নমস্কাৰ!

এই ঐতিহাসিক কাৰ্যসূচীত আমাৰ মাজত উপস্থিত আছে বিহাৰৰ ৰাজ্যপাল শ্ৰী ফাগু চৌহান জী, জনপ্ৰিয় মুখ্যমন্ত্ৰী শ্ৰী নীতিশ কুমাৰ জী, বিধান সভাৰ অধ্যক্ষ শ্ৰী বিজয় সিনহা জী, বিহাৰ বিধান পৰিষদৰ কাৰ্যকৰী সভাপতি শ্ৰী আৱাধেশ নাৰায়ণ সিং, উপমুখ্যমন্ত্ৰী শ্ৰীমতী ৰেণু দেৱী জী, তাৰাকিশোৰ প্ৰসাদমহাশয়, বিৰোধী দলপতি শ্ৰীযুত তেজস্বী যাদৱ জী, সকলো মন্ত্ৰী, বিধায়ক, অন্যান্য বিশিষ্ট ব্যক্তি, ভদ্ৰমহিলাসকল।

বিহাৰৰ সকলো বাসিন্দালৈ বিহাৰ বিধান সভা ভৱনৰ শতবৰ্ষৰ শুভেচ্ছা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। বিহাৰৰ স্বভাৱ যে যিজনে বিহাৰক ভাল পায়, বিহাৰে সেই প্ৰেম বহুমুখী ঘূৰাই দিয়ে। আজি বিহাৰ বিধানসভা কমপ্লেক্স পৰিদৰ্শন কৰা দেশৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী হোৱাৰ সৌভাগ্যও পাইছো। এই মৰমৰ বাবে বিহাৰবাসীৰ ওচৰত হৃদয় প্ৰণাম কৰিছোঁ। মুখ্যমন্ত্ৰীৰ লগতে অধ্যক্ষৰ প্ৰতিও আন্তৰিক কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছোঁ।

সতীৰ্থসকল,

আগতে কেতিয়াবা শতবাৰ্ষিকী স্মৃতি স্তম্ভ উদ্বোধন কৰাৰো সুযোগ পাইছো। এই স্তম্ভটো কেৱল বিহাৰৰ গৌৰৱময় অতীতৰ প্ৰতীক হৈয়েই নহয়, ই বিহাৰৰ বিভিন্ন আকাংক্ষাকো অনুপ্ৰাণিত কৰিব। ইয়াৰ কিছু সময়ৰ পূৰ্বে বিহাৰ বিধানসভা সংগ্ৰহালয় আৰু বিধানসভা অতিথিশালাৰ আধাৰশিলাও স্থাপন কৰা হৈছে। এই উন্নয়নমূলক কাম-কাজৰ বাবে নীতিশ কুমাৰ জী আৰু বিজয় সিনহা জীক আন্তৰিক অভিনন্দন জ্ঞাপন কৰিলোঁ। বিধানসভা কমপ্লেক্সৰ শতাব্দী উদ্যানত কল্পতাৰু ৰোপণ কৰাৰো এক সুখৰ অভিজ্ঞতা হৈছে৷ কল্পতাৰু সম্পৰ্কে বিশ্বাস কৰা হয় যে এই গছজোপাই আমাৰ আশা আৰু আকাংক্ষা পূৰণ কৰে। গণতন্ত্ৰত সংসদীয় প্ৰতিষ্ঠানৰ ভূমিকা এয়া। আশা কৰোঁ বিহাৰ বিধান সভাই একে ধাৰাবাহিকতাৰে এই ভূমিকা পালন কৰি যাব, আৰু বিহাৰ আৰু দেশৰ উন্নয়নত অমূল্য অৱদান আগবঢ়াই যাব।

