিল আৰু একেদিনাই দেশখনে ৮৬ লাখতকৈও অধিক লোকক বিনামূলীয়াকৈ ভেকছিন দিয়াৰ অভিলেখ গঢ়িছিল আৰু সেয়াও এদিনতে! ভাৰত চৰকাৰৰ পৰা ইমান বৃহৎ সংখ্যক বিনামূলীয়া টীকাকৰণ আৰু সেইটোও এদিনত! স্বাভাৱিকতে, ইয়াকলৈ বহুত আলোচনা কৰা হৈছে।

বন্ধুসকল, এবছৰ আগতে, সকলোৰে এটাই প্ৰশ্ন আছিল, ভেকছিন কেতিয়া আহিব? আজি আমি লাখ লাখ লোকক বিনামূলীয়াকৈ 'মেড ইন ইণ্ডিয়া' ভেকছিন প্ৰদান কৰিছো আৰু সেয়া হৈছে এক নতুন ভাৰতৰ শক্তি।

বন্ধুসকল, আমি দেশৰ প্ৰতিজন নাগৰিকৰ বাবে ভেকছিনৰ সুৰক্ষা লাভ কৰিবলৈ নিৰন্তৰে চেষ্টা কৰিব লাগিব। বহু ঠাইত, বহুতো সংগঠন, নাগৰিক সমাজৰ লোকসকলে ভেকছিনৰ দ্বিধা দূৰ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছে আৰু সকলোৱে একেলগে এক মহান কাম কৰি আছে। আহক আমি আজি এখন গাঁৱলৈ যাওঁ, আৰু ভেকছিনৰ বিষয়ে একেজন লোকৰ সৈতে কথা পাতোঁ, আমি মধ্য প্ৰদেশৰ বেতুল জিলাৰ দুলাৰিয়া গাঁৱলৈ যাওঁ।

প্রধানমন্ত্রী : হেল্ল’

ৰাজেশ : নমস্কাৰ

প্রধানমন্ত্রী : নমস্কাৰ

ৰাজেশ : মোৰ নাম ৰাজেশ হিৰাবে, গ্রাম পঞ্চায়ত দুলাৰিয়া ব্লক ভীমপুৰ

প্রধানমন্ত্রী : ৰাজেশ জী আপোনাক ফোন কৰাৰ কাৰণটো হ’ল আপোনাৰ গাঁৱত ক’ৰানাৰ পৰিস্থিতি কেনেকুৱা?

ৰাজেশ : ইয়াত ক’ৰোনা সিমান নাই ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : এতিয়ো কোনো অসুস্থ নাই তো?

ৰাজেশ : ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : গাঁৱত কিমানজন লোক থাকে? মানে গাঁৱৰ জনসংখ্যা কিমান?

ৰাজেশ : গাঁৱত ৪৬২জন পুৰুষ আৰু ৩৩২ জনী মহিলা আছে ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : ৰাজেশ জী আপুনি টীকা লৈছে?

ৰাজেশ : এতিয়াও লোৱা নাই ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : এতিয়াও কিয় লোৱা নাই?

ৰাজেশ : ছাৰ ইয়াত এটা হোৱাটছএপ গ্রুপত খুব ভয় ভ্রান্তি বিয়পোৱা হৈছে। মানুহে ভয় খাইছে ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : আপুনিও ভয় খাইছে?

ৰাজেশ : হয় ছাৰ, গোটেই গাঁৱতেই এই ভ্ৰান্তি বিয়পোৱা হৈছে ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : আৰে ই কেনে কথা হল?

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : চাওক ৰাজেশ জী

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : আপোনাক আৰু গাঁৱৰ ভাই-ভনীসকলক এটা কথা ক’বলৈ বিচাৰো যে যদি কিবা ভয় আছে তেন্তে সেয়া পাহৰি যাওক

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : সমগ্ৰ দেশতে প্রায় ৩১ কোটিতকৈও অধিক লোকে ভেকছিন গ্ৰহণ কৰিছে

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : আপুনি জানে নে যে মই নিজেও দুটা খোৰাক ভেকছিন গ্ৰহণ কৰিছো

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : আমাৰ মাৰ বয়স প্রায় এশ বছৰ। তেওঁও দুটা খোৰাক গ্ৰহণ কৰিছে। কেতিয়াবা জ্বৰ হয়। সেয়াও সামান্য হয়, কেইটামান ঘণ্টাৰ বাবে। চাওক ভেকছিন নোলোৱাটো  অত্যন্ত বিপদজনক কথা

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : ইয়াৰ ফলত আপুনি নিজকেতো বিপদত পেলাইছেই, আনকি নিজৰ পৰিয়াল গাঁওবাসী সকলোকে বিপদত পেলাইছে

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : ৰাজেশ জী যিমান সোনকালে পাৰি ভেকছিন গ্ৰহণ কৰক আৰু সমগ্ৰ গাঁওবাসীকেই জনাওক যে ভাৰত চৰকাৰৰ তৰফৰ পৰা ১৮ বছৰৰ ঊৰ্ধৰ সকলোকে বিনামূল্যে ভেকছিন প্ৰদান কৰা ব্যৱস্থা কৰা হৈছে

ৰাজেশ : হয় ছাৰ, হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : আপুনিও গাঁৱৰ লোকসকলক কওক, গাঁৱত এই ধৰণৰ ভয় ভ্ৰান্তিৰ কোনো কাৰণ নাই

ৰাজেশ : কাৰণ সেইটোৱেই ছাৰ, কিছুমান লোকে ভুল ভ্রান্তি বিয়পাইছে আৰু অন্য লোকসকলে খুব ভয় খাইছে, যেনে, ভেকছিন গ্ৰহণ কৰাৰ সময়ত যে জ্বৰ উঠে, আনকি মানুহৰ মৃত্যুৰ ভ্রান্তিও বিয়পোৱা হৈছে

