আজি গুজৰাটৰ আহমেদাবাদত বিএপিএছ স্বামীনাৰায়ণ সংস্থাৰ উদ্যোগত অনুষ্ঠিত ‘প্ৰমুখ বৰ্ণি অমৃত মহোৎসৱ’ত কেন্দ্ৰীয় গৃহমন্ত্ৰী তথা সমবায়  মন্ত্ৰী শ্ৰীযুত অমিত শ্বাহে ভাষণ দিয়ে।

এই উপলক্ষে গুজৰাটৰ মুখ্যমন্ত্ৰী শ্ৰীযুত ভূপেন্দ্ৰ পেটেল আৰু উপ-মুখ্যমন্ত্ৰী শ্ৰীযুত হৰ্ষ সংঘৱীকে ধৰি কেইবাগৰাকীও  বিশিষ্ট ব্যক্তি উপস্থিত থাকে।

ভাষণ প্ৰসংগত  কেন্দ্ৰীয় গৃহমন্ত্ৰী শ্ৰীযুত অমিত শ্বাহে কয় যে শ্ৰদ্ধাৰ প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজৰ সমগ্ৰ জীৱন কৰ্ম, ঐশ্বৰিক স্মৃতি, আৰু অসীম গুণৰ সম্পূৰ্ণ বৰ্ণনা কৰাটো অসম্ভৱ।

তেওঁ কয় যে আজি বি এ পি এছ স্বামীনাৰায়ণ সন্থাৰ উদ্যোগত অনুষ্ঠিত হোৱা ‘প্ৰমুখ বৰ্ণি অমৃত মহোৎসৱ’ সবৰমতী নদীৰ পাৰত অত্যন্ত শান্ত পৰিবেশত অনুষ্ঠিত হৈছে, যিটো এক আনন্দদায়ক অভিজ্ঞতা।

তেওঁ কয়, সবৰমতী নদীৰ পাৰত প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজৰ জীৱন প্ৰদৰ্শন কৰি বিএপিএছে মানুহক প্ৰকৃততে সৎ জীৱন যাপন কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে।কিন্তু প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজৰ সমগ্ৰ জীৱন আৰু অৱদানক সঁচা অৰ্থত বুজিবলৈ হ’লে তেওঁ আধ্যাত্মিকতা আৰু বৈষ্ণৱ দৰ্শনক সম্প্ৰসাৰণ কৰাই নহয়, বাস্তৱত কাৰ্যকৰী কৰাৰ অভূতপূৰ্ব কামো  কিদৰে সম্পন্ন কৰিছিল সেয়াও চাব লাগিব।

শ্ৰী শ্বাহে কয় যে ভক্তি আৰু সেৱাক সংযোগ কৰি তেওঁ নিজৰ চৰিত্ৰৰ জৰিয়তে চিৰন্তন বৈদিক নীতি ‘নৰ মে নাৰায়ণ’ৰ উদাহৰণ দাঙি ধৰিছিল, এটা শব্দও উচ্চাৰণ নকৰাকৈ।

শ্ৰী অমিত শ্বাহে কয় যে শ্ৰদ্ধাৰ প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজে প্ৰতিজন জীৱৰ প্ৰতি আমাৰ সহস্ৰবছৰ পুৰণি কৰুণা পৰম্পৰাক পুনৰুজ্জীৱিত কৰিলে। তেওঁ লগতে কয় যে মহাৰাজে কেৱল বৈষ্ণৱ পন্থালৈ যথেষ্ট অৰিহণা যোগোৱাই নহয়, কোনো ধৰ্মধ্বনি অবিহনে নিজৰ আচৰণৰ জৰিয়তে বিভিন্ন পন্থাৰ সন্ত আৰু মহন্তসকলৰ মাজত  সমন্বয়ৰ ভাৱ গঢ়ি তুলিছিল, যাৰ ফলত সামগ্ৰিক সনাতন ধৰ্মই এক উল্লেখযোগ্য অৱদান লাভ কৰিছিল।

