ନମୋ ରାଘବାୟ !

ନମୋ ରାଘବାୟ !

ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେବା ପାଇଁ ଉପସ୍ଥିତ ପୂଜନୀୟ ଜଗତଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀ, ଏଠାକୁ ଆସିଥିବା ସମସ୍ତ ତପସ୍ୱୀ, ବରିଷ୍ଠ ସନ୍ଥଗଣ, ଋଷିଗଣ, ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦେଶର ରାଜ୍ୟପାଳ ଶ୍ରୀ ମଙ୍ଗୁଭାଇ ପଟେଲ, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଭାଇ ଶିବରାଜ ମହାଶୟ, ଉପସ୍ଥିତ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ମହାନୁଭବ, ଭଦ୍ର ମହିଳା ଓ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତିଗଣ !

ମୁଁ ଚିତ୍ରକୁଟର ପରମ ପବିତ୍ର ଭୂମିକୁ ପୁନଃ ପ୍ରଣାମ କରୁଛି । ମୋର ସୌଭାଗ୍ୟ ହେଉଛି ଯେ, ଆଜି ସାରା ଦିନ ମୋତେ ଭିନ୍ନ- ଭିନ୍ନ ମନ୍ଦିରମାନଙ୍କରେ ପ୍ରଭୁ ଶୀରାମଙ୍କର ଦର୍ଶନର ସୁଯୋଗ ମିଳିଲା, ଆଉ ସନ୍ଥମାନଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦ ମଧ୍ୟ ମିଳିଲା । ବିଶେଷ ଭାବେ ଜଗତଗୁରୁ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀଙ୍କର ଯେଉଁ ସ୍ନେହ ମୋତେ ମିଳିଥାଏ, ତାହା ଅଭିଭୂତ କରି ଦେଇଥାଏ। ସମସ୍ତ ଶ୍ରଦ୍ଧେୟ ସନ୍ଥଗଣ, ମୁଁ ଖୁସି ଯେ ଆଜି ଏହି ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନରେ ମୋତେ ଜଗତଗୁରୁ ମହାଶୟଙ୍କର ପୁସ୍ତକ ଗୁଡ଼ିକର ଉନ୍ମୋଚନ କରିବାର ସୁଯୋଗ ମଧ୍ୟ ମିଳିଛି । ଅଷ୍ଟାଧ୍ୟାୟୀ ଭାଷ୍ୟ, ରାମାନନ୍ଦାଚାର୍ଯ୍ୟ ଚରିତମ୍, ଆଉ ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ରାଷ୍ଟ୍ରଲୀଳା, ଏହି ସମସ୍ତ ଗ୍ରନ୍ଥ ଭାରତର ମହାନ ଜ୍ଞାନ ପରମ୍ପରାକୁ ଆହୁରି ସମୃଦ୍ଧ କରିବ । ମୁଁ ଏହି ସବୁ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକୁ ଜଗତଗୁରୁ ମହାଶୟଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦର ଆଉ ଏକ ସ୍ୱରୂପ ଭାବେ ମାନୁଛି । ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁଁ ଏହି ସବୁ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକର ଉନ୍ମୋଚନ ପାଇଁ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣାଉଛି।