প্রধানমন্ত্রী : অহ অহ, চাওক, এতিয়া ৰেডিঅ’ টিভি আৰু অনেক সংবাদ মাধ্যমত মানুহক বুজোৱা সহজ হৈ পৰিছে, আৰু চাওক, মই আপোনাক কৈছো, ভাৰতৰ এনে অনেক গাঁও আছে য’ত গাঁৱৰ ১০০% লোকৰ টীকাকৰণ হৈছে ।

ৰাজেশ :হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : আপোনাক আৰু এটা উদাহৰণ দিও

ৰাজেশ :হয় ছাৰ

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ কাশ্মীৰৰ বান্দিপোৰা জিলাৰ বীন (ৱেয়ান) গাঁৱৰ ১০০% লোকক টীকাকৰণ কৰা হৈছে। কাশ্মীৰৰ এই গাওঁখনত ১৮ বছৰৰ অধিক বয়সৰ সকলোৰে টীকাকৰণ কৰিছে। মই নাগালেণ্ডৰ তিনিখন গাঁৱৰ বিষয়ে শুনিছোঁ য'ত ১০০% লোকে টীকাকৰণ গ্ৰহণ কৰিছে।

ৰাজেশ : হয় ছাৰ, হয় ছাৰ

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ ৰাজেশজী, আপুনি এই কথা আপোনাৰ গাওঁ আৰু চাৰিওফালৰ সকলো গাঁৱত জনাব লাগিব, আপুনি যি কৈছে সেয়া ভুল, আৰু এয়া সঁচাকৈয়ে এটা ভুল

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ বিভ্ৰান্তি দূৰ কৰাৰ একমাত্ৰ উপায় হ'ল নিজে ভেকছিন গ্ৰহণ কৰি আনৰ ভয় দূৰ কৰা। আপুনি সেইটো কৰিব নেকি?

ৰাজেশ : অৱশ্যেই ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : ঠিক আছে

ৰাজেশঃ হয় ছাৰ, আপোনাৰ সৈতে কথা পতাৰ পিছত, এনে লাগিছে যেন মই এয়া গ্ৰহণ কৰিম আৰু বাকীসকলকো এইটো ল'বলৈ ক

প্ৰধানমন্ত্ৰীঃ আচ্ছা, গাওঁখনত আন কোনোবা আছে নেকি যাৰ সৈতে মই কথা পাতিব পাৰো?

ৰাজেশ : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী :কোনে কথা ক’ব?

কিশোৰীলাল : হেল্ল’ ছাৰ নমস্কাৰ

প্রধানমন্ত্রী : নমস্কাৰ, কোনে কথা কৈছে?.

কিশোৰীলাল : মোৰ নাম কিশোৰীলাল দুর্বে

প্রধানমন্ত্রী : হয় কিশোৰীলাল জী মই ৰাজেশ জীৰ সৈতে কথা পাতিছিলো

কিশোৰীলাল : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : ৰাজেশেতো খুব দুখেৰে ক’লে যে মানুহে টীকা সন্দৰ্ভত নানা কথা কৈছে

কিশোৰীলাল : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী :আপুনিও কি এইবোৰ কথা শুনিছে?

কিশোৰীলাল : ছাৰ, মইও শুনিছো..

প্রধানমন্ত্রী : কি শুনিছে?

কিশোৰীলাল : কাৰণ এটাই ছাৰ, মহাৰাষ্ট্ৰ আমাৰ কাষতে আছে। তাত থকা কিছুমান আত্মীয়ই উৰাবাতৰি বিয়পাইছে যে টীকাকৰণ কৰাৰ পিছত মানুহৰ মৃত্যু হৈছে, কিছুমান অসুস্থ হৈ পৰিছে, ছাৰ। মানুহৰ মনত যথেষ্ট বিভ্ৰান্তি আছে, ছাৰ, গতিকে তেওঁলোকে ইয়াক গ্ৰহণ কৰা নাই।

প্রধানমন্ত্রী : নহয়।।। আপুনি কি কৈছে? এতিয়া ক’ৰোনা নাইকিয়া হৈছে, এনেদৰে কৈছে নেকি?

কিশোরীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : ক’ৰোনাত একোৱেই নহয়, এইদৰে কৈছে নেকি?

কিশোৰীলাল : নহয়, এই কোৱা নাই যে ক’ৰোনা গুচি গৈছে, ছাৰ, তেওঁলোকে কয় ক’ৰোনা আছে কিন্তু ভেকছিন লোৱাসকলে অসুস্থ হৈ পৰিছে, সকলোৱে মৃত্যুমুখত পৰিছে। তেওঁলোকে এনে পৰিস্থিতিৰ বিষয়ে কথা পাতি আছে, ছাৰ।

প্রধানমন্ত্রী : আচ্ছা টীকা গ্ৰহণ কৰাৰ ফলত মৃত্যুমুখত পৰিছে?

কিশোরীৰীলাল : আমাৰ এলেকা আদিবাসীৰ এলেকা ছাৰ,  ইয়াত তৎক্ষাণাত ভ্ৰান্তি বিয়পে আৰু সেই ভ্ৰান্তিৰ ফলতেই মানুহে টীকা গ্ৰহণ কৰা নাই ছাৰ৷

প্রধানমন্ত্রী : চাওক কিশোৰীলাল জী...

কিশোৰীলাল : হয় ছাৰ...

