ਵਾਈਕੋਮ 18 ਸਟੂਡੀਓਜ਼ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸੰਚਾਲਨ ਅਫਸਰ ਅਜੀਤ ਅੰਧਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸਾਰੇ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੇ ਭਾਰੀ ਮੁਨਾਫਿਆਂ 'ਤੇ ਓਟੀਟੀ ਨੂੰ ਸਮੱਗਰੀ ਵੇਚੀ ਹੈ, ਓਟੀਟੀਜ਼ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਸਿੰਗਲ ਸਕ੍ਰੀਨਾਂ ਦੀ ਸਾਰਥਕਤਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਜ਼ੀ ਸਟੂਡੀਓ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸ਼ਾਰਿਕ ਪਟੇਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਪਲੈਟਫਾਰਮ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੀਓਆਈਡੀ -19 ਦੇ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦੌਰਾਨ ਭਾਰੀ ਲਾਭ' ਤੇ ਓਟੀਟੀਜ਼ ਨੂੰ ਵੇਚੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਕਾਫ਼ੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਸੀਆਈਆਈ ਦੇ ਸਹਿ-ਚੇਅਰਮੈਨ ਅਤੇ ਯੂਐੱਫਓ ਮੂਵੀਜ਼ ਦੇ ਸੰਯੁਕਤ ਚੇਅਰਮੈਨ ਕਪਿਲ ਅਗਰਵਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਿੰਗਲ ਸਕ੍ਰੀਨ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ ਸਮੇਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਫਿਲਮ ਦੇ ਵਿਤਰਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਕ ਅਕਸ਼ੇ ਰਾਠੀ ਵੀ ਇਸ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ। "ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸਿੰਗਲ ਪਰਦੇ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਉਭਾਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਫਿਲਮੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਹੁਣ ਕਮਾਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ।"

ਇਹ ਵਿਚਾਰ 51ਵੇਂ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਫਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ ਆਵ੍ ਇੰਡੀਆ (ਇੱਫੀ) ਦੌਰਾਨ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ 'ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਸਿਨੇਮਾ ਦਾ ਭਵਿੱਖ: ਅਵਸਰ ਅਤੇ ਚੁਣੌਤੀਆਂ' ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਇੱਕ ਵਰਚੁਅਲ' ਸੈਸ਼ਨ ਦੌਰਾਨ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ। ਸੈਸ਼ਨ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸਿਧਾਰਥ ਰਾਏ ਕਪੂਰ ਨੇ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਰਾਏ ਕਪੂਰ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਮੈਨੇਜਿੰਗ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਹਨ ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਐਂਟਰਟੇਨਮੈਂਟ ਬਾਰੇ ਸੀਆਈਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਹਿ-ਚੇਅਰਮੈਨ ਹਨ।

‘ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਲਈ ਓਟੀਟੀ ਸਹਿਜਤਾ ਦਾ ਖੇਤਰ ’

ਓਟੀਟੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਤਾਜ਼ਾ ਵਾਧੇ ਬਾਰੇ ਬੋਲਦਿਆਂ, ਅੰਧਰੇ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ: “ਅਸੀਂ ਓਟੀਟੀ ਪਲੈਟਫਾਰਮ 'ਤੇ ਕਹਾਣੀ-ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੁਨਰ-ਜਾਗਰਣ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ। ਘਰੇਲੂ ਖਪਤ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਓਟੀਟੀ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿੰਗਲ ਸਕ੍ਰੀਨ ਤੋਂ ਮਾਲੀਆ ਯੋਗਦਾਨ ਦਾ ਅਨੁਪਾਤ ਘੱਟ ਗਿਆ ਹੈ। ਓਟੀਟੀ ਦੀ ਗਾਹਕੀ ਮਾੜੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਹੀ ਹੈ।”

ਇਹ ਕੀ ਹੈ ਜੋ ਸਮੱਗਰੀ ਉਤਪਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਓਟੀਟੀਜ਼ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? "ਨਿਰਮਾਤਾ ਅਤੇ ਵਿਤਰਕ ਓਟੀਟੀ ਪਲੈਟਫਾਰਮ 'ਤੇ ਕੋਈ ਘਾਟਾ ਨਹੀਂ ਉਠਾਉਂਦੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਓਟੀਟੀ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਮਗਰੀ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਨੇ 10 ਤੋਂ 100% ਤੱਕ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾਇਆ ਹੈ। 

ਪਟੇਲ ਸਹਿਮਤ ਹਨ: “ਹਰ ਫਿਲਮ ਓਟੀਟੀ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਲਈ ਇਹ ਮਨਮੋਹਕ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਕੋਈ ਦੌੜ ਨਹੀਂ ਜਾਂ ਫਲਾਪ ਦਾ ਟੈਗ ਨਹੀਂ ਹੈ। ”