ମୋର ପରିବାରଜନ,

 ଅଷ୍ଟାଧ୍ୟାୟୀ ହେଉଛି ଭାରତର ଭାଷା ବିଜ୍ଞାନର, ଭାରତର ବୌଦ୍ଧିକତାର ଆଉ ଆମର ଶୋଧ ସଂସ୍କୃତିର ହଜାର- ହଜାର ବର୍ଷର ପୁରୁଣା ଗ୍ରନ୍ଥ । କିଭଳି ଗୋଟିଏ- ଗୋଟିଏ ସୂତ୍ରରେ ବ୍ୟାକରଣକୁ ଏକାଠି କରାଯାଇ ପାରେ, କିଭଳି ଭାଷାକୁ ‘ସଂସ୍କୃତ ବିଜ୍ଞାନ’ରେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରାଯାଇ ପାରେ, ମହର୍ଷି ପାଣିନୀଙ୍କର ଏହି ହଜାର- ହଜାର- ହଜାର ବର୍ଷ ତଳର ରଚନା ହେଉଛି ଏହାର ପ୍ରମାଣ । ଆପଣମାନେ ଦେଖିବେ, ବିଶ୍ୱରେ ବିଗତ ହଜାର- ହଜାର ବର୍ଷରେ କେତେଗୁଡ଼ିଏ ଭାଷା ଆସିଛି, ଆଉ ଚାଲି ଯାଇଛି । ନୂତନ ଭାଷାଗୁଡ଼ିକ ପୁରୁଣା ଭାଷାର ସ୍ଥାନ ନେଇ ଯାଇଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ, ଆମର ସଂସ୍କୃତ ଆଜି ମଧ୍ୟ ସେତିକି ହିଁ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ, ସେତିକି ହିଁ ଅଟଳ ରହିଛି। ସଂସ୍କୃତ ସମୟ ସହିତ ପରିଷ୍କୃତ ତ’ ହୋଇଛି, କିନ୍ତୁ ପ୍ରଦୂଷିତ ହୋଇ ନାହିଁ। ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି ସଂସ୍କୃତର ପରିପକ୍ୱ ବ୍ୟାକରଣ ବିଜ୍ଞାନ । କେବଳ 14 ମାହେଶ୍ୱର ସୂତ୍ର ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବେଶିତ ଏହି ଭାଷା ହଜାର- ହଜାର ବର୍ଷ ଧରି ଶସ୍ତ୍ର ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ର, ଦୁଇଟି ଯାକ ବିଦ୍ୟାର ଜନନୀ ହୋଇ ରହି ଆସିଛି । ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାରେ ହିଁ ଋଷିମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବେଦର ଋଚାଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରକଟ ହୋଇଛି । ଏହି ଭାଷାରେ ପତଞ୍ଜଳୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଯୋଗର ବିଜ୍ଞାନ ପ୍ରକଟ ହୋଇଛି । ଏହି ଭାଷାରେ ଧନ୍ୱନ୍ତରୀ ଏବଂ ଚରକଙ୍କ ଭଳି ମନୀଷିମାନେ ଆୟୂର୍ବେଦର ସାର ତତ୍ତ୍ବ ଲେଖିଛନ୍ତି । ଏହି ଭାଷାରେ କୃଷି ପାରାଶର ଭଳି ଗ୍ରନ୍ଥ କୃଷିକୁ ଶ୍ରମ ସହିତ ଗବେଷଣା ସହିତ ଜଡ଼ିତ କରିବାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛି । ଏହି ଭାଷାରେ ଆମକୁ ଭରତ ମୁନୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନାଟ୍ୟଶାସ୍ତ୍ର ଏବଂ ସଂଗୀତ ଶାସ୍ତ୍ରର ଉପହାର ମିଳିଛି । ଏହି ଭାଷାରେ କାଳିଦାସଙ୍କ ଭଳି ବିଦ୍ୱାନ ସାହିତ୍ୟର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱକୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଚକିତ କରିବା ଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ଆଉ, ଏହି ଭାଷାରେ ଅନ୍ତରୀକ୍ଷ ବିଜ୍ଞାନ, ଧନୁର୍ବେଦ ଏବଂ ଯୁଦ୍ଧ- କଳାର ଗ୍ରନ୍ଥ ମଧ୍ୟ ଲେଖା ଯାଇଛି । ଆଉ ଏହା ତ ମୁଁ କିଛିଟାର ହିଁ ଉଦାହରଣ ଦେଇଛି । ଏହି ତାଲିକା ହେଉଛି ଏତେ ଲମ୍ବା ଯେ ଆପଣ ଏକ ରାଷ୍ଟ୍ର ଭାବେ ଭାରତର ବିକାଶର ଯେଉଁ ପକ୍ଷ ଦେଖିବେ, ସେଥିରେ ଆପଣଙ୍କୁ ସଂସ୍କୃତର ଯୋଗଦାନର ଦର୍ଶନ ମିଳିବ । ଆଜି ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱର ବଡ଼- ବଡ଼ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟଗୁଡ଼ିକରେ ସଂସ୍କୃତ ଉପରେ ଗବେଷଣା କରାଯାଉଛି । ଏବେ ଆମେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଦେଖିଛୁ ଯେ କିଭଳି ଭାବେ ଭାରତକୁ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଲିଥୁଆନିୟା ଦେଶର ରାଷ୍ଟ୍ରଦୂତ ମଧ୍ୟ ସଂସ୍କୃତ ଭାଷା ଶିକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି । ଅର୍ଥାତ ସଂସ୍କୃତର ପ୍ରସାର ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଛି ।