প্রধানমন্ত্রী : এই গুজব প্ৰচাৰ কৰা মানুহে গুজব প্ৰচাৰ কৰিয়েই থাকিব

কিশোৰীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : আমাৰ জীৱনতো ৰক্ষা কৰিব লাগিবই, আমাৰ গাঁৱৰ লোকসকলকো ৰক্ষা কৰিব লাগিব, আমাৰ দেশাবাসীসকলকো ৰক্ষা কৰিব লাগিব৷ আৰু যদি কোনোবাই কৈছে যে ক’ৰোনা গুচি গৈছে, এই ভ্ৰান্তিত নাথাকিব৷

কিশোৰীলাল : হয়।

প্রধানমন্ত্রী : এই অসুখটো বহুৰূপ ধাৰণ কৰিছে

কিশোৰীলাল : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : ই ৰূপ সলনি কৰি... নতুন নতুন ৰূপ লৈছে

কিশোৰীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : আৰু ইয়াৰ পৰা ৰক্ষা পৰাৰ বাবে আমাৰ ওচৰত দুটা পথ আছে৷ এটা হ’ল ক’ৰোনাৰ বাবে যি নিয়ম প্ৰণয়ন কৰা হৈছে, যেনে মাস্ক পৰিধান কৰা, চাবোনেৰে বাৰে বাৰে হাত ধোৱা, দূৰত্ব বজাই ৰখা আৰু দ্বিতীয় পথটো হ’ল টীকা গ্ৰহণ কৰা, ই এটা ভাল সুৰক্ষা কৱচ, ইয়াৰ কথাও চিন্তা কৰক৷

কিশোৰীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : আচ্ছা কিশোৰীলালজী কওকচোন

কিশোৰীলাল : হয় ছাৰ

প্রধানমন্ত্রী : যেতিয়া মানুহে আপোনাৰ সৈতে এইবোৰ কথা কয় তেতিয়া আপুনি কিদৰে বুজায়? আপুনি বুজাবলৈ চেষ্টা কৰে নে গুজবত মনোযোগ দিয়ে?

কিশোৰীলাল : কি বুজাম, তেওঁলোকে সংখ্যাত বেছি হৈ যায় মহোদয়, তেতিয়া ময়ো ভয় খাওঁ মহোদয়৷

প্রধানমন্ত্রী : চাওঁক কিশোৰীলাল জী, আজি আপোনাৰ সৈতে মোৰ কথা হ’ল, আপুনি মোৰ বন্ধু৷

কিশোৰীলাল : হয় মহোদয়৷

প্রধানমন্ত্রী : আপুনি ভয় নাখাব আৰু আন মানুহৰো ভয় দূৰ কৰিব লাগিব৷ দূৰ কৰিব নহয়?

কিশোৰীলাল : হ’ব মহাশয়৷ দূৰ কৰিম মহোদয়, অন্য মানুহৰো ভয় দূৰ কৰিম মহোদয়৷ মই নিজেও টিকা ল’ম৷

প্রধানমন্ত্রী : চাওঁক, গুজৱ একেবাৰে নশুনিব৷

কিশোৰীলাল : হ’ব৷

প্রধানমন্ত্রী : আপুনি জানেনে আমাৰ বিজ্ঞানীসকলে বহু কষ্ট কৰি টীকা প্ৰস্তুত কৰিছে?

কিশোৰীলাল : জানো মহাশয়৷

প্রধানমন্ত্রী : বছৰজুৰি, ৰাতি-দিন এখ কৰি ডাঙৰ ডাঙৰ বিজ্ঞানীসকলে কাম কৰিছে আৰু আমি বিজ্ঞানৰ ওপৰত ভৰষা ৰাখিব লাগিব, বিজ্ঞানীসকলে ওপৰত ভৰষা ৰাখিব লাগিব৷ আৰু যিসকল লোকে মিছা প্ৰচাৰ কৰিছে তেওঁলোকক বাৰে বাৰে বুজাব লাগিব যে চোৱা ভাই এইবোৰ নচলিব, ইমানবোৰ মানুহে টীকা লৈছে তেওঁলোকৰতো একো হোৱা নাই৷

কিশোৰীলাল : হয়৷

প্রধানমন্ত্রী : আৰু গুজৱৰ পৰা আমি আতঁৰি থাকিব লাগিব, গাওঁখনো ৰক্ষা কৰিব লাগিব৷

কিশোৰীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : আৰু ৰাজেশজী, কিশোৰীলালজী, মই আপোনালোকৰ দৰে বন্ধুসকলক ক’ব বিচাৰো যে কেৱল আপোনালোকৰ গাৱেই নহয়, অন্য গাওঁসমূহতো গুজৱ কম কৰাৰ বাবে কাম কৰক আৰু মানুহক ক’ব যে মোৰ সৈতে আপোনালোকৰ কথা হৈছে৷

কিশোৰীলাল : হ’ব মহোদয়।

প্রধানমন্ত্রী : কৈ দিব, মোৰ নাম কৈ দিব৷

কিশোৰীলাল : ক’ম মহোদয়, আৰু অন্য লোকসকলকো বুজাম লগতে নিজেও টীকা লম৷

প্রধানমন্ত্রী : আপোনাৰ সম্পূৰ্ণ গাৱকে মোৰ তৰফৰ পৰা শুভকামনা জনাব৷

কিশোৰীলাল : হয় মহোদয়।

প্রধানমন্ত্রী : আৰু সকলোকে ক’ব যেতিয়া আপোনাৰ নম্বৰ আহিব…

কিশোৰীলাল : হয়...

প্রধানমন্ত্রী : তেতিয়াই অৱশ্যেই টীকা গ্ৰহণ কৰিম৷

কিশোৰীলাল : ঠিক আছে মহোদয়।

প্রধানমন্ত্রী : মই বিচাৰো গাওঁৰ মহিলাসকল, মোৰ মাতৃসকল ভনীসকল

কিশোৰীলাল : হয় মহোদয়

প্রধানমন্ত্রী : এই কামটোৰ সৈতে আৰু অধিক যুক্ত হওঁক আৰু তেওঁলোকৰ সৈতে সক্ৰিয়ভাৱে জড়িত থাকক৷

কিশোৰীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : কেতিয়াবা কেতিয়াবা যেতিয়া মাতৃসকল ভনীসকলে কোনো কথা কয় তেতিয়া মানুহবোৰে তাৎক্ষণিকভাৱে মানি লয়৷

কিশোৰীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : আপোনাৰ গাঁৱত যেতিয়া টীকাকৰণ শেষ হ’ব তেতিয়া মোক জনাবটো?