সতীৰ্থসকল,

বিহাৰ বিধান সভাৰ নিজস্ব ইতিহাস আছে আৰু ইয়াত বিধানসভা ভৱনত ডাঙৰ ডাঙৰ আৰু সাহসী সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছে। স্বাধীনতাৰ পূৰ্বে এই বিধানসভাৰ পৰা ৰাজ্যপাল সত্যেন্দ্ৰ প্ৰসন্ন সিনহাই থলুৱা উদ্যোগসমূহক উৎসাহিত কৰিবলৈ, থলুৱা চৰখা গ্ৰহণ কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিল। স্বাধীনতাৰ পাছত এই বিধানসভাত জমিদাৰী বিলোপ আইন গৃহীত হয়। এই পৰম্পৰাক আগুৱাই নি নীতিশ জীৰ চৰকাৰে বিহাৰ পঞ্চায়তী ৰাজৰ দৰে এক আইন গৃহীত কৰিলে। এই আইনৰ জৰিয়তে পঞ্চায়তীৰাজত মহিলাক ৫০ শতাংশ সংৰক্ষণ দিয়া প্ৰথমখন ৰাজ্য হিচাপে পৰিগণিত হয় বিহাৰ। গণতন্ত্ৰৰ পৰা সামাজিক জীৱনলৈকে কেনেকৈ কোনোবাই সম অংশগ্ৰহণ আৰু সম অধিকাৰৰ বাবে কাম কৰিব পাৰে তাৰ উদাহৰণ এই সভাখন। আজি যেতিয়া মই আপোনালোকৰ লগত এই কেম্পাছৰ বিধান সভাৰ ভৱনটোৰ বিষয়ে কথা পাতিছো, মই এইটোও ভাবিছোঁ যে যোৱা ১০০ বছৰত এই ভৱনটো, এই কমপ্লেক্সটো ইমানবোৰ মহান ব্যক্তিৰ কণ্ঠৰ সাক্ষী হৈ আহিছে। যদি নাম ল’বলৈ যাওঁ, তেন্তে হয়তো সময় কম হ’ব, কিন্তু এই ভৱনটোৱে ইতিহাসৰ লেখকসকলকো দেখি নিজেই ইতিহাস সৃষ্টি কৰিছে। কোৱা হয় যে বাক শক্তি কেতিয়াও শেষ নহয়। এই ঐতিহাসিক ভৱনটোত কোৱা কথাবোৰ, বিহাৰৰ উত্থানৰ সৈতে জড়িত সংকল্পসমূহ আজিও এক শক্তি হিচাপে উপস্থিত আছে। আজিও সেই শব্দবোৰ, সেই শব্দবোৰ প্ৰতিধ্বনিত হৈ আছে।

সতীৰ্থসকল,

বিহাৰ বিধান সভা ভৱনৰ এই শতবাৰ্ষিকী উদযাপন এনে সময়তে সংঘটিত হৈছে যি সময়ত দেশৰ স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱ উদযাপন কৰা হৈছে। বিধানসভা নিৰ্মাণৰ ১০০ বছৰ আৰু দেশৰ স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰ, সেয়া কেৱল সময়ৰ কাকতলীয়া নহয়। এই কাকতলীয়াৰ এটা ভাগ কৰা অতীতও আছে, আৰু অৰ্থপূৰ্ণ বাৰ্তা আছে। এফালে বিহাৰত চম্পাৰণ সত্যাগ্ৰহৰ দৰে আন্দোলন আছিল, আনফালে এই পৃথিৱীয়েও ভাৰতক গণতন্ত্ৰৰ মূল্যবোধ আৰু আদৰ্শৰ ওপৰত খোজ কঢ়াৰ পথ দেখুৱাইছিল। দশক দশক ধৰি ই আমাক ক’বলৈ চেষ্টা কৰি আহিছে যে বিদেশী শাসন আৰু বিদেশী চিন্তাধাৰাৰ বাবেই ভাৰতে গণতন্ত্ৰ পাইছে আৰু আমাৰ জনসাধাৰণেও কেতিয়াবা এইবোৰ কথা কয়। কিন্তু, যিকোনো ব্যক্তিয়ে যেতিয়া এই কথা কয়, তেতিয়া তেওঁ বিহাৰৰ ইতিহাস আৰু বিহাৰৰ ঐতিহ্যক সামৰি ল’বলৈ চেষ্টা কৰে। পৃথিৱীৰ বৃহৎ অংশই যেতিয়া সভ্যতা আৰু সংস্কৃতিৰ দিশত প্ৰথম পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰি আছিল, তেতিয়া বৈশালীত এক অত্যাধুনিক গণতন্ত্ৰই কাম কৰি আছিল। পৃথিৱীৰ আন আন অঞ্চলত যেতিয়া গণতান্ত্ৰিক অধিকাৰৰ বুজাবুজিৰ বিকাশ হ’বলৈ ধৰিলে, তেতিয়া লিচ্চৱী, বজ্জীসংঘৰ দৰে গণৰাজ্যবোৰ তুংগত উঠিছিল।