‘ਓਟੀਟੀ ਵੱਡੇ ਪਰਦੇ ਦੀ ਧਾਰਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾ ਸਕਦੇ’

ਫਿਲਮ ਦੇ ਵਿਤਰਕ ਅਕਸ਼ੇ ਰਾਠੀ ਨੇ ਨਵੇਂ ਡਿਜੀਟਲ ਮਾਧਿਅਮ ਦੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ। "ਓਟੀਟੀ ਸੁਵਿਧਾਵਾਂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਤਜ਼ਰਬਾ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਰੌਣਕ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਜੋ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਕ੍ਰੀਨ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ।" ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮਲਟੀਪਲੈਕਸਾਂ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਪਰਦੇ ਦੁਬਾਰਾ ਚਾਲੂ ਹੋਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। “ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਿਨੇਮਾ ਦਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਭੀੜ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬਲੌਕਬਸਟਰ ਪਿੱਛੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਕਿ ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਕੋਵਿਡ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਥੀਏਟਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੁਲਾਰਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।”

ਸਿੰਗਲ ਸਕ੍ਰੀਨ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾਈਏ 

ਫਿਲਮ ਥੀਏਟਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੁਲਾਰਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਵੇਂ? ਅਸੀਂ ਸਿੰਗਲ ਪਰਦਾ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਸ 'ਤੇ ਉਦਯੋਗ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਲਈ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ?

ਯੂਐੱਫਓ ਮੂਵੀਜ਼ ਦੇ ਕਪਿਲ ਅਗਰਵਾਲ ਕੁਝ ਜਵਾਬ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ: "ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਮਦਨੀ ਵੰਡ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਥਿਏਟਰਾਂ ਨੂੰ ਸਮੱਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ। ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਉਦਯੋਗ ਨੂੰ ਵੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲੈਣੀ ਪਵੇਗੀ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਹੋਣਾ ਪਏਗਾ।"

ਅਗਰਵਾਲ ਨੇ ਸਹੀ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਲਈ ਸਹੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਲਈ ਵੀ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। “ਸਿੰਗਲ ਪਰਦੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਢੁਕਵੀਂ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਅਸਲ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਮੂਹ 2500 ਤੋਂ ਵੱਧ ਛੋਟੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਮੱਗਰੀ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸਿਰਫ ਵੱਡੇ-ਸ਼ਹਿਰ ਮਲਟੀਪਲੈਕਸ ਦਰਸ਼ਕਾਂ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਖਪਤ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਜਨਤਕ ਫਿਲਮਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।”

ਸਿੰਗਲ ਪਰਦੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ। "ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੁਬਾਰਾ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਸੀਂ ਫਿਰ ਵੀ ਇੱਕ ਅੰਡਰ-ਸਕ੍ਰੀਨਡ ਉਦਯੋਗ ਹੋਵਾਂਗੇ।" ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਨੋਟ 'ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਹ ਤਬਦੀਲੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। “ਸਮੱਗਰੀ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੇ ਛੋਟੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਪਾੜੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮੌਜੂਦਾ ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਦੀ ਤੁਰੰਤ ਲੋੜ ਹੈ।”

ਭਾਰਤ ਬਨਾਮ ਇੰਡੀਆ ?

ਸੈਸ਼ਨ ਦੇ ਸੰਚਾਲਕ ਸਿੱਧਾਰਥ ਰਾਏ ਕਪੂਰ ਨੇ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਠਾਇਆ ਕਿ ਕੀ ਸਮੱਗਰੀ ਹੁਣ 'ਇੰਡੀਆ' ਪ੍ਰਤੀ ਵਧੇਰੇ ਝੁਕੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਾਂ 'ਭਾਰਤ' ਪ੍ਰਤੀ। ਅੰਧਰੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: "ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੋਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮਲਟੀਪਲੈਕਸਾਂ ਅਤੇ ਓਟੀਟੀਜ਼ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕਰਦਿਆਂ, ਅਸੀਂ 'ਭਾਰਤ' ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਬਜਾਏ 'ਇੰਡੀਆ' ਕਹਾਣੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਹਾਂ।”

‘ਸਾਨੂੰ ਸਾਰੇ ਪਲੈਟਫਾਰਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ’

ਅੰਧਰੇ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਰੇ ਪਲੈਟਫਾਰਮ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। “ਇਸ ਦੇ ਲਈ, ਫਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਿਤਧਾਰਕਾਂ (ਮਲਟੀਪਲੈਕਸ ਮਾਲਕਾਂ ਅਤੇ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਦਾਤਾਵਾਂ ਸਮੇਤ) ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਬੈਠਣ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।”

***

ਡੀਜੇਐੱਮ/ਐੱਸਸੀ/ ਇੱਫੀ- 45