কিশোৰীলাল : হয়, জনাম মহোদয়৷

প্রধানমন্ত্রী : খাটাং জনাব নে?

কিশোৰীলাল : হয়

প্রধানমন্ত্রী : চাওঁক, মই আপোনাৰ চিঠিৰ অপেক্ষা কৰিম।

কিশোৰীলাল: হ’ব মহোদয়৷

প্রধানমন্ত্রী: ঠিক আছে ৰাজেশজী কিশোৰজী, বহু বহু ধন্যবাদ। আপোনালোকৰ সৈতে কথা হোৱাৰ সুযোগ পালো৷

কিশোৰী লালঃ ধন্যবাদ ছাৰ, আপুনি আমাৰ সৈতে কথা পাতিলে, আপোনাকো অশেষ ধন্যবাদ ৷

বন্ধুসকল, কেতিয়াবা, এই ক’ৰোনা যুগত ভাৰতৰ গাওঁবাসী, আমাৰ আদিবাসী আৰু জনজাতীয় ভাই-ভনীসকলে কেনেদৰে তেওঁলোকৰ শক্তি আৰু বুজাবুজি দেখুৱাইছিল সেয়া বিশ্বৰ বাবে কেছ অধ্যয়নৰ বিষয় হ'ব। গাওঁবাসীসকলে সংৰক্ষণ কেন্দ্ৰ, স্থানীয় প্ৰয়োজনীয়তাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি চি.ও.ভি.আই.ডি. প্ৰট’কল গঠন কৰিছিল। গাওঁবাসীয়ে কাকো ভোকত শুবলৈ দিয়া নাছিল, তেওঁলোকে খেতিৰ কাম বন্ধ হ'বলৈ দিয়া নাছিল। ওচৰৰ চহৰবোৰলৈ গাখীৰ আৰু পাচলি প্ৰতিদিনে যোগান ধৰি থাকিল, আৰু গাওঁবোৰে নিশ্চিত কৰিলে যে তেওঁলোকে নিজকেও চম্ভালিব আৰু সেইবোৰো চম্ভালিব। একেদৰে, আমি টীকাকৰণ অভিযানতো এইসমূহ কৰাটো অব্যাহত ৰাখিব লাগিব। আমি সজাগ হ'ব লাগিব, আৰু আমি সচেতন হ'ব লাগিব। গাওঁবোৰৰ প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে ভেকছিন ল'ব লাগে, ই প্ৰতিখন গাওঁৰ লক্ষ্য হ'ব লাগে। মনত ৰাখিব, আৰু মই আপোনালোকক বিশেষভাৱে ক'ব বিচাৰো। আপোনালোকে আপোনালোকৰ মনতে এটা প্ৰশ্ন সোধক - সকলোৱে সফল হ'ব বিচাৰে কিন্তু নিৰ্ণায়ক সফলতাৰ মন্ত্ৰ কি? নিৰ্ণায়ক সফলতাৰ মন্ত্ৰ হৈছে ধাৰাবাহিকতা। গতিকে, আমি অলস হ'ব নালাগে, আমি বিভ্ৰান্ত হ'ব নালাগে। আমি নিৰন্তৰে চেষ্টা কৰি থাকিব লাগিব, ক’ৰোনাৰ ওপৰত জয় লাভ কৰিব লাগিব।

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ দেশত এতিয়া বাৰিষাকাল চলি আছে৷ ডাৱৰ যেতিয়া বৰষে তেন্তে কেৱল আমাৰ বাবেই বৰ্ষিতনহয়, আনকি ডাৱৰ উপৰিপূৰুষৰ বাবেও বৰষে৷ বৰুণৰ পানী মাটিত গৈ একলগ হৈ যায়, মাটিৰ জনস্তৰো উন্নত হয়৷ আৰু এই কাৰণে মই জল সংৰক্ষণক দেশসেৱাৰে অন্য এটা ৰূপ হিচাপে গণ্য কৰো৷ আপুনিও দেখিছে, আমাৰ মাজৰে কিছুমান মানুহে এই পূণ্যটোকে জীৱন মানি লাগি থাকে৷ এনে এজন ব্যক্তি হ’ল উত্তৰাখণ্ডৰ পৌড়ীগঢ়ৱালৰ সচিদানন্দ ভাৰতী জী৷ ভাৰতী জী এগৰাকী শিক্ষক আৰু তেওঁ তেওঁৰ কৰ্মৰেও লোকসকলক বহু শিক্ষা প্ৰদান কৰিছে৷ আহি তেওঁৰ কষ্টৰ ফলতে পৌড়ী গঢ়ৱালৰ উফৰেখাল ক্ষেত্ৰত পানীৰ এক বৃহৎ নাটনি দূৰ হৈছে৷ যত লোকসকলে পানীৰ বাবে হাহাকাৰ কৰিছিল, তাত আজি বছৰজুৰি পানী যোগান ধৰা হৈছে৷

বন্ধুসকল, পাহাৰত জল সমৰক্ষণৰ এক পাৰম্পৰিক পদ্ধতি চলি আহিছে ড়াক ‘চালখাল’ ও কোৱা হয়, মানে পানী জমা কৰাৰ বাবে এটা ডাঙৰ গাঁত খন্দা৷ এই পৰম্পৰাত ভাৰতী জীয়ে কিছু নতুন নিয়ম-নীতি সংযোজন ঘটালে৷ তেওঁ একেলগে সৰু-ডাঙৰ পুখুৰী খান্দিলে৷ ইয়াৰ বাবে না কেৱল উফৰেখালৰ পাহাৰসমূহ সেউজ হ’ল, আনকি মানুহৰ খোৱা পানীৰ সমস্যাও দূৰ হ’ল৷ আপুনি জানি আচৰিত হৈ যাব যে ভাৰতী জী এনেধৰণৰ ৩০ হাজাৰতকৈও অধিক জল-খাদ খান্দিছিল৷ ৩০ হাজাৰ! তেওঁৰ এই ভাগীৰথী কাৰ্য্য আজিও অব্যাহত আছে আৰু বহু লোকক অনুপ্ৰাণিত কৰি আছে৷