সতীৰ্থসকল,

ভাৰতত গণতন্ত্ৰৰ ধাৰণাটো যিমানেই প্ৰাচীন এই জাতিটো সিমানেই প্ৰাচীন, আমাৰ সংস্কৃতিৰ দৰেই প্ৰাচীন। হাজাৰ বছৰ আগতে আমাৰ বেদত কোৱা হৈছে - ট্ৱান বিশো বৃণাতম ৰাজ্য ত্ৱা-মীমহ প্ৰদিষহ পঞ্চ দেৱীহ। অৰ্থাৎ সকলো প্ৰজাই নিজেই ৰজা নিৰ্বাচন কৰিব লাগে, আৰু পণ্ডিতৰ কমিটিয়ে তেওঁক নিৰ্বাচন কৰিব লাগে। বেদত কোৱা হৈছে, গোটেই শাস্ত্ৰত হাজাৰ হাজাৰ বছৰ কোৱা হৈছে। আজিও আমাৰ সংবিধানত সাংসদ-বিধায়ক নিৰ্বাচন, মুখ্যমন্ত্ৰী-প্ৰধানমন্ত্ৰী, ৰাষ্ট্ৰপতি নিৰ্বাচন এই গণতান্ত্ৰিক মূল্যবোধৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। এটা ধাৰণা হিচাপে গণতন্ত্ৰ ইয়াত হাজাৰ হাজাৰ বছৰ ধৰি জীয়াই আছে কাৰণ ভাৰতে গণতন্ত্ৰক সমতা আৰু সমতাৰ মাধ্যম হিচাপে গণ্য কৰে। ভাৰতে সহ-অস্তিত্ব আৰু সম্প্ৰীতিৰ ধাৰণাত বিশ্বাস কৰে। আমি সাত বিশ্বাস কৰোঁ, সহযোগিতাত বিশ্বাস কৰোঁ, সমন্বয়ত বিশ্বাস কৰোঁ, সমাজৰ সংহত শক্তিত বিশ্বাস কৰোঁ। সেইবাবেই আমাৰ বেদেও আমাক এই মন্ত্ৰটো দিছে – সম্ গচ্চধ্বং সম বদ্ধ্ব, সং ৱো মানসি জাতনাম। অৰ্থাৎ আমি একেলগে খোজ কাঢ়ি যাওঁ, একেলগে কথা পাতোঁ, ইজনে সিজনৰ মন, ইজনে সিজনৰ চিন্তাবোৰ জানো আৰু বুজি পাওঁ। ইয়াক আৰু কোৱা হৈছে এই বেদ মন্ত্ৰত – সমন মন্ত্ৰ: সমিতি: সমনী। একে মনঃ স চিত্তমেষন অৰ্থাৎ আমি একেলগে চিন্তা কৰোঁ, সমাজৰ কল্যাণৰ বাবে আমাৰ কমিটী, আমাৰ সভা, সদন সমমনা হওক, আমাৰ হৃদয়ৰো একেই হওক। গণতন্ত্ৰক হৃদয়ৰ পৰা গ্ৰহণ কৰাৰ ইমান মহান মনোভাৱ এটা জাতি হিচাপে কেৱল ভাৰতেহে উপস্থাপন কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। সেইবাবেই, যেতিয়াই মই পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশলৈ যাওঁ, তেতিয়াই মই ডাঙৰ ডাঙৰ গ্ল’বেল ফ’ৰামত উপস্থিত থাকোঁ, মই অতি গৌৰৱেৰে কওঁ কাৰণ এটা বা আনটো কাৰণত আমাৰ কাণত এটা শব্দ ভৰি পৰিছে। আমাৰ মনৰ সৃষ্টি একে ঠাইতে স্থগিত হৈ আছে। আমাক বাৰে বাৰে কোৱা হৈছে যে আমি বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ গণতন্ত্ৰ। আমি বিশ্বৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ গণতন্ত্ৰ আৰু বাৰে বাৰে শুনি থকাৰ বাবেই আমি একেখিনি কথা মানি লৈছো। আজিও যেতিয়াই মই বিশ্ব মঞ্চলৈ যাওঁ তেতিয়াই গৌৰৱেৰে কওঁ যে ভাৰত বিশ্বত গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ, ভাৰত গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ। আৰু আমি আৰু বিহাৰৰ জনসাধাৰণে যে আমি গণতন্ত্ৰৰ মাতৃ আৰু বিহাৰৰ গৌৰৱময় ঐতিহ্য, সেই বিশেষ জগতখনত খেলা-ধূলা কৰি থাকিব লাগে, পালিত উপস্থিত থকা ঐতিহাসিক নথি-পত্ৰও ইয়াৰ জীৱন্ত প্ৰমাণ। বিহাৰৰ এই মহিমা কোনেও মচি পেলাব নোৱাৰে বা লুকুৱাব নোৱাৰে। এই ঐতিহাসিক ভৱনটোৱে ১০০ বছৰ ধৰি বিহাৰৰ এই গণতান্ত্ৰিক ঐতিহ্যক শক্তিশালী কৰি তুলিছে। সেয়েহে মই ভাবো যে আজি এই ভৱনটোও আমাৰ সকলোৰে সন্মানৰ যোগ্য।