ସାଥୀଗଣ,

ପରାଧୀନତାର ଏକ ହଜାର ବର୍ଷର ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ଭାରତକୁ ନାନା ପ୍ରକାରରେ ମୂଳୋତ୍ପାଟନ କରାଯିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରା ଯାଇଛି । ସେଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ଥିଲା- ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିନାଶ । ଆମେ ସ୍ୱାଧୀନ ହେଲୁ, ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଲୋକମାନଙ୍କ ମନ ମଧ୍ୟରୁ ପରାଧୀନତାର ମାନସିକତା ଗଲା ନାହିଁ, ସେମାନେ ସଂସ୍କୃତ ପ୍ରତି ଶତ୍ରୁତା ଭାବନା ପାଳି ଚାଲିଛନ୍ତି । କେଉଁଠାରେ କେବେ କୌଣସି ଲୁପ୍ତ ଭାଷାର ଶିଳାଲେଖ ମିଳିବା ପରେ ଏଭଳି ଲୋକ ତାହାର ମହିମା- ମଣ୍ଡନ କରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ହଜାର- ହଜାର ବର୍ଷରୁ ରହି ଆସିଥିବା ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାର ସମ୍ମାନ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଅନ୍ୟ ଦେଶର ଲୋକମାନେ ମାତୃଭାଷା ଜାଣିଲେ ତେବେ ଏହି ଲୋକମାନେ ପ୍ରଶଂସା କରିବେ କିନ୍ତୁ ସଂସ୍କୃତ ଭାଷା ଜାଣିବାକୁ ଏମାନେ ପଛୁଆ ପଣର ଚିହ୍ନ ଭାବେ ମାନନ୍ତି । ଏହିଭଳି ମାନସିକତାର ଲୋକମାନେ ବିଗତ ଏକ ହଜାର ବର୍ଷ ଧରି ହାରି ଆସୁଛନ୍ତି ଆଉ ଆଗକୁ ମଧ୍ୟ ଏଥିରେ ସେମାନେ ସଫଳ ହେବେ ନାହିଁ। ସଂସ୍କୃତ କେବଳ ପରମ୍ପରାର ଭାଷା ନୁହେଁ, ଏହା ହେଉଛି ଆମର ପ୍ରଗତି ଏବଂ ପରିଚୟର ଭାଷା ମଧ୍ୟ। ବିଗତ 9 ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଆମେ ସଂସ୍କୃତର ପ୍ରସାର ପାଇଁ ବ୍ୟାପକ ପ୍ରୟାସ କରିଛୁ । ଆଧୁନିକ ସନ୍ଦର୍ଭରେ ଅଷ୍ଟାଧ୍ୟାୟୀ ଭାଷ୍ୟ ଭଳି ଗ୍ରନ୍ଥ ଏହିଭଳି ପ୍ରୟାସଗୁଡ଼ିକୁ ସଫଳ କରାଇବାରେ ବହୁତ ବଡ଼ ଭୂମିକା ତୁଲାଇବ ।

ମୋର ପରିବାରଜନ,

ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀ ହେଉଛନ୍ତି ଆମ ଦେଶର ଏଭଳି ଜଣେ ସନ୍ଥ, ଯାହାଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜ୍ଞାନରେ ବିଶ୍ୱର କେତେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରି ପାରନ୍ତି । ପିଲାଟି ଦିନରୁ ହିଁ ଭୌତିକ ନେତ୍ର ନ ଥିବା ସତ୍ୱେ ମଧ୍ୟ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରଜ୍ଞା ଚକ୍ଷୁ ଏତେ ମାତ୍ରାରେ ବିକଶିତ ଯେ, ଆପଣଙ୍କର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବେଦ- ବେଦାଙ୍ଗ କଣ୍ଠସ୍ଥ ରହିଛି । ଆପଣ ହଜାର- ହଜାର ଗ୍ରନ୍ଥର ରଚନା କରି ସାରିଛନ୍ତି । ଭାରତୀୟ ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଦର୍ଶନରେ ‘ପ୍ରସ୍ଥାନତ୍ରୟୀ’କୁ ବଡ଼- ବଡ଼ ବିଦ୍ୱାନମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ କଷ୍ଟକର ବୋଲି ଧରି ନିଆଯାଇଛି । ଜଗତଗୁରୁ ମହାଶୟ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ଭାଷ୍ୟକୁ ଆଧୁନିକ ଭାଷାରେ ଲେଖି ସାରିଛନ୍ତି। ଏହି ସ୍ତରର ଜ୍ଞାନ, ଏଭଳି ମେଧା ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ହୋଇ ନ ଥାଏ। ଏହି ମେଧା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରାଷ୍ଟ୍ରର ଐତିହ୍ୟ ହୋଇଥାଏ । ଆଉ ଏଥିପାଇଁ, ଆମ ସରକାର 2015ରେ ସ୍ୱାମୀଜୀଙ୍କୁ ପଦ୍ମ ବିଭୂଷଣରେ ସମ୍ମାନିତ କରିଥିଲେ।