বন্ধুসকল, একেদৰে উত্তৰ প্ৰদেশৰ বাঁদা জিলাৰ অন্ধাব গাঁৱৰ লোকসকলে এক অন্য ধৰণৰ প্ৰয়াস কৰিছে৷ তেওঁলোকে নিজৰ অভিযানটোৰ এক বৰ আকৰ্ষণীয় নাম দিছে-‘খেতিৰ পানী খেতিত, গাঁৱৰ পানী গাঁৱত’। এই অভিযানত অধীনত গাঁৱত কেইবা শ বিঘা মাটিত ওখ ওখ বান্ধ দিয়া হৈছিল৷ ইয়াৰ ফলত বৰষুণৰ পানী খেতিপথাৰত জমা হ’বলৈ ধৰিলে আৰু মাটিত যাবলৈ ধৰিলে৷ এতিয়া এইসকল লোকে খেতিপথাৰৰ বৃষ ৰোপণৰ পৰিকল্পনা কৰিছে৷ মানে এতিয়া খেতিয়কসকলে পানী, গছ আৰু টকা, তিনিওটাই লাভ কৰিব৷ নিজৰ ভাল কৰ্মৰ দ্বাৰা, দূৰ-দূৰণিলৈ তেওঁলোকৰ গাঁৱৰ পৰিচয় এনেও হৈ আছে৷

বন্ধুসকল, এই সকলৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণা গ্ৰহণ কৰি আমিও আমাৰ ওচৰে-পাজৰে যেনেদৰে হ’লেও পানী সংৰক্ষণ কৰিব পাৰো, আৰু আমি সংৰক্ষণ কৰিবও লাগে৷ বাৰিষাৰ এই গুৰুত্বপূৰ্ণ সময়খিনি আমি হেৰুৱাব নালাগে৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আমাৰ শাস্ত্ৰসকলত কোৱা হৈছে-

“নাস্তিত মূলম অনৌষধম্”।

অৰ্থাৎ, পৃথিৱীত এনে কোনো বনস্পতি নাই যাৰ কোনো ঔষধি গুণ নাই! আমাৰ ওচৰে-পাজৰে এনে কিমান গছ আছে যাৰ ঔষধি গুণ আছে, কিন্তু বহুসময়ত আমাৰ সেই বিষয়ে জ্ঞান নাথাকে৷ মোক নেইনিতালৰ এগৰাকী বন্ধু, ভাই পৰিতোষে এই বিষয়ে এখন পত্ৰও প্ৰেৰণ কৰিছে৷ তেওঁ লিখিছে যে, তেওঁ গিলৌয় আৰু অন্য বহুতো উদ্ভিদৰ চমৎকাৰী ঔষধি গুণসমূহৰ বিষয়ে ক’ৰোনা অহাৰ পিছতহে গম পাইছে! পৰিতোষে আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিছে যে, মই ‘মন কী বাত’ৰ সকলো শ্ৰোতাক কওঁ যে আপোনালোকে আপোনালোকৰ ওচৰৰ বনস্পতিসমূহৰ বিষয়ে জানক, আৰু অন্যকো জনাওঁক৷ প্ৰকৃততে, এয়াটো আমাৰ শতিকা পূৰণি ঐতিহ্য, যাক আমি প্ৰতিপালন কৰা উচিত৷ এই দিশত মধ্য প্ৰদেশৰ সতনা ৰ এগৰাকী বন্ধু হ’ল শ্ৰীমান ৰামলোতন কুশৱাহা জী, যিয়ে বহুত প্ৰশংসনীয় কাম কৰিছে৷ ৰামলোতন জীয়ে তেওঁৰ খেতিপথাৰত এক দেশী সংগ্ৰহালয় নিৰ্মাণ কৰিছে৷ এই সংগ্ৰহালয়ত তেওঁ সহস্ৰাধিক ঔষধি গছ আৰু বীজ সংগ্ৰহ কৰিছে৷ এইবোৰ তেওঁ দূৰ-দূৰণিৰ পৰা ইয়ালৈ লৈ আহিছে৷ ইয়াৰ বাহিৰেও তেওঁ প্ৰতি বছৰে বহুধৰণৰ শাক-পাছলিৰো খেতি কৰে৷ ৰামলোতন জীৰ এই বাগিচা, এই দেশী সংগ্ৰহালয় মানুহে চাবলৈও আহে, আৰু তেওঁৰ পৰা বহুতো কথা শিকেওঁ৷ সচাঁকৈয়ে, এইটো বৰ ভাল প্ৰয়োগ যিটো দেশৰ অন্যান্য প্ৰান্তটো কৰিব পৰা যায়৷ মই বিচাৰো আপোনালোকৰ মাজৰ যিসকলে এনেধৰণৰ প্ৰয়োগ কৰিব পাৰে, তেওঁ নিশ্চয় কৰক৷ ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ আয়ৰ নতুন উৎস মূকলি হ’ব পাৰে৷ এটা লাভ এইটোও হ’ব যে স্থানীয় বনস্পতিবোৰৰ মাধ্যমেৰে আপোনাৰ ঠাইৰ পৰিচয়ো বাঢ়িব৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজিৰ পৰা কিছুদিন পিছতে ১ জুলাইত আমি ‘নেচনেল ডাক্টৰ্ছ ডে’ পালন কৰিম৷ এই দিনটো দেশৰ মহান চিকিৎসক আৰু দক্ষ ব্যক্তি, ডাক্তৰ বি চি ৰায়ৰ জন্ম-জয়ন্তীলৈ সমৰ্পিত৷ ক’ৰোনা কালত চিকিৎসকসকলৰ অৰিহণাৰ প্ৰতি আমি সকলো কৃতজ্ঞ৷ আমাৰ চিকিৎসকসকলে নিজৰ জীৱনৰো চিন্তা নকৰি আমাৰ সেৱা কৰিছে৷ সেইবাবে, এইবাৰ ‘নেচনেল ডাক্টৰ্ছ ডে’ আৰু অধিক অনন্য হৈ গৈছে৷ বন্ধুসকল, ঔষধ জগতৰ সকলোতকৈ সন্মানিত লোকসকলৰ ভিতৰৰ এক হিপ্পোক্ৰেটচে  কৈছিলঃ

“Wherever the art of Medicine is loved, there is also a love of Humanity.”