সতীৰ্থসকল,

এই ভৱনৰ ইতিহাস বিহাৰৰ চেতনাৰ সৈতে জড়িত, যিয়ে দাসত্বৰ সময়ছোৱাতো ইয়াৰ গণতান্ত্ৰিক মূল্যবোধৰ অন্ত পেলাবলৈ নিদিলে। ইয়াৰ নিৰ্মাণৰ লগত জড়িত আৰু ইয়াৰ পিছত হোৱা ঘটনাবোৰ আমি বাৰে বাৰে মনত ৰখা উচিত। কেনেকৈ শ্ৰী কৃষ্ণ সিং জী, শ্ৰী বাবুৱে ব্ৰিটিছৰ সন্মুখত এটা চৰ্ত ৰাখিছিল যে যেতিয়া ব্ৰিটিছ চৰকাৰে নিৰ্বাচিত চৰকাৰৰ কাম-কাজত হস্তক্ষেপ নকৰে তেতিয়াহে তেওঁ চৰকাৰ গঠন কৰিব। শ্ৰী বাবু জীয়ে ভাৰতৰ সন্মতি অবিহনে দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধত দেশক দলিয়াই দিয়াৰ বিৰুদ্ধে কেনেকৈ চৰকাৰৰ পৰা পদত্যাগ কৰিছিল আৰু সেই কথাত বিহাৰৰ প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে গৌৰৱ কৰিব পাৰে। এই বিকাশে সদায় এই বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিছিল যে বিহাৰে গণতন্ত্ৰৰ বিৰুদ্ধে কেতিয়াও একো মানি ল’ব নোৱাৰে। আৰু ভাই-ভনীসকল, আমি সকলোৱে দেখিছোঁ যে স্বাধীনতাৰ পাছতো বিহাৰ কেনেকৈ নিজৰ গণতান্ত্ৰিক আনুগত্যৰ প্ৰতি সেইদৰে অটল আৰু সমানে দায়বদ্ধ হৈ থাকিল। ড° ৰাজেন্দ্ৰ প্ৰসাদৰ ৰূপত বিহাৰে স্বাধীন ভাৰতক প্ৰথম ৰাষ্ট্ৰপতি প্ৰদান কৰিছিল। লোকনায়ক জয়প্ৰকাশ, কৰপুৰী ঠাকুৰ আৰু বাবু জগজীৱন ৰাম, অনেকবীৰৰ দৰে নেতাৰ জন্ম হৈছিল এই পৃথিৱীত। আনকি দেশত সংবিধানক মষিমূৰ কৰাৰ চেষ্টা চলোৱাৰ সময়তো বিহাৰে চৰ্চালৈ আহি তাৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিবাদৰ ট্ৰুম্পেট বজাইছিল। জৰুৰীকালীন অৱস্থাৰ সেই অন্ধকাৰ সময়ছোৱাত বিহাৰৰ মাটিয়ে দেখুৱাই দিলে যে ভাৰতত গণতন্ত্ৰ দমনৰ প্ৰচেষ্টা কেতিয়াও সফল হ’ব নোৱাৰে। আৰু সেইবাবেই মই বিশ্বাস কৰোঁ যে বিহাৰ যিমানেই সমৃদ্ধিশালী হ’ব সিমানেই শক্তিশালী হ’ব ভাৰতৰ গণতান্ত্ৰিক শক্তি৷ বিহাৰ যিমানেই শক্তিশালী হ’ব সিমানেই শক্তিশালী হৈ উঠিব ভাৰত।