ସାଥୀଗଣ,

ସ୍ୱାମିଜୀ ଯେତିକି ଧର୍ମ ଏବଂ ଆଧ୍ୟାତ୍ମ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସକ୍ରିୟ ରହୁଛନ୍ତି, ସେତିକି ହିଁ ସମାଜ ଏବଂ ରାଷ୍ଟ୍ର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ମୁଖର ରହୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଭାରତ ଅଭିଯାନର 9 ରତ୍ନ ମଧ୍ୟରେ ଆପଣଙ୍କୁ ନାମିତ କରିଥିଲି, ତେବେ ସେହି ଦାୟିତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ଆପଣ ସେତିକି ହିଁ ନିଷ୍ଠାପର ଭାବେ ସମ୍ପାଦନ କରିଥିଲେ । ମୁଁ ଖୁସି ଯେ ସ୍ୱାମିଜୀ ଦେଶର ଗୌରବ ପାଇଁ ଯେଉଁ ସଂକଳ୍ପ କରିଥିଲେ, ତାହା ଏବେ ପୂରଣ ହେଉଛି । ଆମ ଭାରତ ଏବେ ସ୍ୱଚ୍ଛ ମଧ୍ୟ ହେଉଛି, ଆଉ ସୁସ୍ଥ ମଧ୍ୟ ହେଉଛି। ମା’ ଗଙ୍ଗାଙ୍କ ଧାରା ମଧ୍ୟ ନିର୍ମଳ ହେଉଛି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦେଶବାସୀଙ୍କ ଆଉ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ଜଗତଗୁରୁ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ମହାଶୟଙ୍କର ବହୁତ ବଡ଼ ଭୂମିକା ରହି ଆସିଛି। ଅଦାଲତରୁ ନେଇ ଅଦାଲତ ବାହାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯେଉଁ ରାମ ମନ୍ଦିର ପାଇଁ ଆପଣ ଏତେ ଯୋଗଦାନ ଦେଲେ, ତାହା ମଧ୍ୟ ନିର୍ମାଣ ହୋଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବାକୁ ଯାଉଛି । ଆଉ ଏବେ ଦୁଇ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ମୋତେ ଅଯୋଧ୍ୟାରେ ଶ୍ରୀରାମ ଜନ୍ମଭୂମି ତୀର୍ଥ କ୍ଷେତ୍ର ଟ୍ରଷ୍ଟ ଦ୍ୱାରା, ପ୍ରାଣ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ସମାରୋହରେ ସାମିଲ ହେବା ପାଇଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ମିଳିଛି । ଏହାକୁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ମୋର ବହୁତ ବଡ଼ ଭାଗ୍ୟ ବୋଲି ମାନୁଛି । ସମସ୍ତ ସନ୍ଥଗଣ, ସ୍ୱାଧୀନତାର 75 ବର୍ଷରୁ ସ୍ୱାଧୀନତାର 100 ବର୍ଷର ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କାଳଖଣ୍ଡକୁ ଅର୍ଥାତ 25 ବର୍ଷ, ଦେଶ ଯାହାକୁ ଏବେଠାରୁ ଅମୃତକାଳ ରୂପରେ ଦେଖୁଛି । ଏହି ଅମୃତକାଳରେ ଦେଶ, ବିକାଶ ଏବଂ ନିଜର ପରମ୍ପରାକୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଚାଲୁଛି। ଆମେ ଆମର ତୀର୍ଥଗୁଡ଼ିକର ବିକାଶକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଉଛୁ । ଚିତ୍ରକୂଟ ତ’ ହେଉଛି ସେହି ସ୍ଥାନ ଯେଉଁଠାରେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଆଭା ମଧ୍ୟ ରହିଛି, ଆଉ ପ୍ରାକୃତିକ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ରହିଛି। 45 ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କାର କେନ ବେତୱା ଲିଙ୍କ ପ୍ରକଳ୍ପ ହେଉ, ବୁନ୍ଦେଲଖଣ୍ଡ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ହେଉ, ପ୍ରତିରକ୍ଷା କରିଡର ହେଉ, ଏଭଳି ପ୍ରୟାସ ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ନୂତନ ସମ୍ଭାବନା ସୃଷ୍ଟି କରିବ। ମୋର ଇଚ୍ଛା ଏବଂ ପ୍ରୟାସ ହେଉଛି ଏହା ଯେ, ଚିତ୍ରକୂଟ, ବିକାଶର ନୂତନ ଶୀଖର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚୁ। ଆଉ ଥରେ ପୁଣି ପୂଜ୍ୟ ଜଗତଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀଙ୍କୁ ମୁଁ ଆଦରପୂର୍ବକ ପ୍ରଣାମ ଜଣାଉଛି। ତାଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଉ, ଶକ୍ତି ଦେଉ ଆଉ ତାଙ୍କର ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନର ପ୍ରସାଦ ରହିଛି ତାହା ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନିରନ୍ତର ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରି ଚାଲିଥାଉ । ଏହି ଭାବନାକୁ ପ୍ରକଟ କରି ମୁଁ ଅନ୍ତରର ସହିତ ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବହୁତ- ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଉଛି ।

ଜୟ ସିୟା- ରାମ।

*****

 AH