মানে ‘যেতিয়াই ঔষধৰ শিল্পৰ প্ৰতি ভালপোৱা থাকে, তাত মানৱতাৰ প্ৰতিও এক ভালপোৱা থাকিব’৷ ডাক্তৰসকলে, এই ভালপোৱাৰ শক্তিৰেই আমাৰ সেৱা কৰিব পাৰে আৰু সেয়েহে, আমাৰ এইটো দ্বায়ীত্ব হয় যে আমি সিমানেই মৰমেৰে তেওঁলোকক ধন্যবাদ জনাওঁ, তেওঁলোকক উদগণি যোগাওঁ৷ প্ৰসংগক্ৰমে আমাৰ দেশত এনেলোকো বহুতো আছে যিসকলে চিকিৎসকৰ সহায়ৰ বাবে আগবাঢ়ি আহি কাম কৰে৷ শ্ৰীনগৰৰ পৰা এনে এক প্ৰচেষ্টাৰে কথা মই খবৰ পাইছো৷ ইয়াত ডাল হ্ৰদত এক নৌকা এম্বুলেঞ্চ সেৱাৰ আৰম্ভণি কৰা হৈছে৷ এই সেৱাটো শ্ৰীনগৰৰ তাৰিক আহমেদ পাটলো জীয়ে আৰম্ভণি কৰিছে, যি এগৰাকী নৌকাগৃহৰ গৰাকী৷ তেওঁ নিজেও ক’ভিড-১৯ ৰ সৈতে যুঁজ কৰিছে আৰু ইয়াৰ পৰাই তেওঁ এম্বুলেঞ্চ সেৱাৰ আৰম্ভণি কৰাৰ প্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল৷ তেওঁৰ এই এম্বুলেঞ্চৰ জড়িয়তে মানুহক সচেতন কৰাৰ অভিযানো চলি আছে আৰু তেওঁ অবিৰতভাৱে এম্বুলেঞ্চৰ পৰা ঘোষণাও কৰি আছে৷ চেষ্টা এইটোই হ’ল যে মানুহে যাতে মাস্ক পৰিধান কৰাৰ পৰা অন্য সকলো গুৰুত্বপূৰ্ণ সাৱধানতা অৱলম্বণ কৰে৷

বন্ধুসকল, ডাক্টৰ্ছ ডেৰ লগতে চাৰ্টাৰ্ড একাউন্টেত ডে ও পালন কৰা হয়৷ কিছু বছৰ আগতে মই চাৰ্টাৰ্ড একাউন্টেতৰ পৰা, বিশ্ব স্তৰৰ ভাৰতীয় অডিট ফৰ্মৰ উপহাৰ বিচাৰিছিলো৷ আজি মই তেওঁলোকক এই কথা মনত পেলাব বিচাৰো৷ অৰ্থব্যৱস্থাৰ পাৰদৰ্শিতা আনিবলৈ চাৰ্টাৰ্ড একাউন্টেত সকলে বহুত ভালদৰে আৰু ইতিবাচক ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে৷ মই সকলো চাৰ্টাৰ্ড একাউন্টেত, তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকলক মোৰ তৰফৰ পৰা শুভকামনা জনালো৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, ক’ৰোনাৰ বিৰূদ্ধে ভাৰতৰ যুঁজখনৰ এটাই বিশেষত্ব আছে৷ যিখন যুঁজত দেশৰ সকলো লোকে ভূমিকা পালন কৰিছে৷ মই “মন কী বাত” ত প্ৰায়ে ইয়াৰ উল্লেখ কৰিছো৷ কিন্তু কিছুমান লোকৰ অভিযোগ থাকে যে তেওঁলোকৰ বিষয়ে সিমান কথা ক’ব নোৱাৰো৷ বহুতো লোক লাগিলে বেক ষ্টাফে হওঁক, শিক্ষকসকল হওঁক, ক্ষুদ্ৰ ব্যৱসায়ী বা দোকানীসকলে হওঁক, দোকানত কাম কৰা কৰ্মচাৰীসকলে হওঁক, পদপথৰ বিক্ৰেতাসকলে হওঁক, সুৰক্ষাকাৰী প্ৰহৰী, বা পোষ্টমেন আৰু পোষ্ট অফিচৰ কৰ্মচাৰীসকল- আচলতে এই তালিকাখন বহুত দীঘলীয়া আৰু প্ৰত্যেকেই নিজৰ ভূমিকা পালন কৰিছে৷ শাসন প্ৰশাসন কিমান যে মানুহ আছে বেলেগ বেলেগ স্তৰত লাগি আছে৷