সতীৰ্থসকল,

স্বাধীনতাৰ অমৃত মহোৎসৱ আৰু বিহাৰ বিধান সভাৰ ১০০ বছৰীয়া এই ঐতিহাসিক অনুষ্ঠানেও আমাৰ সকলোৰে বাবে, প্ৰতিজন জনপ্ৰতিনিধিৰ বাবে কঢ়িয়াই আনিছে আত্মনিৰীক্ষণ আৰু আত্মনিৰীক্ষণৰ বাৰ্তা। আমি আমাৰ গণতন্ত্ৰক যিমানেই শক্তিশালী কৰিম সিমানেই আমাৰ স্বাধীনতা আৰু আমাৰ অধিকাৰৰ বাবে আমি অধিক শক্তি পাম। আজি একবিংশ শতিকাত পৃথিৱীখন দ্ৰুতগতিত সলনি হৈ আছে। নতুন প্ৰয়োজন অনুসৰি, ভাৰতবাসীৰ আশা, আমাৰ যুৱপ্ৰজন্মৰ আশাও বাঢ়ি গৈ আছে। সেই অনুসৰি আমাৰ গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থাই দ্ৰুত গতিত কাম কৰিব লাগিব। আজি আমি যেতিয়া স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰত এখন নতুন ভাৰতৰ সংকল্প লৈ আগবাঢ়িছো, তেতিয়া এই সংকল্পসমূহ আগুৱাই নিয়াৰ দায়িত্ব আমাৰ সংসদ আৰু বিধানসভাৰ ওপৰতো আছে। ইয়াৰ বাবে আমি সততা আৰু আন্তৰিকতাৰে দিনে-নিশাই কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰাটো প্ৰয়োজন। দেশৰ সাংসদ হিচাপে, ৰাজ্যৰ বিধায়ক হিচাপে গণতন্ত্ৰই সন্মুখীন হোৱা প্ৰতিটো প্ৰত্যাহ্বান আমি একেলগে পৰাস্ত কৰাটোও আমাৰ দায়িত্ব। আমাৰ কণ্ঠ দেশৰ বাবে, দেশৰ স্বাৰ্থৰ বাবে, বিৰোধীৰ পাৰ্থক্যৰ ওপৰলৈ উঠি ঐক্যবদ্ধ হোৱা উচিত। সদন জনসাধাৰণৰ সৈতে জড়িত বিষয়সমূহৰ ওপৰত ইতিবাচক আলোচনাৰ কেন্দ্ৰ হওক, ইতিবাচক কামৰ বাবে আমাৰ কণ্ঠক উচ্চস্বৰত চাব লাগে, আমি এই দিশতো আগবাঢ়িব লাগিব। আমাৰ দেশৰ গণতান্ত্ৰিক পৰিপক্কতা আমাৰ আচৰণে প্ৰদৰ্শন কৰে। আৰু সেয়ে, বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ গণতন্ত্ৰৰ লগতে আমিও নিজকে বিশ্বৰ আটাইতকৈ পৰিপক্ক গণতন্ত্ৰ হিচাপে আগুৱাই নিব লাগিব।

সতীৰ্থসকল,

মই সুখী যে আজি দেশে এই দিশত এক ইতিবাচক পৰিৱৰ্তনৰ সাক্ষী হৈ আছে। সংসদৰ কথা যদি কওঁ, যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা সংসদত সাংসদৰ উপস্থিতি আৰু সংসদৰ উৎপাদনশীলতা অভিলেখ বৃদ্ধি পাইছে। আৰু বিজয় জীয়েও দিলে বিধানসভাৰ সবিশেষ। ইতিবাচকতা, গতিশীলতা ব্যাপকভাৱে আলোচনা কৰা বিষয়, সিদ্ধান্ত, ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ বিৱৰণ দিছিল।

