অসমৰ ৰসাল জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ কৰিডৰত বিজ্ঞানীসকলে উন্মোচন কৰিছে এক বিৰোধমূলক সত্য-- প্ৰকৃতিৰ কিছুমান বিষাক্ত উদ্ভিদো ইয়াৰ শক্তিশালী ৰোগ নিৰাময়কাৰীৰ ভিতৰত অন্যতম। এই তথ্যই চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ ভৱিষ্যত সলনি কৰিব পাৰে।

প্ৰাচীন কালৰে পৰা উদ্ভিদক ইয়াৰ ঔষধি মূল্যৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। কিছুমান উদ্ভিদ বিষাক্ততাৰ বাবে জনাজাত যদিও ইয়াত উদ্ভিদ আৰু মানুহ উভয়ৰে বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ উপকাৰী ফাইটোকেমিকেলও থাকে, যিয়ে ইহঁতৰ দ্বৈত প্ৰকৃতিৰ ইংগিত দিয়ে। বিষক্ৰিয়াৰ বাবে কুখ্যাত হোৱাৰ পিছতো ইহঁতৰ অসাধাৰণ যৌগ থাকে যিবোৰক নিখুঁতভাৱে পৃথক কৰি সলনি কৰিলে নিৰাময়ৰ বাবে শক্তিশালী অস্ত্ৰলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰি।

এই ক্ষেত্ৰত গৱেষণা আৰু উন্নয়নৰ অগ্ৰগতিৰ লগে লগে বিষাক্ত উদ্ভিদৰ পৰা আহৰণ কৰা ফাইটোকেমিকেলৰ চিকিৎসামূলক সম্ভাৱনা সমসাময়িক চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ বাবে এক আশাব্যঞ্জক দিশ হিচাপে ওলাই আহিছে, যিয়ে ভৱিষ্যতৰ গৱেষণা আৰু চিকিৎসাৰ অগ্ৰগতিৰ বাবে মঞ্চ প্ৰস্তুত কৰিছে।

প্ৰাকৃতিক জগতৰ পাত, শিপা, ৰসত থকা গোপনীয়তা অনুসন্ধান কৰা বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তি বিভাগৰ স্বায়ত্তশাসিত প্ৰতিষ্ঠান গুৱাহাটীৰ ইনষ্টিটিউট অৱ এডভান্সড ষ্টাডি ইন চাইন্স এণ্ড টেকন’লজি (আইএএছএছটি)ৰ গৱেষকসকলে বিভিন্ন বিষাক্ত উদ্ভিদ প্ৰজাতি আৰু ইয়াৰ ফাইটোকেমিকেল উপাদানসমূহৰ ব্যাপক অনুসন্ধান কৰিছে।

 

চিত্ৰ: বিষাক্ত উদ্ভিদ আৰু ফাইটোকেমিকেল উপাদানসমূহৰ চিত্ৰাংকিত উপস্থাপন

আইএএছএছটিৰ সঞ্চালক অধ্যাপক আশীছ কে মুখাৰ্জী আৰু জ্যেষ্ঠ গৱেষক ভাগ্য লক্ষ্মী ৰাজবংশীৰ নেতৃত্বত গৱেষক দল এটাই বৰ্তমানৰ তথ্যসমূহ পৰ্যালোচনা কৰি ৭০টা বিষাক্ত উদ্ভিদ প্ৰজাতি চিনাক্ত কৰিছে যিবোৰ পৰম্পৰাগতভাৱে বহুতো ৰোগৰ চিকিৎসাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়— জ্বৰ আৰু চৰ্দিৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ছালৰ ৰোগ আৰু এডিমালৈকে। এই উদ্ভিদসমূহ ইতিমধ্যে হোমিঅ’পেথী আৰু পৰম্পৰাগত ভাৰতীয় চিকিৎসাত ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।

গৱেষকসকলে জোৰ দি কয় যে উদ্ভিদে ফাইটোকেমিকেল উৎপন্ন কৰে—নিজৰ জীয়াই থকাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা প্ৰাকৃতিক যৌগ, যিয়ে মানুহৰ জীৱবিজ্ঞানতো প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। ইয়াৰে কিছুমান বিষাক্ত হ’লেও আন কিছুমানে— যেতিয়া পৃথক আৰু পৰিৱৰ্তন কৰা হয়— তেতিয়া ঔষধৰ অপৰিসীম প্ৰতিশ্ৰুতি থাকে।

আধুনিক ঔষধ বিজ্ঞানে এই ফাইটোকেমিকেলৰ সম্ভাৱনাক চিনি পাবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। এই বিষাক্ত যৌগবোৰক সাৱধানে বৈজ্ঞানিক প্ৰক্ৰিয়াৰে শক্তিশালী চিকিৎসা কাৰকলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰি। টক্সিকন: এক্স (এলজেভিয়েৰ) ত প্ৰকাশিত এই অধ্যয়নত এই প্ৰাকৃতিক বিষাক্ত পদাৰ্থবোৰ কেনেকৈ অধ্যয়ন, বৈধতা আৰু সম্ভাৱনাময়ভাৱে জীৱন ৰক্ষাকাৰী ঔষধলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰি, সেই বিষয়ে অন্বেষণ কৰা হৈছে।

এই তথ্যসমূহে নৃতাত্ত্বিক ঔষধ বিজ্ঞানৰ ওপৰত আধাৰিত হৈছে— থলুৱা সংস্কৃতিয়ে কেনেকৈ উদ্ভিদক নিৰাময়ৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে। সাপৰ কামোৰৰ চিকিৎসাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি জণ্ডিচ পৰিচালনা কৰালৈকে এই পৰম্পৰাগত ঔষধসমূহৰ এতিয়া আধুনিক বিজ্ঞানৰ দৃষ্টিৰে পুনৰ মূল্যায়ন কৰা হৈছে। ইয়াৰ প্ৰভাৱ বিশাল। কঠোৰ পৰীক্ষাৰ দ্বাৰা এই উদ্ভিদবোৰে এতিয়াও ফলপ্ৰসূ চিকিৎসাৰ অভাৱত থকা ৰোগৰ বাবে নতুন ঔষধ আৱিষ্কাৰ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

গৱেষকসকলে ক্লিনিকেল ব্যৱহাৰৰ পূৰ্বে কঠোৰ বৈজ্ঞানিক বৈধকৰণৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে। সুৰক্ষা নিশ্চিত কৰিবলৈ বিষক্ৰিয়াৰ বিষয়ে ভালদৰে অধ্যয়ন কৰিব লাগিব। লোক চিকিৎসাৰ পৰা এফডিএৰ অনুমোদিত চিকিৎসালৈ যাত্ৰা দীঘলীয়া যদিও এনে অধ্যয়নৰ ফলত প্ৰথম পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰা হৈছে।

 

 

*****

NKR/PSM/AA

(Release ID: 2137792)