বন্ধুসকল, আপোনালোকে সম্ভৱতঃ ভাৰত চৰকাৰৰ সচিব হোৱা গুৰু প্ৰসাদ মহাপাত্ৰৰ জীৰ নাম শুনিছে৷ মই আজি “মন কী বাত” ত তেওঁৰ কথা উল্লেখ কৰিব বিচাৰো৷ গুৰুপ্ৰসাদ জীৰ ক’ৰোনা হৈছিল, তেওঁ চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি আছিল, আৰু নিজৰ কৰ্তব্যও সম্পাদন কৰি গৈছিল৷ দেশত অক্সিজেনৰ উৎপাদন বৃদ্ধি কৰাৰ বাবে, দূৰ-দূৰণি অঞ্চললৈ অক্সিজেন পোৱাৰ বাবে তেওঁ দিন-ৰাতি কাম কৰিছে৷ এফালে আদালতৰ বিষয়, মিডিয়াৰ হেঁচা- একেলগে বহু মঞ্চত তেওঁ যুঁজ দি থাকিল, বেমাৰৰ সময়ছোৱাত তেওঁ কাম কৰা বন্ধ নকৰিলে৷ বাধা দিয়াৰ পিছতো তেওঁ অক্সিজেনৰ ওপৰত হ’বলগীয়া ভিডিঅ কনফাৰেঞ্চত অংশগ্ৰহণ কৰিছিলো দেশবাসীৰ ইমানেই চিন্তা কৰিছিল তেওঁ৷ চিকিৎসালয়ৰ বিচনাত নিজৰ চিন্তা নকৰাকৈ, দেশৰ লোকসকলৰ বাবে অক্সিজেন বিতৰণৰ ব্যৱস্থাত তেওঁ লাগি থাকিল৷ আমাৰ সকলোৰে বাবে দুখৰ খবৰ যে এনে এজন কৰ্মযোগীকো দেশে হেৰুৱালে, ক’ৰোনাই তেওঁক আমাৰ পৰা আজুৰি নিলে৷ এনে বহুতো লোক আছে যাৰ চৰ্চা কেতিয়াও কৰিব পৰা নগ’ল৷ এনে সকলো ব্যক্তিকে আমাৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি এয়ে হ’ব যে আমি ক’ভিড প্ৰট’কল সম্পূৰ্ণৰূপে মানি চলো, টিকা নিশ্চয় গ্ৰহণ কৰো৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, “মন কী বাত” ৰ সকলোতকৈ ভাল কথাটো এইটো যে ইয়াত মোতকৈ আপোনালোকৰ যোগদান বেছি থাকে৷ এতিয়া মই মাই গভ ত এটা পোষ্ট দেখা পালো, যিটো চেন্নাইৰ থিৰু আৰ গুৰুপ্ৰসাদ জীৰ হয়৷ তেওঁ যি লিখিছে, সেইয়া জানি আপোনাৰো ভাল লাগিব৷ তেওঁ লিখিছে যে তেওঁ “মন কী বাত” কাৰ্য্যক্ৰমৰ নিয়মিত শ্ৰোতা৷ গুৰুপ্ৰসাদ জীৰ পোষ্টৰ পৰা কেইটামান শাৰী উদ্ধৃতি দি আছো৷ তেওঁ লিখিছে,

যেতিয়াই আপুনি তামিলনাডুৰ কথা উল্লেখ কৰে, তেতিয়া মোৰ আগ্ৰহ আৰু অধিক বাঢ়ি যায়৷

নিজৰ তামিল ভাষা আৰু তামিল সংস্কৃতিৰ মহানতা, তামিল উৎসৱ আৰু তামিলনাড়ুৰ প্ৰধান স্থানসমূহৰ কথা কৈছে৷

গুৰুপ্ৰসাদ জীয়ে আৰু লিখিছে যে- “মন কী বাত” ত মই তামিলনাডুৰ লোকসকল উপলব্ধিসমূহৰ বিষয়েও বহুবাৰ উল্লেখ কৰিছো৷ তিৰুক্কুৰলৰ প্ৰতি আপোনাৰ ভালপোৱা আৰু তিৰুবল্লুবৰ জীৰ প্ৰতি আপোনাৰ শ্ৰদ্ধা সম্পৰ্কে কি কম! এইবাবে মই “মন কী বাত” ত আপুনি তামিলনাডু বিষয়ে যি যি কৈছে, সেইসকলোবোৰ সংকলন কৰি এখন ই-বুক তৈয়াৰ কৰিছো৷ আপুনি এই ই-বুক খনৰ বিষয়ে কিবা ক’ব নে আৰু এইখন নমো এপ তো প্ৰকাশিত কৰিব নে? ধন্যবাদ৷

‘এয়া মই গুৰুপ্ৰসাদ জীৰ পত্ৰ আপোনালোকৰ আগত পঢ়ি আছিলো৷’

গুৰুপ্ৰসাদ জী, আপোনাৰ এই পোষ্টটো পঢ়ি বৰ আনন্দিত হ’লো৷ এতিয়া আপুনি আপোনাৰ ই-বুকত আৰু এটা পৃষ্ঠা যোগ দিয়ক৷

..’নান তামিলকলা চাৰাক্তিন পেৰিয়ে অভিমানী৷

নান উলগতলয়ে পলমায়ান্ত তামিল মৌলিয়ন পেৰিয়ে অভিমানী৷..’

উচ্চাৰণৰ দোষ নিশ্চয় থাকিব কিন্তু মোৰ প্ৰয়াস আৰু মোৰ ভালপোৱা কেতিয়াও কম নহয়৷ যিসকল তামিলভাষী নহয়, তেওঁলোকক মই ক’ব বিচাৰো গুৰুপ্ৰসাদ জীক মই ক’লো যে-

মই তামিল সংস্কৃতিৰ বহুত ডাঙৰ অনুৰাগী৷

মই বিশ্বৰ সবাতোকৈ পূৰণি ভাষা তামিলৰ ডাঙৰ অনুৰাগী৷

বন্ধুসকল, প্ৰত্যেক ভাৰতীয়ই, বিশ্বৰ সবাতোকৈ পূৰণি ভাষা আমাৰ দেশৰ হয়, ইয়াৰ গুণগান কৰিবই লাগে, সেইটোক লৈ গৰ্বিত অনুভৱ কৰিব লাগে৷ ময়ো তামিলক লৈ বহুত গৰ্ব কৰো৷ গুৰু প্ৰসাদ জী, আপোনাৰ এই প্ৰয়াস মোৰ বাবে নতুন অন্তৰ্দৃষ্টি প্ৰদান কৰিবলগীয়া৷ কিয়নো মই “মন কী বাত” কৰোতে সহজ-সৰল ধৰণে মোৰ কথাবোৰ উপস্থাপণ কৰো৷ মই গম পোৱা নাছিলো যে ইয়াৰ এইটো এক অন্য উপাদানো আছিল৷ অপুনি যেতিয়া পূৰণি সকলো কথাবোৰ একলগ কৰিলে, তেতিয়া ময়ো সেই এবাৰ নহয় বৰং দুবাৰ পঢ়িছো৷ গুৰুপ্ৰসাদ জীআপোনাৰ এই কিতাপখন মই নমো এপত নিশ্চয় আপলোড কৰাম৷ ভৱিষ্যতৰ প্ৰয়াসসমূহৰ বাবে বহু বহু শুভকামনা৷