একেদৰে সংসদতো যোৱা বাজেট অধিৱেশনতো লোকসভাৰ উৎপাদনশীলতা আছিল ১২৯ শতাংশ। ৰাজ্যসভাতো ৯৯ শতাংশ উৎপাদনশীলতা ৰেকৰ্ড কৰা হৈছিল। অৰ্থাৎ দেশখনে অহৰহ নতুন সংকল্পৰ কাম কৰি আছে, গণতান্ত্ৰিক বক্তৃতা আগুৱাই লৈ গৈ আছে। আৰু আমি সকলোৱে জানো যে যেতিয়া মানুহে দেখে যে তেওঁলোকে যিসকলক নিৰ্বাচিত কৰিছে তেওঁলোকে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি আছে, নিজৰ দৃষ্টিভংগী সদনত গুৰুত্বসহকাৰে ৰাখিছে, তেতিয়া তেওঁলোকৰ গণতন্ত্ৰৰ প্ৰতি থকা বিশ্বাসো বাঢ়ি যায়। এই বিশ্বাস বৃদ্ধি কৰাটোও আমাৰ সকলোৰে দায়িত্ব।

সতীৰ্থসকল,

সময়ৰ লগে লগে আমাক নতুন ধাৰণা লাগে, নতুন চিন্তাৰ প্ৰয়োজন। গতিকে জনসাধাৰণৰ পৰিৱৰ্তনৰ লগে লগে গণতন্ত্ৰেও নতুন মাত্ৰা সংযোজন কৰি থাকিব লাগিব। এই পৰিৱৰ্তনসমূহৰ বাবে আমাক কেৱল নতুন নীতিৰ প্ৰয়োজনেই নহয়, পুৰণি নীতি আৰু পুৰণি আইনসমূহো সময় অনুসৰি সলনি কৰিব লাগিব। যোৱা বছৰবোৰত সংসদে এনে প্ৰায় ১৫০ খন আইন বিলুপ্ত কৰিছে। এই আইনসমূহৰ বাবেই সাধাৰণ মানুহে সন্মুখীন হোৱা সমস্যা, দেশৰ প্ৰগতিত হোৱা বাধাসমূহ সমাধান হ’ল, নতুন আত্মবিশ্বাসৰো জন্ম হ’ল। আনকি ৰাজ্যিক পৰ্যায়তো এনে বহুতো পুৰণি আইন আছে যিবোৰ বছৰ বছৰ ধৰি চলি আহিছে। আমি একেলগে এইটোও গুৰুত্ব দিয়াটো প্ৰয়োজন।