স্বাধীনতাৰ পিছত ক্ৰমান্বয়ে হ্ৰাস পোৱা সাধু সমাজ আৰু মঠ-মন্দিৰৰ প্ৰতি থকা সন্মানক পূজনীয় প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজ আৰু তেওঁৰ সহস্ৰাধিক সাধুৰ আচৰণৰ বিশুদ্ধতাই পুনৰুজ্জীৱিত আৰু শক্তিশালী কৰি তুলিছে বুলিও তেওঁ কয়।

কেন্দ্রীয় গৃহমন্ত্রী তথা সমবায় মন্ত্রীগৰাকীয়ে কয় যে সনাতন ধর্মই সহস্ৰ বছৰীয়া যাত্ৰাত বহু সংকটৰ সন্মুখীন হৈছে বুলি তেওঁ সম্পূর্ণ আস্থাৰে ক’ব বিচাৰে, কিন্তু স্বাধীন ভাৰতত সর্বাধিক সংকট আছিল সাধু-সন্তান আৰু সন্ন্যাসীৰ প্রতি শ্রদ্ধা কমি অহাটো৷

সেই শ্ৰদ্ধা পুনৰ ঘূৰাই অনাৰ কৃতিত্ব প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজ আৰু বি এ পি এছ সংগঠনৰ। শ্ৰী শ্বাহে কয় যে প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজে কেতিয়াও কোনো পন্থাৰ লগত কোনো বিবাদত লিপ্ত নোহোৱাকৈ তেওঁৰ আচৰণৰ জৰিয়তে প্ৰমাণ কৰিলে যে এজন সন্ন্যাসী, সাধু বা তপস্বীৰ জীৱন কিমান নিৰ্মল, পৱিত্ৰ আৰু আদৰ্শগত হ’ব লাগে।

তেওঁ প্ৰমাণ কৰিলে যে কেনেকৈ সনাতন ধৰ্মৰ চিৰন্তন জ্ঞানক জীৱনৰ ভেটি হিচাপে গঢ়ি তুলিব পাৰি আৰু সেই জ্ঞান ব্যৱহাৰ কৰি ইয়াৰ পৰা আহৰণ কৰা অমৃত লাখ লাখ মানুহক অনায়াসে আৰু কোনো প্ৰদৰ্শন নকৰাকৈ প্ৰদান কৰিব পাৰি। এইটোৱেই তেওঁৰ আজীৱন অনুশীলন আৰু মিছন হৈয়েই থাকিল।

শ্ৰী অমিত শ্বাহে কয় যে তেওঁ সামাজিক জীৱনৰ দীৰ্ঘদিনীয়া উত্থান-পতন আৰু সনাতন ধৰ্মৰ ছাত্ৰ হৈ আহিছে। তেওঁৰ বুজাবুজিত স্বাধীন ভাৰতত সনাতন ধৰ্ম আৰু সন্ত আৰু সন্ন্যাসীৰ পৰম্পৰাৰ সন্মুখীন হোৱা আটাইতকৈ ডাঙৰ প্ৰত্যাহ্বানটো আছিল মানুহৰ হৃদয়ত বিশ্বাসৰ অৱনতি ঘটা ।

এই সংকটৰ সমাধান প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজে, প্ৰচাৰৰ এটা শব্দও উচ্চাৰণ কৰি নহয়, কেৱল নিজৰ আৰু তেওঁৰ হাজাৰ হাজাৰ সাধুৰ আচৰণৰ দ্বাৰাহে সমাধান কৰিছিল।তেওঁ এক সুন্দৰ আৰু সৰ্বজন গ্ৰহণযোগ্য পথ প্ৰশস্ত কৰিলে যিটো এতিয়া সনাতন ধৰ্মৰ সকলো সন্ন্যাসীৰ বাবে পথ প্ৰদৰ্শক পথত পৰিণত হৈছে।

কেন্দ্ৰীয় গৃহমন্ত্ৰী তথা সমবায়  মন্ত্ৰীগৰাকীয়ে কয় যে সবৰমতীৰ পৱিত্ৰ পাৰত সন্তসকলৰ সমৰ্পণৰ এক ভৱিষ্যৎ ইতিহাস আছে।