মোৰ মৰমৰ দেশবাসীসকল, আজি আমি ক’ৰোনাৰ অসুবিধা আৰু সাৱধানতা সম্পৰ্কে কথা পাতিলো, দেশ আৰু দেশবাসীৰ বহুতো উপলব্ধিৰ উপৰতো চৰ্চা কৰিলো৷ এতিয়া আৰু এক ডাঙৰ সুযোগ আমাৰ সন্মুখত আছে৷ ১৫ আগষ্ট ও আহি আছে৷ স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰৰ অমৃত-মহোৎসৱ আমাৰ বাবে বহুত ডাঙৰ প্ৰেৰণা৷ দেশৰ বাবে আমি জীয়াই থাকিবলৈ শিকিব লাগে৷ স্বাধীনতাৰ যুঁজ- দেশৰ বাবে মৃত্যুবৰণ কৰা সকলৰ এক কাহিনী৷ স্বাধীনতাৰ পিছৰ এই সময়ক আমি দেশৰ বাবে জীয়াই থকা সকলৰ কাহিনী কৰি তুলিব লাগিব৷ আমাৰ মন্ত্ৰ হ’ব লাগে- ভাৰত প্ৰথম৷ আমাৰ সকলো সিদ্ধান্তই, সকলো নিৰ্ণয়ৰ আধাৰ হ’ব লাগে- ভাৰত প্ৰথম৷

বন্ধুসকল,অমৃত-মহোৎসৱত দেশে বহুতো সামুহিক লক্ষ্যও নিৰ্ধাৰণ কৰিছে৷ যেনে, আমি আমাৰ স্বাধীনতা সেনানীসকলক স্মৰণ কৰি তেওঁলোকৰ সৈতে জড়িত ইতিহাস পূণৰজীৱিত কৰো৷ আপোনাৰ মনত থাকিব যে “মন কী বাত” ত, মই যুৱসকলক স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ ওপৰত গৱেষণা কৰি, ইতিহাস লিখিবলৈ আহ্বান জনাইছিলো৷ উদ্দেশ্য আছিল যুৱ প্ৰতিভা আগবাঢ়ি আহক, যুৱ-চিন্তা, যুৱ-বিচাৰ সন্মুখলৈ আহক, যুৱ–কলমে নতুন শক্তিৰে লিখা কৰক৷ মোৰ এইটো দেখি বহুত ভাল লাগিল যে বহুত কম সময়ত আঢ়ৈ হাজাৰ যুৱক এই কামটোৰ বাবে আগবাঢ়ি আহিল৷ বন্ধুসকল, আকৰ্ষণীয় কথা এইটো হ’ল ১৯তম-২০তম শতাব্দীৰ যুঁদ্ধবোৰৰ কথাটো সচৰাচৰ হৈ থাকে কিন্তু এইটো আনন্দৰ কথাৰ আছিল যে ২১তম শতাব্দীত যিসকল যুৱকে জন্মগ্ৰহণ কৰিছে, ২১তম শতাব্দীত যাৰ জন্ম হৈছে, মোৰ এনে তৰুণ বন্ধুসকলে ১৯তম-২০তম শতাব্দীৰ স্বাধীনতাৰযুঁদ্ধখন মানুহৰ সন্মুখলৈ লৈ অহাৰ দ্বায়ীত্বভাৰ চম্ভালি ল’লে৷ সকলো লোকে মাই গভত ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ বিৱৰণ প্ৰেৰণ কৰিছে৷ এওঁলোকে হিন্দী-ইংৰাজী, তামিল, কান্নাড়া, বাংলা, তেলেগু, মাৰাঠী-মালিয়ালম, গুজৰাটী, এনেধৰণৰ দেশৰ বেলেগ বেলেগ ভাষাত স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ ওপৰত লিখিব৷ কোনোৱে যদি স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ সৈতে জড়িত নিজৰ ওচৰ-পাজৰৰ স্থানসমূহৰ তথ্য যুগুত কৰি আছে, কোনোৱে আকৌ, আদিবাসী স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ ওপৰত কিতাপ লিখি আছে৷ এক ভাল আৰম্ভণি৷ মোৰ তৰফৰ পৰা আপোনালোক সকলোকে অনুৰোধ জনাওঁ যে অমৃত-মহোৎসৱৰ সৈতে যিকোনো ধৰণে জড়িত হ’ব পাৰে, নিশ্চিয় জড়িত হওঁক৷ এইটো আমাৰ সৌভাগ্য যে আমি স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ পৰ্বৰ সাক্ষী হ’বলৈ পাম৷ সেয়েহে পিছৰবাৰ যেতিয়া “মন কী বাত” ত আমি লগ পাম, তেতিয়া অমৃত-মহোৎসৱৰপ্ৰস্তুতিৰ বিষয়ে আৰু কথা পাতিম৷ আপোনালোক সকলো স্বাস্থ্যবান থাকক, ক’ৰোনা সৈতে জড়িত নিয়মসমূহ পালন কৰি আগবাঢ়ক, আপোনাৰ ন ন প্ৰয়াসেৰে দেশক এনেদৰেই গতি প্ৰদান কৰি থাকক৷ এই শুভকামনাসমূহৰ সৈতে, বহু বহু ধন্যবাদ৷

*****

DS/SH/RSB/VK/MANN