সতীৰ্থসকল,

বিশ্বৰ বাবে একবিংশ শতিকা ভাৰতৰ শতিকা। এই কথা আমি অবিৰতভাৱে শুনি আহিছো, বহুতৰ মুখৰ পৰা শুনি আহিছো, বিশ্বৰ মানুহে কৈয়েই থাকে, কিন্তু ভাৰতৰ কথা ক’লে মই ক’ম যে এই শতিকাটোৱেই হৈছে ভাৰতৰ বাবে কৰ্তব্যৰ শতিকা। আমি এই শতিকাত, আগন্তুক ২৫ বছৰত নিউ ইণ্ডিয়াৰ সোণালী লক্ষ্যত উপনীত হ’ব লাগিব৷ আমাৰ কৰ্তব্যই আমাক এই লক্ষ্যলৈ লৈ যাব। গতিকে এই ২৫ বছৰ দেশৰ বাবে কৰ্তব্যৰ পথত খোজ কঢ়াৰ বছৰ। কৰ্তব্যবোধেৰে নিজকে উৎসৰ্গা কৰাৰ সময়ছোৱা এই ২৫ বছৰ। নিজৰ বাবে, আমাৰ সমাজৰ বাবে, নিজৰ দেশৰ বাবে কৰ্তব্যৰ পৰীক্ষাত আমি নিজকে পৰীক্ষা কৰিব লাগিব। আমি কৰ্তব্যৰ শিখৰ পাৰ হ’ব লাগিব। আজি ভাৰতে বিশ্ব মঞ্চত যি অভিলেখ গঢ়িছে, ভাৰতে দ্ৰুতগতিত বিশ্ব শক্তি হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰি আছে, তাৰ আঁৰত আছে ভাৰতৰ নাগৰিকৰ দায়বদ্ধতা আৰু কৰ্তব্যবোধ। গণতন্ত্ৰত আমাৰ ঘৰবোৰে জনসাধাৰণৰ আৱেগক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। গতিকে দেশবাসীৰ বিবেকবানতা আমাৰ সদন আৰু জনপ্ৰতিনিধিৰ আচাৰ-ব্যৱহাৰতো প্ৰতিফলিত হোৱা উচিত। সদনত আমি যি ধৰণে আচৰণ কৰো, সদনৰ ভিতৰত কৰ্তব্যবোধৰ ওপৰত যিমানেই গুৰুত্ব দিয়া হ’ব সিমানেই দেশবাসীক শক্তি আৰু প্ৰেৰণা দিয়া হ’ব। আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা, আমি আমাৰ কৰ্তব্যক আমাৰ অধিকাৰৰ পৰা পৃথক বুলি বিবেচনা কৰা উচিত নহয়। আমি যিমানেই নিজৰ কৰ্তব্যৰ বাবে কাম কৰিম সিমানেই আমাৰ অধিকাৰ শক্তিশালী হ’ব। কৰ্তব্যৰ প্ৰতি আমাৰ আনুগত্যই আমাৰ অধিকাৰৰ নিশ্চয়তা। গতিকে আমি সকলো জনপ্ৰতিনিধিয়ে নিজৰ কৰ্তব্য পালনৰ সংকল্প পুনৰবাৰ দোহাৰিব লাগিব। এই সংকল্পসমূহে আমাৰ আৰু আমাৰ সমাজৰ সফলতাৰ পথ প্ৰশস্ত কৰিব। আজি আমি যেতিয়া জাতিৰ সংকল্পৰ অমৃত লৈ আগুৱাই গৈ আছো, তেতিয়া আমি আমাৰ কৰ্তব্যত, আমাৰ পৰিশ্ৰমত, আমাৰ পৰিশ্ৰমত কোনো শিলকে অপৰিৱৰ্তিত কৰি ৰখা উচিত নহয়। জাতি হিচাপে আমাৰ ঐক্য আমাৰ অগ্ৰাধিকাৰ হ’ব লাগে। দৰিদ্ৰতম দৰিদ্ৰ, দলিত, নিপীড়িত, শোষিত, বঞ্চিত, জনজাতীয় লোকৰ জীৱন সহজ কৰি তুলিবলৈ সকলোৱে প্ৰয়োজনীয় প্ৰতিটো সুবিধা লাভ কৰক, সেয়া আমাৰ সকলোৰে সংকল্প হ’ব লাগে। আজি দেশে যিবোৰ লক্ষ্যৰ বাবে কাম কৰি আছে, যেনে সকলোৰে ঘৰ, সকলোকে পানী, সকলোকে বিদ্যুৎ, সকলোকে চিকিৎসা, সেইবোৰ আমাৰ সকলোৰে সামূহিক দায়িত্ব। বিহাৰৰ দৰে শক্তিশালী আৰু শক্তিশালী ৰাজ্যত দৰিদ্ৰ, নিপীড়িত, পিছপৰা, জনজাতীয় আৰু মহিলাৰ উত্থানে বিহাৰকো আগুৱাই লৈ গৈছে আৰু ইয়াক বৃদ্ধি কৰিব। আৰু যেতিয়া বিহাৰ অগ্ৰগতি লাভ কৰিব তেতিয়া ভাৰতেও নিজৰ সোণালী অতীতক পুনৰাবৃত্তি কৰি উন্নয়ন আৰু সফলতাৰ নতুন উচ্চতা স্পৰ্শ কৰিব। এই কামনাৰে আপোনালোক সকলোৱে মোক এই গুৰুত্বপূৰ্ণ ঐতিহাসিক অনুষ্ঠানত আমন্ত্ৰণ জনালে, এই ঐতিহাসিক মুহূৰ্তটোৰ সাক্ষী হোৱাৰ সুযোগ দিলে, ইয়াৰ বাবে মই ৰাজ্য চৰকাৰ, অধ্যক্ষ ছাৰ আৰু ইয়াত থকা সকলো জ্যেষ্ঠ ব্যক্তিলৈ আন্তৰিক কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিলোঁ। বহু শুভকামনাৰে এই এশ বছৰীয়া যাত্ৰা আগন্তুক এশ বছৰৰ বাবে নতুন শক্তিৰ কেন্দ্ৰ হ’ব লাগে, এই এক আশাৰে, অশেষ ধন্যবাদ! বহুত বহুত অভিনন্দন!

***

 DS/TS/AV/MS