ইয়াতেই ঋষি দধিচীয়ে নিজৰ হাড় নিস্বাৰ্থ দানৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সমাজৰ বাবে অসংখ্য কল্যাণমূলক প্ৰচেষ্টালৈ সবৰমতী পাৰ সদায় সন্তসকলৰ সমৰ্পণৰ ভূমি হৈ আহিছে। সবৰমতী নদীৰ এই পাৰৰ পৰাই মহাত্মা গান্ধীয়ে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰি বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ সাম্ৰাজ্যবাদী শক্তিক পৰাস্ত কৰি দেশৰ স্বাধীনতা নিশ্চিত কৰিছিল।

তেওঁ কয় যে ইয়াতেই আহমেদাবাদত, আম্বলিৱালি পোলৰ মন্দিৰত, প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজে ১৯৫০ চনত বিএপিএছৰ অগ্ৰণী পদৰ সেৱা গ্ৰহণ কৰিছিল।১৯৫০ চনৰ পৰা ২০১৬ চনলৈকে তেওঁ যি কাম কৰিছিল, সেয়া আজি কেৱল স্বামীনাৰায়ণ পন্থাৰ বাবেই নহয়, সমগ্ৰ দেশৰ সকলো সম্প্ৰদায়ৰ বাবেও এক আদৰ্শ আৰু প্ৰেৰণা হৈ পৰিছে।

 শ্ৰী শ্বাহে লগতে কয় যে আজিৰ কাৰ্যসূচীৰ পিছত আম্বলিৱালি পোল আৰু গুজৰাট বা ভাৰততে সীমাবদ্ধ নাথাকিব, বৰঞ্চ সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অবিস্মৰণীয় তীৰ্থস্থানত পৰিণত হ’ব বুলি তেওঁ সম্পূৰ্ণ আত্মবিশ্বাসী।

শ্ৰী অমিত শ্বাহে এইবুলি আস্থা প্ৰকাশ কৰে  যে যি স্থানত শাস্ত্ৰীজী মহাৰাজে এজন ডেকা সাধুক বাছি লৈছিল—যি স্থানত ত্যাগ জীৱন সম্পূৰ্ণৰূপে উপলব্ধি কৰা যোগীজী মহাৰাজৰ দৰে—তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে; য'ত গুৰুৱে শিষ্যক পৰীক্ষা কৰিছিল আৰু শিষ্যই গুৰুৰ চৰণত সকলো সমৰ্পণ কৰিছিল; য’ত কোনো অহংকাৰ নোহোৱাকৈ আৰু সাম্প্ৰদায়িক সীমাৰ প্ৰতি গুৰুত্ব নিদিয়াকৈ প্ৰমুখ স্বামী মহাৰাজক অগ্ৰণী পদৰ দায়িত্ব অৰ্পণ কৰা হৈছিল, সম্পূৰ্ণৰূপে ধৰ্ম আৰু জগতৰ কল্যাণৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত—এই ঠাইখনেই নিঃসন্দেহে সনাতন ধৰ্মৰ সকলো অনুগামীৰ বাবে এক পৱিত্ৰ তীৰ্থস্থানত পৰিণত হ’ব।

কেন্দ্ৰীয় গৃহমন্ত্ৰী তথা সমবায় মন্ত্ৰীগৰাকীয়ে কয় যে স্বামীনাৰায়ণ পন্থাৰ কাৰ্যসূচীসমূহ শিক্ষাৰ প্ৰসাৰৰ বাবে আৰু সমাজত প্ৰচলিত সামাজিক দুষ্টতা দূৰ কৰাৰ বাবে আয়োজন কৰা হয়।

এই কাৰ্যসূচীও  একে মনোভাৱেৰে গ্ৰহণ কৰা হৈছে—ই আমাক শিকাব যে এজন সাধুৰ জীৱন কেনেকুৱা হ’ব লাগে আৰু এজন সন্তৰ পৰা আমি কি শিকিব লাগে।

****

RK/PR/PS/DM